«کنشگران سیاسی ماهرانه رویدادهای سیاسی را به‌گونه‌ای نمایشی سازمان می‌دهند تا بر اقتدار مشروع‌شان بیفزایند. از این نظر، سیاست همچون تئاتر است؛ سیاست به‌‌طور فزاینده و به‌واسطهٔ رشد اهمیت رسانه‌های جمعی در حال تئاتری‌شدن است».
🔹 رسانه‌های جمعی و تئاتری شدن سیاست. لِس بک و همکاران. ترجمهٔ مسعود زمانی مقدم و ایرج حق‌ندری. فصلنامهٔ جامعه، فرهنگ و رسانه. ۸ (۳۲): ۱۶۱ - ۱۸۳.
📌 فایل کامل مقاله:
http://scm.iaocsc.ir/article_104386_be51c78c758f0a787f404d11df5f8693.pdf
@masoudzamanimoghadam
🔹 رسانه‌های جمعی و تئاتری شدن سیاست. لِس بک و همکاران. ترجمهٔ مسعود زمانی مقدم و ایرج حق‌ندری. فصلنامهٔ جامعه، فرهنگ و رسانه. ۸ (۳۲): ۱۶۱ - ۱۸۳.
📌 فایل کامل مقاله:
http://scm.iaocsc.ir/article_104386_be51c78c758f0a787f404d11df5f8693.pdf
@masoudzamanimoghadam
در این تنش‌ها و التهاب‌ها و اعتراضات، به غیر از آشوب‌ها و خشونت‌ها و سرکوب‌ها و افراطی‌گرای‌های آن، نوعی زایش و بلوغ در جامعهٔ مدنی (در همهٔ طیف‌ها و گروه‌های اجتماعی موافق و مخالف) مشاهده می‌شود که تأثیرش در طی زمان در متن جامعه مشخص می‌گردد. نوعی بازاندیشی نسبت به خویشتن و دیگری در زمانهٔ بحران می‌تواند شکل بگیرد که اگرچه همراه با تنش و رنج و کشمکش است، اما ظرفیت آگاهی‌بخشی دارد. حتی این زایش و بلوغ و بازاندیشی به نظرم در نسبت دولت-ملت نیز می‌تواند اثر مثبت داشته باشد، البته اگر دولت این ظرفیت مثبت را بفهمد و به رسمیت بشناسد و بپذیرد. کلیت جامعهٔ ایران، چه مخالف و چه موافق سیاسی، همچنان واجد ظرفیت بالندگی و رشد و همدلی اجتماعی است. شکاف دولت-ملت که در تاریخ ایران همواره مسئله‌ساز و پُرتنش بوده چه بسا با فهم ظرفیت مثبت جامعه از سوی حاکمیت، کمتر شده و جامعه منسجم‌تر از پیش به راه خود ادامه بدهد. در غیر این‌صورت سرخوردگی‌ها و نارضایتی‌ها افزایش خواهند یافت و شکاف دولت-ملت بیش‌ازپیش خواهد شد و نقش‌آفرینی بیگانگان در این سرزمین پُررنگ‌تر خواهد گشت. به‌هر‌حال، جامعه در حالت سکون و رکود نیست و همین امیدوارکننده است.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
برای کسی که اهل فکر و قلم است نوشتن امری ضروری است. البته تحمل شنیدن صداها یا خواندن نوشته‌های مخالف نیز لازم است. متأسفانه فضای این روزهای ایران به‌شدت دوقطبی و ملتهب شده و احساسات بسیاری از مردم جریحه‌دار شده است. در چنین فضایی، باید مراقب باشیم نوشته‌هایمان در دام این دوقطبی نیفتد که اگر چنین کنیم خودمان مروج خشونت کور در متن جامعه (در هر طیفی) خواهیم شد. من فکر می‌کنم در کنار نوشتن‌هایمان، با در نظر گرفتن هر گرایش سیاسی‌ای که داریم، لازم است که اهل مدارا باشیم و همهٔ جوانب را در نظر بگیریم. ما نه فقط در ازای یک مطالبهٔ اجتماعی و سیاسی خاص، بلکه در قبال کلیت جامعه و آیندهٔ آن نیز مسئولیت داریم.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
🟡 تجربۀ نوجوانی: گذارِ سهل و ممتنع از کودکی به بزرگسالی
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
منتشرشده در روزنامۀ ایران (ویژه‌نامۀ پرسه)، جمعه ۲۱ آذر ۱۳۹۹.
