Хитойда ҳокимлардан бири асосий йўл устига катта тош қўйиб йўлни тўсиб қўйди. Тош яқинидаги дарахт ортига бир пойлоқчи қўйиб одамларнинг гапларини етказишни буюрди. Биринчи ўтган киши шаҳарнинг энг катта савдогари бўлди. Тошни кўриб, қовоғини чимирди. Тошни ким қўйдирганини билмаган ҳолда овозини балaнд қилиб танқид қила кетди. Тошни айланиб ўтиб, бу ишни қилганни жазолаш керак, шикоят қиламан, деб йўлида давом этиб кетди.

Иккинчи одам ўтди. У муҳандис эди. Савдогар каби бақир-чақир қилди. Лекин унинг овози бироз пастроқ эди.

Сўнгра ўзлари ҳақида гаплашиб келаётган учта дўст тош олдида тўхтади. Йўл устига тош қўйган одамни тентак, аҳмоқ, эсипаст, деб ҳақорат қилишди… Сўнг уйларига қайтдилар. Орадан икки кун ўтди. Иттифоқо, шу йўлдан бир оддий деҳқон ўтиб қолди. Тошни кўрди-ю, бирор оғиз гап айтмади. Енгини шимариб, атрофдаги одамларни ёрдамга чақириб тошни бир чеккага суриб қўйишди. Қарасалар, тош тагида ковланган чуқурда сандиқ турибди. Сандиқ ичида бир бўлак олтин турарди. Унинг ёнида парча қоғозга ушбу сатрлар ёзиб қўйилганди: «Ҳокимдан ушбу тошни четга олган кишига! Бу мукофот мушкул ишни шикоят қилмай, ижобий ёндашган киши учундир.

#Ибрат:

Динимизда одамларга халал берадиган нарсаларни йўлдан олган кишиларга тиллодан ҳам қиммат нарса ваъда қилинган. Йўлдан азиятни кетказиш имон белгиларидандир. Лекин бу бойликдан шикоят қилувчилар ундан маҳрумдир.

Муҳаммадқуддус АБДУҲАЛИМОВ.

@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Rasmiy diniy kanal @zaydibnsobituz
______________

📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.

​#​​Ибрат

МОМАТАЛОҚ (ҳикоя)

Собира хола дугонаси Мунирани бугун интизор бўлиб кутаяпти. Уч кун аввал Мунира набирасига Севинчни қўлини сўраб келганди. Севинч катта келини Кариманинг қизи. Озгина онасига ўхшаган калондимоғлигини айтмаса , жуда яхши қиз.
Бугун Мунира, келини ва яна куёвликка номзод йигит келишмоқчи эди . Ҳамма гап йигит билан қизнинг бир- бирига ёқишида қолган эди.
- Мен бу йигитга тегмайман,- тайсаллади Севинч , учрашувдан кейин,- кийиб олган кийимини қаранг. Учрашувга шунақа кийимда келса , оддий куни нима кийишини тасаввур ҳам қилолмаяпман. Чет элда ишлаб келган деган гапингизга учиб, учрашишга рози бўлувдим. Мана кўрдим, у ёқларда қанақа ишда ишлаганини.
Хуллас, на Севинчни, на Каримани кўндириб бўлмади.
Келаси хафта келган совчиларга пухта режа асосида тўқилган баҳона кўрсатилди.
Аммо дугонаси билан қуда бўлиш истаги Собира ҳолада шунчалик кучли эдики, у яна куёвликка номзод йигитни учрашишга таклиф қилди. Бу сафар кичик келини Манзурани қизи Садоқат билан.
- Кўнгли жуда тоза йигит экан. Садоқатнинг бу сўзлари унга йигитнинг маъқул тушганини билдирарди. Буни эшитган Севинч ва онаси бурниларини жийириб қўйишди...
- Бизга келин томондан ҳеч нарса - мебел , гилам , парда ... керакмас. Мол- ёяр йўқ. Никоҳ куни тўйхонага , кейин эса уйимизга бир пиёла чойга ташриф буюрасизлар- куёв томоннинг қарсиллатиб қўйган шартига ҳамма ҳайрон қолди . Фақатгина Собира аягина маъноли жилмайиб қўйди халос.
Тўй жуда файзли ўтди. Тўйхонадан янги қудаларникига йўл олишди. Манзилга етиб , машинадан тушишгач , Карима ... қизини биқинини бир бураб чимчилаб олди. Аммо Севинч ҳозир буни пайқайдиган аҳволдамасди. Уни бутун ҳаёли уч қаватли қилиб қурилган , бениҳоя ҳашаматли уйда эди. Ичкарига киришгач, ташқаридаги манзара ҳолва бўлиб қолди.
Куёв бўлмиш чет элда қора ишчи бўлиб эмас, қўшма корхона раҳбари лавозимида ишларкан...
Уйга қайтган Севинч кийимларини алмаштираётганда бирдан биқинини чангаллаб қолди. Унинг биқинида катта моматалоқ пайдо бўлганди...

Муаллиф: Хазонрезги

​#ибрат

Шайх Али Тантовий ҳикоя қилади:

“Шом (Сурия)да қози эдим. Бир куни дўстларимиздан бириникида тўпландик. Тўсатдан нафасим қаттиқ сиқила бошлади. Дўстларимдан кетиш учун рухсат сўрадим. Улар эса тонггача бирга ўтиришни сўраб, қаттиқ туриб олишди. Лекин менинг бунга тоқатим етмасди. Уларга: “Тоза ҳаводан нафас олишим керак”, дедим-да якка ўзим, қоронғида ташқарига чиқиб кетдим.

Йўлда кетаётиб бир тепалик ортидан зорланган, ўтиниб илтижо қилаётган овозни эшитиб қолдим. Ўтиб қарасам, ўта ночор ҳолдаги бир аёл йиғлаб Аллоҳга дуо қиляпти.

Унинг ёнига бориб: “Эй синглим, нега йиғлаяпсиз?” – деб сўрадим.

У жавоб берди: “Эрим золим, қаттиққўл одам. Мени уйдан ҳайдаб, болаларимни олиб қўйди ва уларни қайта кўра олмаслигимни айтиб қасам ичди. Менинг борар жойим ҳам, ёрдам сўрайдиган кишим ҳам йўқ”.

Мен ундан: “Унда нега қозига арз қилмадингиз?” – деб сўрадим.

У йиғлаб “Менга ўхшаган бир аёл қозининг олдига қандай ҳам етиб бора оларди?” – деди”.

