💠 #زنان
🔺خشونت علیه زنان صرفاً به «برخوردهای فیزیکی و بدنی» محدود نیست
۱. هرگاه با کلام خشن و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او را برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان منحصر به مردان نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و سکوت کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به کل مردان جامعه حمله کنیم و علیه مردان «نفرت‌پراکنی» کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری را که صرفاً ظاهر یا سبک زندگی متفاوتی با سلیقه ما دارد، مستحق توهین و آزار بدانیم، به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم و پیشرفت شغلی و اجتماعی‌اش را نه ناشی از توانایی او که به خاطر عوامل غیراخلاقی بدانیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، با رفتار خود یا با تربیت نادرست فرزندان خود، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و از آن‌جا که «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجه «امکان مدارا و رواداری» با آن وجود ندارد. بنابراین هریک از ما باید با هر جنسیتی، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم تا جامعه‌ای صلح‌جو و انسانی برای همگان داشته باشیم.
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran
🔺خشونت علیه زنان صرفاً به «برخوردهای فیزیکی و بدنی» محدود نیست
۱. هرگاه با کلام خشن و گفتار جنسی خود زنی را بیازاریم
۲. هرگاه با رفتار یا حتی نگاه خود زنی را معذب و مضطرب کرده و فضای زندگی و کارش را ناامن کنیم
۳. هرگاه با بیان قضاوت‌‌های کلیشه‌ای و جنسیتی، زنان را متهم به ضعف و ناتوانی کنیم
۴. هرگاه با استفاده از موقعیت‌مان، اراده خود را بر یک زن تحمیل کنیم و خواست او را برای تعیین شیوه و کیفیت زندگی‌اش نادیده بگیریم
۵. هرگاه زنان را صرفاً موجوداتی برای لذت خود چه از لحاظ دیداری و چه جنسی قلمداد کنیم که باید مطابق سلیقه و معیارهای ما «زیبا و متناسب» باشند
۶. و هرگاه .....
ما بی‌شک یکی از «عوامل خشونت علیه زنان» هستیم.
اما اِعمال خشونت علیه زنان منحصر به مردان نیست
۱. هرگاه به عنوان یک زن، خشونت علیه زنان را صرفاً در برخورد بدنی با آنها قلمداد کنیم
۲. هرگاه به عنوان یک زن، در قبال مشاهده خشونت علیه زنان، اعتراض نکرده و سکوت کنیم
۳. هرگاه به عنوان یک زن، به‌جای دفاع از حقوق زنان، به کل مردان جامعه حمله کنیم و علیه مردان «نفرت‌پراکنی» کنیم
۴. هرگاه به عنوان یک زن، زن دیگری را که صرفاً ظاهر یا سبک زندگی متفاوتی با سلیقه ما دارد، مستحق توهین و آزار بدانیم، به او برچسب‌های تحقیرآمیز بزنیم و پیشرفت شغلی و اجتماعی‌اش را نه ناشی از توانایی او که به خاطر عوامل غیراخلاقی بدانیم
۵. هرگاه به عنوان یک زن، با رفتار خود یا با تربیت نادرست فرزندان خود، همراه و زمینه‌ساز یکی از انواع رفتار فوق شویم
۶. و هرگاه ...
ما «به عنوان یک زن» بخش مهمی از «چرخه خشونت علیه زنان» خواهیم بود.
و از آن‌جا که «خشونت علیه زنان» از مصادیق اموری‌ست که در آن به دیگران «آسیب» می‌رسد، به‌هیچ‌وجه «امکان مدارا و رواداری» با آن وجود ندارد. بنابراین هریک از ما باید با هر جنسیتی، به سهم خود عمل کرده و در مقابل این ظلم و خشونت تا جایی که می‌توانیم بایستیم تا جامعه‌ای صلح‌جو و انسانی برای همگان داشته باشیم.
۲۵ نوامبر
#روز_جهانی_رفع_خشونت_علیه_زنان #روز_نارنجی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
#روامداری #مدارا #رواداری
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran
🔹نقش دولت در نظام آموزشی
در بخش دیگری از این نشست، با بیان این مساله که از طرفی دولت بخش خصوصی را تشویق به حضور در بخش آموزش می‌کند و از طرف دیگر با مداخلات خود راه را روی این بخش سد می‌کند، این پرسش مطرح شد که نقش دولت در نظام آموزشی ما چیست و به طور کلی آموزش یک کالای عمومی است یا یک کالای خصوصی؟ در پاسخ به این سوال، احمدرضا روشن، عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی، نظرات خود را مطرح کرد. به نظر این کارشناس، دانشگاه نماینده علم در جامعه است و هرچه دانشگاه از نظر کمی و کیفی گسترش پیدا کند، جایگاه علم در جامعه ما تقویت خواهد شد. این کارشناس افزود که شرایط اقتصادی گرایش به آموزش را سخت‌تر کرده است. این پژوهشگر دانشگاه، حکمرانی را روش تصمیم‌گیری و چگونگی تخصیص قدرت و اقتدار تعریف کرد و کلید تفاوت در نظام آموزشی ایران و کشورهای پیشرفته را در نظام حکمرانی دانست. به اعتقاد این کارشناس، توسعه انسانی بر آموزش و بهداشت مبتنی است و رشد کشورها بر این دو بخش تکیه دارد. وی تصریح کرد که بر مبنای این دیدگاه، آموزش عالی کالایی عمومی است و به رشد بلندمدت جامعه کمک می‌کند. او در پاسخ به بحث تفکیک مرز کالای خصوصی و کالای عمومی گفت که مساله بحث نیاز کشور مطرح است و به دلیل اینکه مراحل اولیه توسعه را پشت‌سر می‌گذاریم، نقش و حضور دولت از اهمیت بالاتری برخوردار است و باید نسبت به بخش خصوصی حضور پررنگ‌تری در آموزش ایفا کند.
🔹بحران کمبود منابع
در بخش دیگری از این نشست، #علی_خورسندی تاکید کرد که دولت‌ها طبق اعلامیه جهانی حقوق بشر وظیفه دارند که فرصت برابر تحصیل را برای همگان فراهم کنند و قانون اساسی ما نیز به‌درستی این وظیفه را بر عهده دولت قرار داده است. به گفته این استاد دانشگاه، به لحاظ قانونی آموزش عمومی بر عهده دولت است اما آیا دولت‌ها قادر به ایفای این نقش خود هستند؟ او افزود: ما در کمیت شاهد تعداد زیادی از دانشگاه در کشور هستیم، اما پرسش مهم این است که آیا ما از بهترین دانشگاه‌ها هم برخورداریم؟ این کارشناس با بیان اینکه سرانه آموزشی هر دانش‌آموز در ایران به مراتب کمتر از کشورهای توسعه‌یافته است، اعلام کرد که باید درک کنیم آموزش یک سرمایه‌گذاری است نه یک مصرف؛ به همین خاطر باید سهم آموزش‌و‌پرورش در بودجه دولت را افزایش داد. این استاد دانشگاه آموزش خصوصی و دولتی را مکمل یکدیگر دانست اما گفت که متاسفانه مدارس خصوصی در ایران گرفتار کاسبکاری هستند و این آفت آموزش ما را تهدید می‌کند. به عقیده این استاد دانشگاه علامه طباطبایی، تسلط نظام بازار موجب شده آموزش عالی به سمت سوداگری حرکت کند؛ اما این نافی عملکرد مفید این موسسات آموزشی خصوصی نیست و نباید در جهت ممنوعیت آنها گام برداشت، بلکه باید برای اصلاح آنها تلاش کرد.
#نه_به_آموزش_ایدئولوژیک
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran
در بخش دیگری از این نشست، با بیان این مساله که از طرفی دولت بخش خصوصی را تشویق به حضور در بخش آموزش می‌کند و از طرف دیگر با مداخلات خود راه را روی این بخش سد می‌کند، این پرسش مطرح شد که نقش دولت در نظام آموزشی ما چیست و به طور کلی آموزش یک کالای عمومی است یا یک کالای خصوصی؟ در پاسخ به این سوال، احمدرضا روشن، عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی، نظرات خود را مطرح کرد. به نظر این کارشناس، دانشگاه نماینده علم در جامعه است و هرچه دانشگاه از نظر کمی و کیفی گسترش پیدا کند، جایگاه علم در جامعه ما تقویت خواهد شد. این کارشناس افزود که شرایط اقتصادی گرایش به آموزش را سخت‌تر کرده است. این پژوهشگر دانشگاه، حکمرانی را روش تصمیم‌گیری و چگونگی تخصیص قدرت و اقتدار تعریف کرد و کلید تفاوت در نظام آموزشی ایران و کشورهای پیشرفته را در نظام حکمرانی دانست. به اعتقاد این کارشناس، توسعه انسانی بر آموزش و بهداشت مبتنی است و رشد کشورها بر این دو بخش تکیه دارد. وی تصریح کرد که بر مبنای این دیدگاه، آموزش عالی کالایی عمومی است و به رشد بلندمدت جامعه کمک می‌کند. او در پاسخ به بحث تفکیک مرز کالای خصوصی و کالای عمومی گفت که مساله بحث نیاز کشور مطرح است و به دلیل اینکه مراحل اولیه توسعه را پشت‌سر می‌گذاریم، نقش و حضور دولت از اهمیت بالاتری برخوردار است و باید نسبت به بخش خصوصی حضور پررنگ‌تری در آموزش ایفا کند.
🔹بحران کمبود منابع
در بخش دیگری از این نشست، #علی_خورسندی تاکید کرد که دولت‌ها طبق اعلامیه جهانی حقوق بشر وظیفه دارند که فرصت برابر تحصیل را برای همگان فراهم کنند و قانون اساسی ما نیز به‌درستی این وظیفه را بر عهده دولت قرار داده است. به گفته این استاد دانشگاه، به لحاظ قانونی آموزش عمومی بر عهده دولت است اما آیا دولت‌ها قادر به ایفای این نقش خود هستند؟ او افزود: ما در کمیت شاهد تعداد زیادی از دانشگاه در کشور هستیم، اما پرسش مهم این است که آیا ما از بهترین دانشگاه‌ها هم برخورداریم؟ این کارشناس با بیان اینکه سرانه آموزشی هر دانش‌آموز در ایران به مراتب کمتر از کشورهای توسعه‌یافته است، اعلام کرد که باید درک کنیم آموزش یک سرمایه‌گذاری است نه یک مصرف؛ به همین خاطر باید سهم آموزش‌و‌پرورش در بودجه دولت را افزایش داد. این استاد دانشگاه آموزش خصوصی و دولتی را مکمل یکدیگر دانست اما گفت که متاسفانه مدارس خصوصی در ایران گرفتار کاسبکاری هستند و این آفت آموزش ما را تهدید می‌کند. به عقیده این استاد دانشگاه علامه طباطبایی، تسلط نظام بازار موجب شده آموزش عالی به سمت سوداگری حرکت کند؛ اما این نافی عملکرد مفید این موسسات آموزشی خصوصی نیست و نباید در جهت ممنوعیت آنها گام برداشت، بلکه باید برای اصلاح آنها تلاش کرد.
#نه_به_آموزش_ایدئولوژیک
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran