کاوه مدنی:
kmadanilامنیت غذایی و آبی ایران در معرض خطر جدی

براساس مقاله ای که امروز توسط گروهی از محققان بین المللی (دالین و همکاران) در نشریه نیچر منتشر شده آمریکا، مکزیک، ایران و چین در صدر کشورهایی قرار دارند که از لحاظ امنیت آبی و غذایی در معرض خطر جدی هستند.

این مقاله که به میزان آب زیرزمینی نهفته (مجازی) در مبادلات جهانی محصولات غذایی می پردازد یادآور می شود که بخش اعظم جمعیت کره زمین متکی بر واردات غذایی از کشورهایی است که از ذخایر تجدید ناپذیر آب زیرزمینی برای تولید محصولات غذایی استفاده می کنند.

بر مبنای این گزارش ایران نه تنها یک تولید کننده و صادر کننده محصولات غذایی متکی بر منابع آب زیرزمینی رو به اتمام است، بلکه به خاطر واردات میزان قابل توجه محصولات غذایی از کشورهایی با رویکرد مشابه (استفاده از ذخایر آب تجدید ناپذیر برای تولید غذا) از لحاظ امنیت آبی و غذایی در معرض خطر جدی قرار دارد.

پ.ن: شکل فوق که متعلق به این مقاله است حجم مبادلاتی آب زیرزمینی تجدید ناپذیر در تبادلات غذایی بین کشورهای جهان را نشان می دهد.

لینک مقاله:
http://rdcu.be/qumR
https://www.instagram.com/p/BSQUIvrjqoN/?taken-by=kmadanil&hl=en

آمارهایی قابل تأمل در مورد انرژی در ایران

بازنشر از صفحه اینستاگرام دکتر مدنی

سهم بخش خانگی از مصارف انرژی بیشتر از 33 درصد است. صنعت سهمی بیش از 31 درصد دارد و کشاورزی 16 درصد مصارف را به خود اختصاص می دهد.

نیروگاهها 35 درصد و بخش های خانگی، عمومی و تجاری (غیر صنعتی) روی هم 34 درصد از گاز مصرفی در کشور را به خود اختصاص می دهند.

ظرفیت تولید انرژی از منابع تجدید پذیر به 336 مگاوات محدود می شود. انرژی بادی 56 درصد این ظرفیت را تامین می کند. سهم انرژی خورشیدی از ظرفیت تجدید پذیر محدود به 16 درصد است.

بخش های صنعت، خانگی و حمل و نقل می توانند مصارف انرژی خود را تا 30 درصد کاهش دهند.

شاید دانستن این آمار به شما کمک کند تا بدانید صرفه جوبی شما در مصرف انرژی، غذا، اب و محصولات مختلف در کنار کاهش استفاده از خودروی شخصی و پرهیز از سفرهای بیهوده چقدر اهمیت دارد و در کاهش نیاز انرژی و تولیدات گازهای گلخانه ای مؤثر است

https://www.instagram.com/p/BbPeBMBlRPR/

📝 ناسزا بگو قهرمان تا با ناسزایت میهن خویش کنیم آباد
ناسزا بگو هموطن غیور
به من، به مادرم، به پدرم و به خواهری که عمری حسرت نداشتنش را کشیدم اما امروز خوشحالم که نیست تا از هجمه های دلیران مجازی دلگیر نشود.

ناسزا بگو پهلوان تا با اتکا به توان و قدرتت، معاون آموزش و پژوهش سازمان حفاظت از محیط زیست یک تنه همه مشکلات مربوط و نامربوط به حوزه کاری خود را حل کند.

ناسزا بگو جوان عزیز ایرانی تا با حمایت هم نسلانی چون تو، به جوانان بیشتری فرصت داده شود تا در اداره مملکت نقشی بازی کنند.

ناسزا بگو به از فرنگ برگشتگانی چون من تا به واسطه استقبال شیرینت، مغزهای فرار کرده ای که حسرتشان را می کشی و بر سر مزارشان زاری می کنی، یکی پس از دیگری عزم وطن نمایند تا میهن خویش کنند آباد.

می دانم خسته ای و آزرده و نا امید؛
مثل همبازی های کودکی من که یا دیگر نیستند و یا اگر هستند می خواهند نباشند؛ مثل پدر و مادرم که پس از عمری زحمت در این مملکت از تصمیم به بازگشت من استقبال نکردند؛ و مثل دوستان خارج نشینم که مرا به خاطر تصمیم به بازگشتم دیوانه نامیدند و هر روز حرفها و پیش بینی های درستشان را به رخم می کشند.

تو حق داری ناسزا بگویی و تهمت بزنی و من حق دارم که به تغییر امیدوار باشم و تا زمانی که امید در دلم زنده است برای این مرز و بوم و محیط زیستش تا جایی که توانم و جایگاهم اجازه می دهد تلاش کنم.

من باور دارم که با ناسزا، وحدتی بین کرد و لر و آذری و بلوچ و ترکمن و فارس ایجاد نخواهد شد.

من یقین دارم که "مرگ بر" گفتن ها کینه ها را از بین نخواهد برد و یاد گرفته ام که هجمه های مجازی، آبی در رودهای بی رمق ما جاری نخواهد کرد.

یادمان باشد که روزی که قبح ناسزا از بین رود و خشم و کینه شعله ور شود همه با هم می بازیم.

🇮🇷 ♥💧🌳🌎
#عشق #امید #وحدت #عزت #ایران #ایرانی #محیط_زیست #اب
#ایران
https://instagram.com/p/BcpACiMFPDj/

⭕️ گفت وگوی دنیای اقتصاد با کاوه مدنی: مسیر توسعه اقتصادی ایران بایدتغییر یابد.

https://bit.ly/2rh48jQ

◾️آب یکی از ملزومات توسعه است و کمبود آن می‌تواند به مسیر #توسعه آسیب بزند. اما میزان موجود آب لزوما ارتباط مستقیمی با میزان موفقیت در توسعه اقتصادی ندارد.

◾️برنامه‌ریزی مناسب همچنان مهم‌ترین نقش را در توسعه اقتصادی ایفا می‌کند. با برنامه‌ریزی مناسب می‌توان با کمبود #آب تطبیق یافت و همچنان به توسعه ادامه داد.

◾️در برنامه‌ریزی به جای موجودی آب بر میزان دسترسی به آن تکیه می‌شود. #کمبود_اقتصادی_آب شاخصی است که نمایانگر میزان دسترسی به آب است. کشوری که زیرساخت‌های مناسب برای برداشت از آب را داشته باشد دچار کمبود اقتصادی آب نمی‌شود به شرط اینکه به اندازه لازم آب داشته باشد و منابع آبی خود را نابود نکند.

◾️همان‌طور که در زمینه تولید انرژی پیشرفت وجود داشته است می‌توان به افزایش بهره‌وری آب در بخش‌های #کشاورزی و #شرب و #صنعت امید داشت و حتی به منابع جدید آبی از طریق تکنولوژی‌های مختلف نظیر شیرین‌سازی آب شور دسترسی پیدا کرد، اما صرف قدرت تامین آب و #غذا و انرژی نمی‌تواند #امنیت انسانی را در یک کشور تامین کند. فراوانی آب رابطه مستقیمی با سلامتی #محیط_زیست دارد.

◾️کشوری مانند #ایران وقتی منابع طبیعی خود را از بین می‌برد و محیط‌زیست خود را نابود می‌کند در نهایت با مشکلات جدیدی روبه‌رو می‌شود که برای حل آنها باید هزینه بسیار زیادی بکند. گرد و غبار در #خوزستان مثال خوبی از این شرایط است. وقتی در اثر برداشت بی‌رویه آب و خشک کردن تالاب‌ها گرد و غبار در مناطق شهری ایجاد می‌شود فعالیت‌های اقتصادی در آن مناطق به شدت ضربه می‌خورد و در نهایت دولت مجبور به پرداخت هزینه زیاد برای مقابله با #بحران ایجاد شده و پیدا کردن راه‌حل‌های مختلف برای کم کردن خسارات ناشی از این پدیده خواهد بود بدون آنکه بتواند مشکل ایجاد شده را به طرز ریشه‌ای درمان کند.

