⭕ سیستم کاتاپولت الکترومغناطیسی (EMALS) در ناوهای هواپیمابر کلاس فورد از فناوری الکترومغناطیسی برای پرتاب هواپیما استفاده می‌کند. این سیستم به‌جای روش‌های سنتی بخار، از لاین‌های الکترومغناطیسی و کویل‌های الکتریکی برای تولید نیروی پرتاب بهره می‌برد. نیروی پرتاب از طریق میدان‌های مغناطیسی که توسط کویل‌های الکتریکی ایجاد می‌شود، به هواپیما منتقل می‌شود و این امر موجب تنظیم دقیق نیرو و بهبود کارایی پرتاب می‌گردد.

✏️#Bahram
⚜️ @Army_Ir

🫡روز بخیر عزیزان
×FS2000

⚜️ @Army_Ir

⭕ نیروهای آمریکایی در نبرد رمادی در سال 2006 به ترتیب از شخص نزدیک به تصویر مجهز به نارنجک انداز M-79، اسلحه M4A1 و نفر آخر مسلسل M249 PARA هستند.

نبرد رمادی یکی از درگیری‌های مهم در جنگ عراق بود که در شهر رمادی، مرکز استان الانبار، رخ داد. در این نبرد، نیروهای ائتلاف به رهبری ایالات متحده و نیروهای عراقی با مخالفان دولت عراق و گروه‌های وابسته به القاعده مواجه شدند. رمادی به‌عنوان پایگاه اصلی مخالفان و محل اجرای عملیات‌های چریکی، نظیر استفاده از بمب‌های کنار جاده‌ای (IED) و حملات انفجاری، به شدت تحت توجه قرار داشت.

✏️#Bahram
⚜️ @Army_Ir

⭕ برای بازپس‌گیری رمادی، نیروهای ائتلاف و عراقی عملیات‌های نظامی پیچیده‌ای شامل حملات هوایی دقیق و عملیات‌های زمینی هماهنگ به‌کار گرفتند. این عملیات‌ها با هدف کاهش توان نظامی مخالفان و تسلط بر نقاط استراتژیک شهری طراحی شدند. نیروهای ائتلاف با استفاده از بمب‌های دقیق و حملات هوایی، تأسیسات نظامی و مراکز تجمع مخالفان را هدف قرار دادند. عملیات‌های زمینی شامل پیشروی تدریجی و تسخیر مناطق کلیدی تحت کنترل مخالفان بود. مقاومت شدید مخالفان منجر به افزایش هزینه‌های نظامی و پیچیدگی عملیات‌ها شد. در نهایت، موفقیت در این نبرد به کاهش نفوذ گروه‌های افراطی و تثبیت کنترل نیروهای دولتی در رمادی کمک کرد.

✏️#Bahram
⚜️ @Army_Ir

⭕ تولد یک ققنوس

سیزدهم سپتامبر سال 1942 روز تاریخی ای برای هوانوردی زنان بود. برای اولین بار در تاریخ یک زن توانست در نبرد هوایی به پیروزی دست یابد و عملکردی شگرف از خود در دوره کوتاه خدمتش به جای بگذارد‌.

لیدیا لیتواک در آگوست سال 1921 در مسکو در خانواده ای نچندان مرفه (مانند دیگر خانواده های آن زمان در شوروی نوپا) بدنیا آمد. پدر او در جریان تصفیه بزرگ استالین دستگیر و برای همیشه ناپدید شد!

⚜️ @Army_Ir

⭕ عشق به پرواز در او از کودکی وجود داشت و او را میتوان جزو کم سن ترین خلبان زن تاریخ نیز نام برد، او در 14 سالگی وارد مدرسه پرواز شد و در 15 سالگی اولین پرواز تک نفره (سولو) خود را تجربه کرد.

چندسال بعد از مدرسه نظامی پرواز خرسون فارغ التحصیل شد و جزو اولین زنانی شد که از این مدرسه فارغ التحصیل میشدند.

⚜️ @Army_Ir

⭕ آلمان نازی در ژوئن سال 1941 در قالب عملیات بارباروسا به اتحاد جماهیر شوروی حمله میکند و چند ماه بعد لیدیا بعنوان خلبان جنگنده وارد خدمت میشود.

در ابتدا از ورود او به ارتش بدلیل سن کم و فقدان تجربه عملیاتی جلوگیری بعمل آمد ولی در نهایت بدلیل عملکرد خوب پیشین خود در مدرسه پرواز در نیروی هوایی بعنوان خلبان نظامی پذیرفته شد.

⚜️ @Army_Ir

⭕ بعد از تجربه چند پرواز رزمی وارد هنگ 437 شد که بصورت مستقیم در جنگ در بخش های مختلف علیه لوفت وافه بر فراز استالینگراد می‌جنگید. در 13 سپتامبر سال 1942 او توانست دو پیروزی هوایی به نام خود ثبت کند که اولین شکار هوایی برای زنان محسوب میشد. بوریس یرمین مسئول این هنگ از لیدیا بعنوان یک فرد بسیار تهاجمی، خلبان بالفطره و ذاتی یاد میکند.

این داستان ادامه دارد...

✏️#Reznov
⚜️ @Army_Ir

⭕ نبرد ناو یواس‌اس وست ویرجینیا در حال پشتیبانی آتش از نیروهای آمریکایی در جریان یورش به اوکیناوا مورخ 1 آوریل 1945

⚜️ @Army_Ir

⭕ پشتیبانی آتش ناوهای جنگی از گذشته تاکنون یک بخش حیاتی در عملیات‌های زمینی و آبی-خاکی بوده و به طور مستمر نقش خود را ارتقا داده است. در جنگ جهانی دوم، ناوهای جنگی با استفاده از توپخانه‌های سنگین کالیبر بالا، مشابه توپخانه‌های زمینی، مواضع دشمن را از راه دور هدف قرار می‌دادند. برای مثال، در عملیات نرماندی (1944)، ناوهای جنگی متفقین با شلیک گلوله‌های 16 اینچی از فاصله بیش از 20 مایل دریایی، اهداف ساحلی آلمان را بمباران کرده و راه را برای پیاده‌سازی نیروهای زمینی هموار کردند. این نوع پشتیبانی آتش، کارکردی مانند توپخانه‌های زمینی داشت، با این تفاوت که برد و حجم آتش به مراتب بیشتر بود.

در جنگ‌های کره و ویتنام، ناوهای جنگی با به‌کارگیری سیستم‌های توپخانه‌ای پیشرفته‌تر و همچنین سامانه‌های موشکی، توانستند اهداف با دقت بالا و از فاصله‌های طولانی‌تر را مورد حمله قرار دهند. به‌ویژه در جنگ خلیج فارس (1991)، ناوهای جنگی آمریکا با استفاده از موشک‌های کروز تاماهاوک که از سیستم‌های هدایت GPS بهره می‌بردند، قادر به انهدام دقیق اهداف استراتژیک عراق از فاصله صدها مایل شدند. در این جنگ‌ها، ناوهای جنگی توانستند نه تنها پشتیبانی آتش مستمر را فراهم کنند، بلکه با استفاده از سیستم‌های چندمنظوره مانند سامانه‌های موشکی و توپخانه‌های مدرن، به‌طور همزمان چندین هدف را در مناطق مختلف پوشش دهند. این روند تا عملیات‌های معاصر ادامه داشته و ناوهای مدرن امروزی با سامانه‌های تسلیحاتی پیشرفته، پشتیبانی آتش با دقت و حجم بالا را برای نیروهای زمینی فراهم می‌کنند.

✏️#Bahram
⚜️ @Army_Ir

⭕ جنگنده در تصویر، جنگنده AIDC F-CK-1 Ching Kuo است این هواپیما به دلیل نیاز تایوان به جایگزینی جنگنده‌های قدیمی و مقابله با تهدیدات چین ساخته شد. پس از اینکه ایالات متحده از فروش F-16 به تایوان خودداری کرد، تایوان به توسعه جنگنده‌ای بومی با توان رقابت با هواپیماهای چینی روی آورد.

این جنگنده با هدف حفظ برتری هوایی تایوان و کاهش وابستگی به تسلیحات خارجی ساخته شد. چینگ کو نتیجه استفاده از فناوری‌های موجود و بومی‌سازی آن‌ها است تا تایوان بتواند در برابر تهدیدات هوایی چین مقاومت کند.

