چند نکته درمورد محتوای کانال برای انسان‌های قشنگ اینجا:
هدف این کانال جمع‌آوری و اطلاع رسانی مطالب حوزه‌ی علوم اعصابه!

🧠💻محوریت موضوعات درمورد علوم اعصاب و مشتقاتش از جمله برنامه نویسی و ماشین لرنینگه. اما مطالب جالب مربوط به تحصیل، یاد گرفتن، آنالیز دیتا، آمار، روش‌های سرچ و کار حرفه‌ای رو هم منتشر می‌کنم.

🌌چرا اینکارو میکنم؟ برای جمع آوری مطالب واسه خودم و ارتباط با شماهایی که به این حوزه علاقه‌مندید.♥️

💸اینجا تبلیغات نداره. کانال رایگانه و واسه دل خودمه. از اولم واسه جمع کردن لینک‌ها برای خودم بوده. البته مطالب اینجا pay it forward هستن. یعنی من به رایگان وقت میذارم و پیدا و share‌اشون میکنم، توام وظیفه داری اگه بدردت خورده به ادمهایی که به دردشون میخوره اینجا رو معرفی کنی.

🎀 نظر من راجع به منابع، کانالها و گروه ها و آدم‌ها، نظر شخصیه و ممکنه تغییر کنه. مشخصا هنوز خام و دانشجو هستم و هیچگونه ادعای تخصص و نظر معتبر ندارم.

💡خیلییی خوشحال میشم اگه منبع میشناسین معرفی کنین، تا به ایده آل نزدیک شیم.

🔫برای شروع خوندن و یادگیری در این حوزه، این پیام رو ببینید.

🪷🤞🏻

پی‌نوشت۱: پیام‌های شما عزیزان فقط درصورتی جواب داده می‌شه که بنده حال و حوصله داشته باشم و پیامتون یا خودتون واقعا جالب باشید. عذر بنده رو بابت این موضوع پذیرا باشید.

پی‌نوشت۲: من دوست دارم با شما درارتباط باشم و تاجایی که بشه باهم درمورد موضوعات ترند علم حرف بزنیم. هشتگ #خانوم_جلسه_ای مختص این مسئله‌اس. هرموقع وقت بشه، اطلاع رسانی می‌کنم.

پی‌نوشت۳: چشم ها زیبای خود را باز کرده، هشتگ هارا نگاه کنید و اگر لینکی از کتگوری خاصی خواستید آن هشتگ ها را لمس و جست و جو نمایید😃و بعدش، یوهو! شمابه کلی بایگانی رسیدید :)

هشتگ‌ها:
#Staticstic
#DataAnalysis
#Coding
#ML #AI
#NeuroApply #Apply
#NeuroGroup
#NeuroChannel
#YouTube_channel
#Bookpdf
#Neroprof
#GoodBook
#NeuroCourse
#NeurofreeVideo
#Neurocute_time
#NeuroLocation
#NeuroInsta
#NeuroApp
#NeuroPodcast
#NeuroWeb
#Telegram_bot
#Learning
#NeroTwitt
#how_to_search
#NeuroFilm
#lessons
#NeuroClub
#Event
#خانوم_جلسه_ای


به مرور هشتگ های ديگه‌ای هم اضافه خواهد شد.
دوستتون دارم.♥️
نیلوفر

Lesson 1:

_Do u know what the meaning of professionalism?

+professionalism means not thing is personal! :)

#lessons:)

Lesson 2:

Makeing friends in workspace is not necessary, is not professional.
U must have your own friends or if you find friend in workspace, act be like u aren't friend at work.
#lessons

Lesson 3:

برای شروع کارها، پیام دادن در پلتفورم های مناسب(مثل ایمیل یا لینکدین) و نوشتن متن مناسب و مربوط و اختصاصی و شخصی شده برای فرد مورد نظر، دسته بندی شده و قالب دار، در حد ممکن کوتاه،بدون غلط املایی،با ایمیل دانشگاهی یا کاری یا مثلا صفحه ی لینکدین فعال و درست، در زمان اداری به ساعت کشور فرد مورد نظر پیام باید داد. بعضی از استادا از اینکه از اپ هایی مثل میل ترک استفاده کنیم که بفهمیم ایمیل رسیده و خوندن یا نه شاکی میشن و بدشون میاد(بله متاسفانه به یکسری روش میشه فهمید اینو).
برای هماهنگی های دیگه هم فقط باید از یدونه پلتفورم استفاده کرد، همونی که فرد مقابل اوکی تره. مثلا فقط تلگرام. زنگ زدن بدون تکست دادن و زمان هماهنگ کردن هم خیلییی کار زشتیه.

(این مجموعه ی lessons بیشتر از هرچیزی برای خودمه، من سعیم رو میکنم آدابی که از افراد کار کرده میشنوم رو بنویسم، تا بعدا برای کارام بهشون رجوع کنم)
#lessons

lesson 4:
Being disciplined is more important than being motivated.
Plz have your own routine and discipline!
#lessons

Lesson 5:
Have your own passion project!
Sometimes, Work on it just for your enjoy.
It'll work :)
#lessons

سلام سلام.
یه میزانی از موسم اپلای برای دوره‌های مختلف گذشته ولی بعضی اپلیکیشن‌ها هنوز باز هستن؛ بعلاوه کسایی که می‌خوان سال دیگه شروع کنن اپلای کردن از الانا کم کم دارن کارهاشونو جمع می‌کنن. توی این پروسه، متن‌هایی که با عنوان‌های مختلف مینویسیم یا نوشته می‌شه درموردمون خیلی مهمن.
اول از همه، احتمالا همگی می‌دونیم که اگه کل متن رو از بیس AI نوشته باشه، عمه خانوم منم می‌فهمه، چه برسه به استاد و کمیته‌ای که داره یه خروار نامه می‌گیره.
پس باید اول از دل یه صفحه سفید یه متن مجسم مرمرین دربیاریم و بعد بدیم AI روش دیبای دیداری دربیاره.
من توی نوشتار فارسی خوب هستم. ذهن بازی دارم و داستان پرداز و زبون درازم اما به انگلیسی که می‌رسه متون کوتاه‌تری می‌تونم بنویسم و جملاتم بلند و ناخوانا می‌شن. همینکه نقطه قوتم در زبان خودم می‌شه نقطه ضعفم در پیش روم منو واقعا میترسونه. ولی می‌دونم که اگه این هم نبود اوضاع خیلی بدتر می‌شد. احتمالا خیلیای دیگه هم مثل منن. کاری که من می‌کنم اینه که بعد از سرچ کردن و دیدن نمونه‌ها و تمپلیت‌های انسانی، اگه دیدم متن انگلیسیم داره راه به هیچ جا نمی‌بره، اول به فارسی ذهنم رو مرتب می‌کنم.
(ترجمه کردن عینی متن کار درستی نیست پس متنی که به فارسی مینویسم به قصد انسجام ذهنیه و روی کاغذ. اول از همه هم چیزی ندین AI، ذهنتون بلاک می‌شه.)
بعد از اون می‌شینم با دانش زبانی‌ای که دارم توی ورد یه متن با همون محتوا به انگلیسی مینویسم. حالا درفتی که دارم رو میدم چندتا AI مختلف و برنامه‌هایی مثل گرامرلی تا اول از نظر گرامری مرتبش کنن. بعد میام توی Chatgpt که ساخته شده برای زبان پردازی، می‌گم این متن رو بر اساس دوتا فاکتور(مثلا اینکه 500 کلمه باشه و برای فلان پروگرم) بهترش کن. طبق تجربه من بیشتر از دو الی سه فاکتور تغییرات در پرامپت رو به خوبی اجرا نمی‌کنه.
بعد دوباره متن رو می‌خونم، می‌دم یه AI دیگه مثل Cloud2 بررسی کنه متنم چقدر humanized و درسته و اگه نیاز به ایجاد تغییرات باشه داخلش می‌دم.
چیزی که مهمه اینه که آدم از آدم‌های دیگه فیدبک بگیره. پس اگه متنی مثل SOP مهم باشه برام، میدم بقیه هم ریوایزش کنن و بهم فیدبک بدن.
درنهایت تمرین ده بار فعال خوندن و یک بار فعال نوشتن و اعتماد به مسیر، هرچند سنگلاخ باشه، همه چی رو عوض می‌کنه. نوشتن هنره و جهان هنر دایم آباد باد.

پی اس۱ : درمورد اینکه از بیخ و بن بدیم به ینفر دیگه بنویسه، راستش اگه چیز خوبی درمیومد و کسی میتونست چنین کاری بکنه، من یکی که نمیومدم این همه به خودم زحمت بدم =) شده که در موقعیت بدی باشم و بخوام بقیه اینکارو بکنن، ولی کسی نمی‌تونه واقعا من باشه و مثل من در همون زمانی که می‌ذارم چیزی که می‌خوام رو منتقل کنه.
بیاید فراخ نباشیم و اعتماد بقیه رو هم نسبت به خودمون خراب نکنیم. اگه مراحل قبل از ادیت و ریوایز شدن رو کلا نمیتونی بنویسی یعنی آماده اون پوزیشن نیستی، خودتو گول نزن.💋

پی اس۲: اون ایمیل رو نزنی و اون اپلیکیشن رو نفرستی سنگین‌تری اگه بری کلا اولین پیامی که AI داده رو بفرستی واسه اساتید. نکن کله سیاه خاورمیانه‌ای، تو شکسپیر در قرن ۲۱ نیستی که اونجوری بنویسی. می‌فهمن.

#NeuroApply
#Lessons

حالا که بی وقته و حرفم میاد بذارین به اونی که نیاز داره بگم که:
نمی‌دونم کی هستی و کجا داری چیکار می‌کنی، ولی مثل من در فضای آکادمیک سرتق و خیره‌سر نباش. درفضای آکادمیک مردم میرن بر شانه غول‌ها می‌ایستند، نه اینکه به غول‌ها سیخونک بزنن.
#Lessons

خب راستش بهاره و بعنوان یک گربه‌ی خوشحال تصمیم گرفتم کدورت‌ها رو کنار بذارم.
اول با ملک‌الکلامْ جناب سعدی،
و سپس با فرآیند مصاحبه و شروع کار و تحصیل در یک سیستمِ ساختارمند.
مثل همیشه هم بعضی نکته‌ها و لینک‌های مهمی پیدا کردم رو اینجا می‌ذارم.

یک:
برای هر ارائه‌ای و با هر تعداد مخاطبی باید آماده شد. متن ارائه باید مرتب و فکر شده باشه. بهتره همون شکلی که می‌خوایم ارائه بدیم(نشسته یا ایستاده) ارائه رو تمرین کنیم. هربار از خودت بپرس و بدون چرا داری صحبت می‌کنی با اون فرد. از علاقه و ماموریت شخصی و درونیت بگیر تا هدف دقیقی که بر اساس تجربیاتت چیدی. جواب "چراها" رو دقیق و ذره ذره بدون و بده.

یکی از لوازم صحبت آن است که خانه بپردازی یا با خانه خدای درسازی:
حکایت بر مزاج مستمع گوی
اگر خواهی که دارد با تو میلی
هر آن عاقل که با مجنون نشیند
نباید کردنش جز ذکر لیلی

اگر قراره مکالمه‌ای رخ بده به سوال و جواب‌ها باید فکر کرد و جواب دقیق و مرتبط برای اون‌ها حاضر کرد.

هرکه تامل نکند در جواب
بیشتر آید سخنش ناصواب
یا سخن آرای چو مردم به هوش
یا بنشین چون حَیَوانان خَموش

از هرکس ممکنه کمک بخواه که اصلاح کنه متن‌هات و صحبتت رو.

متلکم را تا کسی عیب نگیرد، سخنش صلاح نپذیرد.

دو:
نشون بده تجربه عملی داری. دقیقا در تجربیات عملیت به چه مشکلاتی برخوردی و رویکردت نسبت به حل مسئله چی بود و چقدر الگوریتم فکری_عملیت کارکردی بوده. بگو میدونستی چه می‌کنی.

یکی را گفتند عالم بی عمل به چه ماند؟ گفت بر زنبور بی عسل!

سه:
خودت رو مشتاق نشون بده، ولی محتاج نه! فوکوس رو از نیاز خودت بردار.

قحبه‌ی پیر از نابکاری چه کند که توبه نکند و شحنه معزول از مردم آزاری؟(و کله سیاه خاورمیانه‌ای از دست آخوند مهاجرت)

چهار:
زیادی بلوف نزن. الکی دروغ نگو. زیرکی در صحبت رو به عدم یکپارچگی کلامی تبدیل نکن. حتی ریکامندرها هم قرار نیست چیزی که نیستی رو نشون بدن. اینارو اونی که استاد توعه و کلی مصاحبه کرده زود می‌فهمه.
خودت رو در تسلط ظریف و خیلی تخصصی به علم و عملت خوب نشون بده. در بولد کردن نقاط مثبت شخص خودت نشون بده.

مشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید. دانا چو طبله‌ی عطارست، خاموش و هنرنمای، و نادان خود طبل غازی، بلند آواز و میان تهی!

پنج:
به زمان مسلط باش.
زودِ زود و حتی یکم دیر نرو. اگه مثل من دیدی با زمان مشکل داری، ریمایندر و آلارم‌های متداول کمک می‌کنه.
بدون حدودا هر پاسخی که می‌دی چقدر زمان می‌بره.
اضطراب زمان کم رو نداشته باش. اینجوری مدیریتش کن که حین اینکه یک نسخه‌ی کلی و به اصطلاح فرنگی‌ها elevator speech رو آماده داشته باش؛ اما بدون گاهی توی زمان کم نیازه نشون بدی تسلط داری. برای این‌کار میتونی بگی من فلان قسمت از کار رو که برام جالب‌تر بود توی 7 دقیقه کامل توضیح می‌دم ولی همه‌ی بحث در این مقال نگنجد، من از فلانجا شروع میکنم و بعدش I'll send you more details and documents.

زمان سعدی اینا ریمایندر و آلارم نبوده. گویا ساعت داشتن و دقت به زمان از نشونه‌های civilization هستش💅🏻. شعری یافت نشد.

شیش:
پیش نمیاد که کسی این مورد رو بگه.
ولی من همیشه باهاش چالش داشتم: شنونده خوبی باش و خوب مکالمه کن!
خوب نوت بردار. از توی صحبت‌ها خوب سوال بپرس اما نه مشخصا سوالی که خیلی واضحه و جوابشو خودتم بلدی؛ یجوری سوال بپرس که آمیخته‌ای از دانش قبلی و موضوع مورد بحث باشه.

امید عافیت آنگه بود موافق عقل
که نبض را به طبیعت شناس بنمایی
بپرس هرچه ندانی که ذُلّ پرسیدن
دلیل راه تو باشد به عِزّ دانایی

توی صحبت نپر.
سعی کن سرنخ حرف‌ها و بحث رو بفهمی و بهش بچسبی. از موضوع و بحث خارج نشو.
اگه طرف مقابل احیانا بلوف زد، اندک اشتباهی کرد یا نظری داشت که باهاش مخالف بودی، در لحن و چهره حالت بدی نشون نده. تو چشم باش و نظرتو با اعتماد به نفس بگو ولی از سر دید تواضع و محبت نه سرتق بازی.

هرکه در پیش سخن دیگران افتد تا مایه فضلش بدانند، پایه جهلش معلوم کند:
ندهد مردم هوشمند جواب
مگر آنکه کزو سوال کنند
گرچه بر حق بود مزاج سخن
حمل و دعویش بر محال کنند

گنگ و گاو و لال و منگ نباش. گاهی یه چرت و پرت سریع اما مرتبط، یا یه سوال خوب بهتر از هیچیه. الکی هم نگو good question و اینا تا وقت بخری. اگه هیچی نمی‌دونی و هیچ کاریشم نمی‌شه کرد، بگو نمی‌دونم! که:

نادان را به از خامشی نیست وگر این مصلحت بدانستی نادان نبودی:
چون نداری کمال فضل آن به
که زبان در دهان نگهداری

وقتی ازت میپرسن چرا می‌خوای بری یه جایی، هدف‌های اصلی درونیت و مرتبط با گذشته‌ات رو بگو. از انگیزه‌ات بگو و از کاری که می‌تونی پیش ببری نه اینکه شما خیلی خوبید من می‌خوام بیام پیش شما.

تلمیذ بی‌ارادت، عاشق بی زر است و رونده‌ی بی‌معرفت مرغ بی‌پَر و عالم بی عمل درخت بی‌بَر و زاهد بی‌علم خانه‌ی بی دَر

#Lessons

P. S1:
معمولا #Lessons رو، رو به مخاطب مفرد رو به روم می‌گم، که اون شما نیستید، خر درون خودمه.
اینه که لحن دستوری و از بالا به پایین می‌شه. شما به بزرگی خودتون ببخشید.

P. S2:
واقعا رفتار صحیح و چگونگیش از بدو حضور(first impression) تا عمق کارهای جدی برام جالب شده. بنظرم حضور در محیط‌های آکادمیک و بعدش کاری، باید چیزی بیشتر از علوم پایه به آدم منتقل کنه.
بحث در این موضوعات زیاده ولی ایشالا که یادگرفتنیه یه مقداریش و ما هم می‌تونیم با یادگرفتن بهتر رفتار کنیم.