حلقه مطالعاتی کتاب اتاقی از آن خود (مجازی)

«از زنان در ادبیات و واقعیت موجودی بسیار عجیب و مرکب پدیدار می‌شود. موجودی که از نظر خیالی و ذهنی اهمیت زیادی دارد. ولی در واقع کاملا بی اهمیت است. موجودی که در همه‌ی کتاب‌های شعر نقش عمده‌ای دارد اما از تاریخ به کلی غایب است. بر زندگی شاهان و فاتحان داستان حکومت می‌کند، ولی در واقع برده‌ی هر پسری بوده که والدینش حلقه‌ای به انگشت او می‌کرد.
زن بودن یا مرد بودن به طور خالص و مطلق مخرب است. باید زنانه مردانه یا مردانه زنانه بود. پیش از آنکه عمل خلاقانه صورت بگیرد و به ثمر برسد، باید در ذهن نوعی تعامل بین زن و مرد صورت گیرد.»

ویرجینیا وولف رمان نویس و منتقد انگلیسی است. این نویسنده در کتاب اتاقی از آن خود به جایگاه زنان در رمان و ادبیات پرداخته است. همچنین از موانع بر سر راه زنان برای نوشتن و نویسنده شدن می‌گوید.

——————————
برای شرکت در این حلقه به آیدی ما در تلگرام پیام دهید و یا اینکه در بخش کامنت‌ها پیام بگذارید.
@Anjomanpolytechniccc
——————————
#کمیته_زنان
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic

🔷 "اتاقی از آن خود"
ویرجینیا وولف

#معرفی_کتاب 📚
#انجمن_پلی_تکنیک

@AnjomanPolytechnic

❇️ پادکست #مویه - پیش درآمد

⭕️ میان همهمه هشتگ‌ها و شعارها برای جان دیگری، سعی ما در #پادکست «مویه» بر آن است که بگوییم: «چرا با اعدام مخالفیم؟»

🎧 مویه را به زودی از کانال‌های انجمن‌ اسلامی دانشجویان آزاداندیش دانشگاه علامه طباطبایی و انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه دانشگاه پلی‌تکنیک خواهید شنید.

#کمیته_فرهنگی
#انجمن_پلی_تکنیک

🆔 @atuazadandish
🆔 @AnjomanPolytechnic

❇️ #مویه - پیش‌درآمد - #کامل

⭕️ در فضایی که موج‌های گاه‌ و‌ بیگاهی از هیجان‌ها و شعارها، هدایت‌گر قضاوت‌های عمومی درباره اعدام هستند، #پادکست «مویه» در هر اپیزود تلاش می‌کند تا از منظر حقوق بشری بررسی کند: «چرا مجازات اعدام باید لغو شود؟»

🎧 مویه را می‌توانید از طریق Castbox نیز بشنوید.

#کمیته_فرهنگی
#انجمن_پلی_تکنیک

🆔 @atuazadandish
🆔 @AnjomanPolytechnic

چرا خون می چکد از شاخه ی گل؟
چه پیش آمد؟ کجا شد بانگ بلبل؟
چه درد است این؟ چه درد است این؟ چه درد است؟
که در گلزار ما این فتنه کردست
چرا در هر نسیمی بوی خون است؟
چرا زلف بنفشه سرنگون است؟
چرا سر برده نرگس در گریبان؟
چرا بنشسته قمری چون غریبان؟
چرا پروانگان را پر شکسته ست؟
چرا هر گوشه گرد غم نشسته است؟

طرح از صفحه‌ی «جمعی از هنرمندان»
#آبان_۹۸
#انجمن_پلی_تکنیک

🆔 @AnjomanPolytechnic

درآمدی بر فلسفه زبان

شگفت‌آور است که برخی انواع مشخص از علائم و اصوات معنادار هستند و ما انسانها معانی آنها را بدون اندکی تأمل درمی‌یابیم. زبان به عنوان مفهومي پيچيده و توانايي سخن گفتن به عنوان يك ويژگي منحصر به فرد براي انسان، موضوعاتی جذاب براي كنجكاوي بشر هستند. در اين ميان فلاسفه كلي‌ترين و پايه‌يي‌ترين جنبه‌هاي زبان را به مدد جستارهاي عقلاني مدنظر قرار داده‌اند. فلاسفه قرن بيستم در اروپا، به‌ويژه فرگه و هوسرل، مباحث متعددي درباره پي بردن به ماهيت معنا طرح كرده‌اند. این كتاب نمونه‌ای مطلوب در گستره فلسفه تحليلي است و وجوه تفاوت بين فلسفه تحليلي با انواع ديگر فلسفه را به خوبي بازنمايي کرده است.
کتاب در در چهار بخش، با عناوين «مرجع و ارجاع»، «نظريه‌هاي معنا»، «كاربرد‌شناسي و كنش‌هاي گفتاري» و «نيمه تاريك» سامان يافته است. هر فصل حول يك ايده پيش مي‌رود و با اتكا به روش‌هاي آموزشي، انتقادهايي در باب آنچه در آن فصل مطرح شده است، در انتها طرح میشود و پاسخ داده مي‌شود.


——————————
برای شرکت در این حلقه به آیدی ما در تلگرام پیام دهید.
@Sasan_kvz
——————————

#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic

📝 یادداشت دانشجویی:

آن‌ها ما را نشانه گرفتند، ماشه‌شان را به سمت ما کشیدند و "از ما" را کشتند.
از ما را را کشتند، اما ما را نکشتند.
"از ما" بیدار بودند...از ما بیدار بودند و لاله شدند، و ما نرگس بودیم و نرگس نخواهیم ماند...
ما خفته نخواهیم ماند.
از ما آواز بودند و فریاد؛ از ما آوازِ از جان بودند و فریاد؛ از ما ساز آزادی می‌زدند و "آسا" بودند،
و آن‌ها، آن‌ها که ما را نشانه گرفتند
آواز آزادیِ "از ما" را، در گلو خفه کردند...
و گلوله‌ها را به سر و سینه و چشم و دهان، شلیک کردند...
از ما که، گناهی نداشتند...
ما ترسیدیم
ما تسلیم شدیم
ما نگفتیم....
ما از آن‌ها بودیم و هستیم و اگر نباشیم،
طبل عزای فردا را برای ما می‌زنند...
و طبل عزای روزهای به قدر ایران را...
ایرانِ پر از بیدار خفته در خاکش را.
آن‌ها در خیالشان، " از ما" را کشتند اما "ما" را نکشتند.
ما از ما می‌روییم...
آن‌ها برایمان ساز مرگ نواختند
و دوستش نداشتیم...

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

#آبان_98 #آبان_ادامه_دارد

#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic

نارنجی کردن دنیا. چرا و چگونه؟

🔷 چهارشنبه ۹ آذر یا ۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان است. رنگ نارنجی به عنوان نماد مبارزه با این خشونت‌ها انتخاب شده و شعار سازمان ملل برای این روز، «دنیا رو نارنجی کن» است.
اما امسال، سال خوبی برای مقابله با خشونت علیه زنان نبود. از شروع همه‌گیری ویروس کرونا و به دنبال آن قرنطینه و خانه‌نشینی، آمار خشونت‌های خانگی در برخی کشورها تا ۵ برابر بالا رفته. در ایران نیز، با وجود کمبود یا نبود اطلاعات از آمار خشونت‌های خانگی، اندک خبرهایی که به گوش می‌رسد حاکی از وضع وخیم و نگران‌کننده است. در گزارشی، خشونت خانگی در ایران در سال ۹۸ با افزایش ۲۶ درصدی نسبت به سال قبل به ۴۶ درصد رسیده.

🔷 در کنار این آمارها امسال در فضای مجازی شاهد روایت‌های بی‌شماری از خشونت‌ها و آزارهای جنسی بودیم. شیوه و جنس بسیاری از واکنش‌ها و برخوردها در فضای مجازی چنین مشاهداتی را از پیش هم تلخ‌تر کرد. واکنش‌هایی که از زیر سوال بردن صحت ادعاها گرفته تا متهم کردن فرد قربانی را شامل می‌شد. چنین واکنش‌هایی نیاز مفرط به تغییر و مبارزه‌ی اساسی با خشونت علیه زنان را آشکار می‌کند، نیاز به آموزش درست و تهیه‌ی زیرساخت‌های مناسب در سطح کشور.

🔷 کمبود زیرساخت و امکانات کشور برای مقابله با خشونت علیه زنان در حدی است که در گزارشی در سال ۹۶ ظرفیت خانه‌های امن در کل ایران برابر ۱۱۰ نفر اعلام شده بود. لایحه‌ی منع خشونت علیه زنان نیز که امید می‌رفت مرهمی بر این دردها باشد پس از تغییر نام به “صیانت و کرامت بانوان” همچنان تکلیفی نامشخص دارد.

❗️اما در چنین شرایطی سهم شهروندان از مبارزه با این خشونت‌ها چیست؟ در حوزه‌ی شخصی زندگی برای کم کردن این خشونت‌ها چه می‌توان کرد؟ سهم ما از نارنجی کردن دنیا چیست؟
در اینجا چند مورد کوتاه از کارهایی که هر شهروند می‌تواند انجام دهد آورده شده. اما به یاد داشته باشیم که قطعا اولین قدم برای هرکس پا گذاشتن فراتر از این موارد و پیگیری و یافتن روش‌های بیشتر برای مبارزه با خشونت‌ است.
1️⃣ یادگیری و خودآموزی در مورد خشونت علیه زنان، مطالعه‌ی آمار و ارقام مرتبط
2️⃣ باور کردن حرف‌های بازماندگان این خشونت‌ها
3️⃣ مخالفت با تمامی اشکال خشونت
4️⃣ احترام به حق مخالفت و «نه» گفتن شریک زندگی‌مان
5️⃣ سرزنش نکردن بازماندگان و قربانیان خشونت. علم به این که هیچ‌چیز چنین خشونت‌هایی را توجیه نمی‌کند و «قربانی هیچ‌وقت مقصر نیست»
7️⃣ تلاش برای برابری برای همه
8️⃣ مخالفت با خشونتی که در رسانه‌ها به عادی جلوه داده می‌شود.
9️⃣ دفاع از حقوق قربانیان، به هر شکل ممکن
🔟 آموزش به کودکان اطراف در مورد پرهیز خشونت
‌
#کمیته_زنان
#انجمن_پلی_تکنیک
#خشونت_علیه_زنان
🆔 @AnjomanPolytechnic

🟠#هم‌صدایی_نارنجی
فایل اول

«بیا و هم‌صدا شو با من، تا قاطعانه به خشونت علیه زنان "نه" بگوییم.»

▪️اولین شماره پادکست ۱۶گانه متوالی منع خشونت علیه زنان درنگ را می‌شنوید.
در این شماره به این موضوع پرداخته‌ایم که "چرا مقابله با #خشونت_علیه_زنان اهمیت دارد؟!"
درنگ جایز نیست، گوش دادن به «درنگ» را آغاز کنید.

🔘درنگ را از طریق castbox نیز می‌توانید بشنوید.
🆔@majma_alz
🆔Instagram ID
#مجمع_الزهرا🍃

❇️ #مویه - اشتباهات مرگبار - بخش اول - #تیزر

⭕️ در محاکمه‌های قضایی پیش‌داوری‌ها همیشه بر رای دادگاه تاثیر گذار هستند. همچنین دسترسی دادگاه به حقیقت به شکل غیر مستقیم میسر می‌شود. اگر این پیش‌داوری‌ها و دسترسی با واسطه ما را از حقیقت دور کند و منجر به حکم اعدام برای کسی شود؛ چگونه می‌توان جان بی‌گناه را به تن او برگرداند؟

🎧 مویه را به زودی از کانال‌های انجمن اسلامی دانشجویان آزاداندیش دانشگاه علامه طباطبایی و انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه دانشگاه پلی‌تکنیک خواهید شنید.

🆔 @atuazadandish
🆔 @AnjomanPolytechnic

❇️ #مویه - اشتباهات مرگبار - بخش اول

⭕️ یکی از دلایلی که برای مخالفت با اعدام گفتیم امکان اشتباه در قضاوت بود. در این شماره از پادکست مویه با بازخوانی پرونده‌ افسانه نوروزی و گریز به برخی آثار هنری، میگوییم که چگونه با اشتباه دستگاه قضایی جان آدمی بی گناه گرفته می شود و هرگز در این راه، بازگشتی نیست.

🎧 مویه را می‌توانید از طریق Castbox، Podbean، گوگل پادکست، نیز بشنوید.

#کمیته_فرهنگی
#انجمن_پلی_تکنیک

🆔 @atuazadandish
🆔 @AnjomanPolytechnic

🟠#هم‌صدایی_نارنجی
فایل نهم

«صلحی که از خانه شروع شود، به صلح در جهان منجر می‌شود. هم‌صدا با هم بگوییم خشونت خانگی علیه زنان را متوقف کنید.»

▪️نهمین شماره پادکست ۱۶گانه متوالی #منع_خشونت_علیه_زنان درنگ را می‌شنوید.
در این شماره به موضوع "راه‌های مقابله با خشونت خانگی و کمک به فرد آسیب‌دیده و همچنین پیش‌نویس لایحه پیشنهادی منع‌ خشونت خانگی به صورت خاص" پرداخته‌ایم.
درنگ جایز نیست، گوش دادن به «درنگ» را آغاز کنید.

🔘درنگ را از طریق Castbox نیز می‌توانید بشنوید.

🆔@majma_alz
🆔Instagram ID
#مجمع_الزهرا🍃

⭕️ #ویژه_برنامه_روز_دانشجو

🔻 میزگرد دانشجویی با موضوع:

🔵 جنبش دانشجویی و انتخابات در جمهوری اسلامی

🔰 با حضور نمایندگانی از انجمن اسلامی مستقل، انجمن اسلامی ترقی‌خواه و بسیج دانشجویی. به میزبانی بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر

⏰ یک‌شنبه ، ۱۶ آذر ماه ، ساعت ۱۸

🖥 پخش از صفحهٔ اینستاگرام بسیج دانشجویی امیرکبیر

#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic

🔰 #بیانیه دانشجویان متحد به مناسبت #روز_دانشجو

▫️اگرچه همچنان کلاس‌های درس دایر است، اما دانشگاه این روزها خالی از عناصر حیاتی و هویتی زیست جمعی و سیاسی خود به نظر می‌رسد. زیستی که در پیوند با حضور در صحن دانشگاه و بحث و جدل‌های روزانه ممکن است و همین موجب پویایی موجودیتی سیاسی به نام دانشگاه می‌شود. گویا امروز دست نامرئی کرونا هم در یک هم‌دستی آشکار با آنان که همواره، هرگونه حضور فعالانه‌ای را تهدیدی علیه اقتدارگرایی خود می‌دیدند، به کشتن این زیست جمعی آمده است. اما از ۱۶ آذر ۱٣٣٢ تا به امروز، یک چیز روشن شده است؛ گاهی گلوله، گاهی به ابتذال کشانیدن و اتمیزه کردن انسان‌ها و گاهی سلب هرگونه امکان کنش‌ورزی، هدف یکی است؛ مرگ معناها. مبارزه همگانی امروز، مقاومت در برابر رنگ‌باختن معناهاست تا نگذاریم روز دانشجو، که دانشگاه آن را در تاریخ حدودا ٧ دهه‌ای خود به نماد همبسته‌ساز خود با جامعه بدل کرده است، از معنای خود تهی شده و فراموش گردد؛ حتی اگر بلای جهان‌گیر کرونا هم به همراهی حافظان وضع موجود به خاموشی ما برخاسته باشند.

