📝 یادداشت دانشجویی:

آن‌ها ما را نشانه گرفتند، ماشه‌شان را به سمت ما کشیدند و "از ما" را کشتند.
از ما را را کشتند، اما ما را نکشتند.
"از ما" بیدار بودند...از ما بیدار بودند و لاله شدند، و ما نرگس بودیم و نرگس نخواهیم ماند...
ما خفته نخواهیم ماند.
از ما آواز بودند و فریاد؛ از ما آوازِ از جان بودند و فریاد؛ از ما ساز آزادی می‌زدند و "آسا" بودند،
و آن‌ها، آن‌ها که ما را نشانه گرفتند
آواز آزادیِ "از ما" را، در گلو خفه کردند...
و گلوله‌ها را به سر و سینه و چشم و دهان، شلیک کردند...
از ما که، گناهی نداشتند...
ما ترسیدیم
ما تسلیم شدیم
ما نگفتیم....
ما از آن‌ها بودیم و هستیم و اگر نباشیم،
طبل عزای فردا را برای ما می‌زنند...
و طبل عزای روزهای به قدر ایران را...
ایرانِ پر از بیدار خفته در خاکش را.
آن‌ها در خیالشان، " از ما" را کشتند اما "ما" را نکشتند.
ما از ما می‌روییم...
آن‌ها برایمان ساز مرگ نواختند
و دوستش نداشتیم...

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

#آبان_98 #آبان_ادامه_دارد

#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic