🔴خاطرات یک معلم در حصر خانگی (پابند الکترونیکی) به متاسبت سال تحصیلی جدید
✍ زهرا اسفندیاری /معلم بازنشسته
سال ١۴٠٢ اولین سالی بود که مدرسه نرفتم. من سال ۹۸ بازنشسته شدم و در مدرسه غیر انتفاعی مشغول به کار شدم چون با تمام وجود کار و بچه‌ها رو دوست داشتم.
مدرسه‌ای که کار می‌کردم با توجه به نفوذی که موسسین آن در آموزش و پرورش داشتند، به علت #فعالیت_صنفی و داشتن #پابند_الکترونیکی حاضر به بستن قرارداد با من نشدند.
پس از سال ١۴٠٢ به مدرسه نرفتم
اول مهر آن سال حال بدی داشتم و صدای مدرسه و هیاهوی دانش آموزان حالم رو بهم می‌ریخت و دلتنگت می‌شدم. ولی امسال من در حین سرو قهوه بودم که هیاهوی بچه ها رو می‌شنیدم. دو نفر به عنوان شاگرد و نیروی کار در کافه‌ام کار می‌کنند که به هر کدام ماهی هفت و نیم میلیون تومان دستمزد می‌دهم، در صورتیکه اگر همچنان معلم می‌ماندم شاید باید به همین ماهی ۷ میلیون قناعت می‌کردم.
با تمام وجود امسال یه جور تلخ آرومم،
وووووولی
متاسفانه دیگه احساس می‌کنم جدای از عشق به فرزندان این مرز و بوم تدریس رو دوست ندارم .
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
✍ زهرا اسفندیاری /معلم بازنشسته
سال ١۴٠٢ اولین سالی بود که مدرسه نرفتم. من سال ۹۸ بازنشسته شدم و در مدرسه غیر انتفاعی مشغول به کار شدم چون با تمام وجود کار و بچه‌ها رو دوست داشتم.
مدرسه‌ای که کار می‌کردم با توجه به نفوذی که موسسین آن در آموزش و پرورش داشتند، به علت #فعالیت_صنفی و داشتن #پابند_الکترونیکی حاضر به بستن قرارداد با من نشدند.
پس از سال ١۴٠٢ به مدرسه نرفتم
اول مهر آن سال حال بدی داشتم و صدای مدرسه و هیاهوی دانش آموزان حالم رو بهم می‌ریخت و دلتنگت می‌شدم. ولی امسال من در حین سرو قهوه بودم که هیاهوی بچه ها رو می‌شنیدم. دو نفر به عنوان شاگرد و نیروی کار در کافه‌ام کار می‌کنند که به هر کدام ماهی هفت و نیم میلیون تومان دستمزد می‌دهم، در صورتیکه اگر همچنان معلم می‌ماندم شاید باید به همین ماهی ۷ میلیون قناعت می‌کردم.
با تمام وجود امسال یه جور تلخ آرومم،
وووووولی
متاسفانه دیگه احساس می‌کنم جدای از عشق به فرزندان این مرز و بوم تدریس رو دوست ندارم .
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra