🎬 به بهانه انتقادات حاتمی‌کیا در جشنواره سی وششم؛
❓حرفِ‌حسابِ ابراهیم حاتمی‌کیا چه بود؟
❗️سینمایی که تاب رشادت‌ها و غیرت را ندارد
انقلاب که شد، تصور بر این بود که همه چیز تمام شده و می‌شود نفس راحتی کشد، اما پیر جماران حرف دیگری داشت، می گفت: «ما از شر رضاخان و محمدرضا خلاص شدیم لکن از شر تربیت یافتگان غرب و شرق به این زودی‌ها نجات نخواهیم یافت»(1) و این حرف چقدر این روزها برای خودش مصداق پیدا کرده، چه در عرصه سیاست و چه در ساحت هنر و چه در سینما و تلویزیون.
امروز همانهایی که هنر را فقط برای هنر می دانستند نیز اعتراف کرده‌اند که هنر تنها برای هنر نیست و اگر محتوای یک فیلم آزارمان دهد باید کنار گذاشته شود، علی الخصوص اگر #غیرت باشد (2)، این ها همانهایی هستند که ادعاها داشته‌اند و می بالیدند که در طیاره پاریس تهران همراه امام بوده اند و با امام در نوفل لوشاتا مصاحبه کرده‌اند، همین ها که ادعا دارند از پشت کوه های مدرنیته آمده‌اند، در کارهایی که می‌سازند، تیغشان را بر نمادهای مذهبی از مسجد گرفته تا چادر میکشند، خنجری که #جاهلانه میخواهد سنت را سر ببرد.
حاتمی‌کیا سالها بود که فریاد میکشید، بر سر همین جماعت، کسانی که هنوز به ماهیت رسانه‌ای هنر پی نبرده‌اند و نخواهند برد، ماهیتی که غرب به عنوان مخترع سینما آن را بارها فریاد زده و خودِ او بوده که همواره با فیلم‌های عریض و طویلش و به اصطلاح سینماییون BiG Production، جامعه اش را به استقبال #جنگ های بسیار برده، اتفاقی که تاریخ سینما در جنگهای جهانی اول و دوم شهادت می دهد.
سینماگرانِ زنجیر شده در حلبی‌های جشنواره‌های فلان و بهمان غربی اما سر خود را چون کبک زیر برف فرو برده و نمی‌خواهند بفهمند که سینما #الگوساز است، سینما #سبک‌زندگی می دهد و اگر فریادهای امسال حاتمی کیا نبود همچنان در پستوهای اتاق های فیلمسازی شان به دنبال نمایش خیانت و سیاهی و پلشتی بودند و به راستی گفته اند که هنرمند آیینه درونیات خودش است.
هنوز هم هستند کسانی که چون کبک سر زیر برف کرده اند و سخنان ابراهیم حاتمی کیا را غم نان و شهرت می دانند!! و نمی فهمند که او به اندازه عمرشان روی سن جشنواره رفت و آمد داشته و حرفش چیز دیگری است، و دریغا که بفهمند او چه می گوید.
فقط از مظلومیت این کشور همین بس که اگر نبود شرافت و مردانگی کسی مثل #حاتمی‌کیا بعد از گذشت حدود 7 سال از حضور ایران در سوریه و عراق فیلمی با موضوع شهدای مدافع حرم ساخته نمی شد، و آن منتقد چه زیبا گفت کمدی، واقعا کمدی است، چرا که اگر فیلمسازان تربیت شده جشنواره های غربی سرشان را از پنجره خانه شان بیرون می کردند، رایحه خوش شهادت که این سالها هر از گاهی در شهر و روستایی می‌پیچید به مشامشان میخورد.
1. صحیفه نور جلد 9 صفحه 186
2. صحبت های رسول صدرعاملی برنامه هفت 22/11/96
محمدرضا پورصفار
@HawzahNews | کانال‌خبرگزاری‌حوزه
❓حرفِ‌حسابِ ابراهیم حاتمی‌کیا چه بود؟
❗️سینمایی که تاب رشادت‌ها و غیرت را ندارد
انقلاب که شد، تصور بر این بود که همه چیز تمام شده و می‌شود نفس راحتی کشد، اما پیر جماران حرف دیگری داشت، می گفت: «ما از شر رضاخان و محمدرضا خلاص شدیم لکن از شر تربیت یافتگان غرب و شرق به این زودی‌ها نجات نخواهیم یافت»(1) و این حرف چقدر این روزها برای خودش مصداق پیدا کرده، چه در عرصه سیاست و چه در ساحت هنر و چه در سینما و تلویزیون.
امروز همانهایی که هنر را فقط برای هنر می دانستند نیز اعتراف کرده‌اند که هنر تنها برای هنر نیست و اگر محتوای یک فیلم آزارمان دهد باید کنار گذاشته شود، علی الخصوص اگر #غیرت باشد (2)، این ها همانهایی هستند که ادعاها داشته‌اند و می بالیدند که در طیاره پاریس تهران همراه امام بوده اند و با امام در نوفل لوشاتا مصاحبه کرده‌اند، همین ها که ادعا دارند از پشت کوه های مدرنیته آمده‌اند، در کارهایی که می‌سازند، تیغشان را بر نمادهای مذهبی از مسجد گرفته تا چادر میکشند، خنجری که #جاهلانه میخواهد سنت را سر ببرد.
حاتمی‌کیا سالها بود که فریاد میکشید، بر سر همین جماعت، کسانی که هنوز به ماهیت رسانه‌ای هنر پی نبرده‌اند و نخواهند برد، ماهیتی که غرب به عنوان مخترع سینما آن را بارها فریاد زده و خودِ او بوده که همواره با فیلم‌های عریض و طویلش و به اصطلاح سینماییون BiG Production، جامعه اش را به استقبال #جنگ های بسیار برده، اتفاقی که تاریخ سینما در جنگهای جهانی اول و دوم شهادت می دهد.
سینماگرانِ زنجیر شده در حلبی‌های جشنواره‌های فلان و بهمان غربی اما سر خود را چون کبک زیر برف فرو برده و نمی‌خواهند بفهمند که سینما #الگوساز است، سینما #سبک‌زندگی می دهد و اگر فریادهای امسال حاتمی کیا نبود همچنان در پستوهای اتاق های فیلمسازی شان به دنبال نمایش خیانت و سیاهی و پلشتی بودند و به راستی گفته اند که هنرمند آیینه درونیات خودش است.
هنوز هم هستند کسانی که چون کبک سر زیر برف کرده اند و سخنان ابراهیم حاتمی کیا را غم نان و شهرت می دانند!! و نمی فهمند که او به اندازه عمرشان روی سن جشنواره رفت و آمد داشته و حرفش چیز دیگری است، و دریغا که بفهمند او چه می گوید.
فقط از مظلومیت این کشور همین بس که اگر نبود شرافت و مردانگی کسی مثل #حاتمی‌کیا بعد از گذشت حدود 7 سال از حضور ایران در سوریه و عراق فیلمی با موضوع شهدای مدافع حرم ساخته نمی شد، و آن منتقد چه زیبا گفت کمدی، واقعا کمدی است، چرا که اگر فیلمسازان تربیت شده جشنواره های غربی سرشان را از پنجره خانه شان بیرون می کردند، رایحه خوش شهادت که این سالها هر از گاهی در شهر و روستایی می‌پیچید به مشامشان میخورد.
1. صحیفه نور جلد 9 صفحه 186
2. صحبت های رسول صدرعاملی برنامه هفت 22/11/96
محمدرضا پورصفار
@HawzahNews | کانال‌خبرگزاری‌حوزه