‼️‼️
«وَ مَنْ یَکْسِبْ خَطیئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ یَرْمِ بِهِ بَریئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتانًا وَ إِثْمًا مُبینًا»
«و کسی که خطا یا گناهی مرتکب شود، سپس بی گناهی را متهم سازد، بار بهتان و گناهِ آشکاری بر دوش گرفته است.»
آیه 112سوره مبارکه نِسا
فرا رسیدن روزهای آغازین تحصیل و بازگشت #دانشجویان به خانه دوم خود به مانند جاری شدن خون تازه ای در رگ‌های دانشگاه است و بسان پاییزهای همیشگی #پلی_تکنیک، نویدبخش شروعی دوباره برای کسب علم و آغازی سبز برای اندوختن تجربه ای دیگر در حیطه رشد فکری و همزیستی با وجود اختلاف نظرها و سلیقه‌ها است.
امسال اما شروع کلاس های درس با اخباری پیرامون پرداخت شهریه به دلیل کاهش #سنوات تحصیلی دانشجویان در مقاطع مختلف گره خورد، از این رو دانشجویان فهیم پلی تکنیک برآن شدند تا مانند سایر #یاران_دبستانی خود در دیگر دانشگاه های کشور، صدای اعتراض خود در برابر پروژه #پولی_شدن دانشگاه را به گوش مسؤلینی برسانند که گویی از یاد برده اند که #نخبگان کشورشان متحمل چه زحماتی شده اند تا از جای جای میهن عزیزمان به کرسی های درس دانشگاه های برتری همچون دانشگاه صنعتی امیرکبیر دست یابند و گویی باور ندارند که فردا روز، همین دانشجویانند که خالصانه کمر به سازندگی و آبادانی کشور خواهند بست چرا که تصمیمات و رویکردهای اقتصادی و مالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و نهادهای زیرمجموعه این وزارتخانه تطابقی با این چشم انداز ندارند و تضعیف سیاست تحصیل رایگان در دانشگاه های دولتی، که جز معدود فرصت‌‌های برابر برای فرزندان این آب و خاک است، گواهی بر این مدعاست.
از این رو دانشجویان فهیم دانشگاه صنعتی اميركبير برآن شدند تا مخالفت خود را با اجرای چنین تصمیمات یک سویه و نادرست نشان دهند و شکی نیست که مطالبه سنوات تحصیلی و مقابله با کالایی شدن آموزش، خواسته بر حق آنان بوده و پیگیری حقوق مصرح صنفی با کمک شورای صنفی دانشجویان نه تنها جز #حقوق_اولیه هر دانشجو می‌باشد بلکه از زاویه دید دیگری می توان ادعا نمود که وظیفه ای خطیر بر دوش تمامی دانشجویان آگاه و دغدغه مند است. به همین سبب انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه دانشگاه صنعتی امیرکبیر حمایت خود را از شورای صنفی کل و دانشجویانی که پیگیر مسائل صنفی خود، علی الخصوص پیرامون موضوع پرداخت هزینه برای ادامه تحصیل هستند را اعلام می دارد. البته شایان ذکر است که این تشکل دانشجویی در طرح، دعوت و شکل دهی اعتراضات و تجمع ها هیچ گونه نقشی نداشته و این مطالبه مطروحه خواست صنفی تمامی دانشجویان است و حضور بعضی از اعضای انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه نیز بدون شک صرفاً به علت پیگیری حقوق صنفی خود بوده و خواهد بود.
اما در این میان شاهد موضوعی تأسف برانگیز هستیم که یکی از تشکل های دانشجویی که #بحران_هویت و #انفصال مبرهن از عقبه فکری و سابقه کنش ورزی چهل ساله این نهاد بر کسی پوشیده نیست، مذبوحانه می‌کوشد تا اعتراض صنفی بر حق دانشجویان آگاه پلی تکنیک را سرکوب کرده و تخطی از قوانین جلوه داده و اختلافات در دیدگاه ها و رویکردهای سیاسی تشکل های دانشجویی را با پیگیری حقوق دانشجویان خلط نموده تا با گل آلود کردن آب به صید اهداف خود مشغول شود که پر واضح است این رویکرد ضددانشجویی از جانب انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه کاملاً #محکوم بوده و به دلیل تضاد با خواسته عموم دانشجویان عزیز به مقصودی جز شکست و سرشکستگی منجر نخواهد شد.
