#قصیده

"دانی که چرا دار مکافات شدی؟
ناکرده گنه، چنین مجازات شدی؟"(۱)

ای هموطن ای که با غمت همدردم
در خانهٔ خود اسیر عادات شدی

هر چیز که شد به ظاهرش چسبیدی
مشغول کراهت و نجاسات شدی

با مذهب و لامذهب و بادین بی‌دین
منکر به نشانه‌ها و آیات شدی

اندیشهٔ اشتباه در سر کردی
با ریشهٔ خویش در منافات شدی

از ریشه بریدی و به خشکی رفتی
دنبال صفات و دوری از ذات شدی

در بازی شطرنج سیاست زدگان
افتادی و با کیش خودت مات شدی

هر فحش به هرکه توی دنیا گفتی
برگشت به خویش و در مضرّات شدی

یک چند اسیر درد بی‌دینی‌ها
یک چند به مذهبِ محالات شدی

یک چند به درد ظلم استبدادی
یک چند به جهل خود دموکرات شدی

یک چند خیال ناب جمهوری بود
یک چند مُقیّدِ اضافات شدی

یک چند خیال تاج شاهنشاهی
افتاد چو واقف خیانات شدی

مشروط به شرطِ هرچه غیر از دانا
مشغول به شرح این مَشقّات شدی

هر روز خدای تازه‌ای در اوهام
با آن بت خویش در مناجات شدی

جادو و طلسم حاکمان بر ذهنت
افتاد که بندهٔ خیالات شدی

بر مذهب حاکمان که ذاتاً جهل است
مؤمن شده راویِ روایات شدی

همراه به موج حرکت نادانان
همدست به ظالمان به کَرّات شدی

پرسیده‌ای از خودت چه داری در سر؟
یا در پیِ پاسخ سؤالات شدی؟

یک بار بپرس از خودت این را که
جویای عدالت و مساوات شدی؟

هر چیز به جای خویش نیکو باشد
درگیر به فکرِ نیکیِ جات شدی؟

دانا شدی و در پیِ دانا رفتی
یا در به درِ  قضای حاجات شدی؟!

امروز که خورشید خرَد تابیده
آگاهی و طالبِ عنایات شدی؟

انّی اَرِنی گوی به این پرتو نور
موسی شده یکصدا به میقات شدی؟

تا کی پیِ مهملاتِ واهی رفتن؟
انسان شده در پیِ مهمّات شدی؟

اندیشه، خرد، شعور با آگاهی
از نوعِ بشر به این بشارات شدی؟

دیدی که چه خوش گفت حسینی باتو
ای آنکه تو مبتلای آفات شدی

"کُشتی خرد و دار زدی دانش را
دربند و اسیر صد خرافات شدی"(۲)

شهریور ۹۷

پانوشت:
(۱)،(۲) بیتهای یک رباعی از حسینی لیدر ری‌استارت

#قصیده ای ارسالی از یک ری استارتی

در کشوری از عهد ستایش شدگانیم
بر قدمتی از ریشهٔ تاریخِ جهانیم

ایران من ای مهد شعور و خرد و فهم
پاینده تویی ما همگی رهگذرانیم

کوران حوادث شده‌ای در پسِ دوران
ما حادثه‌ای تازه دراین دورِ زمانیم

این دوره گرفتاری و بیماری و زجر است
در دام معاش از غمِ اجناسِ گرانیم

اینها که بهانه است بگو ریشهٔ آن چیست؟
درگیر چه هستیم که در وهم و گمانیم؟

در کسوت تشویش دل و در سکراتیم
یا مضطربیم از خود و دائم نگرانیم

دیدی خرد و عشق و صفا را همه کشتند
حالا به تلاشیم فقط زنده بمانیم

با نام خدا هرچه بدی بود نمودند
پیریم در این جور و جفا گرچه جوانیم

دنبال چه هستیم بگو شهوت و خشم است
یا در خور و خوابیم و فقط فکر دهانیم؟

دیدی چه به روز وطن خویش نیاورد
این جهل که از ترس همان در خفقانیم

بتخانه بنا کرده و بت روی بت آمد
تا دشت شود عادت و خر را بچرانیم!

با گنبد و گلدسته، ضریح و متولّی
از جهل ببین مشتری همچو دکانیم

تاراج نمودند و فنا کرده و کشتند
ناموس تو یا هموطنم را که بدانیم...