Шайх йиғлаб ҳикоясини давом эттирди:
“Аёл шу сўзларни айтяпти-ю, Аллоҳ қозини (яъни ўзини назарда тутяпти) бўйнидан судраб унинг олдига олиб келганидан бехабар...”

Субҳаналлоҳ! Ким унга (қозига) тун қоронғулигида ташқарига чиқиб, аёлдан ҳожатини сўраш ва унинг арзига қулоқ тутиш учун ўз оёғи билан юриб келишни буюрди? Ўзи аёлнинг олдига келиб, ундан арзини сўраб турибди-я! Бу мискин аёл қайси дуони қилган эдики бунчалик тез суратда, айни кўринишда дуоси ижобат бўлди?!

Эй, ўзини ночор ҳис қилган, дунё зулматдангина иборат деб гумон қилиб қолган киши! Икки қўлингизни юқорига кўтариб, Аллоҳдан дуо қилиб сўранг! “Бу муаммо қандай қилиб ҳал бўлсин? Иложи йўқ-ку”, дема! Балки чумолининг ўтинчини ҳам эшитадиган Зотга тазарруъ, илтижо қил! Шундан кейин ҳам сиқиласанми?!

Аниқ билгинки, сабрдан кейин сизни бир яхшилик кутиб турибди. Аллоҳ таоло сенни бирон нарса билан синар экан, албатта ўшанда сен учун хайр бор. Ҳатто бунинг аксини (келган синов қийинчилик деб) гумон қилган бўлсанг ҳам... Ич-ичингдан хурсанд бўл!

Агар синов бўлмаганида Юсуф алайҳисалом отасининг қучоғида эркаланиб вояга етар эди. Лекин айни шу синов туфайли у Миср Азизи (вазири) бўлди. Шундан кейин ҳам сиқиласанми? Аниқ ишонгинки, машаққатга қилинган сабрдан кейин сени кутиб турган, сенни хурсанд қиладиган, алам, оғриқларни унуттирадиган бир яхшилик бор...

@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Rasmiy diniy kanal @zaydibnsobituz
______________

📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.

УСТУНЛИК КИМ ТАРАФДА?

Бир аёл жонли эфирда бўлаётган "фатво" лойиҳасига қўнғироқ қилиб, Шайхга савол берди:
- Нима учун ислом (дини) бизни ҳалол, ҳаром амалларда эрга итоат этишимизни чегаралаб, унга боғлаб қўйди-ю, лекин, эркакларни бизга итоат этишда боғламади?
- Сизни нечта фарзандингиз бор?
- Учта ўғлим бор.
- Аллоҳ таоло сизни бир эркакга итоат қилишингизга буюриб, учта эркакни эса сизга итоат қилишга буюриб қўйди. Сиз ўша бир эрга итоат этмасангиз жаннатга кирмайсиз. Улар учта эркак сизга итоат этишмаса жаннатга киришмайди. Қани айтингчи! Ортиқлик ким тарафда? - деб жавоб берди Шайх. Шунда аёл:
-Бизга Ислом неъматини берган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин, - деб гапини тамомлади.

#Ибрат

@Hikoyalar ни яқинларингизга ҳам юборинг!
Rasmiy diniy kanal @zaydibnsobituz
______________

📜📚📖 @Hikoyalar каналига қўшилиш учун 👇
https://tttttt.me/joinchat/AAAAADuknkYHGVbghYjS1A
👆 ни босинг ва OK.

СИЗГА ЎХШАГАН ОНА БЎЛАМАН

Бир куни онамни қаттиқ ранжитдим. Улкан қайғу ичида ўксинибгина юзимга қараб:
— Она бўлсанг мени тушунасан,- деди. Ўсмирликнинг тентаклик кезлари эди. Қайғусига парво қилмай:
— Мен асло сиздай она бўлмайман!- дедим. Онам индамай ошхонага чиқиб кетди. Аслида ҳали сўзимни тугатмасданоқ пушаймон бўлиб бўлдим, лекин ёй камондан отилганди. Ортиқча ғурур бор эди ичимда. Олдига бориб узр сўраёлмадим. Бирдан кечагина олиб келган китобига кўзим тушди. Кичик стол устида ётарди. Балки китоб ўқишга тутинсам, кўнглини олган бўламан деб хонамга кириб кетдим. Китоб ўқиётиб ухлаб қолибман. Орадан қанча вақт ўтганини билмайман, дадамнинг овозидан уйғониб кетдим. Ишдан келиб, онам билан нималарнидир гаплашаётган экан. Атрофга оқшом қоронғулиги тушган эди. Турмоқчи бўлгандим, устимга ёпинчиқ ташланганини пайқадим. Китоб қўлимдан олиниб, устим ёпилганди. Ўрнимдан туриб чироқни ёқдим, ётоғим бошида бир бўлак кекс, ёнида долчинли сут ва кичик хат турарди: “Сен мендай она бўлмайсан, мендан ҳам яхши она бўлсан!”

Бошимдан шарақлаб қайнаётган сув тўкилгандай бўлди. Қандай қилиб онамга шундай дея олдим?!.. Лекин ичимдаги беъмани жаҳл яна онамнинг ёнига келиб узр сўрашимга тўсиқ бўлди. Аслида тортишиб қолганимизнинг сабаби ҳам бошимнинг устида турган мана шу кекс эди. Мен эртанги кунги ўқув йили хайрлашув маросими учун кекс тайёрлаб беришни сўрадим. Онам ишлари кўплиги учун кекс тайёрлаб беролмаслигини қатъий айтди. Онам ўша кексни тайёрлаб бермаса ўртоқларим олдида хижолат бўлардим. Модомики, онам кексни пиширар экан, нега мени бунча хафа қилди?

Дадам ёнимга келдилар. Йиғлаётгандим. Кўз ёшларимни артдилар.
— Нималар бўлиб ўтганини биламан, сенга бир сирни очаман, лекин зинҳор онангга айтмайсан, - дедилар.

Бошимни тебратдим.
— Эртага менинг маош оладиган куним. Уйда ёғ билан ун тугаб қолган экан. Онангга бир кун бирор нима қилиб амаллаб туришини айтгандим. Сен кекс тайёрлашини сўраганингда, ўксинмагин деб “уйда маҳсулот йўқ” деёлмабди. Қўшнилардан сўрашга ҳам ийманибди. Лекин қаттиқ хафа бўлганингни кўриб баққолга қарзга ёздириб олишга мажбур бўлибди.

Дадамнинг сўзларини эшитар эканман, бошим ғовлаб, миям увишиб қолди. Аввалгидан ҳам улкан қайғу билан онамнинг ёнига қараб чопдим. Ҳўнграб-ўксиниб йиғлардиму, бир сўз айтолмасдим. Амаллаб ўпкамни босдиму, шу сўзларни айта олдим холос:
— Мен сизга ўхшаган она бўламан! Ўз қайғуимни фарзандларига билдирмайман, ўрни келганда киприк қоқмасдан ҳар қандай фидоийликдан қайтмайман! Ва фарзандларимни сиз мени севгандек севаман!

#Ибрат

@Hikoyalar

Бир одам иккинчисидан қасос олиш мақсадида илон сотиб олишга қарор қилибди. Нияти шундай қилиш эканки – илон ўша айбдорни чақиб олсин. Бунинг учун у тунда, ҳамма уйқуга кетган пайтда, ҳеч ким кўриб қолмаслиги учун илон овчисининг ҳузурига борибди. Шоша-пиша дуч келган илонни танлабдида пулини бериб, уни қўйнига солиб қўйибди. Ўч олиш ниятини ўзгалар кўзидан маҳфий тутиш мақсадида шу ҳолида уйига равона бўлибди. У тез орада айбдор билан учрашиб, уни илонга чақтиришни уюштиришга умид қилибди. Бироқ насиб қилмаган экан, интизорлик билан кутилган учрашув чўзилиб кетибди. Натижада аламзада одам режасини амалга оширишга пайт пойлаб, қаерга борса ҳам илонни қўйнида олиб юришга мажбур бўлибди. Ва ниҳоят улар учрашгач одам ўйлаганини амалга оширибди. Қаршисидаги айбдор оғриқдан "дод” деб юборибди.
- Нега бақирасан?- деб сўрабди аламзада,- мен йиғламаяпманку!
- Сен нимага йиғлашинг керак? Илон сени чақмадику!- деб қўлини ушлаганча таъна қилибди айбдор.
- Нима?! Баданимни қарагин. Сени жазолаш учун илонни ёнимда олиб юрганимда танамни тишлайвериб қай аҳволга келтирди. Яхшиямки заҳарли эмас экан... Шу сўзларни айтиб аламзада одам кўйлагини очиб, яраларини кўрсатибди. Айбдор унга тикилиб ўйга толибди.
- Нега индамайсан?- дебди аламзада.
- Ўйлаб қолдим. Биргина кичик қасос олишга ўзингни шунчалик қийнашинг шартмиди? Арзирканми шунга шунча азобланиш? Энди ўйланиш навбати қўйнида илон олиб юрган одамга келибди....

ХУЛОСА: Кимдандир аламзада бўлиб, буни ичимизда сақлаб юрсак – фақат ва фақат ўзимизга жабр қиламиз. Алам ва қасос олиш нияти бизни кемирмаслиги учун энг яхши йўл – кечириб кетишлик. Агар кечириш қўлимиздан келмаса – барчасини Аллоҳга ҳавола қилиб, унутишга ҳаракат қилганимиз яхши. Аламларимиз қўйнимиздаги илонга айланиб қолмасин...

#Ибрат

#ИБРАТ

• Саккиз ёшида 600 бетлик Қуръони каримни тўлиғича ёд олган Убай қори аниқ фанлар бўйича ҳам «Чегарасиз математика-2017» олимпиадасида 11 давлатдан иштирок этган 1200 кучли иштирокчилар орасида фахрли биринчи ўринни эгаллабди.
• Қуръони каримни ўқиш инсонни дунё таълимотларидан тўсмайди, аксинча унинг зеҳни ва қобилиятини оширади.
• Аждодларимиздан биз фахрланиб юрган барча алломаларимиз, Имом Бухорий, Алишер Навоий, Амир Темурлар Қуръони каримни тўла ёд олишганида ҳали ўн ёшга тўлишмаган эди. Бу зотлар кейинчалик бутун дунёни ўз қобилиятлари ила забт эта олишди.
• Биродаримизнинг кўз қувончи, бизнинг иймон йўлидаги дўстимиз Убай қори келажакда ўз халқи ва бутун инсоният учун фойдали мерослар қолдирадиган инсон бўлиб етишсин!
• Омин!


#Arhiv

#ибрат
ФАРАНГ ХОНИМНИНГ ШУКРОНАСИ.

«Мен тўққиз йилдан бери жуда хатарли касаллик туфайли азобланар эдим.Бу мараз саратон касаллиги бўлиб, бунинг даҳшатли, ҳатто номининг ўзи шу қадар қўрқинчли эканини ҳар ким яхши билса керак.

Тўғриси,менинг Аллоҳга иймоним заиф эди,ғофил эдим. Мен инсон гўзаллиги, куч-қуввати ва сиҳат-саломатлиги бутун умр бўйи давом этади,деб гумон қилар, саратон касаллигидек даҳшатли дардга мубтало бўлишимни асло хаёлимга ҳам келтирмаган эдим.Бу дардга гирифтор бўлганимдан сўнг бутун аъзойи баданим, бутун вужудим ларзага тушди. Фақат ундан қутулишнинг йўлларини ўйлайдиган бўлиб қолдим.Аммо қандай қилиб, қай усул билан, деган жумбоқ мени гангитар эди.Мен қаерда бўлсам, касал ҳам мен билан бирга – бу аниқ. Баъзида ўзимга-ўзим суиқасд қилишни ҳам хаёлимдан ўтказар эдим.Бироқ эрим ва фарзандларимни жуда яхши кўрганим учун бу ишга қўлим бормас эди. Ғофиллигим туфайли масаланинг Аллоҳга тааллуқли жиҳатини, яъни ўзини ўзи ўлдириш гуноҳлигини, бунинг учун Аллоҳ қиёмат кунида қаттиқ жазо беришини ўйлаб ҳам кўрмаган эдим.

Аллоҳга беадад шукрлар бўлсинки, бу меҳрибон ва раҳмли Зот мени ўша касаллигим туфайли ҳидоятга бошлади ва мени кўрган жуда кўп кишилар ҳам ҳидоят топишди.

Дарднинг давосини излаб куёвим билан бирга Бельгияга бориб, бир неча шифокорга учрашдик.Улар кўкрагимни кесиб ташлаш лозимлигини айтишди. Соч, киприк ва қошларимни тўкиб юборадиган, тирноқ ва тишларимга ҳам зарар етказадиган ўта кучли дориларни таклиф қилишди. Мен бундай дориларни истеъмол қилишдан бош тортдим.Бундан кўра кўкрагим,сочим ва Аллоҳ таоло ато этган бошқа аъзоларимнинг бутунлигича ўлишни афзал кўрдим.

Бекордан-бекор қайтиб кетмаслик учун менга бирорта енгилроқ дори ёзиб беришларини сўрадим.Улар илтимосимни бажаришди. Уйга қайтгач дори-дармонлардан қабул қилишни бошладим, аммо уларнинг ижобий таъсири мутлақо сезилмади.Ўзимча бу ҳолатдан хурсанд бўлдим. Балки мен бу касалликка йўлиқмагандирман,эҳтимол, дўхтирлар адашгандир, деган умидли хаёлларга ҳам бордим.Аммо, бахтга қарши, касаллик хуружи тўхтамас эди.Тахминан, орадан етти ойлар ўтгач, вазним тобора камаяётганини ва ранги-рўйим ўзгараётганини сездим.

Мени текшириб кўрган врачлар яна Бельгияга боришни тавсия қилишди.Эрим билан яна йўлга чиқдим.Касалликнинг зуғуми кучайиб,унинг заҳми бутун баданга тарқалаётганини, ҳатто ўпкада ҳам касаллик аломатлари борлигини эшитиб, чуқур қайғуга ботдим.Шифокорлар менинг Бельгияда ўлиб қолишимдан хавотирланиб, тезроқ уйга кетишим лозимлигини айтишди.Махфий равишда хўжайинимга тайинланган бу сирдан мен кейинчалик воқиф бўлдим.

Бу гапларни эшитган эрим қаттиқ безовта бўлади.Шу сабаб уйга қайтмасдан, шифо ниятида Францияга ўтиб кетдик.Аммо у масканда ҳам дарднинг давосини топа олмай сарсон-саргардон бўлдик.

Охири мен ўзимни жарроҳларга топширишга, яъни кўкрагимни кесиб ташлашларига розилик билдирмоқчи бўлдим.

Шундай кунларнинг бирида турмуш ўртоғим биз унутган ва ҳаётимиз мобайнида ғофил бўлганимиз улуғ Яратувчини кутилмаганда эслаб қолди.
Дарҳақиқат,Аллоҳ таоло муқаддас Байтуллоҳни зиёрат қилиш, у ерда ёлғиз ўзигагина юзланиб, барча мусибатлардан халос бўлишимизни илтижо қилиб сўрашни эрим дилига солгани аниқ эди.Биз шу ишни бажаришга қарор қилдик.

Такбир ва тасбеҳ айтиб Париждан йўлга чиқдик.Мени қандайдир хушнудлик қамраб олган эди.Аллоҳнинг муқаддас даргоҳини зиёрат қилишга биринчи бор чиқишим – хуш кайфиятга шу сабаб бўлса ажаб эмас.

Хўжайиним билан Парижда Қуръони Карим харид қилдик ва тўғри Маккаи Мукаррама зиёратига қараб жўнадик.

Байтул ҳарамга етиб келдик. Ичкари кириб,Каъбани кўргач, мен ўзимни тутолмай йиғлаб юбордим.Аллоҳ фарз қилган ибодатларни,намоз, рўза,хушуъ,тазарру каби амалларни бажармай ўтказган умримга ачиниб кўп афсус-надомат чекдим. Сўнгра Аллоҳга илтижо қилиб:
«Эй пок Парвадигор, менинг қаршимдаги барча эшик ёпилди.Фақат энг сўнгги илинж ва умид таянчи бўлмиш эшикларингни менинг қаршимда ёпиб қўйма.Ўзинг раҳм қил! Табиблар мени даволашдан ожиз қолишди.Энди шифо Сендан ва фақат Сендандир», дедим.Сўнгра Байтуллоҳни тавоф қилдим,ноумид қилмаслиги ва ёрдамсиз қўймаслигини ҳамда табиблар жамоасини лол

#ИБРАТ

Икки фарзандини етаклаб, бир фарзандини бағрига босиб келган сингил ўзи туғилиб ўсиб, катта бўлган хонадонга кириб келдию, йиғлаб юборди. Бу ҳолатни кўрган ака ҳеч нарсани англай олмасди. Бироқ акани бағрига ўзини отган сингил йиғлаб пичирлар эди: "Наҳот, фарзандларим ота мехридан маҳрум бўлсалар?" Ака гап қаерда эканлигини бир оз англагандек бўлди, “аммо нега” деган савол тўхтамай тилида айланар эди. Акани ҳаёлидан бир зумда бир нечта яхши-ю, ёмон гумонлар ўтиб кетди. Ақлини жиловлаб деди:
- “Синглим, менга аста ҳаммасини тушунтириб айтмасанг ҳозир ақлдан озиб қоламан. Самандарга нима бўлди ёки у нима қилди?”
Сингил кўзларидан ёшини артиб сўри четига омонатгина ўтирди. Бу ҳолатни кўрган келин, сингилни қўлидаги болани олди ва икки катта ўғлини хам етаклаб уй ичига кириб кетди. Сингил аста сўз бошлади
- “Фалокат содир бўлди ака, фалокат. Аллоҳ бизга синов юборди. Ҳабарингиз бор, куёвингиз бир бойваччани машинасини ижарага хайдаб рўзғоримизни тебратиб турар эдилар. Кеча кечаси бахтсиз ходиса рўй берибди. Куёвингиз машинада кетаётган вақт йўлига ёш бола югуриб чиққан. Болани ҳаётини сақлаб қоламан деб, машинани қаттик бурган. Машина ағдарилиб ёна бошлаган. Машина ичидаги бир йўловчи воқеа содир бўлган жойдан оғир аҳволда касалхонага олиб кетилган, аммо касалхонада жон таслим қилган. Машина эса ўша жойда ёниб қора темирга айланган. Куёвингизни ҳозир қамаб қўйишган. Машина эгаси ва ҳалок бўлган мархумнинг уйидагилари куёвингиз устидан ариза ёзишган. Агар машинани пулини тўламасак ва мархумни уйидагиларини рози қилмасак куёвингиз қамалар экан" - деди-ю, кўзларидан шашқатор ёш қуйиларди – “Бу вокеадан хабар топган ойижонимни (қайнона) юраклари хуруж қилиб қолди. Уларни ҳам касалхонага ётқиздик. Биласиз адажон (қайнота) ва ойижонлар қариб қолишган, бу дардни кўтара олмайдилар" - қўшиб қўйди қалтироқ овозда. Ака махзун ўйга толди:
- "Ҳа синглим, яхши иш бўлмабди, сен менга хўжайнинг қаердалик манзилини айт. Мен хозироқ бориб барча ишларни суриштириб билейчи. Ўзинг эса тез уйингга қайт. Адажонингга яхши қара. Уларни ёнида бўл, ойингдан хабар ол, борақол синглим" - деб, сингилни кузатгач ўзи хам йўлга чоғланди.
Эртасига тонгда акани ховлиси деворига ёзилган эълон барчани хайрон қолдирди. "УЙ СОТИЛАДИ". Қўшнилар ўзаро шов-шув қилишарди. Айрим қўшнилар бетоқат бўлиб нима гаплигини билгани ҳам киришди, хонадон сохиблари табассум билан "ҳа пул зарур бўлиб қолди, ховлини сотиб кичикроқ квартирада яшаб турсак хам бўлаверади" - деган жавобни олишди. Узун қулоқ гаплар сирлигича қолмади. Кичик бир шахарчада барча бир бирларини таниганлиги учун бу гап тез тарқалди ва ака нима сабабдан уйини сотмоқчи эканини англаб етишди. Сингил ҳам бу гапдан хабар топиб, акани ёнига чопди. Ундек қилмаслигини ўтиниб сўради, аммо ака сингилни гапига қулоқ солмади.
- "Самандар у ёқда қийинчиликда, сен рухан азобда жиянларим ота деб бўзлаб турса, мен қандай хотиржам данғиллама ҳовлида яшайман? Кўз ёшингни йиғиштирда, бор уйингга. Сабр қилиб кут, Инша Аллоҳ хаммаси яхши бўлади" - ака табассум билан синглисини кўнглини хотиржам қилиб уйига кузатиб юборди. Ҳовлига ҳа деганда харидор топилмади, топилган харидор эса нархига келиша олмади. Орадан кунлар ўтди. Бир куни акани аёли деди:
- "Фалон пул бўлса сотаман" - деб ўтирсак ўша нархга харид қиладиган харидор чикқунча Самандарни иши бир ёқлик бўладику. Кирган нархига сотинг. Тезлаштириб Самандарни олиб чиқинг" - бу сўзларни эшитган ака Аллоҳга хамдлар айтди, негаки шундек аёлни умр йулдош қилиб берганидан.
Орадан бир икки кун ўтиб эшик таққиллади. Харидор бўлса керак деб хурсанд бўлиб эшик томон ошиқди. Кўчада шахарча масжидини имоми қори ака турар эдилар.. Зудлик билан уларни ичкарига таклиф қилишди. Ҳол-аҳвол, салом аликдан сўнг қори ака чой устида гап бошладилар:

"Аллоҳга шукрки, орамизда сиздек сингилга мехрибон акалар борлигидан, яна Аллоҳга шукрким орамизда саҳоватпеша сахий бойларимиз борлигидан. Сизни оилангиз бошига тушган ташвишдан хамшаҳарлар барчаси хабар топишди. Уч тўрт саховатли бой муслимлар ўзаро келишиб сизга керакли суммани тахминан йиғиб Аллоҳ йўлига эхсон қилдилар.

#ибрат
ҲИДОЯТ.

П/С: Лоуренс Браун-
Аллоҳнинг ҳидояти билан,
30 мингдан ортиқ кишини Исломни қабул қилиб,мусулмон бўлишларига сабабчи инсон.
Аллоҳим бизларга ҳам тавфиқ бер!
Авваламбор ўз нафсимиздаги нуқсонларимизни ислоҳ қилишимиз,сўнгра бошқаларни ҳам ҳидоятларига сабабчи бўладиган гўзал ҳулқли мўъминлардан бўлишимизни насиб айлагин!

АВВАЛ ДАҲРИЙ БЎЛГАН ЛОУРЕНС БРАУННИНГ ИСЛОМГА КИРИШИ.

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.

Аллоҳ таоло Қуръони Каримда: «Ана шу Аллоҳнинг ҳидоятидир. У ила Аллоҳ хоҳлаган кимсани ҳидоят қилур» (Зумар сураси, 23-оят) деб марҳамат қилган.

Доктор Лоуренс Браун Исломни қабул қилиши ҳақидаги қиссани шундай ҳикоя қилиб беради: «Кўпчилик инсонлар мени мусулмон бўлишимдан аввал масиҳий бўлган деб ўйлашади.Йўқ, мен масиҳий бўлмаганман,гарчи узоқ йиллар масиҳий бўлишга уринган бўлсамда, бари натижасиз бўлган!

Мени фарзандим туғма юрак хасталиги билан дунёга келди.Ушбу касаллик билан оғриган беморлар асосан қийналиб,оғир дард чекишади,охир оқибат, барибир яшай олмай вафот этадилар.Ҳатто юрак устида операция ўтказилган тақдирда ҳам,бир неча йил ўтиб ҳолат яна қайталанади ва шу ҳолда ҳаёти якун топади.

Менинг қизалоғим,биз уни Ҳанно деб номлаган эдик, жонлантириш бўлимига тушиб қолди.Уни кўрганимизда аҳволи ўта оғир ва юрак усти ва атрофидан бошлаб, оёқ бармоқчаларининг учигача кўм-кўк рангда эди.Бу танада юракка кислород етарлича етиб бормаётганини ва бемор ҳалок бўлаётганини англатарди.Бу ҳолни кўриб илк марта ҳис қилганим, англаганим шу бўлдики, энди бу ўринда менга қандайдир Олий куч,Юқори қудратнинг ёрдами, мадади керак эди. Мен ўша вақтда даҳрий бўлганман,Худога ишонмаганман.

Мен қизимни жарроҳлар жамоаси билан бирга интенсив терапия хонасида қолдирдимда,ходимлар учун ажратилган ибодат хонасига қараб юрдим.

У ерда ўтириб даҳрий инсон ўз билганича қиладиган ибодатини бошладим:
«Эй Худо,агар Сен ҳақиқатан ҳам бор Худо бўлсанг! Мени руҳимни қутқар, агар менда руҳ бўлса!».
Улар шу тарз ибодат қилишади,сабаби уларда ҳали ишонч йўқ бўлади.

Дуо қилардим:
«Эй Илоҳ,Сен бормисан ёки йўқмисан?! Агар Сен бор бўлсанг,мен сенинг ёрдамингга муҳтожман!».Ўша куни мен Ҳолиқимга аҳд ваъда бердим.
Бу ваъдам
«Агар мени қизимни сақлаб қолса,мени Ўзи рози бўладиган динига йўллаб қўйсин,токи мен ўша динга эргашаман» мазмунида эди.

Бу енгил ваъда эди.Мен 15-20 дақиқа ўша хонада қолиб дуо илтижоларни тугатдим ва операция хонасига,қизимнинг ёнига қайтдим.Хонага кирганимда докторлар қизимни кузатиб туришарди.Уларнинг бари бошларини кўтариб менга қарашди.Уларнинг нигоҳлари қандайдир ўзгариб қолганди. Юзларида ҳайронлик, тушунарсиз сирлилик бор эди!Улар ўзлари гувоҳ бўлган воқеликни англолмаётган ҳолатда эдилар.Мен бориб уларни ёноқларидан ўпиб, бағримга босдим.
Шунда шифокорлар менга қараб:
«Ҳаммаси жойида, қизингиз яшайди,у ўлмайди. Саломатлиги мустаҳкам, жуда яхши ҳолатда.Ҳеч қандай амалиётга ҳам, дори-дармонга ҳам ҳожат қолмади!» дейишди. Уларнинг қўлида «Ultrasaund» УЗИ ультратовушли юрак текшируви ускунасида аввал ва кейин олинган суратлар бор эди.Аввалги суратларга кўра,қизчамнинг юрагида жиддий муаммолар борлиги яққол намоён эди.Кейин олинганида эса табиий соғлом юракнинг кўриниши тасвирлари эди.Шифокорлар менга бир нималарни тушунтирмоқчи бўлишар, нималарнидир изоҳлашга уринишарди.Мен бўлсам, уларга қараб турардим ва бу тушунтиришлар менга керак эмас эди.

Мен Яратувчимга ибодат қилдим,юзландим ва Унга аниқ ишонч ҳосил қилдимки, бу ишга аралашди ва дуоимни ижобат қилди...
Энди навбат меники эди.Энди мен ваъдамни устидан чиқишим ва уни адо этишим керак эди...

Ушбу воқеа сабаб бўлиб, мен диёнатлар ўртасида ҳақни излай бошладим.Аввал яҳудийликдан бошладим, сўнгра масиҳийликдан изладим.Бу ишларга кўп жидди жаҳд қилдим ва вақтларимни сарф этдим. Лекин улардаги турли номувофиқлик,қарама-қаршиликлар сабаб ушбу динлардан Ҳақни топмадим... Изланишларимда давом этавердим ва Ислом динига етиб келдим.Барча саволларимга ушбу динда жавоб топдим.Қалбимга саломатлик ва хотиржамлик инди».

Мактаб директори айтади:
"Эрталаб мактабга келдим. Не кўз билан кўрайки, мактабнинг ташқи деворига сепиладиган бўёқ билан хуник бир гап ёзилган эди. Узоқ текширувдан сўнг буни ким қилганини аниқладик. Дарров унинг отасини мактабга чақирдик. У келди. Девордаги ёзувни кўргач, хотиржамлик билан ўғлини чақириб беришимизни сўради. Ўғлини чақирдик. У ўғлидан хақиқатдан хам бу ишни қилганми ёки қилмаганини сўради. Ўғли қилганини тан олди. Сўнгра ота чўнтагидан телефонини чиқариб бўёқчига телефон қилди. У келгач, у билан деворни олдингидан хам чиройли қилиб беришини айтиб келишди. Кейин ўғлига қараб сокинлик билан деди:
- Ўғлим! Агар бошимни кўтариб юришимга сабаб бўла олмасанг, хеч бўлмаганда уни тушириб юришимга сабаб бўлма!

Сўнгра у биздан рухсат олиб қайтиб кетди. Мен ўқувчига қарадим. У қўллари билан юзини ушлаб йиғлар эди. Мен отанинг услубидан ва унинг боласига таъсиридан хайратда эдим. Сўнгра у ўқувчи биздан кечирим сўради, пушаймонлигини изхор қилди. Кейинчалик мактабнинг энг олд ўқувчиларидан бирига айланди.

Хақиқий мураббий ўқувчисига хатодан гўзал натижа олишни, тўғри йўл топишни ўргатади. Қадимгилар: "Хато тўғриликка олиб боради", дейишган. Мақсад жазолаш эмас. Мақсад муаммони даволаш ва мушкулотдан ийжобий натижа билан чиқиш йўлини топишдир.
Ўргатинг, қаттиққўллик қилманг. Қаттиққўлликдан муаллимлик афзалдир!

#Ибрат

#ИБРАТ

ОХИРАТ ИНСОНЛАРИ

• Ислом оламида буюк шахсиятлардан бири, усмонийларнинг энг сўнги муфтийси, илм борасида, таҳқиқ майдонида замонасининг етук имоми бўлган Муҳаммад Зоҳид Кавсарий роҳимаҳуллоҳ ҳаж зиёратига бормаганлар!
• Шогирдлари аллома Абдулфаттоҳ Абу Ғудда роҳимаҳуллоҳ Кавсарий роҳимаҳуллоҳдан бунинг сабабини сўраганларида у зот:
- Умрим мобайнида закотга қодир бўлмадиму, ҳаж қаёқда!-, деган эканлар.
• Аллоҳим! Сенинг йўлингда борини фидо қилган ушбу улуғ алломани Ўз раҳматинга буркаб, хушнуд айлагин!
• Омин!
• Омин!
• Омин!

#Ибрат

"Иккинчи жуфт" деб номланган Миср фильми атиги 4 дақиқа давом этади ва Миср кинофестивалида энг яхши қисқа метражли фильм мукофотига сазовор бўлди.

