اتاقم اتاق کوچکی بود؛ دیوارها..دیوارها، خب، آدم چه می‌تواند بگوید. دیوارها همه‌جا دیوار هستند. دیوارهایش مهم نبود، اما یاد چیزهایی مثل این، غمگینم میکند.غریب است، احساس پریشانی میکنم
بعضی وقت‌ها خودم را پنهان میکنم، خودم را پنهان میکنم تا کارهایی را که نتوانسته‌ام بکنم، پنهان کنم. بعضی وقتها چیزی بروز نمی‌دهم، میترسم، چون از فکر زبان‌های هرزه‌ای که چه‌ ها درباره‌ی من خواهند گفت به خودم میلرزم، چون مردم هر چیز آدم را به تمسخر میگیرند، هر چیز آدم را..

#داستایوسکی

@asheghanehaye_fatima

__

عشق تنها وجهی از دید و دریافت است
که مطلقا فاصله‌ای در آن نیست .


از" یادداشت‌های زیرزمینی "
#داستایوسکی

@asheghanehaye_fatima

تمام صبح روحیه‌ام به سَبُکی هوا بود. بسکه حالم خوب بود!
اما حالا باز هم همه‌ی فکرهایم تیره و غمگین هستند.
قلب من سنگین است.
چه به سرم خواهد آمد و سرنوشتم چیست؟
بدتر از همه این است که هیچ یقینی ندارم، آینده‌ای ندارم، و حتی نمی‌توانم حدس بزنم چه بر سرم خواهد آمد.
به گذشته هم می‌ترسم نگاه کنم.
گذشته چنان پُر از بدبختی است که فقط یادش کافی است تا دلم را پاره پاره کند.

#بیچارگان
#داستایوسکی

@asheghanehaye_fatima

اساس، قلبِ آدمی است و بقیه حرف مفت است. هوش هم لازم است و شاید از همه مهمتر باشد. لبخند نزن..من ضد و نقیض صحبت نمی‌کنم. ابلهی که قلب دارد ولی فاقد هوش است به همان اندازه‌ی ابلهی که هوش دارد ولی قلب ندارد نگون‌بخت است. این یکی از حقایق کهن است. مثلاً من ابلهی هستم که قلب دارم ولی هوش ندارم. تو برعکس احمقی هستی که هوش داری ولی قلب نداری و بنابراین هردو بدبخت هستیم و هردو رنج می‌بریم.


#داستایوسکی

@asheghanehaye_fatima