▫️در میان تمام این بحران‌ها، اما یک چیز هرگز فراموش نمی‌شود و آن بهره‌برداری امنیتی از بحران‌هاست. روش کمابیش همیشگی حکومت‌های تمامیت‌خواه برای حفظ اقتدار خود و تداوم وضع موجود. نشانه‌های این بهره‌برداری امنیتی را در افزایش برخورد با شبکه‌ها و تشکل‌های مدنی، شدت گرفتن صدور و اجرای احکام سنگین برای معترضان آبان و دی ٩٨ و دی ٩۶ و... می‌توان یافت. در این اثنا، دانشگاه نیز از این حیث بی‌بهره نماند و نهادهای امنیتی فرصت را مغتنم شمرده و با استفاده از تعطیلی دانشگاه، به برخوردهای انضباطی، بازداشت دانشجویان و صدور احکام حبس در جهت سرکوب صدای آنان بر آمدند. نهادهایی که در مواجهه با مردمی که تحت ستم‌های مضاعف اقتصادی، سیاسی و تبعیض‌های اجتماعی و فرهنگی به تنگ آمده‌اند، با اسم رمز اقتدار به مقابله بلند می‌شوند و از طرف دیگر، با اعمال سیاست‌های تحمیلی و به دور از اراده و نظارت مردم هر از چند گاهی سایه‌ جنگ و ناامنی را بر سر کشور می‌افکنند.

▫️حال ما دانشجویان متحد، آنچنان که از گذشته با تاکید بر لزوم #بازگشت_به_دانشگاه و #سیاست_مردمی بر #مقاومت_متحدانه بر سر مواضع خود پابرجا بوده‌ایم، امروز اعلام ‌می‌کنیم که همواره سعی بر مقاومت برای ایجاد امکان‌های کنش‌ورزی سیاسی به طرق مختلف داشته و مقاومت جمعی ما محدود به شیوه‌های گذشته باقی نخواهد ماند. بلکه در پیوند با کنش‌های پیشین سعی در ساماندهی شکل‌های جدید کنش‌ورزی و مقاومت داریم. در شرایطی که تنش‌افزایی‌های دولت‌های بیگانه و استبداد داخلی، هر دو کمر به نابودی جریان‌های مترقی بسته‌اند، ترور، جنگ و تحریم بر سرمان سایه افکنده و نهادی چون مجلس هم پیشاپیش از حیز انتفاع ساقط شده است، در برابر دوگانه استبداد داخلی-استیلای خارجی در تداوم حرکت تاریخی‌مان، به این دوگانه، نه می‌گوییم. این همان پیوندی‌ است که با ۱۶ آذر ماه به عنوان یک رخداد تاریخی برقرار کرده‌ایم و امکان‌های آینده خود را در تداوم آن معنا می‌بخشیم و اینجاییم تا بگوییم دانشگاه همچنان زنده است و زنده خواهد ماند.

🔻متن کامل بیانیه:
https://telegra.ph/16-12-06


🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد

🔰روایتی از ۱۶ آذر

🎙#پادکست

▫️هجوم به دانشگاه و ضرب و شتم آغاز شد. هدف یک چیز بود، له کردن. گویی در ذهنشان بود جوری لهشان می‌کنیم گه نای قامت راست کردن دیگر نداشته باشند.

▫️تصمیم از پیش گرفته شده بود و قراری بر مماشات نبود. بازداشت‌های فله‌ای انجام شد ولی گویا قصد اتمام کارشان را نداشتند. گام آخر را برداشتند.

▫️آنچه امروز بر دوش ماست حفظ فضای جمعی و روحیه‌ی کنش‌ورزانه‌ی دانشگاه است، تاریخ از روی کرونا همانند تمامی سرکوب‌های دانشگاه می‌گذرد و دانشگاه بار دیگر حضور جدی‌تری از خود به عمل می‌آورد.

#روز_دانشجو

🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد

🎙 ۲۵ نوامبر تا ۱۰ دسامبر، ۱۶ روز مقابله با خشونت علیه زنان.

