https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 1
در قوانين حقوقى كه پيش از اسلام در جوامع و ملل رايج بوده است، حقوقى براى حيوانات ديده نمى‌شود و اگر هم مقرراتى پيش از اسلام و پس از اسلام در ديگر اقوام و ملل تا قرن اخير ديده شود، انگيزه‌اى جز احترام به احساسات خود انسان‌ها نداشته است. به عبارت روشن‌تر: اين موضوع از جنبه عاطفىِ محضِ انسان‌ها نشأت گرفته، عامل تضمين و تأمينِ الزامى ندارد و در حقيقت، نوعى مقررات احساساتى و غير الزامى را درباره حيوانات مراعات نموده‌اند!
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 1
در قوانين حقوقى كه پيش از اسلام در جوامع و ملل رايج بوده است، حقوقى براى حيوانات ديده نمى‌شود و اگر هم مقرراتى پيش از اسلام و پس از اسلام در ديگر اقوام و ملل تا قرن اخير ديده شود، انگيزه‌اى جز احترام به احساسات خود انسان‌ها نداشته است. به عبارت روشن‌تر: اين موضوع از جنبه عاطفىِ محضِ انسان‌ها نشأت گرفته، عامل تضمين و تأمينِ الزامى ندارد و در حقيقت، نوعى مقررات احساساتى و غير الزامى را درباره حيوانات مراعات نموده‌اند!
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 2
در اروپاى قرن اخير (قرن بيستم)، حركاتى درباره حمايت از حيوانات مشاهده مى‌شود كه همان گونه كه اشاره شد، مستند به عاطفه محض است و از انگيزه اصيلِ حقوقى برخوردار نيست. در دين اسلام، جان هر جاندار تا زماني كه عامل ضرر بر انسان‌ها نباشد، محترم بوده، تا آن‌جا كه اين احترام منشأ وضع قوانين حقوقى درباره حيوانات شده است. از اين‌رو، فقها در بيان علت وضع مواد حقوقى الزامى درباره حيوان، ارزش و احترامِ خودِ حيات را كه جاندار واجد آن است، به ميان مى‌آورند. با در نظر گرفتن اين مواد حقوقى براى مطلق پديده حيات و جان، روشن مى‌شود كه جان و حيات آدمى چه ارزشى دارد و اين ارزش و احترام جز با نگرش به اين پديده از مقام والاتر، معنايى نمى‌تواند داشته باشد. يعنى: ارزش و احترامِ پديده شگفت‌انگيزِ حيات تنها براى كسى مى‌تواند مطرح شود كه عنايت خاص الهى را در اين پديده بپذيرد.
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 2
در اروپاى قرن اخير (قرن بيستم)، حركاتى درباره حمايت از حيوانات مشاهده مى‌شود كه همان گونه كه اشاره شد، مستند به عاطفه محض است و از انگيزه اصيلِ حقوقى برخوردار نيست. در دين اسلام، جان هر جاندار تا زماني كه عامل ضرر بر انسان‌ها نباشد، محترم بوده، تا آن‌جا كه اين احترام منشأ وضع قوانين حقوقى درباره حيوانات شده است. از اين‌رو، فقها در بيان علت وضع مواد حقوقى الزامى درباره حيوان، ارزش و احترامِ خودِ حيات را كه جاندار واجد آن است، به ميان مى‌آورند. با در نظر گرفتن اين مواد حقوقى براى مطلق پديده حيات و جان، روشن مى‌شود كه جان و حيات آدمى چه ارزشى دارد و اين ارزش و احترام جز با نگرش به اين پديده از مقام والاتر، معنايى نمى‌تواند داشته باشد. يعنى: ارزش و احترامِ پديده شگفت‌انگيزِ حيات تنها براى كسى مى‌تواند مطرح شود كه عنايت خاص الهى را در اين پديده بپذيرد.
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 3
پذيرندة عنايت خاص الهى درباره حيات نيز وجدان و فطرت پاك آدمى است كه خود را در لذت و الم با ديگر جانداران مشترك مى‌داند. انسانى كه از شكنجه بدون دليلِ يك جاندار و يك انسان احساس درد و ناگوارى نمى‌كند، قطعآ وجدان و فطرتِ اصيلِ خود را از دست داده است.
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 3
پذيرندة عنايت خاص الهى درباره حيات نيز وجدان و فطرت پاك آدمى است كه خود را در لذت و الم با ديگر جانداران مشترك مى‌داند. انسانى كه از شكنجه بدون دليلِ يك جاندار و يك انسان احساس درد و ناگوارى نمى‌كند، قطعآ وجدان و فطرتِ اصيلِ خود را از دست داده است.
