🔵 چرا پژوهشگران به داده سازی، تقلب و سرقت ادبی روی آورده اند؟

🔺در چند ماه اخیر، خبرهای مرتبط با محافل دانشگاهی بسیاری را در بهت فروبرده است.

🔺پژوهشگرانی که به صورت پیش‌فرض باید به دنبال کشف حقیقت باشند، اکنون به انواع داده‌سازی‌ها و سرقت‌های ادبی متهم هستند.

🔺شاید خوش‌بینانه فکر کنید که داده‌سازی مختص رشته‌هایی خاص در علوم انسانی است.

🔺اما شوربختانه، حتی محققانی که روی سرطان کار می‌کنند نیز متهم به داده‌سازی هستند.

🔺از قضا این پدیده صرفا مختص دانشگاه‌هایی که می‌خواهند سریع‌تر در رتبه‌بندی‌های معتبر دانشگاهی ترقی کنند نیست و شاید تعجب کنید که حتی دانشگاه هاروارد هم از این آفت در امان نبوده است!

🔺اما چگونه ممکن است؟ انگیزه این محققان چیست؟ آنها می‌توانند در خارج از دانشگاه چند برابر درآمد داشته باشند، اما ظاهرا اصرار دارند بمانند و با تقلب به سوپراستار تبدیل شوند.

🔺شاید یک توضیح برای این رفتار این باشد که وقتی پاداش تقلب بالا، مجازاتش نامشخص و احتمال کشفش بسیار پایین است، طرفداران بسیاری داشته و دارد.

🔺به همین سبب، مدل‌های جرم و جنایت متعارف در اقتصاد پیش‌بینی می‌کنند که اگر مجازات شدید باشد، احتمال اندک دستگیری کاراست و می‌تواند جلوی ارتکاب جرم را بگیرد.

🔺اما مجازات شدید و درخور برای محققان سرطان که هزینه سوءرفتارشان تبعات اجتماعی گزافی دارد چیست؟

🔺متاسفانه، شواهد اقتصاد رفتاری نشان می‌دهند حکم اعدام که اشد مجازات است نیز خاصیت بازدارندگی ندارد و به صورت کلی ایده اشد مجازات با احتمال بسیار اندک بازرسی نمی‌تواند اثرگذار باشد.

🔺چه باید کرد و چه می‌توان کرد؟👇

🔗اینجا بخوانید

#دنیای_اقتصاد #اقتصاد_رفتاری #داده_سازی #تقلب #سرقت_ادبی

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir