هر ترانه
آرامشِ عشق است.
هر ستاره
آرامشِ زمان
معبری از زمان
و هر آه
آرامشِ یک فریاد.

#فدریکو_گارسیا_لورکا [ Federico García Lorca / اسپانیا، ۱۹۳۶-۱۸۹۸ ]


@asheghanehaye_fatima

آوازی
که هیچ‌گاه نخواهم خواند،
بر لب‌ام به خواب رفته.
آوازی
که هیچ‌گاه نخواهم خواند.
میان پیچک‌ها بود
کرمکی شب‌تاب
و نیش می‌زد ماه
با شعاعی بر آب.
و دیدم، آن‎‌گاه، به خواب
آوازی
که هیچ‌گاه نخواهم خواند.
آوازی سرشار از لب
و کران‌های دوردست.
آواز ساعات دراز
که در سایه، داده‌ام از دست.
آواز ستاره‌ی زنده
بر روز جاودان.

#فدریکو_گارسیا_لورکا


@asheghanehaye_fatima

روزهایم چه سخت می‌گذرند
هیچ آتشی دیگر گرمم نمی‌کند
خورشید دیگر
به رویم لبخند نمی‌زند
همه چیز پوچ و بیهوده است
همه چیز سرد و بی‌روح است
ستارگان مهربان هم دیگر
با ناامیدی به من نگاه می‌کنند
دقیقاً از روزی که فهمیدم
عشق نیز
از میان رفتنی‌ست.


#فدریکو_گارسیا_لورکا


@asheghanehaye_fatima