✅ تفاوت امربه‌معروف با تبلیغ و ارشاد
🔻آیت‌الله‌العظمی جوادی‌آملی دردرس خارج فقه:
🔹#امربه‌معروف غير از تعليم و تبليغ است، امر به معروف غير از ارشاد است، امربه معروف #امر است. از مقام فرمانروايي! لذا اگر کسي حرف آمر به معروف را گوش نداد دو گناه میکند: يکي اينکه فرمان خدا را گوش نداد، يکي اينکه فرمان آمر به معروف را گوش نداد.
🔹منتها راهش را خيلي‌ها آشنا نيستند. الآن کسي که بيراهه مي‌رود و با يک ناهنجاري خودش را در معرض نگاه دیگران در مي‌آورد اگر در صدر تا ذيل خيابان چه زن چه مرد يک نگاه تحقيرآميز به او بکنند اين خودش را جمع مي‌کند. امر به معروف تنها گفتن نيست.
🔹اين خودش را به اين وضع در مي‌آورد که ديگران او را نگاه بکنند، وقتي ببيند که مورد تحقير است نگاه تُند مي‌کنند که اين چه وضعي است که درآوردي؟ خودش را جمع مي‌کند. اين اصلاً اين کار را مي‌کند براي نشان دادن. اين حداقل واجب است که ما انجام نمي‌دهيم؛ يعني نگاه تُند و تيز که اين کار تو با ادب ديني سازگار نيست این چه وضعي است که با آن درآمدي!
🔹غرض اين است که امربه معروف چیزی غیر از، تبليغ، ارشاد و تعليم است. آنها واجبات کفايي‌اند، امر به معروف در جايي است که شخص مي‌داند ساهي نيست ناسي نيست غافل نيست مضطر نيست در بند نيست هيچ عذري ندارد، عالماً عامداً دارد گناه مي‌کند! اگر نگاه تحقيرآميز بشود اين خودش را جمع مي‌کند.
🔹وقتي يک جايي رسيده يک سلامي کرده يک جواب مقداري که واجب است را مي‌دهند بعد بي‌اعتنايي مي‌کنند و یا هر جا بنشيند کسي هم برايش پا نمي‌شود، اين مي‌بيند که جامعه او را نمي‌پذيرد. در نتیجه خود را اصلاح می کند. اين اقل عمل به امر به معروف است.
http://hawzahnews.com/detail/News/415213
➕ @Hawzahnews|کانال‌خبرگزاری‌حوزه
🔻آیت‌الله‌العظمی جوادی‌آملی دردرس خارج فقه:
🔹#امربه‌معروف غير از تعليم و تبليغ است، امر به معروف غير از ارشاد است، امربه معروف #امر است. از مقام فرمانروايي! لذا اگر کسي حرف آمر به معروف را گوش نداد دو گناه میکند: يکي اينکه فرمان خدا را گوش نداد، يکي اينکه فرمان آمر به معروف را گوش نداد.
🔹منتها راهش را خيلي‌ها آشنا نيستند. الآن کسي که بيراهه مي‌رود و با يک ناهنجاري خودش را در معرض نگاه دیگران در مي‌آورد اگر در صدر تا ذيل خيابان چه زن چه مرد يک نگاه تحقيرآميز به او بکنند اين خودش را جمع مي‌کند. امر به معروف تنها گفتن نيست.
🔹اين خودش را به اين وضع در مي‌آورد که ديگران او را نگاه بکنند، وقتي ببيند که مورد تحقير است نگاه تُند مي‌کنند که اين چه وضعي است که درآوردي؟ خودش را جمع مي‌کند. اين اصلاً اين کار را مي‌کند براي نشان دادن. اين حداقل واجب است که ما انجام نمي‌دهيم؛ يعني نگاه تُند و تيز که اين کار تو با ادب ديني سازگار نيست این چه وضعي است که با آن درآمدي!
🔹غرض اين است که امربه معروف چیزی غیر از، تبليغ، ارشاد و تعليم است. آنها واجبات کفايي‌اند، امر به معروف در جايي است که شخص مي‌داند ساهي نيست ناسي نيست غافل نيست مضطر نيست در بند نيست هيچ عذري ندارد، عالماً عامداً دارد گناه مي‌کند! اگر نگاه تحقيرآميز بشود اين خودش را جمع مي‌کند.
🔹وقتي يک جايي رسيده يک سلامي کرده يک جواب مقداري که واجب است را مي‌دهند بعد بي‌اعتنايي مي‌کنند و یا هر جا بنشيند کسي هم برايش پا نمي‌شود، اين مي‌بيند که جامعه او را نمي‌پذيرد. در نتیجه خود را اصلاح می کند. اين اقل عمل به امر به معروف است.
http://hawzahnews.com/detail/News/415213
➕ @Hawzahnews|کانال‌خبرگزاری‌حوزه