#ترحیم_نامه
#اشعار_در_مقام_پدر

اشعار در سوگ پدر از حاج غلامرضا سازگار -( گل محبتت از دل زند جوانه پدر )


گل محبتت از دل زند جوانه پدر
چراغ دوستی ات گرم و جاودانه پدر
قسم به عشق که هرگز نمی روی از یاد
هزار سال اگر بگذرد زمانه پدر
هنوز از اثر بوسه های گرم لبت
بُود به صورت و پیشانی ام نشانه پدر
برای یافتنم کوچه کوچه می گذشتی
چو می شدم قدمی دور از آشیانه پدر
ز چهره با لب خندان خویش کردی پاک
دمی که بود مرا اشک دانه دانه پدر
مرا به دست محبت می نشاندی تو
گهی به زانو و گاهی به روی شانه پدر
هماره قهر نمودم تو آشتی کردی
به بوسه های دل انگیز عاشقانه پدر
به چهره می زدی ام بوسه تا به بستر خواب
می آمدی دل شب خسته چون به خانه پدر
نگه مکن که نشستیم به گوشه ای خاموش
به یاد تو است وجودم پر از ترانه پدر
چنان که « میثم » در مطلع کلامش گفت:
گل محبتت از دل زند جوانه پدر

شاعر: #استاد_حاج_غلامرضا_سازگار

کانال اشعار ترحیم
https://tttttt.me/joinchat/AAAAAEw6y-kZ7zDO9lndDg

پندیات ،نصایح و اشعار ترحیم از ابتدا تا انتهای مجلس ختم
با مدیریت ذاکراهلبیت کربلایی محمدمسلمی

انتقادات و پیشنهادات خودتان را به دو ایدی زیر ارسال بفرمایید
@zs_313👈

@moslemi124 👈

#ترحیم_نامه
#اشعار_در_مقام_پدر

به یاد پدر -(پدرم یاد تو آرامش این جان من است)


?تقدیم به همه پدرانی که آسمانی شدند

پدرم یاد تو آرامش این جان من است
ذکر تو جان پدر قوت ایمان من است

تا که رفت سایه ی پر مهر تو از روی سرم
آتش افتاد همان دم به همه بال و پرم

قاب عکست شده بعد از تو پدر همدم من
درد دل با تو بگویم که تویی محرم من

کاش بودی، به قدومت سر و جان میدادم
جان که قابل نبود بهتر از آن میدادم

حیف از دست من آن گوهر دردانه برفت
سرو رعنای من آن اسوه ی مردانه برفت

بعد تو سنگ مزارت شده غم خانه من
گشته تاریک چراغ دل و کاشانه من

ای چراغ دل ما از چه تو خاموش شدی
رفتی ای نور تو با خاک هم آغوش شدی
شاعر: #وحید_زحمتکش_شهری

@khatm14

#ترحیم_نامه
#اشعار_در_مقام_پدر

اشعار در سوگ پدر از حاج غلامرضا سازگار -( گل محبتت از دل زند جوانه پدر )


گل محبتت از دل زند جوانه پدر
چراغ دوستی ات گرم و جاودانه پدر
قسم به عشق که هرگز نمی روی از یاد
هزار سال اگر بگذرد زمانه پدر
هنوز از اثر بوسه های گرم لبت
بُود به صورت و پیشانی ام نشانه پدر
برای یافتنم کوچه کوچه می گذشتی
چو می شدم قدمی دور از آشیانه پدر
ز چهره با لب خندان خویش کردی پاک
دمی که بود مرا اشک دانه دانه پدر
مرا به دست محبت می نشاندی تو
گهی به زانو و گاهی به روی شانه پدر
هماره قهر نمودم تو آشتی کردی
به بوسه های دل انگیز عاشقانه پدر
به چهره می زدی ام بوسه تا به بستر خواب
می آمدی دل شب خسته چون به خانه پدر
نگه مکن که نشستیم به گوشه ای خاموش
به یاد تو است وجودم پر از ترانه پدر
چنان که « میثم » در مطلع کلامش گفت:
گل محبتت از دل زند جوانه پدر

شاعر: #استاد_حاج_غلامرضا_سازگار