نام تو
وقتی که جاری می شود بر هر زبان
دیده آن دل
به روی آسمان وا می شود

شب جمعه
گذاریم دست خود را
روی سينه
سلامی را دهيم با اشک دیده
به ارباب عزيز سر بریده
السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین علیه السلام

سلام آقا
دوباره جمعه و
دلتنگی ما
چو یک بغضی
شکسته در گلومان
صدایت می زنیم
با آه و ناله
بیا ای نوگل زهرای اطهر
بیا که حال دنیامان خراب است

غم ز عالم ببرد
طعم نگاهت
یک نظر بر ما نما
تا حال ما بهتر شود

بار هجران تو را
بر روی شانه می کشیم
از ازل
تا انتهای این زمانه می کشیم
گر چه سنگین است و سخت
این دوریت
ما ولی این بار هجرت
عاشقانه می کشیم

وارث پیغمبران و اولیاء
ما که‌ مردیم از غمت
دیگر بیا
غیبتت را اندکی کوتاه کن
تا که خوشبختی
بگردد سهم ما

سه شنبه شب
نسیم جمکرانت
همانند نسیمی نوبهاری
به‌ صحرا و بیابان
جان ببخشد
به روح پاک انسان
جان ببخشد

باز با یاد تو غوغا می‌ کنیم
خيمه ای در سینه بر پا می کنیم
هر کجا که یاد تو باشد همانجا حاضریم
بر سر راه تو مأوا می کنیم

شب جمعه
دوباره مرغ دل
از سینه پر زد
به سوی کربلایت
شد روانه
به‌ او گفتم برو
شاید که دیگر
نگیری در دل من
هی بهانه

سلام آقا
دوباره جمعه و
این جمعه و
هر جمعه را
در به در
کوی تو هستیم
میان این همه
مخلوق عالم
ما فقط
دل بر تو بستیم

هلال ماه نو
آمد بگوید
مسلمانان بفرمایید
رسیده موسم مهمانی حق
خدا دعوت نموده
سفره پهن است‌

کنار سفره افطارمان
جای تو خالیست
نه حالا
هر زمان جای تو خالیست
تو هستی
معنی آیات قرآن
امیر بی نشان
جای تو خالیست

نگاه مهربان تو
اگر بر دل نشیند
چه حالی دارد آن
افطار رویایی

سه شنبه شب
نسیم جمکرانت
به هنگام اذان و
وقت افطار
چو دریایی
بشوید غصه از دل

سحرها با
دعای تو
به‌ سوی‌ آسمان
مرغ دل ما
می کند پرواز
در عرش خدا هم
با دعایت می شود باز

شب جمعه
به‌ عشق کربلایت
مرغ دل ها
دوباره بال و پر را
می گشایند
می آیند تا کنار گنبدت
آرام گیرند
السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین علیه السلام

سلام آقا
دوباره جمعه و
این جمعه پر تکرار
می گوییم بیا
دهان روزه
در وقت سحر
افطار می‌گوییم بیا
هزاران بار گفتیم
باز این بار می گوییم بیا

وقت افطار و
ندارد مزه ای
بی تو حتی
لقمه ای نان و نمک
کی می آیی که
دل شیعه زده
از برای دیدن روی تو لک

باز
وقت افطار است و ما
منتظریم
منتظر هستيم بیایی
روزه مان را وا کنیم
با تو یک آیه
از این قرآن خود معنا کنیم

پرده از رویت بیفتد یک زمان
روی ماهت را دهی بر ما نشان
عالم و آدم بگويند یک زبان
خوش به حال دودمان شیعیان