چینگ کو با دو موتور توربوفن TFE1042-70 از شرکت AlliedSignal و رادار چندمنظوره Golden Dragon تجهیز شده است. این سیستم‌ها، اگرچه در زمان خود مناسب بودند، اما اکنون توانایی کافی برای مقابله با تهدیدات مدرن را ندارند و نیازمند ارتقا هستند.

✏️#Bahram
⚜️ @Army_Ir

⭕ سرباز آمریکایی با مسلسل M60 در کنار دلتای رودخانه. جنگ ویتنام 1967

مسلسل M60 به‌عنوان سلاح پشتیبانی اصلی نیروهای آمریکایی در جنگ ویتنام استفاده شد. این سلاح که با فشنگ‌های 7.62×51م.م ناتو تغذیه می‌شد، از سیستم نوار فشنگ بهره می‌برد و سرعت آتش آن حدود 550 تا 650 گلوله در دقیقه بود. طراحی نسبتا سبک‌تر M60، آن را برای شرایط جنگل‌های متراکم ویتنام مناسب کرد و برای پشتیبانی پیاده‌نظام به‌کار می‌رفت. این سلاح معمولاً توسط یک تیرانداز اصلی و یک کمک تیرانداز مورد استفاده قرار می‌گرفت و در وسایل زرهی و هلیکوپترها نیز نصب می‌شد.

با این حال، M60 در شرایط مرطوب و پر از گل و لای ویتنام با چالش‌هایی روبرو بود. سیستم تغذیه نوار فشنگ گاهی گیر می‌کرد و قطعات داخلی آن نسبت به گرد و خاک حساس بودند، که نیاز به نگهداری مداوم داشت. با وجود این مشکلات، M60 به‌دلیل قدرت آتش بالا و قابلیت جابجایی، همچنان یکی از سلاح‌های کلیدی نیروهای آمریکایی در ویتنام بود و در عملیات‌های مختلف نقش اساسی داشت.
✏️#Bahram
⚜️ @Army_Ir

⭕ پنج فروند از شش زیردریایی هسته‌ای پروژه 941 تایفون از 18مین ناوگان زیرسطحی ناوگان شمالی در پایگاه خود در خلیج نرپیشی

⚜️ @Army_Ir

⭕ زیردریایی‌های کلاس تایفون (پروژه 941) بزرگترین زیردریایی‌های هسته‌ای بالستیک جهان بودند که توسط اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ سرد برای مقابله با نیروی دریایی ایالات متحده طراحی و ساخته شدند. این زیردریایی‌ها مجهز به دو رآکتور هسته‌ای OK-650 بودند که نیروی لازم برای حرکت با سرعتی تا 27 گره در زیر آب را فراهم می‌کردند. طول این زیردریایی‌ها حدود 175 متر بود و آن‌ها قادر بودند 20 موشک بالستیک R-39 Rif با برد بیش از 8,000 کیلومتر را حمل کنند. هر موشک امکان هدایت چندین کلاهک هسته‌ای به اهداف مختلف را داشت، که این زیردریایی‌ها را به سلاحی استراتژیک در زرادخانه هسته‌ای شوروی تبدیل می‌کرد.

از نظر طراحی، کلاس تایفون از چندین بخش فشار با دو بدنه موازی استفاده می‌کرد که باعث افزایش مقاومت در برابر آسیب‌های ناشی از حملات و انفجارهای زیرآبی می‌شد. این زیردریایی‌ها توانایی ماندگاری در عمق‌های زیاد و انجام عملیات‌های طولانی‌مدت را داشتند. سیستم پیشرانه شامل دو شفت مستقل بود که حتی در صورت خرابی یکی از موتورها، عملیات زیردریایی را بدون کاهش سرعت ممکن می‌ساخت. با وجود فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند سیستم‌های ناوبری و هدایت ژیروسکوپی و اینرسیایی، این زیردریایی‌ها در سال‌های بعد از فروپاشی شوروی به تدریج بازنشسته شدند. از مجموع زیردریایی‌های ساخته‌شده، تنها یک فروند به نام دیمیتری دونسکوی برای آزمایش‌های موشکی فعال باقی مانده و سایر زیردریایی‌ها از خدمت خارج شده‌اند.

✏️#Bahram
⚜️ @Army_Ir