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 4
اينك، زمينه فقه اسلامى را درباره اين قوانين به اختصار مطرح مى‌كنيم:
1ـ هر جاندارى كه در اختيار كسى قرار بگيرد، او بايد وسايل زندگى آن جاندار را تأمين نمايد. كلمه جاندار (حى) شامل همه انواع حيوانات است، مگر حيواناتى كه آزار و ضررى به انسان وارد كنند، مانند عقرب و افعى و مار كه بالذّات موذى مى‌باشند و مانند سگ هار و ديگر حيوانات بيمار كه بيمارى آن‌ها علاج ناپذير و موجب ضرر است. بنابراين، احكامِ حقوقىِ مقرر شامل هر حيوانى است، خواه گوشتش خوردنى باشد، يا نه، بلكه خواه به نحوى از انحاء مختلف قابل بهره‌بردارى باشد، يا نه. (جواهرالكلام، ج 31، ص 394، چاپ تهران. عبارت صاحب جواهر چنين است: بل و إن لم ينتفع به ... «بلكه اگرچه حيوان قابل بهره‌بردارى نباشد ...»)
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 4
اينك، زمينه فقه اسلامى را درباره اين قوانين به اختصار مطرح مى‌كنيم:
1ـ هر جاندارى كه در اختيار كسى قرار بگيرد، او بايد وسايل زندگى آن جاندار را تأمين نمايد. كلمه جاندار (حى) شامل همه انواع حيوانات است، مگر حيواناتى كه آزار و ضررى به انسان وارد كنند، مانند عقرب و افعى و مار كه بالذّات موذى مى‌باشند و مانند سگ هار و ديگر حيوانات بيمار كه بيمارى آن‌ها علاج ناپذير و موجب ضرر است. بنابراين، احكامِ حقوقىِ مقرر شامل هر حيوانى است، خواه گوشتش خوردنى باشد، يا نه، بلكه خواه به نحوى از انحاء مختلف قابل بهره‌بردارى باشد، يا نه. (جواهرالكلام، ج 31، ص 394، چاپ تهران. عبارت صاحب جواهر چنين است: بل و إن لم ينتفع به ... «بلكه اگرچه حيوان قابل بهره‌بردارى نباشد ...»)
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 5
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
2ـ قرار گرفتن جاندار در اختيار كسى كه سبب احكام حقوقى است، شامل ملك و امانت و عاريه و ديگر اختيارات مى‌باشد.
3ـ مقصود از وسايل زندگى، اعم از خوراك، پوشاك، آشاميدنى، مسكن، دارو و غير آن است.
4ـ اگر حيوان بتواند در مراتع و ديگر جايگاه‌هاى قابل تعليف، زندگى خود را تأمين نمايد، مالك حيوان مى‌تواند آن را براى چريدن و آشاميدن رها كند. نيز اگر حيوان نتواند از آن جايگاه‌ها غذاى خود را تأمين نمايد، واجب است مالك وسايل معيشت حيوان را آماده كند. هم‌چنين، اگر حيوان نتواند به اندازه كافى غذاى خود را تهيه كند، واجب است مالك بقيه تغذيه او را به اندازه كفايت تأمين نمايد.
5ـ اگر صاحب حيوان از انجام وظايف مذكور خوددارى كرد، حاكم شرع نخست او را ارشاد نموده، سپس به اداره زندگى حيوان مجبور و مكلفش مى‌سازد.
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 5
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
2ـ قرار گرفتن جاندار در اختيار كسى كه سبب احكام حقوقى است، شامل ملك و امانت و عاريه و ديگر اختيارات مى‌باشد.
3ـ مقصود از وسايل زندگى، اعم از خوراك، پوشاك، آشاميدنى، مسكن، دارو و غير آن است.
4ـ اگر حيوان بتواند در مراتع و ديگر جايگاه‌هاى قابل تعليف، زندگى خود را تأمين نمايد، مالك حيوان مى‌تواند آن را براى چريدن و آشاميدن رها كند. نيز اگر حيوان نتواند از آن جايگاه‌ها غذاى خود را تأمين نمايد، واجب است مالك وسايل معيشت حيوان را آماده كند. هم‌چنين، اگر حيوان نتواند به اندازه كافى غذاى خود را تهيه كند، واجب است مالك بقيه تغذيه او را به اندازه كفايت تأمين نمايد.
5ـ اگر صاحب حيوان از انجام وظايف مذكور خوددارى كرد، حاكم شرع نخست او را ارشاد نموده، سپس به اداره زندگى حيوان مجبور و مكلفش مى‌سازد.
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 6
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
6ـ اگر صاحب حيوان از اطاعت حاكم تمرد نمايد، حاكم بايد راه‌هاى ديگرى انتخاب كند كه حيوان را از فشار زندگى نجات بدهد، مانند فروش حيوان و يا ذبح آن، اگر گوشت آن خوردنى (حلال) باشد. و يا رها كردن حيوان، تا ديگران معيشت آن را به عهده بگيرند.
تبصره: اگر رها كردن حيوان سبب تزاحم تصرف‌كنندگان باشد، حاكم مى‌تواند حيوان را به يك بار يا به تدريج بفروشد و قيمت آن را به صاحب مال پرداخت كند.