◾️اگر چه نگاه اقتصادی و توسعه هنوز برای آب به اندازه #انرژی ارزش قائل نیست، منابع آبی به جهت ارتباط مستقیم با #سلامت زیست‌محیطی از اهمیت بسزایی برخوردارند، هر چند که با روش‌های متداول اقتصادی نمی‌توان ارزش ریالی یا دلاری آنها را به راحتی تخمین زد. از بین بردن آب برابر است با از بین بردن محیط‌زیست و اکوسیستم و چیزی است شبیه یک #خودکشی تدریجی اقتصادی-اجتماعی.

◾️سرعت تغییرات فنی، اجتماعی و سیاسی در مقابله و در جهت تطبیق با کمبود منابع بسیار لاک‌پشتی و کند است، بنابراین در ابتدای امر تعارضات و مناقشات محتمل‌تر و پررنگ‌تر از مشارکت‌ها و همکاری‌ها برای مقابله با کمبود منابع خواهند بود.

◾️همانطور که آب هیچ وقت تنها عامل #جنگ نبوده است، تنها عامل #صلح و دوستی و رفاقت بین کشورها هم نبوده است. آب به انرژی، غذا، اقتصاد، هویت، باورهای اعتقادی، غرور ملی و بسیاری از متغیرهای دیگر وابسته است. بنابراین چه در صلح و چه در مناقشه بر سر آب ارتباط تنگاتنگ آب با این متغیرها غیرقابل اغماض است.

◾️آب همواره به عنوان یک دستاویز برای ارعاب و تهدید و تشدیدکننده اختلاف و حتی جنگ قابل استفاده است و در بسیاری از جنگ‌های بین‌المللی جزو بهانه‌ها و انگیزه‌های ورود به جنگ بوده است، اما جنگیدن صرف بر سر آب عایدات خاصی ندارد چون فقط در صورت پیروزی و فتح کامل بر نقاط پرآب کشور مورد حمله می‌توان به منابع آب آن دسترسی پیدا کرد و این امر در دنیای امروزی کاملا غیرقابل‌تصور است، بنابراین در جوامع علمی فرضیه «جنگ سوم جهانی بر سر آب» در اثر افزایش تقاضا برای آب رد شده است.

◾️افزایش تعارضات بر سر آب به خاطر کاهش منابع آب و افزایش تقاضا کاملا طبیعی و منطقی است. در حالی که این تعارضات درسطوح بالاتر، مثلا بین دو کشور، دو ایالت یا دو استان به صورت سرد یعنی در حد مجادلات و تهدیدهای لفظی، قانونی و سیاسی باقی می‌ماند، در سطوح پایین‌تر به عنوان مثال ما بین کشاورزان، گروه‌های قومی یا دو روستا می‌تواند به #نزاع گرم تبدیل شود و کشته و زخمی هم بر جا بگذارد.

◾️با توجه به ارتباط نزدیک آب با وضعیت معیشتی مصرف‌کنندگانی نظیر کشاورزان اینگونه رفتارها که در گذشته حتی در ایران نیز شاهد آن بوده‌ایم از لحاظ علمی توجیه‌پذیر اما بسیار تلخ و ناخوشایند است.

متن کامل مصاحبه 👇
🔗 https://bit.ly/2HM8jyh

🗣 @KavehMadani

✅ ما دوباره «با هم» می‌خندیم

✍️ احسان محمدی

1️⃣ من که می‌نویسم و شما که می‌خوانید می‌توانستیم مُرده باشیم ولی زنده‌ایم. مغز و قلب‌مان می‌توانست در نتیجه شلیک گلوله‌ای متلاشی شود که هیچوقت مشخص نخواهد شد از تفنگ چه کسی شلیک شده. همسایه‌مان که توی آسانسور به او سلام می‌کنیم، یا #دشمنی که عروسی‌اش، درست وسط آتش گرفتن خیابان و دود شهر ماست.

این روزها نفس می‌کشیم اما نه سرخوشانه. حتی وقتی می‌خندیم هم دل‌خسته‌ایم و مچاله. شبیه وقتی که روحت چروک شده و هیچ اتویی در جهان نیست که مثل روز اول صافش کند.

این سالها هر وقت با زجر و زحمت خودمان را از چاله‌ای که در آن افتاده بودیم نجات دادیم، خودمان را تکاندیم و محکم گفتیم «یه روز خوب میاد»، چند قدم جلوتر افتادیم توی یک چاه! بعد هی رسن بافتیم، هی پا روی شانه هم گذاشتیم، هی چنگ زدیم به دیوار چاه تا خودمان را بیاوریم بیرون ... و چاه بعد ...

اگر انتظار یک نوشته #خون‌چکان و مرگ بر این و آن دارید، آدرس را اشتباهی آمده‌اید. من #چریک نیستم، هیچوقت نمی‌خواهم باشم. آتش و گلوله، نمی‌سازند، ویران می‌کنند.

در هفته گذشته به بزرگواری که به شدت از نوشته‌هایم عصبانی بود گفتم: ما روزنامه‌نگاریم، رفیق ابدی هیچ‌کس و دولتی جز این سرزمین و مردمش نیستیم و حق نداریم مثل کرکس کارتون #رابین_هود، داد بزنیم:
_ شهر در امن و امان است، آسوده بخوابید!

عموم مردم ناراضی حاضر در خیابان یا کز کرده کُنج خانه، نه نوار هستند و نه عروسک دست دشمن. واقعی هستند و خوشی زیر دل‌شان نزده. درد دارند، فریادرس می‌خواهند.

درمان نمی‌دهید، درد مضاعف ندهید. این مردم ِ با تمامِ مصیبت‌ها صبور، ارزشمندتر از هر نیروگاه هسته‌ای و موشک قاره‌پیمایی هستند، آنها ثابت کرده اند به این سرزمین وفادارند، شما چطور؟

2️⃣ در «تاریخ‌نامه هرات» روایتی هست که هر وقت یادش می‌افتم، بغض می‌کنم، تنم می‌لرزد. وقتی مغول‌ها حمله کردند، هرات را که جزو خاک ایران بود فتح کردند، به آتش کشیدند، دیوارها را ویران کردند، درخت‌ها را از جا کندند. از هر طرف بوی خون می‌آمد و جوی خون جاری شد.

یک روز چند مرد که گاوی برایشان نمانده بود برای کشت و کار، خیش (گاو آهن) را به کمرشان بستند و زمین را شخم می‌زدند. چرا؟ چون زندگی از هر چیز دیگری قوی‌تر است. حتی از بوی وقیح خون.

3️⃣ برای هیچکس نسخه‌ای نمی‌پیچم، می‌توانید امیدوار باشید یا نه، حق طبیعی‌تان است که این روزها خوشحال باشید یا به مهاجرت فکر کنید.

من هم از درون، #بم بعد از زلزله‌ام، ولی نمی‌خواهم تن بدهم به ناامیدی این روزها. محکومم به امیدواری. حتی وقتی می‌دانم پیش رویم باز چاله هست و چاه ... چون ایمان دارم، باید به خاطر همه آنها که در طول تاریخ برای آزادی و آبادی وطن جان بخشیدند، #ایران بهتر و شادمان‌تری بسازیم. ما روزی دوباره کنار هم می‌خندیم.
«روزی که كمترین سرود
بوسه است
و هر انسان
برای هر انسان
برادری‌ست»
🖋 @ehsanmohammadi95