داستان زیبای #شیخ_و_مستان


یک روز مردی قصد سفر کرد، دختر مجردی هم داشت که امکان بردن وی نبود، با خودش گفت دخترم را نزد امین مردم شهر می برم و بعد عازم سفر خواهم شد.
دختر را نزد شیخ
برد و ماجرا را برایش توضیح داد و شیخ هم قبول کرد.
شب شد و دختر دید شیخ هوس شوم به سرش برده است، دختر با زحمت فراوان توانست فرار کند، هوا خیلی سرد بود،
دختر بعد از فرار هیچ لباس گرمی بر تن نداشت ، در راه دید که چند نفر، گرد آتش جمع شده اند و مستانه مشغول نوشیدن شراب هستند، با خودش گفت آن امین مردم بود و
قصد شوم کرده بود ، مستان که جای خود دارند.
یکی از آنها دختر را دید و به دوستانش گفت: که سرشان را به زیر بیندازند ، در بین این صحبت ها دختر از شدت خستگی و
سرما از حال رفت ، یکی از آن ها دختر را به آغوش گرفت و در کنار آتش قرار داد تا گرمش شود، مدتی بعد دختر بهوش آمد دید که سالم و گرم است و آنها هم کاری به او
ندارند، در آن لحظه گفت: یک پیک هم مرا مهمان کنید و بعد از آن این شعر را سرود:
از قضا روزی اگر حاکم این شهر شدم

خون صد شیخ به یک مست فدا خواهم کرد

ترک تسبیح و دعا خواهم کرد

وسط کعبه دو میخانه بنا خواهم کرد

تا نگویند که مستان ز خدا بی خبرند