7ـ اگر زندگى حيوان با يكى از راه‌هاى مزبور تأمين نشود، حاكم به جاى صاحب مال، اقدام به تأمين زندگى حيوان مى‌نمايد و به هر نحوى كه وضع حيوان مقتضىِ آن است و امكانات موجود براى رهايى آن اجازه مى‌دهد، عمل مى‌كند.
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 6
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
6ـ اگر صاحب حيوان از اطاعت حاكم تمرد نمايد، حاكم بايد راه‌هاى ديگرى انتخاب كند كه حيوان را از فشار زندگى نجات بدهد، مانند فروش حيوان و يا ذبح آن، اگر گوشت آن خوردنى (حلال) باشد. و يا رها كردن حيوان، تا ديگران معيشت آن را به عهده بگيرند.
تبصره: اگر رها كردن حيوان سبب تزاحم تصرف‌كنندگان باشد، حاكم مى‌تواند حيوان را به يك بار يا به تدريج بفروشد و قيمت آن را به صاحب مال پرداخت كند.
7ـ اگر زندگى حيوان با يكى از راه‌هاى مزبور تأمين نشود، حاكم به جاى صاحب مال، اقدام به تأمين زندگى حيوان مى‌نمايد و به هر نحوى كه وضع حيوان مقتضىِ آن است و امكانات موجود براى رهايى آن اجازه مى‌دهد، عمل مى‌كند.
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
علامه جعفری2:
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚 #حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 7
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
8 ـ در صورت امتناعِ صاحب حيوان، حاكم مى‌تواند از ساير اموال صاحب حيوان فروخته، معيشت حيوان را تأمين نمايد. هم‌چنين، اگر تأمين زندگى حيوان با اجاره دادن آن امكان‌پذير باشد، حاكم مى‌تواند آن را اجاره بدهد.
تبصره : صاحب جواهر مى‌گويد: به مجرد اين‌كه صاحب حيوان از اداره زندگى حيوان امتناع بورزد و راهى براى رهايى جاندار انتخاب نكند، حاكم مجبور نيست صاحب حيوان را به اداره زندگى حيوان اجبار نمايد، بلكه حاكم به جهت ولايتى كه دارد، خود به تأمين حيات جاندار اقدام مى‌كند.
9ـ اگر موادِ معيشتِ حيوان نزد صاحب حيوان وجود نداشته باشد و شخص ديگرى آن مواد را داشته باشد، واجب است صاحب حيوان آن مواد را از او خريدارى كند.
@AllaMeJafaRi
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚 #حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 7
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
8 ـ در صورت امتناعِ صاحب حيوان، حاكم مى‌تواند از ساير اموال صاحب حيوان فروخته، معيشت حيوان را تأمين نمايد. هم‌چنين، اگر تأمين زندگى حيوان با اجاره دادن آن امكان‌پذير باشد، حاكم مى‌تواند آن را اجاره بدهد.
تبصره : صاحب جواهر مى‌گويد: به مجرد اين‌كه صاحب حيوان از اداره زندگى حيوان امتناع بورزد و راهى براى رهايى جاندار انتخاب نكند، حاكم مجبور نيست صاحب حيوان را به اداره زندگى حيوان اجبار نمايد، بلكه حاكم به جهت ولايتى كه دارد، خود به تأمين حيات جاندار اقدام مى‌كند.
9ـ اگر موادِ معيشتِ حيوان نزد صاحب حيوان وجود نداشته باشد و شخص ديگرى آن مواد را داشته باشد، واجب است صاحب حيوان آن مواد را از او خريدارى كند.
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 8
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
10ـ اگر كسى كه ماده معيشت حيوان نزد اوست، از فروش آن ماده امتناع بورزد، جايز است صاحب حيوان به هنگام ضرورت، آن را با ضمانت مثل همان ماده يا قيمت آن، غصب نمايد، چنانكه غصب ماده ضرورىِ معيشت براى انسان جايز است. (اين فتوا از شهيد دوم در كتاب مسالك است).
تبصره 1: غصب ماده ضرورىِ معيشت براى ابقاى حيوان، هنگامى جايز است كه خودِ صاحب آن ماده و يا حيوانى كه در اختيار اوست، احتياج حياتى و ضرورى به آن ماده داشته باشد.
تبصره 2: موادِ ضرورىِ معيشت، شامل دارو و ديگر وسايل ادامه حيات نيز مى‌شود.
11ـ اگر جاندار، بچه شيرخوار داشته باشد، بايد به اندازه كفايت تغذيه بچه، شير در پستان مادر نگهدارى شود. بنابراين، اگر شيرِ حيوانِ مادر تنها به اندازه نياز تغذيه بچه‌اش باشد، دوشيدن شيرِ مادر حرام است. بعضى از فقهاى اهل سنت گفته‌اند: آن‌چه واجب است، نگهدارى شير به اندازه رمق بچه است، يعنى فقط زنده ماندن بچه حيوان كافى است. (صاحب جواهر مى‌گويد: ضعف اين فتوا روشن است.)
12ـ اگر دوشيدن شير براى حيوان ضرر داشته باشد، مانند اين‌كه حيوان نتواند از تغذيه كافى اشباع شود، آن دوشيدن حرام است.
🌺🌺🌺🌺🌺
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 8
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
10ـ اگر كسى كه ماده معيشت حيوان نزد اوست، از فروش آن ماده امتناع بورزد، جايز است صاحب حيوان به هنگام ضرورت، آن را با ضمانت مثل همان ماده يا قيمت آن، غصب نمايد، چنانكه غصب ماده ضرورىِ معيشت براى انسان جايز است. (اين فتوا از شهيد دوم در كتاب مسالك است).
تبصره 1: غصب ماده ضرورىِ معيشت براى ابقاى حيوان، هنگامى جايز است كه خودِ صاحب آن ماده و يا حيوانى كه در اختيار اوست، احتياج حياتى و ضرورى به آن ماده داشته باشد.
تبصره 2: موادِ ضرورىِ معيشت، شامل دارو و ديگر وسايل ادامه حيات نيز مى‌شود.
11ـ اگر جاندار، بچه شيرخوار داشته باشد، بايد به اندازه كفايت تغذيه بچه، شير در پستان مادر نگهدارى شود. بنابراين، اگر شيرِ حيوانِ مادر تنها به اندازه نياز تغذيه بچه‌اش باشد، دوشيدن شيرِ مادر حرام است. بعضى از فقهاى اهل سنت گفته‌اند: آن‌چه واجب است، نگهدارى شير به اندازه رمق بچه است، يعنى فقط زنده ماندن بچه حيوان كافى است. (صاحب جواهر مى‌گويد: ضعف اين فتوا روشن است.)
12ـ اگر دوشيدن شير براى حيوان ضرر داشته باشد، مانند اين‌كه حيوان نتواند از تغذيه كافى اشباع شود، آن دوشيدن حرام است.
🌺🌺🌺🌺🌺
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 9
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
13ـ در صورتى كه دوشيدن حيوان ضررى به خود او يا بچه او نداشته باشد، دوشيدن شير واجب است، زيرا در صورت ندوشيدن شير، مال مفيد اسراف شده و به هدر مى‌رود.
14ـ شير را نبايد تا آخر دوشيد، زيرا حيوان اذيت مى‌شود.
15ـ سزاوار است كسى كه شير را مى‌دوشد، ناخن‌هاى انگشتانش را بگيرد تا حيوان اذيت نشود.
16ـ در مورد زنبور عسل، بايد مقدارى از عسل در كندوى عسل بماند تا زنبوران گرسنه نمانند.
17ـ هرگونه آزار رساندن به حيوان ممنوع است، مانند گذاشتن بار سنگين بر پشتش، نيز اجبار حيوان به حركت سريع كه موجب اذيت حيوان باشد، و هم‌چنين زدن حيوان بيش از اندازه احتياج.
18ـ دشنام و لعنت به حيوان و زدن به صورت آن ممنوع است.
اميرالمؤمنين (ع) فرمود: خدا لعنت‌كنندة كسى است كه حيوان را لعنت مى‌كند. (مواد 17 و 18 و 19، از كتاب وسائل الشيعه، ج 8، صص 350 و 353 و 356، چاپ تهران.)
19ـ زدن حيوان در زمان رم كردن به اندازه احتياج جايز مى‌باشد، ولى زدن حيوان هنگام لغزيدن ممنوع است.
20ـ شكار حيوانات براى تفريح و در صورت عدم نياز و اضطرار، حرام است. (وسائل الشيعه، ج 8، ص 361). به همين جهت، سفر كسى كه براى تفريح به شكار مى‌رود، سفر معصيت محسوب مى‌شود و او بايد نمازش را تمام بخواند.
21ـ وادار كردن حيوانات به جنگ با يكديگر مكروه است.
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 9
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
13ـ در صورتى كه دوشيدن حيوان ضررى به خود او يا بچه او نداشته باشد، دوشيدن شير واجب است، زيرا در صورت ندوشيدن شير، مال مفيد اسراف شده و به هدر مى‌رود.
14ـ شير را نبايد تا آخر دوشيد، زيرا حيوان اذيت مى‌شود.
15ـ سزاوار است كسى كه شير را مى‌دوشد، ناخن‌هاى انگشتانش را بگيرد تا حيوان اذيت نشود.
16ـ در مورد زنبور عسل، بايد مقدارى از عسل در كندوى عسل بماند تا زنبوران گرسنه نمانند.
17ـ هرگونه آزار رساندن به حيوان ممنوع است، مانند گذاشتن بار سنگين بر پشتش، نيز اجبار حيوان به حركت سريع كه موجب اذيت حيوان باشد، و هم‌چنين زدن حيوان بيش از اندازه احتياج.
18ـ دشنام و لعنت به حيوان و زدن به صورت آن ممنوع است.
اميرالمؤمنين (ع) فرمود: خدا لعنت‌كنندة كسى است كه حيوان را لعنت مى‌كند. (مواد 17 و 18 و 19، از كتاب وسائل الشيعه، ج 8، صص 350 و 353 و 356، چاپ تهران.)
19ـ زدن حيوان در زمان رم كردن به اندازه احتياج جايز مى‌باشد، ولى زدن حيوان هنگام لغزيدن ممنوع است.
20ـ شكار حيوانات براى تفريح و در صورت عدم نياز و اضطرار، حرام است. (وسائل الشيعه، ج 8، ص 361). به همين جهت، سفر كسى كه براى تفريح به شكار مى‌رود، سفر معصيت محسوب مى‌شود و او بايد نمازش را تمام بخواند.
21ـ وادار كردن حيوانات به جنگ با يكديگر مكروه است.
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 10
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
22ـ شكار جوجه پرندگان در آشيانه، تا زمانى كه به پرواز درنيامده، حرام است، زيرا جوجه در آشيانه، در پناه خداست. (وسائل الشيعه، ج 16، ص 241.)
23ـ در مواردى كه وسيله حيات به يكى از چند حيوان كفايت كند، به گونه‌اى كه يكى از آن‌ها با آن وسيله مى‌تواند نجات پيدا كند و بقيّه هلاك خواهند شد، مانند اين‌كه مقدارى آب داريم كه تنها مى‌تواند يكى از حيوانات را نجات بدهد. در اين مورد مى‌توان به دو صورت عمل نمود :
الف) حيواناتى كه از همه جهاتِ حياتى مساوى باشند. در اين صورت، مكلف در به كار بردن وسيله حيات براى ادامه زندگىِ هر يك از اين حيوانات، صاحب اختيار است.
ب) حيواناتى كه از همه جهات مساوى نباشند، مانند سگ غير مضر و گوسفند. بدان جهت كه پايان دادن به حيات گوسفند با ذبح شرعى، امرى است قانونى، ولى مردن سگ از تشنگى خلاف قانون است، بنابراين آب به سگ داده مى‌شود تا بدون علت هلاك نشود. (اين ماده را شهيد دوم در مسالك آورده است.)
با نظر به ملاك مذكور، اگر جاندارى مانند شتر بتواند تا دو روز از تشنگى هلاك نشود، ولى جاندار ديگر تا آن مدت نتواند دوام بياورد، مسلّم است كه بايد آب را به جاندار دوم داد.
اميرالمؤمنين (ع) به متصديان دريافت ماليات جانداران، دستوراتى فرموده است كه اولا با نظر به احترام حيات و ثانيآ با توجه به دو صيغه «امر» و «نهى»، مى‌توان آن‌ها را از مواد حقوق حيوان به حساب آورد. (نهج‌البلاغه، نامه شماره 25)
البته همان‌گونه كه در خود دستور مشاهده مى‌شود، آن حضرت دستورات زير را در رفتار با حيوانى صادر فرموده است كه تحت تسلط مأمور قرار گرفته، آن‌ها را به بيت‌المال مسلمين تحويل خواهد داد. با اين حال، همان‌گونه كه متذكر شديم، اين دستورات تنها به ملاك جاندار بودن حيوان است كه شامل همه حالات حيوانات مى‌شود كه انسان سلطه‌اى بر آن‌ها دارد.
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 10
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
22ـ شكار جوجه پرندگان در آشيانه، تا زمانى كه به پرواز درنيامده، حرام است، زيرا جوجه در آشيانه، در پناه خداست. (وسائل الشيعه، ج 16، ص 241.)
23ـ در مواردى كه وسيله حيات به يكى از چند حيوان كفايت كند، به گونه‌اى كه يكى از آن‌ها با آن وسيله مى‌تواند نجات پيدا كند و بقيّه هلاك خواهند شد، مانند اين‌كه مقدارى آب داريم كه تنها مى‌تواند يكى از حيوانات را نجات بدهد. در اين مورد مى‌توان به دو صورت عمل نمود :
الف) حيواناتى كه از همه جهاتِ حياتى مساوى باشند. در اين صورت، مكلف در به كار بردن وسيله حيات براى ادامه زندگىِ هر يك از اين حيوانات، صاحب اختيار است.
ب) حيواناتى كه از همه جهات مساوى نباشند، مانند سگ غير مضر و گوسفند. بدان جهت كه پايان دادن به حيات گوسفند با ذبح شرعى، امرى است قانونى، ولى مردن سگ از تشنگى خلاف قانون است، بنابراين آب به سگ داده مى‌شود تا بدون علت هلاك نشود. (اين ماده را شهيد دوم در مسالك آورده است.)
با نظر به ملاك مذكور، اگر جاندارى مانند شتر بتواند تا دو روز از تشنگى هلاك نشود، ولى جاندار ديگر تا آن مدت نتواند دوام بياورد، مسلّم است كه بايد آب را به جاندار دوم داد.
اميرالمؤمنين (ع) به متصديان دريافت ماليات جانداران، دستوراتى فرموده است كه اولا با نظر به احترام حيات و ثانيآ با توجه به دو صيغه «امر» و «نهى»، مى‌توان آن‌ها را از مواد حقوق حيوان به حساب آورد. (نهج‌البلاغه، نامه شماره 25)
البته همان‌گونه كه در خود دستور مشاهده مى‌شود، آن حضرت دستورات زير را در رفتار با حيوانى صادر فرموده است كه تحت تسلط مأمور قرار گرفته، آن‌ها را به بيت‌المال مسلمين تحويل خواهد داد. با اين حال، همان‌گونه كه متذكر شديم، اين دستورات تنها به ملاك جاندار بودن حيوان است كه شامل همه حالات حيوانات مى‌شود كه انسان سلطه‌اى بر آن‌ها دارد.
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 11
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
24ـ كسى را براى تحويل گرفتن و آوردن حيوان وكيل كن كه خشونت نداشته باشد و بر حيوان اجحاف و تعدّى ننموده، آن‌ها را درمانده و خسته نكند.
25ـ ميان شتر و بچه‌اش جدايى نيندازد. (ترديدى نيست در اين‌كه مثال شتر و بچه‌اش به عنوان مصداق است و با نظر به علت حكم، شامل همه مادران و بچه‌هاى حيوانات است). و شير حيوان را كاملا ندوشد كه به بچه حيوان ضررى وارد كند. (اين ماده در شماره 12 نيز ذكر شده، در اين‌جا براى اين‌كه همه دستورات حضرت على (ع) ثبت شود، مورد اشاره قرار گرفت.)
26ـ آن اندازه پشت حيوان سوار نشود كه حيوان به مشقت بيفتد، بلكه براى سوار شدن به همه آن حيوانات بايد با عدالت بهره‌بردارى كند. ملاك اين ماده شامل بار نيز مى‌شود. يعنى: نبايد به اندازه‌اى بار سنگين بر پشت حيوان حمل كند كه حيوان به زحمت بيفتد، بلكه بايد بار را با ديگر حيوانات تعديل نمايد.
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 11
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
24ـ كسى را براى تحويل گرفتن و آوردن حيوان وكيل كن كه خشونت نداشته باشد و بر حيوان اجحاف و تعدّى ننموده، آن‌ها را درمانده و خسته نكند.
25ـ ميان شتر و بچه‌اش جدايى نيندازد. (ترديدى نيست در اين‌كه مثال شتر و بچه‌اش به عنوان مصداق است و با نظر به علت حكم، شامل همه مادران و بچه‌هاى حيوانات است). و شير حيوان را كاملا ندوشد كه به بچه حيوان ضررى وارد كند. (اين ماده در شماره 12 نيز ذكر شده، در اين‌جا براى اين‌كه همه دستورات حضرت على (ع) ثبت شود، مورد اشاره قرار گرفت.)
26ـ آن اندازه پشت حيوان سوار نشود كه حيوان به مشقت بيفتد، بلكه براى سوار شدن به همه آن حيوانات بايد با عدالت بهره‌بردارى كند. ملاك اين ماده شامل بار نيز مى‌شود. يعنى: نبايد به اندازه‌اى بار سنگين بر پشت حيوان حمل كند كه حيوان به زحمت بيفتد، بلكه بايد بار را با ديگر حيوانات تعديل نمايد.
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 12
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
27ـ اگر حيوانى خسته و درمانده باشد، بايد براى آن حيوان آسايش فراهم كند.
28ـ با حيوانى كه سُم آن شكافته شده، يا در حركت و راه رفتن، خود را مى‌كِشد، ملايمت كند.
29ـ در مسير راه، حيوانات را به جايگاه‌هاى آبگير (چشمه‌سارها) وارد كند.
30ـ حيوانات را از زمين‌هاى گياه‌دار (مراتع) به طرف جاده‌هاى معمولى كه خشك مى‌باشند، نكشاند.
31ـ در هر چند ساعت مناسب، آن‌ها را براى استراحت رها كند.
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 12
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
27ـ اگر حيوانى خسته و درمانده باشد، بايد براى آن حيوان آسايش فراهم كند.
28ـ با حيوانى كه سُم آن شكافته شده، يا در حركت و راه رفتن، خود را مى‌كِشد، ملايمت كند.
29ـ در مسير راه، حيوانات را به جايگاه‌هاى آبگير (چشمه‌سارها) وارد كند.
30ـ حيوانات را از زمين‌هاى گياه‌دار (مراتع) به طرف جاده‌هاى معمولى كه خشك مى‌باشند، نكشاند.
31ـ در هر چند ساعت مناسب، آن‌ها را براى استراحت رها كند.
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 13
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
32ـ حيوانات را در جايگاه‌هايى كه آب در آن‌ها جمع مى‌شود و هم‌چنين در جايگاه‌هاى گياه‌دار، رها كند.
نكته بسيار مهمى كه در ذيل دستورات اميرالمؤمنين (ع) درباره حيوان آمده، اين است كه حضرت مى‌فرمايد:
فَإِنَّ ذلِکَ أَعْظَمُ لاَِجْرِکَ، وَأَقْرَبُ لِرُشْدِکَ، إِنْ شَاءَ آللّهُ. (پس محققآ اين گونه ]عمل به تكليف درباره حقوق اموال مردم[، پاداش تو را بزرگ‌تر سازد و به رشدِ تقوايىِ تو (رشد و كمال تو) نزديك‌تر مى‌باشد، انشاءالله. (نهج‌البلاغه، نامه شماره 25.)
از اين نكته به خوبى ثابت مى‌شود: احترام ذات حيوان بدان جهت است كه داراى حيات است، نه بدان جهت كه يك ماده اقتصادى مفيد به شمار مى‌رود، بلكه دليل و عامل رشد و كمال انسانى است. با توجه به اين مواد و دستورات، مى‌توان ارزش و احترام ذات انسان را كه از نظر عظمت قابل مقايسه با ديگر جانداران نيست، درك كرد.
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 13
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
32ـ حيوانات را در جايگاه‌هايى كه آب در آن‌ها جمع مى‌شود و هم‌چنين در جايگاه‌هاى گياه‌دار، رها كند.
نكته بسيار مهمى كه در ذيل دستورات اميرالمؤمنين (ع) درباره حيوان آمده، اين است كه حضرت مى‌فرمايد:
فَإِنَّ ذلِکَ أَعْظَمُ لاَِجْرِکَ، وَأَقْرَبُ لِرُشْدِکَ، إِنْ شَاءَ آللّهُ. (پس محققآ اين گونه ]عمل به تكليف درباره حقوق اموال مردم[، پاداش تو را بزرگ‌تر سازد و به رشدِ تقوايىِ تو (رشد و كمال تو) نزديك‌تر مى‌باشد، انشاءالله. (نهج‌البلاغه، نامه شماره 25.)
از اين نكته به خوبى ثابت مى‌شود: احترام ذات حيوان بدان جهت است كه داراى حيات است، نه بدان جهت كه يك ماده اقتصادى مفيد به شمار مى‌رود، بلكه دليل و عامل رشد و كمال انسانى است. با توجه به اين مواد و دستورات، مى‌توان ارزش و احترام ذات انسان را كه از نظر عظمت قابل مقايسه با ديگر جانداران نيست، درك كرد.
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
https://telegram.me/allamejafari/172
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 14
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
هم‌چنين، اين حقيقت اثبات مى‌شود: هر فرد و جامعه‌اى كه به ذات حيات انسانى ارزش و احترامى قائل نباشد، آن فرد و جامعه هر ادعايى درباره رشد و كمال بنمايد، جز دروغ و خودفريبى و به مسخره گرفتن ديگران، چيز ديگرى در بر ندارد!
مطلب ديگرى كه از توجه دقيق به مواد و دستورات مذكور روشن مى‌شود، لزوم تجديد نظر درباره ادعاى كسانى است كه مى‌گويند: «ما در كتاب‌هاى تاريخى، به خواندن تاريخِ انسان‌ها مشغوليم!!» در صورتى كه هر چه مى‌نگريم، چشمگيرترين و بيش‌ترين سطور اين تواريخ، حاوى اين كلمات و جملات است: زدند و كشتند، سوزاندند و غارت كردند، مسلط شدند، محو و نابود ساختند و رفتند...!
چه، اينان اگر حداقل براى يك بار هم كه شده، بخواهند يك نام‌گذارى صحيح درباره معانىِ مطالعات و يافته‌هايشان انجام بدهند، بايد بگويند: «ما در كتاب‌هاى تاريخى، به جز سطرهايى چند در هر كتاب، مشغول خواندن تاريخ طبيعى موجوداتى هستيم كه انسان ناميده شده‌اند.»
@AllaMeJafaRi
📚📚📚📚📚
#حقوق_حيوانات_در_فقه_اسلامى
مأخذ: شناخت انسان در تصعيد حيات تكاملى، محمدتقى جعفرى، صص 308 ـ 301
شماره 14
در ادامه زمينه فقه اسلامى درباره قوانين حیوانات:
هم‌چنين، اين حقيقت اثبات مى‌شود: هر فرد و جامعه‌اى كه به ذات حيات انسانى ارزش و احترامى قائل نباشد، آن فرد و جامعه هر ادعايى درباره رشد و كمال بنمايد، جز دروغ و خودفريبى و به مسخره گرفتن ديگران، چيز ديگرى در بر ندارد!
مطلب ديگرى كه از توجه دقيق به مواد و دستورات مذكور روشن مى‌شود، لزوم تجديد نظر درباره ادعاى كسانى است كه مى‌گويند: «ما در كتاب‌هاى تاريخى، به خواندن تاريخِ انسان‌ها مشغوليم!!» در صورتى كه هر چه مى‌نگريم، چشمگيرترين و بيش‌ترين سطور اين تواريخ، حاوى اين كلمات و جملات است: زدند و كشتند، سوزاندند و غارت كردند، مسلط شدند، محو و نابود ساختند و رفتند...!
چه، اينان اگر حداقل براى يك بار هم كه شده، بخواهند يك نام‌گذارى صحيح درباره معانىِ مطالعات و يافته‌هايشان انجام بدهند، بايد بگويند: «ما در كتاب‌هاى تاريخى، به جز سطرهايى چند در هر كتاب، مشغول خواندن تاريخ طبيعى موجوداتى هستيم كه انسان ناميده شده‌اند.»
@AllaMeJafaRi
Telegram
کانال علامه جعفری
🍀🍀🍀🍀🍀
@AllaMeJafaRi
❓سهم شما چقدر است؟❓
سهم شما در ایجاد آرامش و #زندگی_معقول و #خدا_پسند برای خودتان چقدر است؟
ما به این سؤال اینگونه پاسخ میدهیم
سهم شما از دریافت #آرامش از جامعه ای که در آن زندگی میکنید
معمولا مساوی است با میزان آرامشی که به جامعه تزریق میکنید
رفتار شما با تک تک افراد جامعه، همان حالت را ابتدا در خود شما ایجاد میکند.
اگر اهل یاری کردن دیگران هستید، اگر اهل #لبخند زدن هستید، اگر اهل مراعات حال دیگران هستید، اگر اهل #انصاف و #گذشت و #مهربانی هستید...
تمام اینها سوای اجر اخروی به نحوی در روح و روان خود شما تاثیر مثبت خواهند گذاشت.
اما اگر اهل پرخاشگری، عجله، فریاد و خدای ناکرده بی دقتی نسبت به #حقوق دیگران هستید، بدانید که اولین مخل آرامش شما، خودتان هستید.
باید بدانیم:
📌 این ما هستیم که سهم خود را از آرامش میتوانیم تعیین کنیم
📌 و اینکه آرامش در یک جامعه به میزان تقریبا مساوی، تقسیم میشود. پس برای دریافت آرامش، باید آن را برای همه و #باهم بسازیم.
👈 البته منکر استثنائات و مقدرات نیستیم ولی تجربه، موارد مذکور را به عنوان وقایع حداکثری، مورد قبول خود معرفی میکند.
از شما میخواهیم که #مسئولانه این پیام را فقط به یک نفر (و فقط به یک نفر) ارسال کنید.
طبق شروط گفته شده در توضیحات صفحه اصلی کانال، حتی میتوانید این پیام را به شکل کپی و به نام خودتان ارسال کنید.
👉 https://telegram.me/joinchat/BkbnBj2Jv-nO7EAxi3uoqQ
@AllaMeJafaRi
❓سهم شما چقدر است؟❓
سهم شما در ایجاد آرامش و #زندگی_معقول و #خدا_پسند برای خودتان چقدر است؟
ما به این سؤال اینگونه پاسخ میدهیم
سهم شما از دریافت #آرامش از جامعه ای که در آن زندگی میکنید
معمولا مساوی است با میزان آرامشی که به جامعه تزریق میکنید
رفتار شما با تک تک افراد جامعه، همان حالت را ابتدا در خود شما ایجاد میکند.
اگر اهل یاری کردن دیگران هستید، اگر اهل #لبخند زدن هستید، اگر اهل مراعات حال دیگران هستید، اگر اهل #انصاف و #گذشت و #مهربانی هستید...
تمام اینها سوای اجر اخروی به نحوی در روح و روان خود شما تاثیر مثبت خواهند گذاشت.
اما اگر اهل پرخاشگری، عجله، فریاد و خدای ناکرده بی دقتی نسبت به #حقوق دیگران هستید، بدانید که اولین مخل آرامش شما، خودتان هستید.
باید بدانیم:
📌 این ما هستیم که سهم خود را از آرامش میتوانیم تعیین کنیم
📌 و اینکه آرامش در یک جامعه به میزان تقریبا مساوی، تقسیم میشود. پس برای دریافت آرامش، باید آن را برای همه و #باهم بسازیم.
👈 البته منکر استثنائات و مقدرات نیستیم ولی تجربه، موارد مذکور را به عنوان وقایع حداکثری، مورد قبول خود معرفی میکند.
از شما میخواهیم که #مسئولانه این پیام را فقط به یک نفر (و فقط به یک نفر) ارسال کنید.
طبق شروط گفته شده در توضیحات صفحه اصلی کانال، حتی میتوانید این پیام را به شکل کپی و به نام خودتان ارسال کنید.
👉 https://telegram.me/joinchat/BkbnBj2Jv-nO7EAxi3uoqQ
Telegram
کانال علامه جعفری
@AllaMeJafaRi
👈 هدف: ترویج #اخلاق_جعفری
👈 هیچگونه وابستگی به بیت محترم آن مرحوم نداریم.
👈به امید ظهور مولایمان امام عصر(ع)
👈 این کانال توسط "رواق" مدیریت میشود
@rravagh
ارتباط با ادمین:
@rravaghi
👈 هدف: ترویج #اخلاق_جعفری
👈 هیچگونه وابستگی به بیت محترم آن مرحوم نداریم.
👈به امید ظهور مولایمان امام عصر(ع)
👈 این کانال توسط "رواق" مدیریت میشود
@rravagh
ارتباط با ادمین:
@rravaghi