▫️رحمان کیست؟
▫️رحمان یک موسسه مردم‌نهاد است که رسالت اصلی‌اش «تحقق توسعه پایدار اجتماعی در ایران» است. ما در رحمان برای شناخت ریشه‌ای و دانش‌محور مسائل، آسیب‌ها و نابرابری‌های اجتماعی تلاش می‌کنیم. کودکان، نوجوانان، جوانان، زنان و گروه‌های آسیب‌پذیر و آسیب‌دیده، در اولویت پژوهش‌های رحمان هستند.
 
▫️فعالیت‌های اصلی رحمان چیست؟
▫️برگزاری مجموعه نشست‌ها و سخنرانی‌های تخصصی
📚گزارش‌های وضعیت اجتماعی و کتاب‌های پژوهشی
🎧پادکست رادیورحا
📓فصلنامه هایا
 
▫️موضوع پژوهش‌های رحمان چگونه انتخاب می‌شوند؟
▫️موضوعات پژوهشی رحمان از متن جامعه و خلأهای موجود استخراج می‌شود.
همه‌ پژوهش‌های رحمان در دسترس پژوهشگران و علاقمندان قرار می‌گیرد.‌
اگر نقد، پیشنهاد یا نظری درباره این پژوهش‌ها دارید با ما در میان بگذارید.

🔻اگر شما هم ایده‌‌ی پژوهشی مرتبط با رویکرد‌های کلی رحمان داشتید با ما در ارتباط باشید.
rahman.org.ir@gmail.com
 
 
▫️بودجه رحمان از کجاست؟
هزینه‌های رحمان به‌وسیله کمک‌های مردمی تأمین می‌شود.
طرح‌ها و مطالعات به سفارش نهادهای دولتی و عمومی نیست و برخلاف عموم مؤسسات مطالعاتی درآمدزایی ندارد.

🔻شما هم می‌توانید در طرح‌های پژوهشی رحمان همراه ما باشید.
در صورتی که تمایل دارید در طرح‌ها مشارکت کنید با ما در ارتباط باشید.
Rahman.org.ir@gmail.com
 
 
▫️چه کسانی با رحمان همکاری می‌کنند؟
▫️رحمان متشکل از مجموعه‌ای از پژوهشگران و اساتید علوم اجتماعی است.
از زمان تاسیس رحمان در سال۱۳۸۶تا به حال، با حدود۳۰۰ پژوهشگر و استاد دانشگاه، در گزارش‌ها، پژوهش‌ها‌‌ و نشست‌ها همکاری داشته است یا از مشورت و راهنمایی آنان بهره‌مند بوده است.

راه‌های ارتباط با رحمان
 
 @rahmaninstitute

🔻شکاف عرف و قانون، تهدیدی علیه همبستگی اجتماعی

✍🏼عمادالدین باقی

▪️قانون، شیرازه نظم اجتماعی است و در تعاملی دائمی و شدید با جامعه است. هرگاه بین قانون و عرف تعارض به وجود بیاید، همبستگی جامعه دچار اختلال می‌شود.

▪️عرف می‌تواند شکل و محتوای قانون یا جنبه تنبیهی یا ترمیمی داشتن آن را شکل دهد همانطور که قانون می‌تواند بر عرف اجتماعی تاثیر بگذارد. رابطه دو سویه عرف و قانون آن قدر قوی است که در کشورهای غربی اساسا بین دو نظام حقوقی عرفی ( common law ) و نظام حقوقی مدون (نوشته‌شده) تفاوت می‌گذارند.

▪️این مطلب بخش کوتاهی از متن سخنرانی «شکاف عرف و قانون» از عمادالدین باقی است که در کتاب «جامعه ایران و مسئله همبستگی» منتشر شده است.

🔻ادامه متن را از این جا بخوانید.

@rahmaninstitute

«از نشانه‌های عالم، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است.»
امام حسین (ع)

🏴تاسوعا و عاشورای حسینی تسلیت باد


@rahmaninstitute

▫️پول و قدرت در طرد اقتصادی زنان هم‌پیمانند

▫️گرچه آمارها نشان می‌دهند سهم زنان و مردان از جمعیت دانشجویان دانشگاهی برابر شده، حتی در آمارهایی مثل سهم ورودی‌های دانشجویان در دانشگاه‌های سراسری طی سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ سهم زنان به بالای ۶۰ درصد رسیده است، اما هنوز سهم زنان از اشتغال رسمی نهایتاً به ۱۴ درصد می‌رسد. این یعنی سرمایۀ کمتر، مالکیت کمترو سهم بسیار کمتر زنان از موقعیت‌های شغلی به‌ویژه رده‌های بالا که با آمارها هم می‌خواند. به شکلی عجیب، زنان در ایران، حتی به نسبت کشورهای منطقه و مشابه ما، فقیر هستند و این تصادفی نیست. این مطلب حاصل پژوهشی سه ساله با موضوع «خشونت اقتصادی علیه زنان»است.

🔻گزارش نشست «جیب و جنسیت» را از اینجا بخوانید.

@rahmaninstitute

 🎧در اپیزود «رای، اجبار، حق انتخاب» #رادیو_رحا از تاثیر ازدواج بر روابط دوستی زنان گفتیم.
اما دوستی چیست؟
چگونه ساختار خانواده بر آن اثر می‌گذارد؟

📚در این متن آرای «مری وولستون کرفت» را درباره دوستی مرور می‌کنیم.

▫️وارد لینک شوید و متن را مطالعه کنید.

📚منبع: شماره پنجم فصلنامه هایا

@rahmaninstitute

🔻 لینک اپیزودهای پادکست #رادیو_رحا در کست‌باکس

🔴 فصل اول: نابرابری

قسمت اول: نابرابری و جنسیت

قسمت دوم: نابرابری و جنسیت (۲)

قسمت سوم: نابرابری و سلامت

قسمت چهارم: نابرابری و حاشیه‌نشینی

قسمت پنجم: نابرابری و آموزش

قسمت ششم: نابرابری و طلاق

قسمت هفتم: نابرابری و دانشگاه

قسمت هشتم: نابرابری و آب

قسمت نهم: نابرابری و اشتغال

قسمت دهم: نابرابری و اشتغال زنان

🔴 فصل دوم: توسعه‌ی انسانی

قسمت اول: چرا توسعه

قسمت دوم: ناامنی غذایی

قسمت سوم: مهاجرت

قسمت چهارم: امنیت

قسمت پنجم: کودکی

قسمت ششم: جوانی

قسمت هفتم: آزار خیابانی

🔴 فصل سوم: اعتراضات

قسمت اول: آتش خاموش

قسمت دوم: مظاهرات سلمیه

قسمت سوم: صد سال و صد روز

🔴فصل چهارم: زنان

قسمت اول: سفر مادری

قسمت دوم: دانشگاه، رویای‌ناتمام

قسمت سوم: تن در ویترین

قسمت چهارم: رای،اجبار، حق انتخاب

@rahmaninstitute

▫️موسسه رحمان در سال ۱۴۰۱ در ۳ نشست به بررسی علل و زمینه‌های بروز اعتراضات خیابانی آن سال پرداخت. این مجموعه نشست‌ها با حضور اساتید دانشگاه، پژوهشگران و فعالان اجتماعی برگزار شد. سیمین کاظمی، فاطمه علمدار، هادی خانیکی، مینو مرتاضی، اردشیر منصوری، فاطمه صادقی و نفیسه آزاد سخنرانان این مجموعه بودند.

🔻فایل پی‌دی‌اف این نشست‌ها را از سایت موسسه رحمان دانلود کنید:
https://rahman.org.ir/protestsiniran/

@rahmaninstitute

‍ 📣روز گذشته نشست «خانه امن نیست» در موسسه رحمان برگزار شد. فاطمه موسوی ویایه یکی از سخنرانان این نشست به همکاران موسسه لطف داشتند و در‌ پیامی تشکر کردند.

▫️نظر شما درباره مجموعه نشست‌های «جنسیت و نابرابری» چیست؟ دوست دارید این نشست‌ها به چه شکلی ادامه پیدا کند؟ پیشنهادها و نقدهای شما می‌تواند به ما کمک‌کننده باشد.
🔻متن خانم موسوی که در کانال زنان و مسائل اجتماعی منتشر شده است را بخوانید:

«امروز نشست «خانه امن نیست» در موسسه رحمان برگزار شد. جلسه به موقع شروع شد، سخنرانان بحث خود را در چارچوب زمانی مشخص ارائه کردند، استقبال خوب بود تا آنجا که تعداد حاضرین بیشتر از صندلی‌ها بود و همکاران رحمان ناچار شدند از اتاق‌های کار برای خود صندلی بیرون بیاورند و دقایق پایانی بایستند. سوالات متعدد حاضرین باعث شد جلسه پرسش و پاسخ طولانی و زمان جلسه نیم ساعت تمدید شود با این‌ حال گپ و گفتگوی شخصی تا ساعت هشت و حین پذیرایی ادامه یافت و همراهی با دوستان خانم‌ها باباخانی و افضلی دلپذیر بود.

نشست‌های موسسه رحمان را بیش از دیگر مراکز دوست دارم، دست‌اندرکاران زنانی جوان، علاقمند، مودب و خوش‌خلق هستند، روحیه منعطفی دارند. به اهمیت پوشش رسانه‌ای جلسات نیز واقف هستند و کار خود را به درستی انجام می‌دهند. هر نشست به شکل آنلاین پخش می‌شود، فیلم، فایل صوتی و خبر نشست نیز بعدتر به طور مستقل منتشر می‌شوند. برای این عزیزان موفقیت و بهروزی روزافزون آرزومندم.»

@rahmaninstitute

🎧فایل صوتی نشست «خانه امن نیست»

🎙️سخنرانان:
▪️فاطمه موسوی ویایه
▪️فاتیما باباخانی
▪️مهناز افضلی

🗓 ۱ مرداد ۰۳
📍 موسسه رحمان
@rahmaninstitute

🔻آیا دیگری‌سازی در ایران سیستماتیک است؟

مصاحبه هایا با عمادالدین باقی درباره حقوق اقلیت‌های مذهبی

▪️به‌نظر می‌رسد آنچه درمورد اقشار مختلف جامعه مطرح می‌شود، از مهاجران تا اقلیت‌های مذهبی، تغییر توازن جمعیتی به‌منزله‌ی یکی از نگرانی‌های جدی حاکمیت است و برای مواجهه و مقابله با آن، از دیگری‌سازی اجتماعی تا روش‌های مختلفی مثل محروم‌سازی از ارائۀ شناسنامه در مناطقی خاص هم استفاده شده است. نبودن شهروندی و اصل تساوی در نگاه به قانونگذاری تا حدی این سیاست‌ها را توضیح می‌دهد

▪️هر تصمیمی در زندگی نتایج و الزامات خاص خودش را دارد. نمی‌توانید بذر خیار بکارید و پسته برداشت کنید. وقتی در جاده بر سر دوراهی قرار می‌گیرید که هرکدام به مقصدی منتهی می‌شود، جاده را که انتخاب کردید، دیگر کند یا تند و با هر سرعتی و دیدگاه و تفکری که حرکت کنید به‌سوی مقصد همین ‌جاده می‌روید. در قانونگذاری، شما اگر تصمیم گرفتید در جاده‌ای بیفتید که قانونگذاری عرفی و شهروندمدار را انتخاب کنید یا قانونگذاری ایدئولوژیک و دیگری‌سازی سیستماتیک، این هم الزامات ناگزیز خود را دارد.
▪️اگر اولی را انتخاب کردید، دیگر به‌هم‌خوردن توازن جمعیتی ازنظر مذهبی به یک بحران تبدیل نمی‌شود که دنبال جلوگیری از آن باشید، چون معیار فقط شهروندی و اصل تساوی حقوقی شهروندان است و مالکیت همۀ آن‌ها بر کشور مشاع و حق تعیین سرنوشت یک حق ذاتی بشری و عام است.

🔻ادامه متن
📥 برای مطالعه کامل این مصاحبه، فایل پی‌دی‌اف شماره چهارم فصلنامه هایا را با عنوان «خودی، معلق، بیگانه» را از اینجا دانلود کنید.

@rahmaninstitute

🔻زیستن در حالت تعلیق

روایت معصومه حسینی مهاجر افغانستانی درباره تجربه «دیگری بودن» در ایران

▪️خانوادۀ ما، اوایل دهۀ شصت شمسی، از یکی از استان‌های مرکزی افغانستان به نام دایکندی به مشهد مهاجرت کردند. افغانستانی‌هایی که در این دهه به ایران مهاجرت کرده بودند عمدتاً، برای فرار از هجوم نیروهای شوروی و جنگ‌های خانمان‌سوز داخلی، گزینۀ مهاجرت را انتخاب کرده بودند. به‌گمانم شیعه‌مذهب‌بودن خانوادۀ ما در اینکه مشهد را، به‌عنوان مقصد مهاجرتشان، برگزیده بودند نقش تعیین‌کننده‌ای داشته‌است.

▪️بعدها پی بردم که در این دهه نیروهای مرزبانی جمهوری اسلامی ایران در خط مرزی خانواده‌هایی مثل ما را که به ایران قصد پناهندگی داشته‌اند نام‌نویسی می‌کرده‌اند و ما به‌نوعی با اجازۀ رسمی دولت وارد خاک ایران شده بودیم. مدرک هویتی ما هم کارت‌های آبی‌رنگی بود که در آن به‌صورت اریب و با خط قرمز روی آن حک شده بود «ویژۀ آوارگان افغانی». این مدارک هویتی، که زیر نظر سازمان ملل به ما اعطا شده بود، تاریخ انقضای مشخصی نداشت و ما می‌توانستیم قانونی در ایران زندگی کنیم.

▪️   من هم، اواخر دهۀ شصت و در شهر مشهد، به‌دنیا آمدم و مانند بسیاری از کودکان مهاجری که در ایران به دنیا می‌آیند، تا هفت‌سالگی، از دیگری‌بودن خود، به‌مثابۀ مهاجر افغانستانی، مطلع نبودم. اکنون که به آن فکر می‌کنم، به این نتیجه می‌رسم که بخشی از ناآگاهی از دیگری‌بودن خودم در اشتراکات زبانی و دینی ما با مردم ایران ریشه داشت. فارسی زبان مادری ما بود و شیعه مذهبی بود که خانوادۀ ما به آن اعتقاد داشت.

🔻 ادامه متن



▪️برای مطالعه متن کامل این روایت، شماره چهارم فصلنامه هایا «خودی، معلق، بیگانه» را از اینجا دانلود کنید.

@rahmaninstitute

🔻«مشارکت اقتصادی زنان ما تا به حال از ۲۱ درصد فراتر نرفته و امروز آمار مشارکت زنان ما به ۱۴ درصد رسیده است. این نشان می‌دهد ما در مشارکت اقتصادی زنان به دهه ۶۰ برگشته‌ایم‌. احساس محرومیتی که بازتولید می‌شود آینده‌ی مشارکت اقتصادی زنان را متزلزل می‌کند».

▪️لیلا فلاحتی، استادیار پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، در نشست آینده‌پژوهی زنان درباره سهم اندک زنان از مشارکت اقتصادی، کرسی‌های مدیریتی و مرجعیت علمی می‌گوید.

پنل آینده‌پژوهی زنان در آبان ۱۴۰۲ در موسسه رحمان برگزار شد.

🎥 ویدئوی کامل این پنل را از یوتیوب رحمان ببینید.

@rahmaninstitute