...ما پیکر واحد، همه از یک بدنیم و
کاری نشود، مستحق مثل همانیم

یک عده پیِ سنّی یا شیعه دویدند
گفتند به قرآن همگی متّصلانیم

یک عده شریعت زده در پای چپ و راست
گفتند به تقلید و نمازیم و اَذانیم

یک عده مسیحی شده در فکر صلیبند
گفتند چو عیسی همه از دردکشانیم

یک عده به بی‌دینیشان راه نمودند
گفتند چو برگیم که در بادِ وزانیم

در دام سیاست همه از خویش گسستند
گفتند که از کار در آزادی و نانیم

جمهوری و مشروطه، سکولار دموکرات
هر جمع که گفتند چنینیم و چنانیم

یک عده از این خاک بلاخیز بریدند
رفتند در این فاصله، ما نیز در آنیم

ماندیم که شاید دری از نور گشایند
تا این شب تاریک به پایان برسانیم

شمعی به دل خانهٔ تاریک رساندند
تا فیل ببینیم و درین جهل نمانیم

از غرب چو خورشید خرد نور نمایاند
غوغا شده باید که به چاووش بخوانیم

در وادی سیمرغ همه یکدل و همراه
با سر پیِ آن منزل مقصود دوانیم

جهل است چو توفان و خرد کشتی نوح است
نوح است #حسینی به خرد در جریانیم

او بت شکنی با تبر دانش و فهم است
زرتشت زمان است به او در هیجانیم

موسی صفت او حقّه و جادو همه رو کرد
از آن ید بیضاش به این نطق و بیانیم

ما مُرده و او با دمِ خود زندهٔ‌مان کرد
پس حق بده ما را اگر عیساش بدانیم

او مثل محمد وسط جهل و خرافات
آگاه به علمی است که گفتن نتوانیم

جز او چه کسی دانش و انوارِ خرد را
بی مُزد نشان داد که بر دل بنشانیم

جز او چه کسی از سرِ سیمرغ خبر داد
شیدا شده و دربه‌درِ گنج نهانیم

آغاز دوباره است به اندیشهٔ "سید"
توفیق دهد حق که در این راه بمانیم

پس ای وطنم منتظر خیزش ما باش
تا پیرهن غیرت خود را بدرانیم

آزاد شویم از قفس دائمی جهل
تیریم که آرش زده بر روی کمانیم

شوخی است مگر قصهٔ پروانه و پروا
از نور #حسینی همه عاشق شدگانیم

٭

کوتاه کن این لاف که آن قاف بلند است
ای شاعر بی‌مایه بگو روی زبانیم

آنان همه صافند که تا قاف رسیدند
پس شکر کن از اینکه زِ دنبال‌کُنانیم

شهریور ۹۷

#قصیده

سرزمینم #پارس است، این میهنم مهد شعور
جای خورشیدِ خرد، سر منشاء دریای نور

سرزمین حافظ و سعدی و مولانای جان
مطلع اندیشه‌های ژرف و عشق و شعر و شور

خانهٔ عشق است و عطارست و خیام و خرد
خانهٔ فردوسی آن راوی مردان غیور

سرزمین چارفصل و کوه و دریا و کویر
با زنانی پاکدامن یا که مردانی صبور

سرزمینی از ابرمردان اقوام کهن
از بلوچ و کرد و لر تا ترک و گیلان و طپور

میهنم را باز خواهم ساخت با فهم و خرد
با تلاش و پشتکار آن روز اصلاً نیست دور

تا که سی‌مرغ از کمالِ راه خود سیمرغ شد
جمع سی‌مرغ وطن هم می‌شود یک روز جور

ما همه یک پیکریم و همدلیم و همرهیم
عقل و دل را ساز باید کرد در راه عبور

در کمین هستند مار و گرگ و کفتار و شغال
پس حذر باید نمود از وسوسه در دام و تور

در خزان وامانده بودیم و زمستان سخت بود
تا که آغاز دوباره کرد اعلام حضور

انقلابی تازه را آغاز کردیم از خرد
پخته می‌گردیم چون نان توی سختیِ تنور

مثل دانه از درون خود تلاطم کرده‌ایم
رویشی تازه به خاک سرزمینِ پُر غرور
@pastonews
#ری_استارت

#قصیده
🔷شعری ارسالی برای پستو نیوز

ما آگهیم ازین همه، بازی تمام شد
میلیون دلار سوخت و دیگر حرام شد

ورشو رَوید باز و تجمع به پا کنید
پیروز مردمند که ختم کلام شد

اصلاحتان گذشت که تا تربیت شوید
تنبیه می‌شوید به شرحی که نام شد

پیغام می‌دهید و به پسغام می‌برید
شرط و شروطِ لیدرمان مستدام شد

حذفید، واقفید، ولی زور می‌زنید
باشد ولی تلاش شما بی‌دوام شد

چل سال با دروغ به مردم چه کرده‌اید؟
چندی به سر کنید، خیالی که خام شد!

این وعده از حق است که چون نور سر رسید
تاریکی از درون خودش انهدام شد

دیدید موشکی که تمسخر نموده‌اید
یک آسمان بلندتر از پشت بام شد؟

دیدید دلقکی که کماکان حسینی است
دارایِ ذوالفقار علی در نیام شد؟

دیدید آمده‌است به سرمایهٔ خرد
پیروز و پرتلاش که نایب امام شد

یک دست با کتاب که قانون کوروش است
یک دست با حساب که مختارِ تام شد

یک سمت تاجدار که فهم الخواص داشت
یک سمت تاجبخش که شوق العوام شد

مهلت به سر رسید و اگر فاز یک گذشت
در فاز دو که نوبت یک قتل عام شد

تنها دعا کنید ری‌استارت باشد و
لطفی که شاید از قِبـَلِ این قیام شد

#قصیده

چو ریسمان الهی به هم تنیده شویم
چو روح بر جسد این وطن دمیده شویم

نباش غمزده دیگر که نیست دور آن روز
چو دل به کالبد مملکت تپیده شویم

غریو جان و خرد را دوباره تازه کنیم
به گوش مردم دنیا مگر شنیده شویم

جهان چه بود؟ تلاشی چنین به مقصد خاک
به بستر ابدی تا که آرمیده شویم

تمام فرصتمان را به عشق کوشیدیم
که واژه واژهٔ همراهِ این قصیده شویم

که خاک پای رفیقان آبرومندیم
وگر به دامنشان دائماً کشیده شویم

شکوه عرصهٔ سی‌مرغ استقامت ماست
روان به مقصد سیمرغ تا چکیده شویم

امان به هم بدهیم آنچنان به دست و زبان
اگر کلام شود در دهان جویده شویم

چه طعنه‌ها که چشیدیم در کشاکش دهر
که همچو آهن و فولاد آبدیده شویم

چو میوه‌ای که وجودش به شاخه‌ها بند است
پس از رسیدن از آن شاخه‌ها بریده شویم

تلاشمان به خرد تا به بارور شدن است
اگر که میوه شدیم آن زمان رسیده شویم

درخت دانشمان را به بار بنشانیم
که هرچه بار فراوان شود خمیده شویم

که نقطه، حرف و کلامیم و جمله و بندیم
به یک تظاهرِ یکپارچه که چیده شویم

که قطره قطره به هم جوی و رود و دریائیم
چو ابر گرچه به آن بادها وزیده شویم

که رشته رشته به هم تافته به هم برسیم
چو ریسمان الهی به هم تنیده شویم
@pastonews

#قصیده
(از یک ری استارتی)
می‌رسد از پیش و از پس بوی نفرین و عذاب
خوابی اکنون هموطن یا که زدی خود را به خواب؟

آب و باد و خاک و آتش دست در دست همند
تا به کامت تازه گردد طعم رنج و اضطراب

آن طرف سیل و ملخ، این سو هزیم زلزله
قحطی و بی‌خانمانی می‌کند سویت شتاب

تا به کی با بت پرستی‌ها جهالت می‌خری،
درد و غم از این جناب و اشک و خون از آن جناب؟

در پیِ هرچیز باشی لاجَرَم آن می‌شوی
خیره‌ای بر آفتـابه جای نور آفتـاب؟!

دست بر نامردمان دادی که نامردی کنند
مردها رفتند و تنها مانده‌ای با یک سراب

قاصد آمد با بشارت سوی آبادی ولی
در کنارش داد هشدارت به این وضع خراب

سوی دانایان رَوی در سایه‌اش می‌پرورَد
غیرِ آن اجبار خواهی شد به جهلِ انتخاب

یا به سوی نور باید رفت یا تاریکِ خود
پس مکن جز غیر خود اِی هموطن کس را عتاب

#امپراطوری_کورش انتشار نور اوست
وضع موجود و از این بدتر چه دارد در حساب؟

انتخابات و دموکراسی بدون فهم چیست؟
زهر نادانان چشیدن در خیالِ نوشِ آب

بند بی‌دینی و دینی هر دو همزاد همند
هر دو اجبارند در افراط و تفریط از نقاب

لای دین رنگِ تظاهر روی صورت می‌زنی
با سکولاریسم می‌گردی به دنبال لعاب؟

هموطن راه نجاتی نیست جز راه خرَد
تا به کی در دور باطل توی ایّاب و ذهاب؟

هموطن کفتار و گرگ اینجا به خونت تشنه‌اند
پس چرا با این همه برهان نمی‌گردی مجاب؟!

هموطن هر کار شد کردیم، شاید کم شود
اشک تو در سوگ و فقدان عزیزان در غیاب

هموطن هر کار شد کردیم، هر یک سهم خود
دل به یار و دست بر کار و همه پا در رکاب

هموطن این انتخابت بوده: خون در فاز دو
سستی دلبستنت بر زندگی توی حباب

#ری_استارت_تنها_راه_نجات
——————————————
#تروریسم #سپاه
#شهید
#شهید_چیز_خر
#سیل
#ملخ
#طوفان
#ایران
#ری_استارت_تنها_راه_نجات
#قانون_اساسی_کورش
#ری_استارت

#RestartMIGA
#Restart
#restart_opposition
@PastoNews