روشن است که خسته‌ام
زیرا آدمیان در جایی باید خسته شوند
از چه خسته‌ام، نمی‌دانم
دانستنش به هیچ رو به کارم نیاید
زیرا خستگی همان است که هست
سوزش زخم همان است که هست
و آن را با سببش کاری نیست
آری خسته‌ام
و به نرمی لبخند می‌زنم
بر خستگی که فقط همین است
در تن آرزویی برای خواب
در روح تمنایی برای نیندیشیدن


#فرناندو_پسوآ


@asheghanehaye_fatima

حتا غیابش چیزی‌ست که همیشه با من است.
و بدان‌سان دوستش می‌دارم
که نمی‌دانم چگونه تمنایش کنم.
اگر نبینمش در خیالِ خود بازمی‌آفرینمش،
و به‌سانِ درختانِ سرفراز استوارم.
و به دیدن‌اش بر خود می‌لرزم، و فراموش می‌کنم که در نبودش چه احساسی دارم.


#فرناندو_پسوآ

@asheghanehaye_fatima

▫️

کسی که عشق ورزیده، چه می‌تواند بکند جز آنکه محضِ استراحت، دیگر در زندگی‌اش کسی را دوست نداشته باشد؟

#فرناندو_پسوآ

@asheghanehaye_fatima

شاید یک موسیقی موهومی تو
گوش می‌کنم، نمی‌دانم، و خوش‌بخت‌ام

و خوشبختی‌یی نیست که دروغ نباشد
تا وقتی بر جا بماند راست است
چه اهمیتی دارد حقیقت از چه تمجید می‌کند
وقتی من این‌گونه خوش‌بخت‌ام‌.


#فرناندو_پسوآ [ Fernando Pessoa / پرتغال، ۱۸۸۸–۱۹۳۵ ]

@asheghanehaye_fatima

لحظاتی وجود دارد که در آن همه چیز ما را
خسته می‌کند، حتا همان چیزی که سببِ بازیابی
نشاطِ ما می‌شد.

■✍: #فرناندو_پسوآ [ Fernando Pessoa / پرتغال، ۱۸۸۸–۱۹۳۵ ]

@asheghanehaye_fatima

ارزش وقایع در مدت‌شان نیست،
در شدت‌شان است.
برای همین برخی لحظات فراموش‌نشدنی
برخی حوادث توضیح‌ندادنی
و برخی انسان‌ها قیاس‌ناپذیرند...🌱

#فرناندو_پسوآ


@asheghanehaye_fatima

همه هستی‌ام چون جذبه‌ای‌ست
که از من جدا می‌شود،
گویی همه حقیقت بودن‌ام
به‌سان گل آفتاب‌گردانی‌ست
که سیمای او را در میان گرفته باشد.

The whole of me is like a force that abandons me,
All of reality looks at me like a sunflower with her face in the middle.


#فرناندو_پسوآ [ Fernando Pessoa / پرتغال‌، ۱۹۳۵-۱۸۸۸ ]

@asheghanehaye_fatima