🔷 چند سالی است داستان زنان خشونت دیده زیادی را شنیده‌ایم، چه آنان که صدایشان را بریده‌اند چه آنان که نفسشان را. اما پس از تلاش‌های بسیار و جنبش‌های گسترده هنوز هم صدای زنان شنیده نمی‌شود، هنوز هم تنها قدم دولت برای زنان، تغییر «زن» به «بانو» در لایحه تامین امنیت زنان بوده است، هنوز هم شماتت قربانیان خشونت بر زبان بسیاری از مردم جاری است.

این بار اما، داستان جور دیگری است.

#انجمن_پلی_تکنیک
#کمیته_زنان
#خشونت_علیه_زنان
🆔 @AnjomanPolytechnic

🔰 پیام کیوان صمیمی، فعال سیاسی و سردبیر نشریه ایران فردا از زندان اوین:

🔻 همیشه اعتقاد داشتم، از زندان سال ۸۸ هم پیام فرستادم، بعد از آزاد شدن در سال ۹۴ هم در مصاحبه‌ها گفتم و هنوز هم می‌گویم، که ما عدالت‌خواهان و جویندگان آزادی، نباید زندانی شدن را خطّ قرمز خود قرار دهیم و به زندان‌هراسیِ دیگران هم کمک نکنیم.

🔻 این‌که تا به آن‌جا از حقوق کارگران و محذوفان حمایت کنیم که به خودمان لطمه نخورد یا بازداشت نشویم را نباید به یک قاعــده تبدیل کنیم. آیا می‌خواهیم بدون این‌که هزینه کنیم، به انتظار فایده بنشینیم؟ هر که طاووس خواهد، جور هندوستان کشد.

🔻 برخی از نیروهای ضدّ امنیتی و اقتدارگرا به منظور منصرف کردن معترضان و مطالبه‌گران از حضورِ حتی آرام در خیابان، به ایجاد فضای رعب و وحشت متوسل می‌شوند و ابایی هم ندارند که زندان را محیطی مخوف و هراسناک نشان دهند. بله، ظـلم هم‌چنان ادامه دارد ولی صریح بگویم، تصویری که از زندانِ کنونی و بازداشتگاهِ متهمان سیاسیِ جریانات غیرمسلّحانه در افکار عمومی ساخته شده نادرست است. ما اگر به این تصویرسازی کمک کنیم، شریک جُرم در منصرف کردنِ زحمتکشان و سایر مطالبه‌گران از حضور در اعتراضات خواهیم بود.

🔻 توجه داشته باشیم که مبادا در جهتِ نشان دادن شدت مظلومیتِ خود و احیاناً قهرمان‌سازی، از خود و یا سایرِ مبارزان، به زندان‌هراسی و بزرگ‌نمایی فشار بر زندانیان سیاسی بپردازیم.

🔻 هشدار که به‌رغمِ باور به ضرورت باز پس گیری حقوق مردم، به عاملی برای کمک ناخواسته در تضعیف جنبش خشونت‌پرهیزِ اجتماعی تبدیل شویم.

کیوان صمیمی
۲۰ آذر ۱۳۹۹
زندان اوین

#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic

🔴 در اعتراض به اجرای حکم #کیوان_صمیمی امشب، سه‌شنبه، ۲۵ آذرماه، راس ساعت ۲۱، همه با هم با هشتگ #یک_عمر_مقاومت توییت می‌کنیم.

