سلام دورِ چشمای خوشگلت بگردم من روزت بخیر قشنگ ترین دلبر دنیا خواستم بهت بگم؛ اگه از من بپرسن تعریفم از زیبایی چیه میگم اون دوتا چشمای قشنگ تو. میگم اون قلبِ مهربون تو، من تورو با هیچی تو این دنیا عوضت نمیکنم ها، یه موقع نگران این نشی علاقم بهت کم بشه! قلبم رو رو دیدی ؟ واسه تو میزنه. واسه تو میمونه‌. واسه همیشه. خُب؟

می‌دونستی که دخترا میشن مامان دوم پسری که بیش از حد دوسش دارن، همونقدر نگرانشون می‌شن، حرص می‌خورن، غصه می‌خورن و همیشه خوشحالیشونو می‌خوان؟

منبع الهام تمام لبخندهای منی با تمام جزئیاتی که شاید خودت متوجه نباشی. تمام مراقبتهایی که از روی علاقه انجام میدهی تمام دانسته هایی که از من میدانی و آغوش هایی که برای ندیدن تاریکی های پشت این دیوار، به رویم باز میکنی. نمیدانم باقی انسانها به اندازه ی من خوشبختند یا نه اما در مورد خودمان میدانم که حتی در فلاکت راهی برای دیوانگی و ساختن پلی به ستاره ها پیدا خواهیم کرد مرد عاشق و پر اشتیاق من!

‏چند تا حرکت های جذاب و شیرینی که مردا انجام میدن :
‏وقتی بی دلیل دستتو بوس می کنن.
‏وقتی با موهات بازی می کنن.
‏مدام این رو که چقدر زیبایی و به زبون میارن.
‏تو کیف پولشون عکس دوتایی میزارن.
‏وقتی دلتنگ میشن حتی شده پنج دقیقه‌ میان ببیننت.

یه‌نفرو پیدا کن
که قبل از اینکه عاشقت باشه
بهترین رفیق و همراهت بشه
پایه روال و مود زندگیت بشه
اگر داشتی همچین آدمی، بمون باهاش.
اونقد دربارهٔ همه‌چی صحبت کنید تا قلقِ
همدیگه‌ رو یاد بگیرید، کنار هم پیشرفت
کنید و از همدیگه آدمِ ایده‌آل بسازید.
دوره‌ی تعویضِ آدما تموم شده!
آدمِ ایده‌آل پیدا کردنی نیست، ساختنیه.

به خودمون که فکر میکنم خدا رو از ته دل شکر میکنم که میون شلوغی نقاب های دنیا همو پیدا کردیم و به هم وصل شدیم. از همون اولین باری که دیدمت فهمیدم ستاره های کنج اون چشما توانایی روشن کردن هر تاریکی ای که تا الان داشتمو داره. از طنین خنده هات متوجه شدم قراره تا مدت ها دلم برای بوسیدن اون ک ها بلغزه. گلبرگ تو با هر لمس، جای جای تنم جوونه کاشتی و من صبر شدم به امید روزی که درخت این عشق بشه هم قد خودت دلبر ناز من.

نیاز دارم وایسم کنار و یکی به خاطر من شلوغش کنه؛ یکی سنگم رو به سینه بزنه و بشه کاسه‌ی داغ‌تر از آشم. مثل وقتی که بچه بودم اگر چیزی میخواستم و کسی پاسخگو نبود مامان زودی اعتراض میکرد «این بچه هلاک شد!» نیاز دارم یکی بیاد دستم رو بگیره بیفته جلو و سر زندگی داد و بیداد کنه بهش بگه این بچه هلاک شد.

سلام نوبرونه ی زمستونم میخوام بدونی وجودت شیرین ترین قسمت از مهمونی دنیا، برای من بوده. تویی که با با مهر لای چشمات آروم جونی و محبت ذاتی قلبت پناه تموم. خوشحالم که دارمت خستگی هام. خوشحالم که میون این همه قلب و داستان من و تو نقش مکمل قصه ی هم شدیم امیدوارم خدا ادمایی از جنس خودت دارد زندگیت کنه و جای زخم تموم رنج ها رو با بوسه ی فرشته های ماه پر کنه و است زادروزت مبارک، همیشگی من.

تو قشنگ ترین حسی هستی که توی قلبم شکل گرفته، مثل دیدن یه جوونه ی تازه سر از خاک دروارده باعث ذوقی، یه جور قلقلک از ته دل که تاحالا نداشتمش، مثل ته نشین شدن ستاره ها توی قلبم، یا پر زدن پروانه ها توی قفسه ی سینم، خیس خوردن گل محمدی خشک شده توی چایی، تازه و قشنگی. شبیه شبدر چهاربرگ شانس که می‌گن خیلی کمیابه و هرکسی پیداش کنه قراره یه عالمه اتفاق خوبو تجربه کنه، بعد از تو همه چی داره برام روشن و روشن تر می‌شه. مثل یک نور بهم می‌تابی و من کنارت حس زندگی کردن و زنده بودن و می‌فهمم. تو با هر نگاهت توی دلم ریشه می‌کنی با هر حرفت توی وجودم قد می‌کشی و با هر “دوست دارمی” که بهم می‌گی باعث روییدن شکوفه ها از پوستم می‌شی. تو زیبا ترین حسی هستی که من تاحالا داشتم.
قشاع.

هنوز فکر نمیکنم روزی برسه که کسی به اندازه ی تو به من بیاد یا کسی به شیرینی من تو رو دوست داشته باشه. به خودم قول داده بودم روی تمام زخمات بوسه بزنم و به اندازه ی تموم تنهاییا محرمت باشم میتونستم اندازه ی تمام آدما، تمام قلب ها دل نگرون تو و روزایی که میگذرونی باشم، اینو عمیقا میتونم بگم که میتونستم؛ میتونستم بیشتر از خودم دوستت داشته باشم. امیدوارم ماه به جای من روی تو رو ببوسه و بدونی که هنوز برای من مثل قبلی چون عمرا اگه یادم بره زاد روز محبوب دلم چندمین شب از زمستونه تولدت مبارک.

یه جا خوندم موقعی که برف میباره همه جا ساکت میشه چون دونه های برف امواج صوتیو جذب میکنن. من فکر میکنم آدمی که دوستش داری هم مثل دونه برف میمونه، از وقتی میاد به زندگیت دیگه هیچ صدایی رو نمی‌شنوی، چشمت دیگه هیچ جا و نمیبینه، فقط و فقط همون آدم رو میبینی و در وجودش غرق میشی.

وقتی می گم از همه بدم میاد، وقتی می گم از همه خسته شدم، وقتی می گم دلم میخواد همه چیز و ول کنم و برم، منظور من از همه تو نیستی. تو همه نیستی. تو هیچ وقت برای من مثل همه نبودی. خودتو با این آدمای تکراری خسته کننده رو مخ مقایسه نکن. تو پناه گاه منی. تو همون رنگین کمون قشنگی که تا آخر عمرم از تماشا کردنش خسته نمی شم. همه ی آدمای زندگیم یک طرف، توام یک طرف. فهمیدی؟
قشاع.