📖آن گاه که کبوتران شهر اسیر وحشت سیاهی شب بودند،دل به دریا زدید ‌و کتاب ها و دفتر ها را قایق کردید و با قلم پارو زدید تا ساحل نشینان بدانند «یک نفر در آب دارد میزند فریاد.»
بر زخم های مردم مرهم شدید تا دیگران بدانند شاگردان مکتب خانه های شیعه کورکورانه از آزادی دم نمیزنند که آن ها با خون خود مینویسند و خود پرواز میکنند.

و #اکنون نگاهت را از زمین بردار، به دور دست های نامتناهی بیندیش که زندگی با همه رویاهایش در دست توست...
#روز_دانشجو_مبارک

@tahkim_vahdat
http://www.hamedantahkim.ir