این قبیل تحرکات مذموم از جانب این تشکل دانشجویی مسبوق به سابقه است کما اینکه در غرفه های استقبال از دانشجویان جدیدالورود نیز این گروه با #حمله به غرفه انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه موجب تخریب اموال انجمن شده و به پاره کردن عکس جناب آقای #سید_محمد_خاتمی مبادرت نموده و با مقاومتی که از سوی اعضای حاضر در غرفه صورت گرفت با #حمله به یکی از اعضای شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه به روشنی ذات و هویت #تمامیت_خواهانه خود را به رخ کشیده اند. البته از این دست اقدامات خودسرانه و #قلدرمآبانه از جانب هم مسلکان این طیف را مکرراً شاهد بوده ایم، که آویختن #چوبه_دار در دانشگاه پلی تکنیک در سال‌های دور و حمله به سفارت کشورهای انگلستان وعربستان در سال‌های اخیر هنوز از خاطره ها زدوده نشده است.
...
#انجمن_پلی_تکنیک
@AnjomanPolytechnic
«وَ مَنْ یَکْسِبْ خَطیئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ یَرْمِ بِهِ بَریئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتانًا وَ إِثْمًا مُبینًا»
«و کسی که خطا یا گناهی مرتکب شود، سپس بی گناهی را متهم سازد، بار بهتان و گناهِ آشکاری بر دوش گرفته است.»
آیه 112سوره مبارکه نِسا
فرا رسیدن روزهای آغازین تحصیل و بازگشت #دانشجویان به خانه دوم خود به مانند جاری شدن خون تازه ای در رگ‌های دانشگاه است و بسان پاییزهای همیشگی #پلی_تکنیک، نویدبخش شروعی دوباره برای کسب علم و آغازی سبز برای اندوختن تجربه ای دیگر در حیطه رشد فکری و همزیستی با وجود اختلاف نظرها و سلیقه‌ها است.
امسال اما شروع کلاس های درس با اخباری پیرامون پرداخت شهریه به دلیل کاهش #سنوات تحصیلی دانشجویان در مقاطع مختلف گره خورد، از این رو دانشجویان فهیم پلی تکنیک برآن شدند تا مانند سایر #یاران_دبستانی خود در دیگر دانشگاه های کشور، صدای اعتراض خود در برابر پروژه #پولی_شدن دانشگاه را به گوش مسؤلینی برسانند که گویی از یاد برده اند که #نخبگان کشورشان متحمل چه زحماتی شده اند تا از جای جای میهن عزیزمان به کرسی های درس دانشگاه های برتری همچون دانشگاه صنعتی امیرکبیر دست یابند و گویی باور ندارند که فردا روز، همین دانشجویانند که خالصانه کمر به سازندگی و آبادانی کشور خواهند بست چرا که تصمیمات و رویکردهای اقتصادی و مالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و نهادهای زیرمجموعه این وزارتخانه تطابقی با این چشم انداز ندارند و تضعیف سیاست تحصیل رایگان در دانشگاه های دولتی، که جز معدود فرصت‌‌های برابر برای فرزندان این آب و خاک است، گواهی بر این مدعاست.
از این رو دانشجویان فهیم دانشگاه صنعتی اميركبير برآن شدند تا مخالفت خود را با اجرای چنین تصمیمات یک سویه و نادرست نشان دهند و شکی نیست که مطالبه سنوات تحصیلی و مقابله با کالایی شدن آموزش، خواسته بر حق آنان بوده و پیگیری حقوق مصرح صنفی با کمک شورای صنفی دانشجویان نه تنها جز #حقوق_اولیه هر دانشجو می‌باشد بلکه از زاویه دید دیگری می توان ادعا نمود که وظیفه ای خطیر بر دوش تمامی دانشجویان آگاه و دغدغه مند است. به همین سبب انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه دانشگاه صنعتی امیرکبیر حمایت خود را از شورای صنفی کل و دانشجویانی که پیگیر مسائل صنفی خود، علی الخصوص پیرامون موضوع پرداخت هزینه برای ادامه تحصیل هستند را اعلام می دارد. البته شایان ذکر است که این تشکل دانشجویی در طرح، دعوت و شکل دهی اعتراضات و تجمع ها هیچ گونه نقشی نداشته و این مطالبه مطروحه خواست صنفی تمامی دانشجویان است و حضور بعضی از اعضای انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه نیز بدون شک صرفاً به علت پیگیری حقوق صنفی خود بوده و خواهد بود.
اما در این میان شاهد موضوعی تأسف برانگیز هستیم که یکی از تشکل های دانشجویی که #بحران_هویت و #انفصال مبرهن از عقبه فکری و سابقه کنش ورزی چهل ساله این نهاد بر کسی پوشیده نیست، مذبوحانه می‌کوشد تا اعتراض صنفی بر حق دانشجویان آگاه پلی تکنیک را سرکوب کرده و تخطی از قوانین جلوه داده و اختلافات در دیدگاه ها و رویکردهای سیاسی تشکل های دانشجویی را با پیگیری حقوق دانشجویان خلط نموده تا با گل آلود کردن آب به صید اهداف خود مشغول شود که پر واضح است این رویکرد ضددانشجویی از جانب انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه کاملاً #محکوم بوده و به دلیل تضاد با خواسته عموم دانشجویان عزیز به مقصودی جز شکست و سرشکستگی منجر نخواهد شد.
این قبیل تحرکات مذموم از جانب این تشکل دانشجویی مسبوق به سابقه است کما اینکه در غرفه های استقبال از دانشجویان جدیدالورود نیز این گروه با #حمله به غرفه انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه موجب تخریب اموال انجمن شده و به پاره کردن عکس جناب آقای #سید_محمد_خاتمی مبادرت نموده و با مقاومتی که از سوی اعضای حاضر در غرفه صورت گرفت با #حمله به یکی از اعضای شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه به روشنی ذات و هویت #تمامیت_خواهانه خود را به رخ کشیده اند. البته از این دست اقدامات خودسرانه و #قلدرمآبانه از جانب هم مسلکان این طیف را مکرراً شاهد بوده ایم، که آویختن #چوبه_دار در دانشگاه پلی تکنیک در سال‌های دور و حمله به سفارت کشورهای انگلستان وعربستان در سال‌های اخیر هنوز از خاطره ها زدوده نشده است.
...
#انجمن_پلی_تکنیک
@AnjomanPolytechnic
⭕️ بیانیه مشترک ۲۷ تشکل دانشجویی پیرامون #اعتراضات_سراسری اخیر
بسم رب القسط
🔻 #تجمعات_پراکنده و سراسری روزهای اخیر توجه همگان را به خود جلب کرده است. فارغ از بحث‌های کش‌دار و بی‌پایان در مورد منشا این تجمعات- که در این مرحله بحثی فرعی است- مدت‌هاست که برخی از روشنفکران و نخبگان جامعه نسبت به ادامه‌ی روند فعلی کشور در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و میزان تبعیض و نابرابری هشدار داده بودند و از این منظر بروز اعتراضات مردم، با شدت و حدت و در قالب‌های مختلف قابل پیش‌بینی بود.
نتیجه‌ی رویکردهای #اقتصادی دولت‌های پس از جنگ در ایران، انباشت بحران‌های متعدد و گوناگون اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بوده است. امروز، چهل سال پس از انقلابی که به نام «مستضعفان» رخ داد، بالغ بر پانزده میلیون حاشیه نشین شهری، نرخ بالای بیکاری، رکود تورمی، گسترش اعتیاد، فساد سیستماتیک، #انسداد_سیاسی و ... همه و همه گواهی بر عدم تحقق آرمان‌های انقلاب هستند. مردم هرروزه تمامی این معضلات را با پوست و گوشت و استخوان لمس می‌کنند و لفاظی‌های توجیه‌گرایانه در این باب تنها این غده چرکین را متورم‌تر می‌کند. امروز برای دلسوزان این مرز و بوم واضح است که همه این آسیب‌ها در زیر پوست جامعه فعال‌اند و هر لحظه ممکن است با سرباز کردن، دوره‌ای از آشوب و هرج و مرج را پدید آورند.
🔻 گمشده‌ی این روزهای فضای سیاسی کشور #شهامت است؛ شهامت موضع‌گیری نقادانه از جایگاهی مشخص. در دورانی که غالب #نخبگان_سیاسی کشور در هراس از موج نارضایتی‌ها به گوشه انفعال خزیده اند ما، دانشجویان، حامیان همیشگی آزادی و برابری معتقدیم باید تمامی نیروها و ظرفیت‌های سیاسی کشور فعالانه در میدان نقش آفرینی کنند، چراکه فردای ما را عمل امروزمان می‌سازد و تاریخ گواه است که بی عملی و سپردن همه‌ی امور به دست اتفاقات، چیزی جز پشیمانی به بار نمی‌آورد.
حقیقت غیر قابل کتمان این است که تمامی نیروهای سیاسی کم یا زیاد در وضعیت پیش آمده سهیم‌اند و گام اول گذر از این بحران آن است که هرکدام از نیروهای سیاسی نقش خود در رسیدن به بن بست کنونی را بپذیرند. بی‌شک بیش‌ترین سهم را در وضع کنونی حاکمیت داراست؛ حاکمیتی که در سال‌های گذشته و پس از بحران #سال_88 هرچه بیشتر فضای سیاسی کشور را محدود کرد. در هشت سال گذشته تمامی نهادهای مدنی که وظیفه جهت‌دهی و پیگیری مطالبات مردمی را داشتند اعم از احزاب، سندیکاها، اصناف و تشکل‌های #مردم‌نهاد مجوز فعالیت نگرفتند یا تعطیل شدند و بدین واسطه جامعه هرچه بیشتر به سمت توده‌ای شدن پیش رفت. در فقدان نهادهای واسط، مردم هیچ راهی برای پیگیری مطالبات خود جز خیابان ندارند. به اعتقاد ما تجمع و #اعتراض‌های_مسالمت‌آمیز_خیابانی در مواقعی نه تنها هیچ منع اخلاقی، سیاسی، حقوقی و قانونی ندارد بلکه بسیار ضروری نیز هست اما حقیقت این است که اجتماعات مسالمت‌آمیز بدون سازمان‌دهی و رهبری و حتی مطالبه عینی مشخص، خطر به هر سو رفتن را نیز دارد.
در سطح دوم مهم‌ترین عامل به وجود آمدن وضع کنونی بی تدبیری دولت های پس از جنگ با سهم کم یا بیش و در پنج سال گذشته دولت تدبیر و امید بوده است. سیاست‌های اقتصادی غلط دولت‌های پس از جنگ که در ده سال اخیر شیب بسیار تندی گرفته است موجب گسترش شدید شکاف طبقاتی و شیوع انواع بحران‌های سیاسی و اجتماعی شده است تا جایی که طبق آمار رسمی، بالغ بر سی و سه درصد جمعیت کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. اینها تنها اعداد نیستند بلکه واقعیاتی اساسی هستند که هر روز چون تازیانه بر تن محرومان و فرودستان کوبیده می‌شود تا جایی که کلانشهرهای ایران گویی دو کشوراند کشوری در مناطق مرفه‌نشین و کشوری در حلبی آبادها.
🔻 در سطح سوم آنچه این وضعیت را ناگزیر می‌نماید مواجهه بخش کثیری از جریان اصلاح طلب با مطالبات مردمی به خصوص از آغاز به کار #دولت_دکتر_روحانی بوده است. جریان اصلاح طلب که در دهه شصت و هفتاد دال مرکزی گفتمانش «عدالت» بود امروز چنان از مردم دور شده است که نابرابری‌های اقتصادی- اجتماعی را حتی نمی‌تواند لمس کند. این امر حتی در مواجهه این جریان با اعتراضات اخیر هم آشکار است و بر عموم مردم عیان است که چند سالی است اصلاح طلبی ناخودآگاه در همدستی نهان با سایر نیروهای سیاسی، عدالت را به محاق برده است. متاسفانه اصلاح‌طلبان به مثابه‌ی تنها نیروی تحول‌خواه درون حاکمیت درک نکرده‌اند #که حمایت مردمی از آنها نه مبتنی بر عقد اخوت، بلکه به دلیل حمایت آنها از منافع مردم است و هرچه آنها از این منافع دور شوند این رابطه سست‌تر می شود. گواهی بر این ادعا، نحوه‌ی تهیه لیست برای انتخابات #مجلس و #شورای_شهر بود که شاهد تقدم رانت، سهم خواهی و منفعت طلبی بر منافع عمومی بود تا جایی که عده‌ای متکبرانه مدعی شدند اگر «چوب» را هم در لیست قرار دهند با «تکرار» رای می آورد.
#انجمن_پلی_تکنیک
@AnjomanPolytechnic
بسم رب القسط
🔻 #تجمعات_پراکنده و سراسری روزهای اخیر توجه همگان را به خود جلب کرده است. فارغ از بحث‌های کش‌دار و بی‌پایان در مورد منشا این تجمعات- که در این مرحله بحثی فرعی است- مدت‌هاست که برخی از روشنفکران و نخبگان جامعه نسبت به ادامه‌ی روند فعلی کشور در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و میزان تبعیض و نابرابری هشدار داده بودند و از این منظر بروز اعتراضات مردم، با شدت و حدت و در قالب‌های مختلف قابل پیش‌بینی بود.
نتیجه‌ی رویکردهای #اقتصادی دولت‌های پس از جنگ در ایران، انباشت بحران‌های متعدد و گوناگون اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بوده است. امروز، چهل سال پس از انقلابی که به نام «مستضعفان» رخ داد، بالغ بر پانزده میلیون حاشیه نشین شهری، نرخ بالای بیکاری، رکود تورمی، گسترش اعتیاد، فساد سیستماتیک، #انسداد_سیاسی و ... همه و همه گواهی بر عدم تحقق آرمان‌های انقلاب هستند. مردم هرروزه تمامی این معضلات را با پوست و گوشت و استخوان لمس می‌کنند و لفاظی‌های توجیه‌گرایانه در این باب تنها این غده چرکین را متورم‌تر می‌کند. امروز برای دلسوزان این مرز و بوم واضح است که همه این آسیب‌ها در زیر پوست جامعه فعال‌اند و هر لحظه ممکن است با سرباز کردن، دوره‌ای از آشوب و هرج و مرج را پدید آورند.
🔻 گمشده‌ی این روزهای فضای سیاسی کشور #شهامت است؛ شهامت موضع‌گیری نقادانه از جایگاهی مشخص. در دورانی که غالب #نخبگان_سیاسی کشور در هراس از موج نارضایتی‌ها به گوشه انفعال خزیده اند ما، دانشجویان، حامیان همیشگی آزادی و برابری معتقدیم باید تمامی نیروها و ظرفیت‌های سیاسی کشور فعالانه در میدان نقش آفرینی کنند، چراکه فردای ما را عمل امروزمان می‌سازد و تاریخ گواه است که بی عملی و سپردن همه‌ی امور به دست اتفاقات، چیزی جز پشیمانی به بار نمی‌آورد.
حقیقت غیر قابل کتمان این است که تمامی نیروهای سیاسی کم یا زیاد در وضعیت پیش آمده سهیم‌اند و گام اول گذر از این بحران آن است که هرکدام از نیروهای سیاسی نقش خود در رسیدن به بن بست کنونی را بپذیرند. بی‌شک بیش‌ترین سهم را در وضع کنونی حاکمیت داراست؛ حاکمیتی که در سال‌های گذشته و پس از بحران #سال_88 هرچه بیشتر فضای سیاسی کشور را محدود کرد. در هشت سال گذشته تمامی نهادهای مدنی که وظیفه جهت‌دهی و پیگیری مطالبات مردمی را داشتند اعم از احزاب، سندیکاها، اصناف و تشکل‌های #مردم‌نهاد مجوز فعالیت نگرفتند یا تعطیل شدند و بدین واسطه جامعه هرچه بیشتر به سمت توده‌ای شدن پیش رفت. در فقدان نهادهای واسط، مردم هیچ راهی برای پیگیری مطالبات خود جز خیابان ندارند. به اعتقاد ما تجمع و #اعتراض‌های_مسالمت‌آمیز_خیابانی در مواقعی نه تنها هیچ منع اخلاقی، سیاسی، حقوقی و قانونی ندارد بلکه بسیار ضروری نیز هست اما حقیقت این است که اجتماعات مسالمت‌آمیز بدون سازمان‌دهی و رهبری و حتی مطالبه عینی مشخص، خطر به هر سو رفتن را نیز دارد.
در سطح دوم مهم‌ترین عامل به وجود آمدن وضع کنونی بی تدبیری دولت های پس از جنگ با سهم کم یا بیش و در پنج سال گذشته دولت تدبیر و امید بوده است. سیاست‌های اقتصادی غلط دولت‌های پس از جنگ که در ده سال اخیر شیب بسیار تندی گرفته است موجب گسترش شدید شکاف طبقاتی و شیوع انواع بحران‌های سیاسی و اجتماعی شده است تا جایی که طبق آمار رسمی، بالغ بر سی و سه درصد جمعیت کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. اینها تنها اعداد نیستند بلکه واقعیاتی اساسی هستند که هر روز چون تازیانه بر تن محرومان و فرودستان کوبیده می‌شود تا جایی که کلانشهرهای ایران گویی دو کشوراند کشوری در مناطق مرفه‌نشین و کشوری در حلبی آبادها.
🔻 در سطح سوم آنچه این وضعیت را ناگزیر می‌نماید مواجهه بخش کثیری از جریان اصلاح طلب با مطالبات مردمی به خصوص از آغاز به کار #دولت_دکتر_روحانی بوده است. جریان اصلاح طلب که در دهه شصت و هفتاد دال مرکزی گفتمانش «عدالت» بود امروز چنان از مردم دور شده است که نابرابری‌های اقتصادی- اجتماعی را حتی نمی‌تواند لمس کند. این امر حتی در مواجهه این جریان با اعتراضات اخیر هم آشکار است و بر عموم مردم عیان است که چند سالی است اصلاح طلبی ناخودآگاه در همدستی نهان با سایر نیروهای سیاسی، عدالت را به محاق برده است. متاسفانه اصلاح‌طلبان به مثابه‌ی تنها نیروی تحول‌خواه درون حاکمیت درک نکرده‌اند #که حمایت مردمی از آنها نه مبتنی بر عقد اخوت، بلکه به دلیل حمایت آنها از منافع مردم است و هرچه آنها از این منافع دور شوند این رابطه سست‌تر می شود. گواهی بر این ادعا، نحوه‌ی تهیه لیست برای انتخابات #مجلس و #شورای_شهر بود که شاهد تقدم رانت، سهم خواهی و منفعت طلبی بر منافع عمومی بود تا جایی که عده‌ای متکبرانه مدعی شدند اگر «چوب» را هم در لیست قرار دهند با «تکرار» رای می آورد.
#انجمن_پلی_تکنیک
@AnjomanPolytechnic