⚫ #عباس_امیر_انتظام زاده ۲۷ مرداد ۱۳۱۱ سخنگوی دولت موقت مهندس #بازرگان عضو جبهه ملی ایران و اولین زندانی سیاسی پس از انقلاب که از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۵ در زندان به سر می برد؛ امروز ۲۱ تیر ماه ۱۳۹۷ درگذشت.
🔻 وی در دولت بازرگان چندین مسئولیت از جمله معاونت نخست وزیری، سخنگوی دولت و همچنین بعنوان سفیر ایران در اسکاندیناوی و نماینده ویژه ایران در مذاکرات با شوروی و آمریکا فعالیت کرده است.
یکی از فعالیت های مهم امیرانتظام زمانی که در دولت موقت حضور داشت طرح انحلال مجلس خبرگان رهبری بود وی دلیل ارائه این طرح را پاسخگویی به درخواست مردم مبنی بر داشتن قانون اساسی جدید و دموکراتیک در مقابل قوانین رژیم سلطنتی و جلوگیری از انحصاری سازی قدرت توسط طبقه روحانیت عنوان کرده بود.
سرانجام عباس امیر انتظام در سال ۱۳۵۸ به اتهام توطئه برای انحلال مجلس خبرگان، مخالفت با ولایت فقیه، فراری دادن سران رژیم سابق و ارائه اطلاعات سری به آمریکائیان در دادگاه ویژه انقلاب بدون حضور وکیل و هیئت منصفه به اعدام محکوم شد که البته با تلاش های فراوان بازرگان این حکم به حبس ابد تقلیل یافت
وی در باره اتهام جاسوسی برای آمریکا در مصاحبه با روزنامه جامعه گفته است:
در نوزده سال (از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۷۷) گذشته منتظر چنین فرصتی بودم که این سؤال در داخل کشور از من پرسیده شود و من بتوانم مسائل را به اطلاع هموطنانم برسانم. شما اطلاع دارید که در دولت موقت من معاون نخستوزیر، سخنگوی دولت و مسئول مذاکره و مکاتبه با تمام سفارتخانهها در داخل کشور بودم، از جمله آمریکا؛ و ما با آمریکا بیشترین قراردادها را داشتیم، چیزی حدود ۱۲۰۰ قرارداد؛ بنابراین مراجعهٔ آنها برای ارتباط با دولت بیشتر با نخستوزیری انجام شد. چه آقای سولیوان بهطور شخصی یا کاردار ایشان یا از طریق مکاتباتی که با ما صورت میگرفت؛ بنابراین ملاقاتها به صورت روزانه یا چند بار در هفته انجام میشد.
ملاقاتها کاملاً رسمی و در دفتر نخستوزیری انجام میگرفت و معمولاً در حضور عدهای از همکاران من که در قسمت سیاسی کار میکردند در دفتر خودم اتفاق میافتاد. نامههایی را که نمایندگیهای دولتهای خارجی در ایران به نخستوزیری مینوشتند، من مطالعه میکردم و نتیجه را به مهندس بازرگان، نخستوزیر، اطلاع میدادم. این مسئولیت را آقای بازرگان به من داده بودند. ما با همهٔ سفارتخانهها مکاتبه میکردیم و جواب نامههای آنها را میدادیم. از جمله سفارت آمریکا. بعدها وقتی در آبان ۱۳۵۸ سفارت آمریکا اشغال شد و اسمش را گذاشتند جاسوس خانه، تمام مکاتباتی را که از آنجا به دست آوردند، به عنوان اسناد لانهٔ جاسوسی تلقی کردند، در حالی که این اسناد مکاتباتی رسمی و قانونی است که بین دولت آمریکا و دولت ایران انجام شده و بخشی از آنها را من از طرف نخستوزیر امضاء کردم، اما آنهایی که سفارت را اشغال کردند، این نامهها را به عنوان اسناد جاسوسی علیه دولت وقت و شخص من مورد استفاده قرار دادند. مطلقاً چیز دیگری نبود، مطلقاً.
🔺 شایان ذکر است برخی از چهرها همچون ابراهیم اصغر زاده از بنیان گذاران دفتر تحکیم وحدت و همچنین محسن میردامادی دبیرکل جبهه مشارکت که در آن روزها هردو از رهبران دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و جزو عوامل حمله به سفارت آمریکا و متهم ساختن عباس امیرانتظام بعنوان جاسوس سیا با توجه به اسناد به دست آمده بودند؛ که بعد ها هردو این افراد اعلام کردند که امیرانتظام جاسوس نبوده است این درحالی است که امیرانتظام علاوه بر ممنوع الملاقات بودن، نداشتن حق هوا خوری در زندان به مدت ۱۷ سال به مدت ۷ سال حق استفاده از کفش را هم نداشت و مجبور بود در زندان با پای برهنه تردد نماید.
محکومیت ۱۹ ساله عباس امیرانتظام هیچ گاه در شخصیت و اخلاق او خللی وارد نساخت چرا که درسال ۱۳۹۲ وی به عیادت محمد محمدی گیلانی قاضی پرونده خود که او را به حبس ابد محکوم کرده بود رفت.
عباس امیر انتظام خاطرات خود را در کتابی تحت عنوان آنسوی اتهام توسط نشر نی منتشر ساخته است؛
یاد و خاطرش گرامی باد.
