#دندانپزشکی
#خارج_کردن_دندان
#دندان_غیر_قابل_نگهداری
در بسیاری موارد تصمیم برای نگهداری یا خارج کردن دندان متکی بر عوامل مختلفی است .
درچه شرایطی یک دندان قابل نگهداری نیست و باید خارج شود ؟
🔸 در موردی که تخریب سازه دندانی بیش از حدی باشد که بتوان آن را بازسازی کرد .
جراحی افزایش طول تاج ، فورسد اراپشن ، و در مواردی DME ، روش هایی هستند تا بتوان به نوعی دندان با تخریب زیاد یا عمیق را مجددا بازسازی کرد ، اما همیشه قابل انجام نیستند .
🔸 در شرایطی که دندان به مقدار زیادی از محل اصلی خود حرکت کرده باشد .
دندان هایی که تیلت زیادی پیدا کرده یا اوراراپشن زیادی دارند همیشه با ارتودنسی یا اصلاح کانتور تاج قابل نگهداری نبوده و گاهی مانع جدی در بازسازی سایر نواحی بی دندانی هستند . در این موارد دندان‌خارج خواهد شد .
🔸در شرایطی که دندان عامل درد ، التهاب یا عفونتی پایدار و غیر قابل درمان باشد .
گاهی مشکلات اندو یا پریودونتال مثل ضایعه ، پاکت یا ترک ، در حدی است که امکان درمان وجود نداشته یا به درمان های مکرر پاسخ نداده است ، در این موارد نیز دندان خارج خواهد شد .
🔸 در شرایطی که تخریب نسوج پریودونتال و ساپورت کننده دندان به حدی است که موبیلیته زیادی در دندان ایجاد شده و دندان امکان فانکشن ندارد یا نمیتواند ساپورت مناسب برای پروتز ثابت یا متحرک فراهم کند .
🔸در شرایطی که نگهداری دندان کمک واضحی به طرح درمان نکرده و بیشتر باعث پیچیده شدن و یا کاهش پروگنوز درمان پروتز و بازسازی های گسترده دهانی شود ، معمولا دندان خارج میشود .
🔸 در مواردی که دندان عقل بدلیل محدودیت دسترسی و یا رشد ناکافی ، امکان رعایت بهداشت مناسب ندارد .
در این حالت معمولا بدلیل مشکلات نسج نرم اطراف آن ، دندان بهتر است خارج شود .
🔸در مواردی که بدلیل اختلاف اندازه دندان ها و فک ، امکان قرارگیری مرتب آنها در قوس الوئول وجود نداشته و در طرح درمان ارتودنسی لازم است تعدادی از دندان ها جهت برقراری تعادل خارج شوند .
🔸 دندانهای نهفته . در مواردی که جوانه دندان مسیر طبیعی برای رویش کامل را طی نکرده و با درمان جراحی یا ارتودنسی نمیتوان آنرا وارد قوس دندانی کرد . در این مورد معمولا بهتر است دندان نهفته را قبل بروز مشکلات بعدی خارج کرد .
ارسالی:دکتر مهدی جوادین
متخصص ارتودنسی
🆔 @Pazishkibaliny
👩🏻⚕
#خارج_کردن_دندان
#دندان_غیر_قابل_نگهداری
در بسیاری موارد تصمیم برای نگهداری یا خارج کردن دندان متکی بر عوامل مختلفی است .
درچه شرایطی یک دندان قابل نگهداری نیست و باید خارج شود ؟
🔸 در موردی که تخریب سازه دندانی بیش از حدی باشد که بتوان آن را بازسازی کرد .
جراحی افزایش طول تاج ، فورسد اراپشن ، و در مواردی DME ، روش هایی هستند تا بتوان به نوعی دندان با تخریب زیاد یا عمیق را مجددا بازسازی کرد ، اما همیشه قابل انجام نیستند .
🔸 در شرایطی که دندان به مقدار زیادی از محل اصلی خود حرکت کرده باشد .
دندان هایی که تیلت زیادی پیدا کرده یا اوراراپشن زیادی دارند همیشه با ارتودنسی یا اصلاح کانتور تاج قابل نگهداری نبوده و گاهی مانع جدی در بازسازی سایر نواحی بی دندانی هستند . در این موارد دندان‌خارج خواهد شد .
🔸در شرایطی که دندان عامل درد ، التهاب یا عفونتی پایدار و غیر قابل درمان باشد .
گاهی مشکلات اندو یا پریودونتال مثل ضایعه ، پاکت یا ترک ، در حدی است که امکان درمان وجود نداشته یا به درمان های مکرر پاسخ نداده است ، در این موارد نیز دندان خارج خواهد شد .
🔸 در شرایطی که تخریب نسوج پریودونتال و ساپورت کننده دندان به حدی است که موبیلیته زیادی در دندان ایجاد شده و دندان امکان فانکشن ندارد یا نمیتواند ساپورت مناسب برای پروتز ثابت یا متحرک فراهم کند .
🔸در شرایطی که نگهداری دندان کمک واضحی به طرح درمان نکرده و بیشتر باعث پیچیده شدن و یا کاهش پروگنوز درمان پروتز و بازسازی های گسترده دهانی شود ، معمولا دندان خارج میشود .
🔸 در مواردی که دندان عقل بدلیل محدودیت دسترسی و یا رشد ناکافی ، امکان رعایت بهداشت مناسب ندارد .
در این حالت معمولا بدلیل مشکلات نسج نرم اطراف آن ، دندان بهتر است خارج شود .
🔸در مواردی که بدلیل اختلاف اندازه دندان ها و فک ، امکان قرارگیری مرتب آنها در قوس الوئول وجود نداشته و در طرح درمان ارتودنسی لازم است تعدادی از دندان ها جهت برقراری تعادل خارج شوند .
🔸 دندانهای نهفته . در مواردی که جوانه دندان مسیر طبیعی برای رویش کامل را طی نکرده و با درمان جراحی یا ارتودنسی نمیتوان آنرا وارد قوس دندانی کرد . در این مورد معمولا بهتر است دندان نهفته را قبل بروز مشکلات بعدی خارج کرد .
ارسالی:دکتر مهدی جوادین
متخصص ارتودنسی
🆔 @Pazishkibaliny
👩🏻⚕