🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸نوجوانانی که اختلالات روانی دارند یک ساعت بیشتر در شبکه‌های اجتماعی وقت می‌گذرانند⁠ ⁠ براساس یک مطالعه جدید، نوجوانانی که مشکلات روانی دارند، نسبت به تبعات منفی شبکه‌های اجتماعی آسیب‌پذیرتر هستند.⁠ ⁠ براساس این پژوهش جدید، نوجوانانی که به تشخیص پزشک دچار اختلالات روانی هستند، روزانه تقریباً یک ساعت بیشتر از همسالان خود در شبکه‌های اجتماعی وقت می‌گذرانند و احتمالِ این‌که خودشان را در فضای مجازی به‌صورت مخرب با دیگران مقایسه کنند، دوبرابر بیشتر است.⁠ ⁠ این مطالعه که با حضور ۳ هزار و ۳۴۰ نوجوان بریتانیایی انجام گرفت، نشان می‌دهد که الگوهای نگران‌کننده‌ای در رفتار نوجوانان مبتلا به اضطراب و افسردگی وجود دارد. این افراد کنترل کمتری بر استفاده از شبکه‌های اجتماعی دارند و نوسانات خلقی آن‌ها تا حد زیادی به نظرات و لایک‌هایی که دریافت می‌کنند بستگی دارد.⁠ ⁠ لوئیزا فاسی، نویسنده اصلی مطالعه در بیانیه مطبوعاتی خود گفت: «مطالعه ما رابطه علت‌ و معلولی را ثابت نمی‌کند، اما نشان می‌دهد نوجوانانی که از مشکلات روانی رنج می‌برند، در استفاده از شبکه‌های اجتماعی نسبت به همسالان سالم خود عملکرد متفاوتی دارند.»⁠ ⁠ او گفت: «تفاوت بین کودکانی که اختلالات روانی دارند و کودکانی که دچار این اختلالات نیستند، از این نشأت می‌گیرد که این اختلالات بر نحوه تعامل نوجوانان با شبکه‌های اجتماعی اثر می‌گذارند، یا شاید از این باشد که استفاده از شبکه‌های اجتماعی به ظهور علائم روانی آن‌ها دامن می‌زند.» فاسی افزود: «در این مرحله نمی‌توانیم بگوییم کدام عامل مؤثرتر است و صرفاً می‌دانیم که چنین تفاوتی وجود دارد.»⁠ ⁠ تفاوت بر اساس نوع اختلال⁠ ⁠ این مطالعه که اخیراً در مجله رفتار انسانی نیچر انتشار یافته است، داده‌های حاصل از پیمایش ۳ هزار و ۳۴۰ نوجوان بریتانیایی ۱۱ تا ۱۹ ساله را در نظرسنجی سال ۲۰۱۷ مورد بررسی قرار داده است. پزشکان متخصص با نوجوانان مصاحبه کرده و بعضاً با پدر و مادر و معلمان آن‌ها نیز صحبت کرده‌اند.⁠ ⁠ محققان اختلالات تأثیرگذار بر احساسات درونی از جمله اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه را از اختلالات مرتبط با رفتارهای بیرونی مانند اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی، اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه و اختلالات رفتاری تفکیک کردند.⁠ ⁠ نوجوانانی که از اختلالات تأثیرگذار بر احساسات درونی مانند افسردگی و اضطراب رنج می‌بردند، در شبکه‌های اجتماعی به لحاظ رفتاری متفاوت‌تر بودند.⁠ ⁠

https://chat.whatsapp.com/Joff9tHtpbRKWKoKUGrUtr

🌹🌷صحبتای زیبای این دختر بچه خیلی وایرال شده
اصالت، متانت و ادب ازش میباره
http://telegram.me/bavarh

⁨ استرس و فشار ذهنی، حافظه‌تون را ضعیف کرده؟ 🧠 شاید راه حلش خیلی‌ نزدیک‌تر از چیزی باشه که فکر می‌کنید.

تحقیقات علمی جدید، قدرت شگفت‌انگیز زعفران رو برای سلامت مغز تایید کرده. این ادویه ارزشمند نه تنها به تقویت حافظه و بهبود عملکرد مغز کمک می‌کنه، بلکه می‌تونه سطح هورمون استرس رو کاهش بده و از سلول‌های مغزی محافظت کنه.

نکته جالب اینجاست که در بعضی مطالعات، تاثیر زعفران حتی از داروهای ضدافسردگی رایج هم بهتر گزارش شده! این یعنی یک راه طبیعی برای رسیدن به آرامش و تمرکز بیشتر، درست از دل طبیعت.

شما تجربه‌ای از تاثیر زعفران روی انرژی و تمرکزتون داشتید؟

🎥 پزشکان قلابی در شیراز که با جان مردم بازی می کنند.
تلگرام:
🆔 @NezamPezeshkiShiraz
اینستاگرام:
🆔https://www.instagram.com/nezampezeshkishiraz/

سازمان نظام پزشكى اسامى ۵۲ نفر از افراد فاقد صلاحيت در امور پزشكى را اعلام كرد:
این افراد مداخله گر غيرمجاز در امور پزشكى چه در فضاى مجازى و چه طبابت در سطح جامعه بودند.


▪️dr.parissa
سازمان نظام پزشکی اسامی افراد فاقد صلاحیت در امور پزشکی را اعلام کرد:


فهرست حاضر تنها بخشی از اسامی افراد فاقد مجوز قانونی را شامل می‌شود و اسامی سایر متخلفان نیز در مراحل بعدی، به‌روزرسانی و اعلام خواهد شد.

1- حسین خیراندیش
2- شیخ عباس تبریزیان
3- داوود منیری
4- حسن جنتی
5- احمد سوزنچی
6- خسرو زارعی
7- زانیار یوسف نژاد
8- داوود امين الرعايا
9- زهرا منافی پور
10- عارف خلخالی 
11- حامد رئیسی
12- ایمان جمال مقدم
13- امین کابلی
14- سحر ياشازاده
15- حکیم نوریان
16- احمد کاظمی
17- عزیز اصغری 
18- حسن کندری
19- نگار عظیمی
20- فاطمه کاووسی
21- امير محمد رامزی
22- الهه عبادی 
23- پگاه کلبادی نژاد
24- ستاره سلیمانی
25- امیر زمانی
26- حکیم وحدتی 
27- حسین سلیمانی
28- نیایش کلهر
29- مهدی مردانی
30- احسان میرزایی
31- مهدی شیروانی 
32- الهه استکی 
33- زهرا قاسمی  
34- میثم آراسته
35- حسن گلچین
36- علی حقانی
37- حکیم افشین دانشی 
38- امین نصیری 
39- امیر رضا کمایی 
40- صغری حیدری 
41- رابعه بداغی
42- سميه الهيار زاده
43- لیلی عاشور
44- حمید کمرزرین
45- مجتبی بیگدلی
46- علی اکبری
47- آرش بهنیا 
48- مهدی عربلو
49- یاشار حمیدزاده زنجانی
50- میثم جافری
51- حلیمه ابافت
52- میثم زندی
به جمع دانشجویان علوم‌ پزشکی بپیوندید ❤️

@Mss_twitter

سازمان نظام پزشكى اسامى ۵۲ نفر از افراد فاقد صلاحيت در امور پزشكى را اعلام كرد:
این افراد مداخله گر غيرمجاز در امور پزشكى چه در فضاى مجازى و چه طبابت در سطح

به جمع دانشجویان علوم‌ پزشکی بپیوندید ❤️

@Mss_twitter

.
واکسیناسیون برای پیشگیری اولیه از آبله‌مرغان(varicella) :

کودکان زیر ۱۳ سال:
در کودکان، دوز اول واکسن آبله مرغان معمولاً در سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی تزریق می‌شود و دوز دوم در سن ۴ تا ۶ سالگی تجویز می‌شود.
حداقل سن برای دریافت دوز اول، ۱۲ ماهگی است.
اگر دوز واکسن قبل از ۱۲ ماهگی تزریق شده باشد، نباید آن را معتبر در نظر گرفت و کودک باید دوباره در ۱۲ تا ۱۵ ماهگی واکسینه شود (که باید حداقل ۳ ماه بعد از دوز اولیه غیر معتبر باشد).

در مواردی دوز دوم می‌تواند زودتر از ۴ سالگی، مثلاً در هنگام شیوع آبله‌مرغان، تزریق شود.
برای کودکان زیر ۱۳ سال، حداقل فاصله توصیه‌شده بین دو دوز، ۳ ماه است. اما اگر دوز دوم حداقل ۲۸ روز پس از دوز اول تزریق شده باشد، نیازی به تکرار آن نیست.

کودکان زیر ۱۳ سال که کمتر از ۲ دوز واکسن آبله مرغان دریافت کرده‌اند، باید یک یا دو دوز دیگر دریافت کنند تا برنامه واکسیناسیون آن‌ها کامل شود.

اگر فاصله بین دوز اول و دوم بیشتر از مقدار توصیه‌شده باشد، نیازی به شروع مجدد برنامه واکسیناسیون نیست.

نوجوانان و بزرگسالان:
نوجوانان ۱۳ ساله و بزرگ‌تر و بزرگسالانی که واکسن آبله مرغان دریافت نکرده‌اند و هیچ سابقه‌ای از ابتلا به آبله‌مرغان ندارند، باید دو دوز از واکسن آبله مرغان دریافت کنند. فاصله بین این دو دوز باید ۴ تا ۸ هفته باشد.

افرادی که قبلاً فقط یک دوز واکسن آبله مرغان دریافت کرده‌اند، باید یک دوز دیگر نیز دریافت کنند. حداقل فاصله بین دوزها برای افراد ۱۳ سال به بالا، ۲۸ روز است.
اپتودیت
#آبله_مرغان
تهیه شده توسط :
کانال مطالعات تخصصی طب کودکان
با نظارت دکتر منصور شیخ الاسلام
https://tttttt.me/pediatricarticles

🟢 پرسش یک مخاطب:
ترس از جنگ در بین کودکان خیلی پررنگ شده است. دیروز دوستی می‌گفت ماجرای ترومای جمعی بین بچه‌ها دارد شکل می‌گیرد، همه از موشک اسراییل می‌ترسند و دچار اضطراب جدایی شده‌اند.
به نظرتان راهکاری هست؟ متأسفانه اکثر معلمان و مدیران مدارس ابتدایی همچنان روش سنتی دارند و با بعضی حرفها و پند و اندرزها بیشتر باعث ترس بچه ها می‌شوند.

🔴 پاسخ دکتر الهام سالاری
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان را در فایل صوتی بشنوید.

لینک فایل صوتی:
https://tttttt.me/prefrontalclub/172

به‌طور خلاصه:
اولین قسمت، پیشگیری از در معرض قرار گرفتن زیاد کودکان با اخبار جنگ و نیز کنترل واکنش‌های هیجانی خودمان در این زمان است.
دوم- انتظار درجاتی از اضطراب را داشتن و طبیعی دانستن آن و پذیرا بودن و رویکرد باز نسبت به هیجانات منفی و اضطراب فرزندان‌مان
سوم- همدلی داشتن با ترس کودک، طبیعی‌سازی آن و توانایی شنیدن ترس‌ها و نگرانی‌های کودکان و حتی تشویق برای ابراز بیشتر هیجانات مثلا از راه‌های غیر کلامی مثل نقاشی
بعد تلاش برای واقع‌بینانه کردن نگرانی‌ها متناسب با سن رشد عقلی کودک و سطح اطلاعات قبلی کودک و اطمینان بخشی کلامی به کودک و در نهایت پس از طی تمام این مراحل و نه قبل از ان، تلاش برای تغییر شرایط روانی و آرام کردن کودک با بازی ( بازی در کودک معادل ریلکسیشن در بزرگسالان است) و به نظرم کودکی که تحت تأثیر این اخبار، اضطرابش به حد اضطراب جدایی رسیده، مشکلات زمینه‌ای دیگری هم ممکن است داشته باشد که نیاز به ارزیابی تخصصی دارد و گرچه انجام این توصیه‌های کلی مثل سایر کودکان می‌تواند مفید باشد ولی نیاز به ارزیابی و مداخلات اختصاصی بر حسب شرایط هر کودک است.

#فایل_صوتی
#باشگاه_پریفرونتال
#ترس #جنگ
@prefrontalclub
@drsargolzaei

راهنمای عملی برای بیمارستان‌ها و متخصصین اورژانس در مواجهه با حمله به تأسیسات هسته‌ای و احتمال نشت مواد رادیواکتیو

درپی حمله به تأسیسات هسته‌ای کشور، خطر نشت مواد رادیواکتیو مانند گاز هگزافلوراید اورانیوم، پودر اورانیوم، سوخت مصرف‌شده و مقادیر احتمالی یُد رادیواکتیو، سزیم و کبالت وجود دارد. اگرچه احتمال انفجار هسته‌ای صفر است، اما آزاد شدن این مواد به‌صورت گاز یا غبار (آئروسل) می‌تواند به‌صورت تنفسی، پوستی یا خوراکی وارد بدن شده و آسیب‌های جدی پرتوی ایجاد کند.
در چنین شرایطی، اولین گام برای بیمارستان‌ها فعال‌سازی وضعیت اضطراری پرتویی است. یک تیم فرماندهی حادثه باید تشکیل شود که در آن مسئول طب هسته‌ای یا فیزیک پزشکی، افسر ایمنی، و مسئول کنترل عفونت حضور داشته باشند. ورود افراد به بیمارستان باید فقط از یک مسیر کنترل‌شده انجام شود، جایی که امکان تریاژ پرتویی در فضای باز فراهم باشد. افراد بدون علائم حیاتی ناپایدار باید ابتدا در همان فضا دزیمتری شوند و در صورت نیاز تحت فرآیند دکنتامیناسیون قرار بگیرند. تنها بیماران ناپایدار اجازه ورود فوری به اورژانس را دارند.
برای پرسنل درگیر، استفاده از تجهیزات حفاظت فردی الزامی است. این شامل لباس یک‌سره تایوک، ماسک N95 یا سیستم PAPR، دو لایه دستکش، روکش کفش و نشان‌گر دز فردی است. تنها کارکنانی که این ملزومات را به‌درستی پوشیده‌اند باید وارد ناحیه قرمز شوند.
در مرحله پاک‌سازی، ابتدا لباس‌های بیمار باید به‌طور کامل خارج شده و در کیسه‌های مهر و موم‌شده جمع‌آوری شود. همین اقدام تا ۹۰ درصد آلودگی سطحی را حذف می‌کند. سپس فرد با آب ولرم و صابون ملایم دوش داده می‌شود و پس از آن، دوباره با دزیمتر بررسی می‌گردد. اگر سطح آلودگی به سطح طبیعی رسید، می‌توان بیمار را پاک تلقی کرد و وارد فاز درمانی شد.
بسته به نوع ماده رادیواکتیو، درمان‌های اختصاصی متفاوت هستند. در صورت تماس با ید رادیواکتیو، مصرف پتاسیم یدید در ۴ ساعت اول بعد از مواجهه اهمیت دارد و می‌تواند از جذب آن توسط تیروئید جلوگیری کند. اگر ماده آلوده‌کننده سزیم یا کبالت باشد، داروی Prussian Blue با دوز خوراکی مشخص استفاده می‌شود تا جذب روده‌ای کاهش یابد و دفع تسریع شود. در مورد فلزات سنگین مانند پلاتونیوم یا آمریسیوم، تزریق داخل وریدی DTPA در ۲۴ ساعت نخست توصیه می‌شود.
در مواجهه با دُز پرتوی بالا (بیش از ۲ گری)، علائم اولیه مانند تهوع، استفراغ و ضعف ممکن است ظرف ۳۰ دقیقه تا ۲ ساعت ظاهر شوند. تب، افت انرژی و بی‌اشتهایی نیز در ۱۲ تا ۲۴ ساعت اول می‌توانند رخ دهند. از روز دوم تا پنجم، افت گلبول سفید (نوتروپنی) اتفاق می‌افتد و از روز پنجم تا دهم افت پلاکت به‌تدریج ظاهر می‌شود. در صورت افت نوتروفیل به زیر ۱۰۰۰، شروع G-CSF برای تحریک مغز استخوان ضروری است. در دُزهای بسیار بالا، علائم شدید گوارشی و آلوپسی نیز در هفته دوم دیده می‌شود.
بیمارانی که فقط تماس سطحی داشته‌اند، بدون علائم بالینی هستند و دزیمتر آنها منفی است، پس از آموزش کامل می‌توانند مرخص شوند. اما اگر فردی استنشاق یا بلع احتمالی داشته باشد و علائمی بروز دهد، نیازمند بستری و بررسی‌های تخصصی است. در مواردی که بیمار دچار تروما یا سوختگی شده و هم‌زمان مشکوک به آلودگی پرتویی است، ابتدا باید ABCD او تثبیت شود و سپس فرآیند پاک‌سازی و درمان پرتویی آغاز شود.
بخش مهم دیگری از این بحران، مراجعه گسترده افراد سالم ولی نگران است؛ کسانی که علائمی ندارند اما به‌دلیل اضطراب بالا درخواست بررسی دارند. این افراد گاهی تا ۱۰ برابر بیشتر از بیماران واقعی مراجعه می‌کنند. باید یک ایستگاه پاسخ‌گویی و مشاوره روان‌شناسی ایجاد شود، همراه با پیام‌های شفاف مانند اینکه: «اگر لباس خود را تعویض کرده‌اید و تماس مستقیمی نداشته‌اید، برای خانواده‌تان خطری ندارید».
در خصوص پسماند، کلیه لباس‌ها و وسایل آلوده باید در کیسه‌های ضخیم و دوبل بسته‌بندی و برچسب‌گذاری شوند. فاضلاب دوش بیماران باید به مخازن جداگانه هدایت شده و از ورود به سیستم فاضلاب عمومی جلوگیری شود. محل‌هایی که بیماران آلوده در آن‌ها حضور داشته‌اند نیز باید با محلول هیپوکلریت رقیق شسته شوند و فقط پس از تائید عدم آلودگی قابل استفاده مجدد هستند.
در نهایت، این نوع بحران‌ها بیش از هر چیز به آمادگی ذهنی، آموزش مستمر، و اجرای دقیق دستورالعمل‌ها وابسته‌اند. پرتو دیده نمی‌شود، بویی ندارد و حس نمی‌شود؛ اما اثر آن ماندگار است. آنچه می‌تواند از جان‌ها محافظت کند، رفتار علمی، آرام و هدفمند تیم درمان است، نه واکنش هیجانی و پراکنده.

این مطلب را من از هوش مصنوعی گرفتم. سوالم این بود که اگر انفجار هسته‌ای در جایی اتفاق افتاد باید شهروندان چیکار کنند؟


اگر انفجار هسته‌ای اتفاق افتاد، واکنش سریع و درست می‌تواند جان شما را نجات دهد. در این شرایط، سه اصل کلیدی را باید به‌خاطر بسپارید:
پناه بگیر،
در پناه بمان،
اطلاعات بگیر.

در ادامه، اقدامات لازم را مرحله‌به‌مرحله توضیح می‌دهم
🔴 ۱- هنگام انفجار (اولین ثانیه‌ها):
به نور نگاه نکن: نور سفید و شدید می‌تواند نابینا کند.
سریع روی زمین بیفت: با صورت رو به پایین، دست‌ها پشت سر، دهان نیمه‌باز برای کاهش آسیب موج انفجار.
در پشت مانع یا ساختمان پناه بگیر اگر چیزی نزدیکت هست.
🟠 2. بلافاصله پس از انفجار (دقایق اول):
اگر در فضای باز هستی:
بلافاصله وارد نزدیک‌ترین ساختمان مقاوم شو.
لباس‌های بیرونی را دربیار و در کیسه پلاستیکی بند بیار (آلوده به ذرات رادیواکتیو هستن).
دوش بگیر یا حداقل با دستمال مرطوب بدن و صورت رو تمیز کن، مخصوصاً موها، دست‌ها و صورت.
اگر در خانه یا ساختمان هستی:
درها و پنجره‌ها را ببند.
سیستم تهویه یا کولر را خاموش کن تا هوا از بیرون وارد نشه.
به پایین‌ترین یا مرکزی‌ترین بخش خانه برو (مثلاً زیرزمین یا اتاقی بدون پنجره).
🟡 3. در ساعات بعد (24 تا 72 ساعت):
در پناه بمان: تا زمانی که منابع رسمی اعلام نکرده‌اند که بیرون رفتن امن است، خارج نشو.
آب و غذای دربسته استفاده کن.
رادیو یا گوشی را روشن نگه دار (در صورت داشتن شارژ و سیگنال) تا اطلاعات از منابع رسمی دریافت کنی.

🧠 نکات مهم:
ذرات رادیواکتیو تا چند ساعت اول خیلی خطرناک‌ندد؛ پناه گرفتن در این مدت بحرانی است.
حتی دیوارهای معمولی یا چند لایه آجر می‌توانند میزان تشعشع را تا ۹۰٪ کاهش دهد.

💟روش‌های مقابله با تپش قلب و استرس در زمان جنگ:
❤️تکنیک‌های آرام‌سازی:
🔺تنفس عمیق: تمرین تنفس عمیق و منظم، می‌تواند به آرامش بدن و کاهش تپش قلب کمک کند.
🔺مدیتیشن و ذهن‌آگاهی: تمرین مدیتیشن و ذهن‌آگاهی می‌تواند به کاهش استرس و افزایش آرامش ذهنی کمک کند.
🔺یوگا: تمرینات یوگا با آرام‌سازی ذهن و بدن، می‌تواند تپش‌های قلبی ناشی از استرس و اضطراب را کاهش دهد.

💟روش‌های مقابله با تپش قلب و استرس در زمان جنگ:
❤️فعالیت بدنی منظم:
ورزش منظم، به ویژه فعالیت‌های هوازی مانند پیاده‌روی، دویدن، یا شنا، می‌تواند به کاهش اضطراب و استرس کمک کند. هرچه شدت ورزش بیشتر باشد، تأثیر آن بر کاهش اضطراب بیشتر است.
@drmajnoon