📝 بنگر چه جان‌های گرامی رفته‌اند از دست!
🔻 بامداد دیروز انتشار خبر ناگوار اعدام #نوید_افکاری، بار دیگر افکار عمومی را معطوف به او کرد. اما اینبار نه فریاد دادخواهی‌اش، بلکه پیکر بی‌جانش واکنش همگان را برانگیخت. در میان این صحبت‌ها نکته قابل توجه، بحث حول گناه کار یا بی‌گناه اعدام شدن این شهروند شیرازی بود. نخستین مسئله‌ای که لازم است در واکنش به این اتفاق، در نظر گرفت این است که فارغ گناه‌کار بودن و بی‌گناهی نوید افکاری باید به مسئله‌ی «#اعدام» او پرداخت. اعدام مجازاتی است بازگشت ناپذیر که هم ارزی با هیچ جرمی ندارد. درمورد همین پرونده با توجه به اظهارات حسن یونسی، وکیل پرونده، اسناد و مدارک دادگاه کامل نبوده و تنها بر اساس اظهارات متهم حکم صادر شده است. با توجه به اظهارات شخص نوید افکاری اعتراف این متهم به قتل تحت #شکنجه بوده و لازم است تا قوه‌ی قضاییه صحت این ادعا را بررسی کند. حال پس از اعدام، درصورتی که پس از گذشت زمانی، مدارکی دال بر بی‌گناهی او و گناه کاری فرد دیگری ثابت شود، مسئول #خون نوید افکاری چه کسی خواهد بود؟ قاضی پرونده آیا مسئولیت قتل نوید افکاری را برعهده خواهد گرفت؟
🔻 با توجه به گفته‌های وکیل پرونده روند اجرای حکم اعدام نیز با عجله و بدون رعایت روند عادی پیش رفته است. این عجله و اجرای دستوری حکم، بیشتر از آنکه جنبه‌ی برقراری #عدالت داشته باشد، نشان یک #ضعف_منطقی بزرگ در قوه قضاییه است. به نظر می‌آید سرعت عمل قوه قضاییه به قصد ارسال پیامی خصمانه و قهر آمیز به موج رسانه‌ای و فشارهای حقوق بشری بوده است. بارها دیده شده استدلال نهادهای قدرت این است که اگر به #مطالبات_مردم در رسانه و درخواست جوامع بین المللی، واکنش مثبت بدهند، تسلیم این جریان‌ها شده‌اند. در واقع نهاد قدرت، روشنگری و شفافیت در عملکرد را مساوی تسلیم شدن و سر خم کردن در برابر دیگری می‌داند. به همین دلیل برای حفظ اقتدار خود با ضرب العجل جان انسانی را می‌گیرد. اما دریغ که اقتدار ناشی از مشروعیت و مقبولیت بسیار پایدار تر خواهد بود تا اقتداری که بر پایه‌های سست #رعب و #وحشت استوار شده باشد. حداقل حق نوید افکاری و اذهان عمومی این بود که یک هیات حقوقی بی طرف اقدام به تحقیق درمورد این پرونده کنند و بدون هیچ فشار امنیتی و رسانه‌ای گزارشی کامل از جوانب پرونده به مطالبات مردم بدهند.
#انجمن_پلی_تکنیک
#نوید_افکاری #اعدام
🆔 @AnjomanPolytechnic
🔻 بامداد دیروز انتشار خبر ناگوار اعدام #نوید_افکاری، بار دیگر افکار عمومی را معطوف به او کرد. اما اینبار نه فریاد دادخواهی‌اش، بلکه پیکر بی‌جانش واکنش همگان را برانگیخت. در میان این صحبت‌ها نکته قابل توجه، بحث حول گناه کار یا بی‌گناه اعدام شدن این شهروند شیرازی بود. نخستین مسئله‌ای که لازم است در واکنش به این اتفاق، در نظر گرفت این است که فارغ گناه‌کار بودن و بی‌گناهی نوید افکاری باید به مسئله‌ی «#اعدام» او پرداخت. اعدام مجازاتی است بازگشت ناپذیر که هم ارزی با هیچ جرمی ندارد. درمورد همین پرونده با توجه به اظهارات حسن یونسی، وکیل پرونده، اسناد و مدارک دادگاه کامل نبوده و تنها بر اساس اظهارات متهم حکم صادر شده است. با توجه به اظهارات شخص نوید افکاری اعتراف این متهم به قتل تحت #شکنجه بوده و لازم است تا قوه‌ی قضاییه صحت این ادعا را بررسی کند. حال پس از اعدام، درصورتی که پس از گذشت زمانی، مدارکی دال بر بی‌گناهی او و گناه کاری فرد دیگری ثابت شود، مسئول #خون نوید افکاری چه کسی خواهد بود؟ قاضی پرونده آیا مسئولیت قتل نوید افکاری را برعهده خواهد گرفت؟
🔻 با توجه به گفته‌های وکیل پرونده روند اجرای حکم اعدام نیز با عجله و بدون رعایت روند عادی پیش رفته است. این عجله و اجرای دستوری حکم، بیشتر از آنکه جنبه‌ی برقراری #عدالت داشته باشد، نشان یک #ضعف_منطقی بزرگ در قوه قضاییه است. به نظر می‌آید سرعت عمل قوه قضاییه به قصد ارسال پیامی خصمانه و قهر آمیز به موج رسانه‌ای و فشارهای حقوق بشری بوده است. بارها دیده شده استدلال نهادهای قدرت این است که اگر به #مطالبات_مردم در رسانه و درخواست جوامع بین المللی، واکنش مثبت بدهند، تسلیم این جریان‌ها شده‌اند. در واقع نهاد قدرت، روشنگری و شفافیت در عملکرد را مساوی تسلیم شدن و سر خم کردن در برابر دیگری می‌داند. به همین دلیل برای حفظ اقتدار خود با ضرب العجل جان انسانی را می‌گیرد. اما دریغ که اقتدار ناشی از مشروعیت و مقبولیت بسیار پایدار تر خواهد بود تا اقتداری که بر پایه‌های سست #رعب و #وحشت استوار شده باشد. حداقل حق نوید افکاری و اذهان عمومی این بود که یک هیات حقوقی بی طرف اقدام به تحقیق درمورد این پرونده کنند و بدون هیچ فشار امنیتی و رسانه‌ای گزارشی کامل از جوانب پرونده به مطالبات مردم بدهند.
#انجمن_پلی_تکنیک
#نوید_افکاری #اعدام
🆔 @AnjomanPolytechnic