@Hikoyalar

#Ибрат

Вазирга йўлланган мактуб

1949 йилда Баҳийж Тақиюддин Ливан қишлоқ хўжалиги вазири этиб тайинланди. Бу ҳақда ёзувчи, журналист акаси Саъийд Тақийюддин эшитгач, укасига қуйидаги мактубни ёзди: 
"Укам Баҳийж, табрикларим бўлсин. Билдимки, сен вазир бўлибсан. Бу оиламиз ва минтақамиз учун катта шараф. Лекин мен сенга бир нарсани эслатиб қўйишни хоҳладим. Биз ёшлигимизда отамиз руҳларига салом бўлсинни тўшакларида ухлаш учун мусобақалашар эдик. Эслайманки отамиз бизга ётишимиз учун рухсат беришга қўлларимизни ҳидлар эдилар, тозалигини, қўлларимизни таомдан кейин ювганимизни аниқлаш учун.  Ҳозир эса отамиз тупроқ остида ётибдилар, шубҳа йўқки албатта биз ҳам бир муддатдан кейин у билан бирга ётамиз. Эй укам, қўлларинг тоза бўлишига ҳаракат қил, отамизнинг олдиларида омон ётишинг учун".
Ўқиганларимнинг энг ажойиби.

©️ Абдулҳамид Жуманов

Туркияга илк келган вақтларимизда кўчада кетаётиб ушбу бинонинг пештоқидаги ёзув мени ўзига жалб қилганди:
"MÜLK ALLAHINDIR, MAŞALLAH"("Мулк Аллоҳникидир, Машааллоҳ").
Бу бинони қурган ширкат хўжайини мулкнинг ҳақиқий эгаси кимлигини англаган одам бўлса не ажаб деган фикрга боргандим...
2020йил, Истанбул,Туркия.
--------------------------------------------------------------------------
#ибрат
МУЛК АЛЛОҲНИКИДИР.
Қиссалардан ибратлар.

Шифокорлардан бири айтади:
Дамашқлик катта бир савдогар ўттиз йиллардан бери ғарб давлатларидан бирида яшар эди.Унинг Дамашқда бир вакили бўлиб, унинг Дамашқдаги ишларини юргизар эди.
У мазкур вакилга Дамашқнинг янги шаҳарида бир иморат солишни буюрди ва маблағ юборишни бошлади.
Вакил унинг иморатини ғарб иморатларига монанд қилиб қура бошлади.
Иморат гўёки қаср эди.У уч қаватдан иборат,ҳар бир қаватда ўн иккита хона жойлашган эди.Бу махсус хоналардан ташқари хоналар эди.Ундан ташқари ёзги ва қишги боғчалар,от чоптириш майдони ва ўн олтита машина сиғадиган автотураргоҳ ҳам режалаштирилган эди.
Турли хил дарахтлар ва гулларни айтмаса ҳам бўлади.Вакил савдогарга бўлаётган ишларнинг суратларини юбориб турди.
Бир неча муддатдан кейин савдогар ўз ватанига қайтиб шу ерда умрининг қолган қисмини ўтказишни хоҳлади.
Аеропортда уни яқинлари ва мазкур вакил кутиб олди.У ҳаммадан ҳам аввал ўзининг қасрини кўрмоқчи бўлди ва "Мени дарҳол янги уйимга олиб боринглар",-деди.
Қаср олдига етиб бордилар.Қаср баланд ва ўта гўзал тошлар билан безатилган эди.Иморат дарвозасига келиб тўхтадилар.У машинадан тушди.Қолганлар ҳам тушдилар.
Дарвоза арка шаклида қурилган эди.Унинг юқорисига иймоний бир ибора - "Мулк Аллоҳникидир",- деган ибора ёзиб қўйилган эди.
Савдогар вакилга ажабланиб қаради ва "Бу нимаси?",- деб сўради.
Вакил "Бу "Мулк Аллоҳникидир",-деган сўз. Тўғри бўлган ва иймонга оид бўлган сўз" деди.
Савдогар:
"Мулк Аллоҳники",-дейсанми? Мен бу иморатни солиш учун қанча йиллар қийналиб ер юзини кездим.Сен бўлса "Мулк Аллоҳники",-дейсан.
У сўзни ўчириб "Мулк менинг мулким.Қаср менинг қасрим" деб ёзиб қўйинглар",-деди.

Бу воқеани айтиб бераётган шифокор айтади:
" Ўша ерда бўлган кишилардан бири менга қасам ичиб айтганки,шу заҳоти у савдогар беҳуш бўлиб йиқилди.Атрофида турган одамлар бу ҳолатдан таажжжубга тушдилар ва унга ёрдам бермоқчи бўлдилар.Лекин у на туришга, на қимирлашга ярарди.Ерга улоқтирилган латта каби беҳуш ётарди.Уни зудлик билан бутун Шом даражасидаги шифохонага олиб бордилар.У ердаги шифокорлар унга "икки тарафлама фалаж" ташхисини қўйдилар. Яқинлари Иорданиядан, Байрутдаги АҚШ тиббий олийгоҳидан шифокорларни олиб келдилар.Улар ҳам юқоридаги ташхисни қўйдилар"

Шифокор сўзини давом эттириб айтади:
Мен у оиланинг дўстларидан эдим.Уни кўргани бордим.Унинг аҳволини кўрдим.Ҳеч ким ёрдам бера олмаяпти.Унинг болаларига:
"Отангиз Подшоҳ билан мулк талашиб қолди.Агар уни оёққа туришини истасангиз ПОДШОҲни рози қилинглар",- дедим.
Улар нима қилишни сўрадилар.
Мен:"Фақирларга,етимларга садақа қилинглар.Толиби илмларга ёрдам беринглар.Бева-бечораларни ҳолидан хабар олинглар",-дедим.
Болалар шундай ишларни қила бошладилар.Лекин билишимча савдогар ҳалигача ўз қилмишини сезмаётган эди.
Қачон сал тузалса:"Мени ўша жойга олиб боринглар",-дер эди.
Бир марта олиб ҳам бордилар.Лекин иморат эшигига борганда яна ҳушидан ажралди.Яна шифохонага қайтариб олиб келдилар.
Учинчи марта ҳам бормоқчи бўлди.Лекин... бора олмади ва "менинг мулким"деган жойининг эшигидан ҳам киролмасдан бу дунёдан ўтиб кетди...

"Мулк кимники?Ягона бўлган Қаҳҳорники!" (Ғофир сураси, 16-оят).
"Аллоҳнинг ризқидан енглар ва ичинглар".(Бақара сураси, 60-оят).

Меники деб ўйлаганингиз барчаси Аллоҳнинг ризқидир.
Аллоҳга қасамки, битта зайтун уруғини ҳам уйингизга олиб киролмайсиз,агар Раззоқ сизга битмаган бўлса..
Жўмракдан оқаётган
ҳар бир томчи тоза сув Аллоҳнинг бизга лутфидир.У лутф қилмаса балчиқ сувидан ичаётган бўлар эдик.
Ҳеч қачон Подшоҳ билан мулк талашма.
Сен қул,У Подшоҳ.
Сен фақир,У Бой.
Сен муҳтож,У Ато қилувчи.

Шайх Муҳаммад Ротиб Нобулсий.
Ҳабибуллоҳ Абдулғаффор тайёрлади.

#ИБРАТ

Суратдаги одам оти билан иш қилаётган пайт қаттиқ жала қуйиб юборибди.
Атрофдаги ҳамма пана жой излаб, хавфсиз жойга яширинибди.
У эса жойидан қимирламай, отини маҳкам қучоқлаган ҳолда ёнида қолибди.
Ёмғир тўхтагач, атрофдагилар ундан бунинг сабабини сўрашганида, у жилмайган ҳолда шундай жавоб берибди: "у мени энг муҳтож бўлган пайтим ташлаб кетмайди-ку, мен уни қандай ташлаб кетайин"!

Қиссадан ҳисса: "Бўрон"да ёнингизда турганларни асло унутманг!
Чунки, “қуёш" чарақлаб турганида ҳар ким ҳам атрофингизда гирдикапалак бўлаверади.

#ибрат

Буюк ёзувчи Лев Толстой 22 ёшида ўзи учун ҳаётий тартиб-қоидалар тузади ва унга бутун умр амал қилади. Ирода, фаоллик, хотира ва ақлий қобилиятни ривожлантирадиган бу йўриқлар сизу бизга ҳам катта фойда бериши аниқ.

• Ҳар қандай жисмоний машаққатга чида, қийналганингни бошқаларга билдирма.

• Ҳар кун заифроқ биладиган тилингда шеър ёдла.

• Қўлингдаги мулкнинг ўндан бирини эҳсон қил.

• Ўн баробар бойиб кетсангда, ҳаёт тарзингни ўзгартирма.

• Ҳар қандай нарсага ҳар томонлама назар сол – фойдасини ҳам, зарарини ҳам кўр.

• Ўзинг билмаган ёки ёқтирмайдиган одамларнинг мақтовини олишга уринма.

• Ҳар тонг кунлик режа туз ва уни албатта бажар.

• Бошқаларнинг фикрини ўйлаб ўтиргандан кўра ўз устингда кўпроқ ишла.

• Шуҳрат учун сарф-харажат қилма.

• Ўзинг учун иложи борича кўп машғулот ўйлаб топ.

• Бир ўзинг якунлашинг мумкин бўлган ишга ёрдамчи талаб қилма.

• Ҳеч қачон ҳиссиётларингни ошкор қилма.

• Яқин кишингни ўзингдай яхши кўр, икки яқин кишингни эса ўзингдан ҳам кўпроқ яхши кўр.

• Иложи борича кам ухла.

• Ҳар тун кундузи ўрганганларингни такрорла.

• Ортиқча нарсангни ўзинг учун эмас, жамият учун ишлат.

• Яхшилик қилишга имкон изла.

• Яхши бўл ва сенинг яхши эканингни ҳеч ким билмаслигига интил.

• Ҳаммани бирдай яхши кўр, бу муҳаббатдан ўзинг ҳам четда қолма.

• Элнинг муҳаббати учун майда туйғулардан воз кеч.

• Шароит қанча ёмон бўлса, ҳаракатни шунча кучайтир.

• Бор нарсаларга қаноат қил.

• Бирор ишни бошласанг, охирига етказмай ташлаб кетма.

#ибрат
КИМ ҚУЛ СОТИБ ОЛАДИ?!
Саҳрода Зоҳир исмли бир бадавий яшар эди. У саҳродан Мадинага у-бу нарса олиб келиб сотар эди.Сўнгра аҳли-оиласига лозим бўлган нарсаларни Мадинадан олиб уйига қайтар эди.
Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам уни яхши кўрар,уни эркалаб,илтифот қилиб турар эдилар.Зоҳир қачон Мадинага келса Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламга совға олиб келар эди.У саҳрога қайтаётганида Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам уни кузатиб қўйиб бирор ҳадя бериб юборар эдилар.У ҳақида Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам:
"Зоҳир бизнинг саҳромиз, биз эса унинг шаҳримиз!", дер эдилар. Яъни,у саҳродан бизга керакли нарсаларни келтиради,биз ҳам унга шаҳардан керакли нарсаларини бериб юборамиз,демоқчи бўлар эдилар.
Зоҳир жуда ҳам бадбашара эди.Аммо унинг кўксида асал каби ширин қалби бор эди.
Бир куни у матоларини сотаётганида ортидан Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам сездирмасдан келиб, ҳазиллашмоқчи бўлиб қучоқлаб олдилар. Шунда Зоҳир:
- Ким бу, қўйиб юбор!-деди.
Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам ўзларини танитиш учун ҳазиллашиб:
- Ким қул сотиб олади?- дедилар.
Зоҳир таниб, ўзининг бадбашаралигига ишора қилиб деди:
- Мен ўтмас молман-да, эй Аллоҳнинг Расули! Мени ким ҳам олар эди?!
Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
- Сен Аллоҳнинг ҳузурида қимматсан!

Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам энг ғами кўп инсон эдилар. Аммо у зот ғамга инсонни қатл қилиши учун имкон бермас эдилар.Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам ажойиб турмуш ўртоғи эдилар. Меҳрибон ота эдилар. Ажойиб қўшни эдилар. Вафоли дўст эдилар!
Эътибор беринг, у зот Зоҳир билан ҳазиллашаяптилар. Зоҳир ҳолбуки оддий савдогар эди.Айланиб юриб молини сотар эди.
Энди Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг “Сен Аллоҳнинг ҳузурида қимматсан!”, деган гапларига қалбингизла қулоқ солинг. Кишиларнинг олдида кимлигингиз муҳим эмас,балки Аллоҳнинг олдида кимлигингиз аҳамиятлидир!
Тасаввур қилинг, одамлар сизни танимайди.Аммо дуога қўл кўтарганингизда фаришталар:
“Эй Роббимиз!Таниқли бандангдан таниқли овоз келаяпти!”, дейишади.Вафот қилганингизда сизни ҳеч ким эсламайди. Аммо масжидга борадиган йўлларингиз, сажда қиладиган маконларингиз сиз учун йиғлайди.Буюклик мана шу. Агар билган бўлсангиз буни қўлдан бой берманг!

Abdulqodir Polvonov сахифаларидан.