در اوایل قرن بیستم، استنلی هال برای نخستین بار اصطلاحِ نوجوانی (Adolescence) را به‌عنوان یک دورۀ تحولی در مطالعۀ روان‌شناختی نسلی مطرح کرد و این دوره را دورۀ طوفان و استرس نامید. در سال 1941 نیز واژۀ تینیجر (Teenager) ابداع شد، که به ردۀ سنی 13 تا 19 سال اطلاق می‌شود. اگرچه عمدتاً آغاز نوجوانی با بلوغ جنسی تعریف می‌شود و نمی‌توان آن را صرفاً به سن شناسنامه‌ای تقلیل داد، اما ردۀ سنی نوجوانان در جوامع گوناگون بر اساس وضعیت متفاوت اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی می‌تواند از 10 تا 19 سال متغیر باشد.
پیدایش نوجوانی
نوجوانی همواره دورۀ سنی چالش‌برانگیزی بوده است که به‌عنوان مرحلۀ گذار از کودکی به بزرگسالی تلقی می‌شده. چگونگیِ این دورۀ سنی نیز همچون دیگر دوره‌های سنی متأثر از تغییرات و تحولات اجتماعی، به‌ویژه در سطح خانواده، بوده است. در جوامع سنتی کودکان در اقتصاد خانوار مشارکت می‌جستند و زودتر به بلوغ و نوجوانی می‌رسیدند. همچنین تمایز بین نوجوانی و جوانی کمتر به چشم می‌آمد و از نوجوانان به مردان و زنان جوان تعبیر می‌شد. با ظهور مدرنیته و تغییرات جمعیتی و اجتماعی از جمله، گسترش شهرنشینی، برآمدن فرهنگ مصرف و مصرف‌گرایی، بهبود وضعیت رفاهی و اقتصادی خانواده‌ها، کاهش بُعد خانوار و گسترش خانواده‌های هسته‌ای، تغییر نگرش عمومی به فرزندآوری و فرزندپروری، و نیز تصویب قانون منع کار کودکان، شیوۀ درک دورۀ نوجوانی تغییر پیدا کرد. مفهوم نوجوانی به‌مثابۀ دوره‌ای متمایز مطرح شد که کودکی را به بزرگسالی متصل می‌کرد. با شکل‌گیری دورۀ نوجوانی به‌عنوان مرحله‌ای منحصربه‌فرد از زندگی، وابستگی به والدین در دوران کودکی به دورۀ نوجوانی نیز بسط یافت و شروع گذار به دورۀ بزرگسالی نیز به تأخیر افتاد. اگرچه فرآیند تغییر مفهوم نوجوانی در غرب آغاز شد، اما جامعۀ ایرانی نیز، به تبع تحولات اجتماعی مدرن، تغییر مفهوم نوجوانی را تجربه کرد.
ویژگی‌های نوجوانی
نوجوانی دوره‌ای مهم و اساسی در زندگی است که عمدتاً واجد ویژگی‌هایی است از جمله، هویت‌یابی، خودیابی، خودشناسی، بیان خویشتن، استقلال‌طلبی، میل به پذیرفته شدن از سوی دیگران، میل به اثبات توانایی‌ها، شکل‌گیری تمایلات جنسی، کشف ارتباطات جنسی، بی‌ثباتی رفتاری، داشتن حالات ناپایدار مانند ابهام و سردرگمی، پرخاشگری، انرژی فراوان و هیجانات افراطی، درگیری با خود، میل به ناهنجاری‌های اجتماعی و اخلاقی، و بحران هویت. نوجوانی زمانی برای سرگرمی‌های بی‌قید و سهل‌انگارانه است. البته باید توجه داشت که نحوۀ بروز این ویژگی‌ها تا حد زیادی به وضعیت خانواده‌ها بستگی دارد.
نوجوانیِ پُرتنش
نوجوانی به‌عنوان دورۀ انتقال از کودکی به بزرگسالی در نظر گرفته می‌شود. اما امروزه، به دلیل تغییرات اقتصادی و اجتماعی جامعۀ ایران از جمله تأخیر در ازدواج، افزایش بیکاری و وابستگی اقتصادی جوانان به والدین، گذار از نوجوانی به بزرگسالی با پدیده‌هایی چون «نوجوانی طولانی‌مدت»، «بزرگسالیِ به‌تعویق‌افتاده» و «ناکامی در شروع دورۀ بزرگسالی» همراه شده است. این دورۀ طولانی‌مدتِ وابستگی در دورۀ نوجوانی همچنین نشان‌دهندۀ عدم قطعیت اجتماعی و اقتصادی جامعه است.
رابطۀ بین نوجوانان و والدین نیز معمولاً پُرتنش است. ویژگی‌های خاص نوجوانان آنها از والدینشان دور می‌کند، در حالی‌که والدین به طور مداوم سعی می‌کنند نوجوانان را تحت نظر داشته باشند و از آنها در مقابل خطرها مراقبت کنند. با وجود این، نوجوانان تمایل به عدم دخالت والدین در کارهایشان دارند. میل والدین به کنترل فرزندان نوجوان خود و تسلط بر آنها به این تنش متقابل دامن می‌زند.
از سوی دیگر، با توجه به ویژگی‌های دورۀ نوجوانی و در شرایطی که نوعی شکاف نسلی میان نوجوانان و والدینشان احساس می‌شود، آنها به روابط دوستانه و دلبستگی به همسالان تمایل می‌یابند. در واقع، مشارکت نوجوانان در خرده‌فرهنگ‌های نوجوانی از طریق فرآیند هم‌نوایی عامل مهمی در هویت‌یابی آن‌هاست. اگرچه روابط نوجوانان با دوستان و همسالان امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر است، اما می‌تواند زمینه‌ساز انحرافات و کجروی‌های روانی و اجتماعی نیز بشود. علاوه بر این، فشارها و انتظارات دوستان و همسالان ممکن است جای کنترل والدین را بگیرد.
ادامه یادداشت در پست بعدی 👇
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
منتشرشده در روزنامۀ ایران (ویژه‌نامۀ پرسه)، جمعه ۲۱ آذر ۱۳۹۹.
در اوایل قرن بیستم، استنلی هال برای نخستین بار اصطلاحِ نوجوانی (Adolescence) را به‌عنوان یک دورۀ تحولی در مطالعۀ روان‌شناختی نسلی مطرح کرد و این دوره را دورۀ طوفان و استرس نامید. در سال 1941 نیز واژۀ تینیجر (Teenager) ابداع شد، که به ردۀ سنی 13 تا 19 سال اطلاق می‌شود. اگرچه عمدتاً آغاز نوجوانی با بلوغ جنسی تعریف می‌شود و نمی‌توان آن را صرفاً به سن شناسنامه‌ای تقلیل داد، اما ردۀ سنی نوجوانان در جوامع گوناگون بر اساس وضعیت متفاوت اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی می‌تواند از 10 تا 19 سال متغیر باشد.
پیدایش نوجوانی
نوجوانی همواره دورۀ سنی چالش‌برانگیزی بوده است که به‌عنوان مرحلۀ گذار از کودکی به بزرگسالی تلقی می‌شده. چگونگیِ این دورۀ سنی نیز همچون دیگر دوره‌های سنی متأثر از تغییرات و تحولات اجتماعی، به‌ویژه در سطح خانواده، بوده است. در جوامع سنتی کودکان در اقتصاد خانوار مشارکت می‌جستند و زودتر به بلوغ و نوجوانی می‌رسیدند. همچنین تمایز بین نوجوانی و جوانی کمتر به چشم می‌آمد و از نوجوانان به مردان و زنان جوان تعبیر می‌شد. با ظهور مدرنیته و تغییرات جمعیتی و اجتماعی از جمله، گسترش شهرنشینی، برآمدن فرهنگ مصرف و مصرف‌گرایی، بهبود وضعیت رفاهی و اقتصادی خانواده‌ها، کاهش بُعد خانوار و گسترش خانواده‌های هسته‌ای، تغییر نگرش عمومی به فرزندآوری و فرزندپروری، و نیز تصویب قانون منع کار کودکان، شیوۀ درک دورۀ نوجوانی تغییر پیدا کرد. مفهوم نوجوانی به‌مثابۀ دوره‌ای متمایز مطرح شد که کودکی را به بزرگسالی متصل می‌کرد. با شکل‌گیری دورۀ نوجوانی به‌عنوان مرحله‌ای منحصربه‌فرد از زندگی، وابستگی به والدین در دوران کودکی به دورۀ نوجوانی نیز بسط یافت و شروع گذار به دورۀ بزرگسالی نیز به تأخیر افتاد. اگرچه فرآیند تغییر مفهوم نوجوانی در غرب آغاز شد، اما جامعۀ ایرانی نیز، به تبع تحولات اجتماعی مدرن، تغییر مفهوم نوجوانی را تجربه کرد.
ویژگی‌های نوجوانی
نوجوانی دوره‌ای مهم و اساسی در زندگی است که عمدتاً واجد ویژگی‌هایی است از جمله، هویت‌یابی، خودیابی، خودشناسی، بیان خویشتن، استقلال‌طلبی، میل به پذیرفته شدن از سوی دیگران، میل به اثبات توانایی‌ها، شکل‌گیری تمایلات جنسی، کشف ارتباطات جنسی، بی‌ثباتی رفتاری، داشتن حالات ناپایدار مانند ابهام و سردرگمی، پرخاشگری، انرژی فراوان و هیجانات افراطی، درگیری با خود، میل به ناهنجاری‌های اجتماعی و اخلاقی، و بحران هویت. نوجوانی زمانی برای سرگرمی‌های بی‌قید و سهل‌انگارانه است. البته باید توجه داشت که نحوۀ بروز این ویژگی‌ها تا حد زیادی به وضعیت خانواده‌ها بستگی دارد.
