↩🔻 #اصالت_الظهور 🔻🔻
هرگاه #لفظ_یا_عبارتى_ظهور_در_معنایی داشته باشد و در عین حال احتمال برود که گوینده، معنایى خلاف
ظاهر لفظ را اراده کرده باشد؛ در این صورت؛ #اصل بر این است که #معناي_ظاهر، موردنظر او بوده و به احتمال
مخالف ظاهر اعتنا نمى شود، مگر اینکه قرینه و دلیلی بر اراده معناى خلاف ظاهر وجود داشته باشد.
مثال🔻🔻
در ماده اي از قانون لفظ ید به کار رفته است و معناي ظاهر آن این است که منظور از ید↩ دست
می باشد و
معناي #غیر_ظاهر آن این است که منظور از آن #استیلا است حال میگوییم منظور از لفظ ید در آن
جا دست است #مگر_قرینه به ما بگوید که منظور از #ید_استیلا است
✔ #نکات_ازمونی
✔ #اصول_فقه
@vakilbaashi
هرگاه #لفظ_یا_عبارتى_ظهور_در_معنایی داشته باشد و در عین حال احتمال برود که گوینده، معنایى خلاف
ظاهر لفظ را اراده کرده باشد؛ در این صورت؛ #اصل بر این است که #معناي_ظاهر، موردنظر او بوده و به احتمال
مخالف ظاهر اعتنا نمى شود، مگر اینکه قرینه و دلیلی بر اراده معناى خلاف ظاهر وجود داشته باشد.
مثال🔻🔻
در ماده اي از قانون لفظ ید به کار رفته است و معناي ظاهر آن این است که منظور از ید↩ دست
می باشد و
معناي #غیر_ظاهر آن این است که منظور از آن #استیلا است حال میگوییم منظور از لفظ ید در آن
جا دست است #مگر_قرینه به ما بگوید که منظور از #ید_استیلا است
✔ #نکات_ازمونی
✔ #اصول_فقه
@vakilbaashi