#احمد_شاملو شاعر شاعران و خورشید درخشان آسمان ادب #ایران درگذشت
۲مرداد ۱۳۷۹ - ۲۴ژوئیه ۲۰۰۰ :
✅ روز دوم مرداد سال ۱۳۷۹ احمد شاملو ادیب، شاعر و نویسنده بزرگ معاصر ایران، در سن ۷۵سالگی بدرود حیات گفت.
مسؤل شورای ملی مقاومت ایران آقای #مسعود_رجوی در پیام تسلیت خود بهمناسبت درگذشت شاملو نوشت:
بیگفتگو، شاملو، از بزرگترین شاعران معاصر ایران و #جهان است. برای سالیان،جایزه نوبل حق مسلم او بوده است و پس از درگذشتش، بهعنوان کمترین بزرگداشت از او و از شعر و ادبیات ایران، دیگر نبایستی دریغ شود. افسوس که رژیم آخوندی حسرت چاپ کامل مجموعه ”#کتاب_کوچه” اثر بزرگ شاملو را بر دل شاعر گذاشت ”زیرا که شاعران، خود شاخهیی ز جنگل خلقند”.
هم او بود که در مقابل راهاندازی کانون نویسندگان مطلوب رژیم آخوندی، قاطعانه ایستادگی کرد تا دامن فرهنگ و ادبیات ایران آلوده نشود. اما فراتر از همه چیرهدستیها و نبوغ شعری و ادبی، بهراستی آنگاه که شاملو با عاطفه و احساس شگفت خود در توصیف ”روزگار غریب” و توصیف شهیدان و قهرمانان میسرود، آتش بهجان میزد.
از زیبرم و #مهدی_رضایی تا #حنیفنژاد و #گلسرخی و #اشرف و #موسی و آذر و شهیدان ۳۰خرداد. از ”نازلی” تا ”ابراهیم در آتش” و ”شبانه” و ”بچههای اعماق” و ”خطابهتدفین” بهیاد همه شهیدان بهمن.
در وصف میلیشیای #مجاهدین که در فردای ۳۰خرداد با مشتهای گرهکرده و شعار آزادی، حتی بدون دادن اسمهایشان به دشمن، سرودخوانان بهجوخههای اعدام شتافتند، شاملو سرود:
به شوق زندگی آواز میخواندند و تا پایان، به راه روشن خود باوفا ماندند” و افزود: ”تو در من زندهای، من در تو، ما هرگز نمیمیریم ـ از آن ماست پیروزی”
و اکنون ”شاعر شاعران” احمد شاملو، خود در فرهنگ و ادب ایران، در #مقاومت مردم ایران و در عاطفه و
احساس و شعر مقاومت، زنده و جاری است”.
۲مرداد ۱۳۷۹ - ۲۴ژوئیه ۲۰۰۰ :
✅ روز دوم مرداد سال ۱۳۷۹ احمد شاملو ادیب، شاعر و نویسنده بزرگ معاصر ایران، در سن ۷۵سالگی بدرود حیات گفت.
مسؤل شورای ملی مقاومت ایران آقای #مسعود_رجوی در پیام تسلیت خود بهمناسبت درگذشت شاملو نوشت:
بیگفتگو، شاملو، از بزرگترین شاعران معاصر ایران و #جهان است. برای سالیان،جایزه نوبل حق مسلم او بوده است و پس از درگذشتش، بهعنوان کمترین بزرگداشت از او و از شعر و ادبیات ایران، دیگر نبایستی دریغ شود. افسوس که رژیم آخوندی حسرت چاپ کامل مجموعه ”#کتاب_کوچه” اثر بزرگ شاملو را بر دل شاعر گذاشت ”زیرا که شاعران، خود شاخهیی ز جنگل خلقند”.
هم او بود که در مقابل راهاندازی کانون نویسندگان مطلوب رژیم آخوندی، قاطعانه ایستادگی کرد تا دامن فرهنگ و ادبیات ایران آلوده نشود. اما فراتر از همه چیرهدستیها و نبوغ شعری و ادبی، بهراستی آنگاه که شاملو با عاطفه و احساس شگفت خود در توصیف ”روزگار غریب” و توصیف شهیدان و قهرمانان میسرود، آتش بهجان میزد.
از زیبرم و #مهدی_رضایی تا #حنیفنژاد و #گلسرخی و #اشرف و #موسی و آذر و شهیدان ۳۰خرداد. از ”نازلی” تا ”ابراهیم در آتش” و ”شبانه” و ”بچههای اعماق” و ”خطابهتدفین” بهیاد همه شهیدان بهمن.
در وصف میلیشیای #مجاهدین که در فردای ۳۰خرداد با مشتهای گرهکرده و شعار آزادی، حتی بدون دادن اسمهایشان به دشمن، سرودخوانان بهجوخههای اعدام شتافتند، شاملو سرود:
به شوق زندگی آواز میخواندند و تا پایان، به راه روشن خود باوفا ماندند” و افزود: ”تو در من زندهای، من در تو، ما هرگز نمیمیریم ـ از آن ماست پیروزی”
و اکنون ”شاعر شاعران” احمد شاملو، خود در فرهنگ و ادب ایران، در #مقاومت مردم ایران و در عاطفه و
احساس و شعر مقاومت، زنده و جاری است”.