نوجوانیِ پُرتنش
نوجوانی به‌عنوان دورۀ انتقال از کودکی به بزرگسالی در نظر گرفته می‌شود. اما امروزه، به دلیل تغییرات اقتصادی و اجتماعی جامعۀ ایران از جمله تأخیر در ازدواج، افزایش بیکاری و وابستگی اقتصادی جوانان به والدین، گذار از نوجوانی به بزرگسالی با پدیده‌هایی چون «نوجوانی طولانی‌مدت»، «بزرگسالیِ به‌تعویق‌افتاده» و «ناکامی در شروع دورۀ بزرگسالی» همراه شده است. این دورۀ طولانی‌مدتِ وابستگی در دورۀ نوجوانی همچنین نشان‌دهندۀ عدم قطعیت اجتماعی و اقتصادی جامعه است.
رابطۀ بین نوجوانان و والدین نیز معمولاً پُرتنش است. ویژگی‌های خاص نوجوانان آنها از والدینشان دور می‌کند، در حالی‌که والدین به طور مداوم سعی می‌کنند نوجوانان را تحت نظر داشته باشند و از آنها در مقابل خطرها مراقبت کنند. با وجود این، نوجوانان تمایل به عدم دخالت والدین در کارهایشان دارند. میل والدین به کنترل فرزندان نوجوان خود و تسلط بر آنها به این تنش متقابل دامن می‌زند.
از سوی دیگر، با توجه به ویژگی‌های دورۀ نوجوانی و در شرایطی که نوعی شکاف نسلی میان نوجوانان و والدینشان احساس می‌شود، آنها به روابط دوستانه و دلبستگی به همسالان تمایل می‌یابند. در واقع، مشارکت نوجوانان در خرده‌فرهنگ‌های نوجوانی از طریق فرآیند هم‌نوایی عامل مهمی در هویت‌یابی آن‌هاست. اگرچه روابط نوجوانان با دوستان و همسالان امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر است، اما می‌تواند زمینه‌ساز انحرافات و کجروی‌های روانی و اجتماعی نیز بشود. علاوه بر این، فشارها و انتظارات دوستان و همسالان ممکن است جای کنترل والدین را بگیرد.
ادامه یادداشت در پست بعدی 👇
ادامهٔ پست پیشین
طبقۀ اجتماعی و تجربۀ نوجوانی
طبقۀ اجتماعی بخش مهمی از تجربۀ نوجوانی را شکل می‌دهد. در واقع، طبقۀ اجتماعیِ خانواده‌ها موجب گذارهای متفاوت از نوجوانی به بزرگسالی می‌شود. مسیر انتقال به بزرگسالی برای نوجوانان در وضعیت‌های اجتماعی مختلف، متفاوت است. نابرابری‌های ساختاری و طبقاتی که به‌وسیلۀ سیاست‌گذاری‌های اجتماعی و اقتصادی تقویت می‌شوند، زمینه را برای نابرابری و تنوع در نوجوانی فراهم می‌کنند. نوجوانانی که در خانواده‌های ثروتمند بزرگ می‌شوند، دورۀ گذار طولانی‌تر و راحت‌تری را تجربه می‌کنند، در حالی‌که نوجوانانی که از خانواده‌های فرودست هستند، این گذار را کوتاه‌تر و با دشواری‌های متعددی تجربه می‌کنند. باری، امروزه در حالی‌که شکاف طبقاتی و نابرابری و ناامنی و بی‌ثباتی اقتصادی در جامعۀ ایرانی رو به فزونی نهاده، تفاوت‌های طبقات اجتماعی در فرزندپروری و والدگری بیش از پیش خود را نشان داده و بر چالش‌های نوجوانی افزوده است.
نوجوانی نوعی از «بودن» است!
نوجوانی دورۀ مهمی در اجتماعی شدن است و هویت نوجوانان، متمایز است از هویت کودکان و بزرگسالان. از این‌رو، پذیرش فرهنگ متمایز نوجوانی و به رسمیت شناختن آن ضروری به نظر می‌رسد. نوجوانی صرفاً دورۀ گذاری نیست که می‌بایست سرکوب و کنترل شود. بلکه دورۀ گذاری سهل و ممتنع از کودکی به بزرگسالی است که در خود و برای خود دارای ارزشی برای زیستن است. نوجوانی را باید نوعی از «بودن» دانست؛ به‌عنوان دوره‌ای از زندگی که مختصات و چالش‌ها و جذابیت‌های خاص خودش را دارد. در نتیجه، کاهش اقتدار والدین بر نوجوانان، والدگری دوستانه، شناخت ویژگی‌های و نگرش‌های خاص این دوره و درک نیازها، دغدغه‌ها و تفاوت‌های آنها از سوی خانواده و نهادهای فرهنگی و آموزشی می‌تواند بستری فراهم کند تا خودِ واقعی آنها در معرض فشار و سرکوب خودِ اجتماعی آنها قرار نگیرد. نهایتاً باید توجه داشت که تصور ایده‌آل از اینکه نوجوانی چگونه باید باشد، ممکن است واقعیت‌های پیچیده دربارۀ اینکه نوجوانان چگونه هستند را پنهان کند.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
طبقۀ اجتماعی و تجربۀ نوجوانی
طبقۀ اجتماعی بخش مهمی از تجربۀ نوجوانی را شکل می‌دهد. در واقع، طبقۀ اجتماعیِ خانواده‌ها موجب گذارهای متفاوت از نوجوانی به بزرگسالی می‌شود. مسیر انتقال به بزرگسالی برای نوجوانان در وضعیت‌های اجتماعی مختلف، متفاوت است. نابرابری‌های ساختاری و طبقاتی که به‌وسیلۀ سیاست‌گذاری‌های اجتماعی و اقتصادی تقویت می‌شوند، زمینه را برای نابرابری و تنوع در نوجوانی فراهم می‌کنند. نوجوانانی که در خانواده‌های ثروتمند بزرگ می‌شوند، دورۀ گذار طولانی‌تر و راحت‌تری را تجربه می‌کنند، در حالی‌که نوجوانانی که از خانواده‌های فرودست هستند، این گذار را کوتاه‌تر و با دشواری‌های متعددی تجربه می‌کنند. باری، امروزه در حالی‌که شکاف طبقاتی و نابرابری و ناامنی و بی‌ثباتی اقتصادی در جامعۀ ایرانی رو به فزونی نهاده، تفاوت‌های طبقات اجتماعی در فرزندپروری و والدگری بیش از پیش خود را نشان داده و بر چالش‌های نوجوانی افزوده است.
نوجوانی نوعی از «بودن» است!
نوجوانی دورۀ مهمی در اجتماعی شدن است و هویت نوجوانان، متمایز است از هویت کودکان و بزرگسالان. از این‌رو، پذیرش فرهنگ متمایز نوجوانی و به رسمیت شناختن آن ضروری به نظر می‌رسد. نوجوانی صرفاً دورۀ گذاری نیست که می‌بایست سرکوب و کنترل شود. بلکه دورۀ گذاری سهل و ممتنع از کودکی به بزرگسالی است که در خود و برای خود دارای ارزشی برای زیستن است. نوجوانی را باید نوعی از «بودن» دانست؛ به‌عنوان دوره‌ای از زندگی که مختصات و چالش‌ها و جذابیت‌های خاص خودش را دارد. در نتیجه، کاهش اقتدار والدین بر نوجوانان، والدگری دوستانه، شناخت ویژگی‌های و نگرش‌های خاص این دوره و درک نیازها، دغدغه‌ها و تفاوت‌های آنها از سوی خانواده و نهادهای فرهنگی و آموزشی می‌تواند بستری فراهم کند تا خودِ واقعی آنها در معرض فشار و سرکوب خودِ اجتماعی آنها قرار نگیرد. نهایتاً باید توجه داشت که تصور ایده‌آل از اینکه نوجوانی چگونه باید باشد، ممکن است واقعیت‌های پیچیده دربارۀ اینکه نوجوانان چگونه هستند را پنهان کند.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
Forwarded from مسعود زمانی مقدم (Masoud Zamani-moghadam)
تجربۀ_نوجوانی_گذارِ_سهل_و_ممتنع_از_کودکی_به_بزرگسالی.pdf
143.4 KB
🔹 تجربۀ نوجوانی: گذارِ سهل و ممتنع از کودکی به بزرگسالی
✍️ مسعود زمانی مقدم
(روزنامۀ ایران، ویژه‌نامۀ پرسه، ۱۳۹۹/۱۱/۳)
@masoudzamanimoghadam
✍️ مسعود زمانی مقدم
(روزنامۀ ایران، ویژه‌نامۀ پرسه، ۱۳۹۹/۱۱/۳)
@masoudzamanimoghadam
معرفی و نقد کتاب در خانه برادر (2).pdf
161.9 KB
🔹 نقد و معرفی کتاب در خانهٔ برادر: پناهندگان افغانستانی در ایران
✍️ مسعود زمانی مقدم و یعقوب یسنا
🔸 منتشرشده در دوفصلنامهٔ مسائل اجتماعی ایران، سال سیزدهم، شمارهٔ ۱، بهار و تابستان ۱۴۰۱، صفحات ۳۰۳ تا ۳۰۹.
@masoudzamanimoghadam
✍️ مسعود زمانی مقدم و یعقوب یسنا
🔸 منتشرشده در دوفصلنامهٔ مسائل اجتماعی ایران، سال سیزدهم، شمارهٔ ۱، بهار و تابستان ۱۴۰۱، صفحات ۳۰۳ تا ۳۰۹.
