خدا گفت: زمین سرد است
چه کسی میتواند زمین را گرم کند؟
زن گفت: من میتوانم، خدا شعله به او داد
زن شعله را در قلبش گذاشت، قلبش آتش گرفت
خداوند لبخند زد، زن پر از نور شد، زن زیبا شد
خدا گفت: زن شعله را خرج کن
زن عاشق شد، زن مادر شد، زن مهر شد، زن ماه شد....
در تمام این سالها خدا سوختن زن را تماشا کرد
خدا گفت: اگر زن نبود زمین من همیشه سرد بود...

هموطن تسلیت

دلیل بیماری‌های بهاری و پاکسازی خون و کبد در فصل بهار از منظر طب سنتی ایرانی

همزمان با پایان زمستان و فرا رسیدن بهار شاهد بروز تغییرات اساسی در طبیعت و بدن‌مان هستیم؛ دگرگونی‌هایی که نه‌تنها محیط اطراف زندگی ما را تحت شعاع قرار می‌دهد بلکه بر چگونگی و عملکرد اندام‌ها و دستگاه‌های درونی بدن‌مان نیز تاثیرگذار است.
حجامت روشی موثر برای برطرف کردن این حالات می باشد .

از جمله مشکلات و بیماری‌هایی که در فصل بهار نسبت به فصول دیگر بیشتر شایع است، عبارتند از اورام مختلف مانند دمل‌های چرکی، ورم لوزتین، ورم مفاصل( زانوها یا مچ‌ها)، بثورات پوستی، خونریزی از بینی، گلو درد و خارش گلو.
حجامت روشی موثر برای برطرف کردن این مشکلات می باشد .

مجرای شریانی با اندام های داخلی که به وضوح نشان داده شده است، طراحی شده با آبرنگ مات، یک نسخه از متون مکتب طب ایرانی. احتمالا قرن ۱۵ یا اوایل قرن ۱۶ میلادی.

در مکتب طب ایرانی و دیدگاه مبتنی بر بینش توحیدی زمینه ساز آن، انسان از دو بخش مادی و روحانی تشکیل شده است. روح از جنس نور است و برای اعمال حاکمیت خود بر بدن، وکیلی دارد که به این وکیل، قوه مدبره یا طبیعت می‌گویند. طبیعت، طبیب اول انسان است و پزشک خدمتگذار طبیعت است و با خدمت به طبیعت و تقویت آن بدن را سامان می‌بخشد.
طبیعت قوه‌ای است حاکم بر مصالح بدن، بدون دخالت اراده و شعور، نیروئی است که بدن را مطابق آنچه صلاح آن است بطور دائم و خودکار تدبیر می‌کند و مسئول اولیه تمام حالات و حرکات بدن است. طبیعت قوه‌ای است همانند یک ماشین حساب که اگرچه کارها را به صورت دقیق و برنامه‌ریزی شده انجام می‌دهد، ولی فاقد شعور و اراده است، به عبارت دیگر این ماشین طبق کدهای دستوری که سازنده‌ی آن تعریف کرده کار می‌کند.

وظیفه پزشک، پس از شناخت دقیق افعال طبیعت بدن انسان، کمک به تقویت و جلوگیری از ضعف آن و درصورت نیاز، اصلاحِ خروجِ آن از حالت اعتدال است. لذا به طور خلاصه، مکتب طب ایرانی چگونگی کمک به طبیعت بدن انسان را به طبیب می‌آموزد. نکته مهمی که از این دیدگاه حاصل می‌شود، نگاه سلامت محور به طب به واسطه تقویت طبیعت است. این نگاه از ابتدا تا انتهای این دانش جاری است.


اما طبیعت در عرف طب بر چهار معنی اطلاق می‌یابد:

یکی بر مزاج که خاص است مر بدن را
دوم بر هیئت ترکیبیه
سوم بر قدرت مدبره بدن
چهارم بر حرکت نفس