#کمیته_سیاسی
#انجمن_پلی_تکنیک
@AnjomanPolytechnic
🔻 وی در دولت بازرگان چندین مسئولیت از جمله معاونت نخست وزیری، سخنگوی دولت و همچنین بعنوان سفیر ایران در اسکاندیناوی و نماینده ویژه ایران در مذاکرات با شوروی و آمریکا فعالیت کرده است.
یکی از فعالیت های مهم امیرانتظام زمانی که در دولت موقت حضور داشت طرح انحلال مجلس خبرگان رهبری بود وی دلیل ارائه این طرح را پاسخگویی به درخواست مردم مبنی بر داشتن قانون اساسی جدید و دموکراتیک در مقابل قوانین رژیم سلطنتی و جلوگیری از انحصاری سازی قدرت توسط طبقه روحانیت عنوان کرده بود.
سرانجام عباس امیر انتظام در سال ۱۳۵۸ به اتهام توطئه برای انحلال مجلس خبرگان، مخالفت با ولایت فقیه، فراری دادن سران رژیم سابق و ارائه اطلاعات سری به آمریکائیان در دادگاه ویژه انقلاب بدون حضور وکیل و هیئت منصفه به اعدام محکوم شد که البته با تلاش های فراوان بازرگان این حکم به حبس ابد تقلیل یافت
وی در باره اتهام جاسوسی برای آمریکا در مصاحبه با روزنامه جامعه گفته است:
در نوزده سال (از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۷۷) گذشته منتظر چنین فرصتی بودم که این سؤال در داخل کشور از من پرسیده شود و من بتوانم مسائل را به اطلاع هموطنانم برسانم. شما اطلاع دارید که در دولت موقت من معاون نخستوزیر، سخنگوی دولت و مسئول مذاکره و مکاتبه با تمام سفارتخانهها در داخل کشور بودم، از جمله آمریکا؛ و ما با آمریکا بیشترین قراردادها را داشتیم، چیزی حدود ۱۲۰۰ قرارداد؛ بنابراین مراجعهٔ آنها برای ارتباط با دولت بیشتر با نخستوزیری انجام شد. چه آقای سولیوان بهطور شخصی یا کاردار ایشان یا از طریق مکاتباتی که با ما صورت میگرفت؛ بنابراین ملاقاتها به صورت روزانه یا چند بار در هفته انجام میشد.
ملاقاتها کاملاً رسمی و در دفتر نخستوزیری انجام میگرفت و معمولاً در حضور عدهای از همکاران من که در قسمت سیاسی کار میکردند در دفتر خودم اتفاق میافتاد. نامههایی را که نمایندگیهای دولتهای خارجی در ایران به نخستوزیری مینوشتند، من مطالعه میکردم و نتیجه را به مهندس بازرگان، نخستوزیر، اطلاع میدادم. این مسئولیت را آقای بازرگان به من داده بودند. ما با همهٔ سفارتخانهها مکاتبه میکردیم و جواب نامههای آنها را میدادیم. از جمله سفارت آمریکا. بعدها وقتی در آبان ۱۳۵۸ سفارت آمریکا اشغال شد و اسمش را گذاشتند جاسوس خانه، تمام مکاتباتی را که از آنجا به دست آوردند، به عنوان اسناد لانهٔ جاسوسی تلقی کردند، در حالی که این اسناد مکاتباتی رسمی و قانونی است که بین دولت آمریکا و دولت ایران انجام شده و بخشی از آنها را من از طرف نخستوزیر امضاء کردم، اما آنهایی که سفارت را اشغال کردند، این نامهها را به عنوان اسناد جاسوسی علیه دولت وقت و شخص من مورد استفاده قرار دادند. مطلقاً چیز دیگری نبود، مطلقاً.
🔺 شایان ذکر است برخی از چهرها همچون ابراهیم اصغر زاده از بنیان گذاران دفتر تحکیم وحدت و همچنین محسن میردامادی دبیرکل جبهه مشارکت که در آن روزها هردو از رهبران دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و جزو عوامل حمله به سفارت آمریکا و متهم ساختن عباس امیرانتظام بعنوان جاسوس سیا با توجه به اسناد به دست آمده بودند؛ که بعد ها هردو این افراد اعلام کردند که امیرانتظام جاسوس نبوده است این درحالی است که امیرانتظام علاوه بر ممنوع الملاقات بودن، نداشتن حق هوا خوری در زندان به مدت ۱۷ سال به مدت ۷ سال حق استفاده از کفش را هم نداشت و مجبور بود در زندان با پای برهنه تردد نماید.
محکومیت ۱۹ ساله عباس امیرانتظام هیچ گاه در شخصیت و اخلاق او خللی وارد نساخت چرا که درسال ۱۳۹۲ وی به عیادت محمد محمدی گیلانی قاضی پرونده خود که او را به حبس ابد محکوم کرده بود رفت.
عباس امیر انتظام خاطرات خود را در کتابی تحت عنوان آنسوی اتهام توسط نشر نی منتشر ساخته است؛
یاد و خاطرش گرامی باد.
#کمیته_سیاسی
#انجمن_پلی_تکنیک
@AnjomanPolytechnic