#طوفان_توییتری

🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد

✍️ محمد ملکی، الگوی آزادگی و استبداد ستیزی

🔷 دکتر محمد ملکی، فعال حقوق بشر و از مبارزان دیرین راه آزادی ایران، مدتی پیش و پس از تحمل دوره‌ای بیماری از دنیا رفت. سابقه شرکت در فعالیت‌های اجتماعی ایشان به سال‌های آخر دوران دبیرستان با شرکت در فعالیت‌های گروه‌های دانش‌آموزی و سپس فعالیت‌های دانشجویی برمی‌گردد. در طی مبارزات نهضت ملی شدن صنعت نفت و جبهه ملی اول، در صفوف فعالان دانشجویی بود که از دولت دکتر مصدق پشتیبانی می‌کردند. در دوران پیش از انقلاب سال ۵۷ چندین بار توسط نیروهای سرکوبگر رژیم وقت دستگیر و تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفتند. دکتر ملکی اولین رئیس دانشگاه تهران پس از پیروزی انقلاب بود و پیش از آغاز تصفیه‌ی دانشگاه‌ها به نام انقلاب فرهنگی، این سمت را بر عهده داشت. او به دلیل مخالفت با تعطیلی دانشگاه در آن مقطع، این بار توسط نظام جدید دستگیر، ابتدا به اعدام و سپس به ده سال زندان محکوم شد. پس از پنج سال تحمل زندان و شکنجه‌هایی که در مصاحبه‌ها و فرصت‌های مختلف به شرح بخش‌هایی از آن پرداخته است، از زندان آزاد و به مدت بیست سال با محدودیت‌هایی از قبیل ممنوع الخروجی، ممانعت از سخنرانی و فعالیت سیاسی و جلوگیری از انتشار نوشته‌هایش روبرو بود.

🔹 ظلم ستیزی و آزادی خواهی را می‌توان از بزرگترین روحیات دکتر ملکی برشمرد. روحیه ای متواضع که از هم وطنان بهایی بابت ظلمی که بر آنها وارد آمده، پوزش می طلبد زیرا احساس می‌کند به علت محدودیت‌های موجود، نتوانسته آن‌گونه که باید زبان آن ها باشد. او که خود از مبارزان انقلاب ۵۷ بود، پس از پیروزی انقلاب نیز مقام‌ها و امتیازهای دانشگاهی را بر استبداد ستیزی و مطالبه حق مردم ترجیح نداد و بهای آن را با سال‌ها زندان، شکنجه و تحمل دوری فرزندان خویش پرداخت. تفاوت برخورد با او در رژیم پهلوی و دوران پس از انقلاب را می‌توان در این مسئله یافت که او پس از تحمل بازداشت و زندان در سال ۱۳۴۰، به تدریس در دانشگاه و انتشار آثار خویش می‌پردازد اما پس از آزادی از زندان در سال ۶۵، از دانشگاه کنار گذاشته شده و آثار او نیز اجازه انتشار نمی‌یابند. او در مصاحبه‌ای شرایط زندان خود بین سال‌های ۶۰ تا ۶۵ را اینگونه بیان می‌کند:

🔹 «پس از برگزیده شدنم به ریاست دانشگاه تهران، با یک کودتا به نام «انقلاب فرهنگی» با حمله به دانشگاه‌ها و کشتار تعدادی از دانشجویان همراه با مجروح کردن و دستگیری جمعی از آن‌ها، دانشگاه‌ها را بستند. شورای مدیریت دانشگاه تهران با این امر به مخالفت برخاستند، ولی حاکمیت آن‌ها از جمله اینجانب را دستگیر و به بهانه مخالفت با امر رهبری (آیت الله خمینی) روانه زندان‌ها نمودند. ابتدا به اعدام و سپس به ۱۰ سال زندان محکوم گردیدم. در این مدت با بیرحمانه‌ترین رفتار از جمله زدن کابل به کف پا و سایر نقاط بدنم، آویزان کردن از سقف، کوبیدن سر به دیوار، زدن مشت و لگد که منجر به نابینائی چشم چپم و شکستگی استخوان مچ دست راستم شد و انواع شکنجه‌ها مواجه بودم. بعد از ۵ سال ظاهراً از زندان آزاد شدم ولی ماه‌ها باید هر چند روز یکبار خودم را به دادستانی معرفی می‌کردم تا مورد بازجوئی که خود نوعی شکنجه بود قرار می‌گرفتم.»

————————————
🔗 متن کامل
————————————

#کمیته_سیاسی
#انجمن_پلی_تکنیک

🆔 @AnjomanPolytechnic