🌱 نامه‌ای برای هم‌خانه‌هایم


شاید واژه‌ی خانه، جزء ابتدایی‌ترین و زیبا‌ترین واژه‌ها در دنیا باشد. خانه مکانی است برای آرامش، امنیت و زیستن افراد. محلی که با افرادش شناخته می‌شود و وجودش با صاحب‌خانه‌هایش گره خورده است.
خانه‌ها انواع مختلفی دارند؛ اما بعضی خانه‌ها را همیشه برتر از سایرین نام می‌بریم: به‌عنوان خانه‌ی دوم! خانه‌ای که در طول زندگی همیشه با ما خواهد بود، مثل وطن و دانشگاه.
در خانه‌ها همیشه افرادی هستند که صاحب پول، ثروت و قدرت تصمیم‌گیری‌های کلان خانه هستند. این افراد مسئول حفظ آسایش و امنیت زیستن دیگر افراد خانه هستند؛ با این حال گاهی در خانه‌هایی پیش می‌آید که تصمیم‌گیرنده‌ها اعتنایی نمی‌کنند و حتی دست به اذیت افراد می‌زنند و در کنار آن شروع می‌کنند به رسیدگی به نزدیکان خود و ایجاد دودستگی در سطح افراد خانه؛ به نوعی که بذر کینه و نفرت کاشته شود. در این حین افراد خانه به دنبال سرپناهی برای خود هستند. کسانی که در مقابل تصمیم‌گیرندگان، افراد را یاری کنند؛ اما باز هم پیش می‌آید که سرپناهی برای افراد پیدا نشود. به هر روی غم نبود پشتیبانی، برای افراد خانه بسیار زیاد است. کسانی که مسئول آموزش علم، ادب و زندگی بودند حال در جهت آموزش آزادی و آزادگی به پا نمی‌خیزند. حراست‌کنندگان خانه که باز هم پیش می‌آمد با سخت‌گیری‌های‌شان دل افراد خانه را آزرده کند؛ اما همیشه می‌پنداشتیم بر سر امنیت افراد خانه با کسی شوخی ندارد، نه که بیایند و به ما اطمینان امنیت بدهند ولی در واقع ما را به سمت بحران هدایت کنند؛ یا حتی در شرایطی که از فرط خطر فریاد می‌کشیم به جای کمک به ما، راه را سد کنند. می‌پنداشتیم تصمیم‌گیرنده‌ی خانه، فارغ از هر نوع اختلافی، به وظیفه‌ی خود که تضمین و تأمین امنیت افراد خانه است عمل کند؛ می‌پنداشتم عدالت را در حق تمام افراد خانه رعایت کند؛ نه که بستر حرف‌زدن را برای گروهی فراهم و برای گروهی که متجاوزین برای آن‌ها در بیرون از خانه دندان تیز کرده و به انتظارشان نشسته‌اند کاری نکنند و بگذارند افراد خارج از خانه به داخل خانه یورش ببرند.
این لحظه آنقدر برای افراد خانه دردناک است که باعث هزاران حسرت در دل‌شان می‌شود. حسرت‌هایی که شاید یک روز با حرف جبران می‌شد؛ ولی در زمان حاضر دیگر تبدیل به جای زخمی شده است که ردش همیشه خواهد ماند. این همان لحظه‌ای هست که افراد خانه می‌فهمند جز یکدیگر کسی پشتوانه‌ی آنان نیست.
برای مقابله با تصمیم‌گیرنده‌هایی که دیگر انقدر گستاخ شده‌اند که ما را صاحب‌خانه نمی‌نامند؛ بلکه ما را به‌عنوان مستاجری می‌دانند که هر لحظه می‌توانند او را حذف کنند باید در کنار یکدیگر باشیم.
ما گروه دوست‌داران محیط‌زیست دانشگاه شریف در کنار دانشجویان خواهیم بود و از همه‌ی اعضای خانواده شریف می‌خواهیم که در کنار یکدیگر باشیم. در کنار هم تا آزادی تمامی اعضای خانواده‌ی شریف که به ناحق زندانی شده‌اند کلاس‌های درس را تحریم کرده و در آن‌ها حضور پیدا نکنیم.

برای خانه‌ای در کنار هم!

▪️ #مهسا_امینی
▪️ #جای_دانشجو_زندان_نیست
▪️ #آرامش_امنیت_زیستن
▪️ #خانه‌ای_برای_همه_ایران

✅ @Sharif_GS