@masoudzamanimoghadam
کتاب ۱۵۷ صفحه‌ای «ناگفته‌ها» مجموعه‌ای از پنج گفت‌وگو با حسن نراقی، نویسندهٔ کتاب جامعه‌شناسی خودمانی، است. تحلیل‌های حسن نراقی اگرچه از نظر علمی روش‌مند نیستند، اما در آنها می‌توان نکات جالب و قابل‌تأملی دربارهٔ جامعهٔ ایرانی یافت. در این کتاب پیرامون کتاب جامعه‌شناسی خودمانی ایشان بحث می‌شود و دیدگاه ایشان دربارهٔ زمینه‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایران و مباحثی همچون آزادی، عدالت، دولت و ملت مطرح می‌گردد. کتاب را انتشارات اختران منتشر کرده است.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
این عکس را امروز در شهر بیرجند گرفتم. گوشهٔ پیاده‌رو نشسته بودند و بازی می‌کردند. آنها فارغ از هیاهوهای این روزها، آن‌چه را انجام می‌دادند که امری انسانی و طبیعی است؛ بازی و سرگرمی و رهایی از فشارهای زندگی. اما در دو ماه اخیر برخی از ایرانی‌ها به‌واسطهٔ حوادث اخیر دچار نوعی سیاست‌زدگی شده‌اند که بر اساس آن زندگی روزمرهٔ دیگران را نفی می‌کنند. این افراد فکر می‌کنند همه باید کم‌وبیش باب میل آنها عمل کنند؛ یعنی اعتصاب کنند، شادی نکنند، کار نکنند، هشتگ بزنند و موضع‌گیری کنند. اما زندگی واقعی الزاماً با آرزوها و خواست‌های سیاسی ما و شما هم‌داستان و هم‌راستا نیست. در چنین وضعیتی، مبارزهٔ سیاسی آنها قطعاً مهم‌تر از زندگی روزمرۀ دیگران نیست! و آن‌چه علیه زندگی روزمرهٔ مردم عادی می‌ایستد، هیچ نسبتی با شرافت و آزاد‌اندیشی ندارد و حاکی از رویکردی خودخواهانه و متعصبانه است.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
امروز صبح زود در مسیرم، از شرق به غرب کشور، به اصفهان رسیدم. باید حدود ۹ ساعت منتظر می‌ماندم تا اتوبوس بعدی را سوار شوم. زمانِ زیادی بود. پس تصمیم گرفتم بروم و میدان نقش جهان، این شاهکار فرهنگی و تاریخی و هنری ایران‌زمین، را ببینم. اگرچه اصفهانی نیستم، اما فضای شهری این نصف جهان را بسیار دوست دارم. بیش از ده بار گذرم به اصفهان افتاده و چندین بار به میدان نقش جهان سر زده‌ام و هر بار در آن‌جا ناخودآگاه و ناخواسته مفهوم ایران در ذهنم نقش بسته و به ایران فکر کرده‌ام و امروز نیز همین‌طور. این بار اما ایران و اندوه، ایران و غم، ایران و بی‌قراری، و ایران و این همه دردِ بی‌درمان فکرم را مشغول کرده بود. عزیزان! دغدغه و دلهرهٔ ایران و ایرانیان ما را فرسود. به خودم آمدم؛ آسمان ابری بود و شاید منتظر گریه بر این اندوه بی‌پایان. کلاغ‌ها در سرتاسر میدان جولان می‌دادند، و عابران هر یک به سویی می‌رفتند. زندگی همچنان در جریان بود!
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
این همه حمله و هجمه به تیم ملی و اعضای آن در آستانهٔ جام جهانی می‌تواند روحیهٔ جامعهٔ زخم‌خورده و ناآرام ایران را ضعیف‌تر کند. تیم ملی، فراتر از ورزش و فوتبال، نقشی نمادین در انسجام ملی دارد. در وضعیت پُرتنش کنونی این نقش حتی پُررنگ‌تر می‌نماید. باید مراقب باشیم که ریشهٔ این نمادهای ملی را نخشکانیم.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
در این جدال نابخردانه و خشونت‌آمیز، خون‌های بی‌گناهان ریخته می‌شود، موج‌سواری‌های سیاسی بر خون آنها شکل می‌گیرد، و روح جامعه فرسوده و افسرده خواهد شد.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
🟠 در تقلای خوشبختی: پرتره‌نگاری سه زن سرپرست خانوار
✍️ مسعود زمانی مقدم، سیدعلیرضا افشانی، کاریا بوتین، آنکه نیهوف
🔹 منتشرشده در فصلنامۀ مطالعات اجتماعی ایران، زمستان ۱۴۰۰، دورهٔ ۱۵، شماره ۴: صفحات ۸۲ تا ۱۰۸.
چکیده:
زنان سرپرست خانوار فقیر با انواع دشواری‌ها و مسائل فراوان در مسیر خوشبختی مواجه‌اند. در این مقاله ما با هدف فهم چگونگی تجربۀ زنان سرپرست خانوار فقیر از خوشبختی و موانع و چالش‌های مرتبط با آن با روش کیفی پرتره‌نگاری به مطالعۀ میان‌رشته‌ای سه زن سرپرست خانوار در یکی از محله‌های محروم شهر خرم‌آباد پرداخته‌ایم. داده‌ها با استفاده از استراتژی‌های نمونه‌گیری هدف‌مند و نظری و از طریق مصاحبه‌های عمیق و یادداشت‌های میدانی در دو مرکز بهداشت گردآوری شد. سپس داده‌ها را در جهت شناسایی مضمون‌های اصلی و خلق پرتره‌های نهایی مشارکت‌کنندگان تجزیه‌و‌تحلیل کردیم. بر اساس یافته‌ها، انواع منابع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و روان‌شناختی مشارکت‌کنندگان زمینه را برای تحقق و یا عدم تحقق دستاوردهایی همچون افزایش رضایت از زندگی، کاهش بار اضافی نقش، و افزایش رضایت‌مندی فرزندان فراهم می‌کند و در این زمینه است که چگونگی خوشبختی مشارکت‌کنندگان برساخته می‌شود و تعیّن می‌یابد. در نتیجه، هر یک از مشارکت‌کنندگان با وجود اشتراکاتی که با هم دارند، تعریف و تجربۀ متفاوتی از جست‌وجوی خوشبختی را ابراز می‌کنند. آنها در تقلای خوشبختی از استراتژی‌های گوناگونی استفاده می‌کنند و برای رسیدن به این هدف دارای سطوح متفاوتی از منابع درونی و بیرونی‌اند. هر زن به‌عنوان یک انسان اجتماعی تجربۀ منحصربه‌فرد خود را دارد که بر گزینه‌ها و استراتژی‌هایش در رفع موانع خوشبختی تأثیر می‌گذارد.
فایل کامل مقاله را اینجا دانلود کنید.
@masoudzamanimoghadam
✍️ مسعود زمانی مقدم، سیدعلیرضا افشانی، کاریا بوتین، آنکه نیهوف
🔹 منتشرشده در فصلنامۀ مطالعات اجتماعی ایران، زمستان ۱۴۰۰، دورهٔ ۱۵، شماره ۴: صفحات ۸۲ تا ۱۰۸.
چکیده:
زنان سرپرست خانوار فقیر با انواع دشواری‌ها و مسائل فراوان در مسیر خوشبختی مواجه‌اند. در این مقاله ما با هدف فهم چگونگی تجربۀ زنان سرپرست خانوار فقیر از خوشبختی و موانع و چالش‌های مرتبط با آن با روش کیفی پرتره‌نگاری به مطالعۀ میان‌رشته‌ای سه زن سرپرست خانوار در یکی از محله‌های محروم شهر خرم‌آباد پرداخته‌ایم. داده‌ها با استفاده از استراتژی‌های نمونه‌گیری هدف‌مند و نظری و از طریق مصاحبه‌های عمیق و یادداشت‌های میدانی در دو مرکز بهداشت گردآوری شد. سپس داده‌ها را در جهت شناسایی مضمون‌های اصلی و خلق پرتره‌های نهایی مشارکت‌کنندگان تجزیه‌و‌تحلیل کردیم. بر اساس یافته‌ها، انواع منابع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و روان‌شناختی مشارکت‌کنندگان زمینه را برای تحقق و یا عدم تحقق دستاوردهایی همچون افزایش رضایت از زندگی، کاهش بار اضافی نقش، و افزایش رضایت‌مندی فرزندان فراهم می‌کند و در این زمینه است که چگونگی خوشبختی مشارکت‌کنندگان برساخته می‌شود و تعیّن می‌یابد. در نتیجه، هر یک از مشارکت‌کنندگان با وجود اشتراکاتی که با هم دارند، تعریف و تجربۀ متفاوتی از جست‌وجوی خوشبختی را ابراز می‌کنند. آنها در تقلای خوشبختی از استراتژی‌های گوناگونی استفاده می‌کنند و برای رسیدن به این هدف دارای سطوح متفاوتی از منابع درونی و بیرونی‌اند. هر زن به‌عنوان یک انسان اجتماعی تجربۀ منحصربه‌فرد خود را دارد که بر گزینه‌ها و استراتژی‌هایش در رفع موانع خوشبختی تأثیر می‌گذارد.
فایل کامل مقاله را اینجا دانلود کنید.
@masoudzamanimoghadam
www.jss-isa.ir
در تقلای خوشبختی: پرتره‌نگاری سه زن سرپرست خانوار
زنان سرپرست خانوار فقیر با انواع دشواری‌ها و مسائل فراوان در مسیر خوشبختی مواجه‌اند. در این مقاله ما با هدف فهم چگونگی تجربۀ زنان سرپرست خانوار فقیر از خوشبختی و موانع و چالش‌های مرتبط با آن با روش کیفی پرتره‌نگاری به مطالعۀ میان‌رشته‌ای سه زن سرپرست خانوار…
در_تقلای_خوشبختی_پرتره‌نگاری_سه_زن_سرپرست_خانوار.pdf
373.5 KB
🟠 در تقلای خوشبختی: پرتره‌نگاری سه زن سرپرست خانوار
✍️ مسعود زمانی مقدم، سیدعلیرضا افشانی، کاریا بوتین، آنکه نیهوف
🔹 منتشرشده در فصلنامۀ مطالعات اجتماعی ایران، زمستان ۱۴۰۰، دورهٔ ۱۵، شماره ۴: صفحات ۸۲ تا ۱۰۸.
@masoudzamanimoghadam
✍️ مسعود زمانی مقدم، سیدعلیرضا افشانی، کاریا بوتین، آنکه نیهوف
🔹 منتشرشده در فصلنامۀ مطالعات اجتماعی ایران، زمستان ۱۴۰۰، دورهٔ ۱۵، شماره ۴: صفحات ۸۲ تا ۱۰۸.
@masoudzamanimoghadam
بخش زیادی از این همه خشم و نفرت و خشونت کلامی در شبکه‌های اجتماعی حاصل تحقیر شدن جامعه در یک فرآیند بلندمدت است. مسئله فراتر از دو ماه اخیر است؛ ما با انباشتی از ناکارآمدی‌ها، بی‌عدالتی‌ها و فشارهای مختلف اجتماعی مواجه‌ایم. این نتیجهٔ احساس حقارت اکثریت مردمی است که همواره امید به بهبود اوضاع داشتند اما هر بار نومید و نومیدتر شدند.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
کودن‌سالاری و پخمه‌سالاری در بلندمدت مفهوم شهروندی را تضعیف می‌کند و نتیجهٔ تضعیف شهروندیْ کاهش تعلق بخشی عظیمی از مردم به جامعه و نهادهای اجتماعی است. ما در حال حاضر در چنین وضعیتی قرار داریم که بسیار هم نگران‌کننده است.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
در چند ویدئو، علی میرسپاسی به تاریخ معاصر ایران، به‌ویژه بین دو جنگ جهانی، می‌پردازد. پیشنهاد می‌کنم ببینید. برای دیدن آن بر روی این لینک را کلیک کنید.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
امروز بازی ایران و ولز را دیدم. ایران عالی بازی کرد و به حق‌اش رسید. این روزها تیم ملی بسیار تحت فشار عمومی بود. قابل درک است! وضعیت جامعه بسیار بحرانی و ناخوشایند و غم‌انگیز است. اما باید منصف باشیم. اکثر فوتبالیست‌های تیم ملی از خانواده‌های فرودست و متوسط جامعه برخاسته‌اند، از همهٔ اقوام (کرد و لر و ترک و عرب و ترکمن و ... در آن حضور داشته‌اند)، شیعه و سنی و حتی ارمنی در این تیم بازی کرده‌اند. این دقیقاً تیم ملی ایران است و قرار نیست مخالف و اعتراض سیاسی ما موجب شود که از سر بیزاری این نهاد و نماد ملی را سرکوب و طرد کند؛ این خودتخریبی است. باید به خودمان رحم کنیم! انتظارات ما از فوتبالیست‌ها نباید غیرواقع‌بینانه و مبتنی بر خشم باشد.
زنده باد ایران!
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
زنده باد ایران!
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
🟠 مقالهٔ انگلیسی‌ای که با همکاری دو جامعه‌شناس هلندی (استادان دانشگاه واخنینگن هلند) انجام داده بودم، در یکی از مجلات انتشارات معتبر سیج در آمریکا منتشر شد. مدت زیادی را، چه وقتی‌که در دورهٔ فرصت مطالعاتی در دانشگاه واخنینگن بودم و چه پس از بازگشت به ایران، صرف این مقاله کردم. چاپ مقاله انگلیسی در علوم اجتماعی دشوار است، به‌ویژه اگر پژوهش کیفی باشد. از این‌رو خوشحالم که تلاش‌مان به سرانجام رسید. دریافت متن کامل مقاله از سایت ژورنال رایگان نیست و فعلاً هم نمی‌توانم مقاله را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارم. پس اگر دوستان فایل کامل مقاله را می‌خواهند، به من ایمیل (masoudzmp@yahoo.com) بدهند.
Zamani Moghadam, M., Butijn, C., Niehof, A. (2022). Authenticity, Socio-cultural Constraints and Wellbeing: A Portraiture of Three Single Mothers in Iran. The Family Journal: SAGE Journals. First published online, November 17: 1-10.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam
Zamani Moghadam, M., Butijn, C., Niehof, A. (2022). Authenticity, Socio-cultural Constraints and Wellbeing: A Portraiture of Three Single Mothers in Iran. The Family Journal: SAGE Journals. First published online, November 17: 1-10.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam