چرا هیچ‌کس نمی‌گوید: بهتر است با پکن تماس بگیریم و ببینیم چه کاری می‌تواند انجام دهد؟

🔹نیویورک تایمز نوشت: در زمانی که ترامپ آشکارا در حال بررسی استقرار نیروهای آمریکایی برای پیوستن به اسرائیل در حمله به ایران است، محدودیت‌های نفوذ چین در منطقه در حال آشکار شدن است.

🔹چین چیزهای زیادی برای از دست دادن در یک درگیری غیرقابل کنترل دارد. نیمی از واردات نفت این کشور از طریق تنگه هرمز در سواحل جنوبی ایران انجام می‌شود.

🔹پکن مدت‌هاست که روی تهران، نزدیک‌ترین شریک خود در منطقه، برای مقابله با نفوذ آمریکا حساب باز کرده است.

🔹اما با وجود این منافع استراتژیک، چین که نفوذ کمی بر دولت ترامپ دارد، بعید است که از نظر نظامی به دفاع از ایران برخیزد، به خصوص اگر ایالات متحده درگیر شود.

🔹«زک کوپر»، عضو ارشد موسسه امریکن انترپرایز در واشنگتن، گفت: «واقعیت این است که آنها در واقع توانایی وارد کردن نیروهای چینی برای دفاع از تاسیسات ایران را ندارند.

🔹کاری که آنها ترجیح می‌دهند انجام دهند این است که خیلی بی‌سروصدا مقداری حمایت مادی، مقداری حمایت لفظی و شاید مقداری کمک بشردوستانه ارائه دهند».

🔹اگرچه چین طرفدار ثبات در خاورمیانه است، اما اگر ایالات متحده درگیر یک جنگ طولانی‌مدت در آنجا شود، که ممکن است سربازان، کشتی‌ها و سایر منابع نظامی آمریکایی را از آسیا دور کند، می‌تواند سود ببرد.

🔹شی از درخواست مستقیم از ایالات متحده برای عدم حمله به ایران خودداری کرد.

🔹تلاش‌های چین، حداقل در ملاءعام، بر تخلیه بیش از ۱۰۰۰ نفر از شهروندانش از اسرائیل و ایران متمرکز بوده است.

🔹«ژو ژائویی»، متخصص خاورمیانه در دانشگاه تجارت و اقتصاد بین‌الملل در پکن، در پستی گفت که چین نمی‌تواند «حمایت بی‌قیدوشرط» را به ایران ارائه دهد و با ایالات متحده و اسرائیل به صورت نظامی مقابله کند. او گفت که پکن فقط می‌تواند از طریق شورای امنیت، که چین عضو دائم آن است، فشار وارد کند. آشوب در خاورمیانه هم یک چالش و هم یک آزمون برای چین است.»

🔹واکنش ملایم چین شبیه واکنش شریک همفکرش، روسیه، است که با وجود دریافت کمک‌های نظامی به‌شدت مورد نیازش از تهران برای جنگ اوکراین، کاری بیش از صدور بیانیه‌های حمایت از ایران انجام نداده است.

🔹پکن و مسکو سال گذشته نیز زمانی که شریک مشترکشان، اسد، در سوریه سرنگون شد، فقط تماشاچی بودند.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #میانجیگری #چین #جنگ #اسرائیل

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

جنگ ۱۲روزه و لزوم بازتعریف روابط ایران و چین

محمدحسین محمدی؛ تحلیلگر اقتصاد سیاسی بین‌الملل

🔹جنگ ۱۲روزه اخیر میان ایران و رژیم صهیونیستی نشان داد که اتکا به ساختارهای سنتی سیاست خارجی و ائتلاف‌‌های فرسوده، پاسخگوی نیازهای امروز نیست.

🔹به همین دلیل، لزوم بازتعریف روابط با قدرت‌‌های نوظهور و تعیین‌‌کننده، مانند چین، ضرورتی راهبردی است.

🔹این بازتعریف، برای بهره‌‌گیری هدفمند و دقیق از ظرفیت‌‌های پشتیبان یک قدرت جهانی همچون چین، در مسیر تامین منافع پایدار اقتصادی، امنیتی و ژئوپلیتیک ایران ضروری است.

🔹ساختار بوروکراتیک چین، ویژگی‌‌های فرهنگی و الگوی منحصربه‌‌فرد تعاملات اقتصادی و راهبردی‌‌اش، نیازمند «رویکردی ویژه» در تعامل است.

🔹به همین دلیل، نخستین گام در مسیر بازتعریف این رابطه، «بازسازی سازوکار نمایندگی سیاسی ایران در چین» است.

🔹به نظر می‌رسد در فرآیند مناسبات دیپلماتیک دو کشور، از سفیر تا پایین‌‌ترین رده‌‌های کنسولی، تمامی اعضا باید با طی فرآیندی متفاوت و دقیق گزینش شوند؛

🔹به‌‌ویژه آنکه حضور افراد مسلط به زبان چینی در رأس نمایندگی‌های سیاسی و اقتصادی، نه یک امتیاز، بلکه یک ضرورت اجتناب‌‌ناپذیر است.

🔹چین به دنبال تکمیل زنجیره‌‌های جهانی تامین و تولید خود است و ایران باید بتواند موقعیت خود را در این زنجیره‌‌ها شناسایی، بازتعریف و عرضه کند.

🔹استخراج حلقه‌‌های مفقوده زنجیره تامین اقتصاد صادرات‌‌محور چین و تدوین بسته‌‌های سرمایه‌گذاری متناسب با آنها، نه‌تنها منافع متقابل را تامین می‌کند، بلکه زمینه‌‌ساز وابستگی متقابل و در نتیجه، امنیت پایدار در روابط دوجانبه خواهد بود.

🔹روابط ایران و چین همچنان فاقد ساختاری منسجم، مرجع تصمیم‌گیری مشخص و برنامه عملیاتی هماهنگ است؛ ضعفی که سبب شده رفتار ایران در قبال چین برای پکن متناقض و غیردقیق به نظر برسد.

🔹یک نقطه اتکای چنین درکی می‌تواند هدف یا تهدید مشترک باشد. موضوع امنیت انرژی شرق آسیا و وابستگی روزافزون چین به مسیرهای انتقال انرژی از خلیج فارس، می‌تواند این نقش را ایفا کند.

🔹یکی دیگر از مهم‌ترین مولفه‌‌هایی که می‌تواند به عمق‌‌بخشی رابطه ایران و چین کمک کند، توجه به ظرفیت‌‌های فناورانه و نوآورانه چین است.

🔹ایران باید در این فضا، با تعریف پروژه‌‌های مشترک، خود را در موقعیت یک همکار فناورانه قرار دهد.

🔹ایجاد دفاتر مشترک نوآوری در دو کشور، می‌تواند هم بستر انتقال دانش باشد و هم موجب توسعه فناوری‌‌های بومی متناسب با نیازهای ایران شود. ضمن اینکه نیاز چین به برخی مواد معدنی موردنیاز در تولید محصولات دانش‌بنیان، انگیزه برای استحکام این همکاری می‌شود.

🔹اگر ایران بتواند در راهبرد کلان چین جایگاه ویژه و غیرقابل جایگزینی برای خود تعریف کرده و با تکیه بر مزیت‌‌های لجستیک، ژئوپلیتیک و ذخایر بکر خود، نقشی فعال در پروژه‌‌هایی نظیر «ابتکار کمربند و راه» ایفا کند، می‌تواند از حمایت‌‌های عملی‌‌تر چین، ولو در سطح دیپلماتیک و اقتصادی بهره‌‌مند شود

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #چین #بازتعریف_روابط #جنگ #ساختارهای_سنتی #ائتلاف_های_فرسوده

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir