□دلیل عزت اهل سخن همین کافی است
که خرده های قلم زیر پا نباید ریخت

#صائب
@voque_hendi

🌲

t.me/bagh_saeb

🌲

رابط کانالهای تلگرامی شماری از شاعران استانهای اصفهان و چهارمحال بختیاری تقدیم به دوستداران شعر و ادبیات 👇

@mhsaffariyan
محمد حسین صفاریان
@safaeip
پانته آ صفایی بروجنی

@kakaeimohammadreza
محمدرضا کاکایی (شفا)

@yek_joreh_ghazal
عباس شاهزیدی (خروش)

@shere_vala
سیدعلی مهدوی (والا)

@mousavighahfarokhi
کبری موسوی قهفرخی

@faribaworld
فریبا امجد

@bahmanrafeii
استاد بهمن رافعی بروجنی


🌲
t.me/bagh_saeb

شده چون قوسِ قزح هر خَمِ طاقی، رنگین
از تماشا، پر و بال نگه الوان شده است!

#صائب
(حدود 400 سال پیش، ر وصف شب چراغانی پل خواجو!)
تلفیق عکس و‌ شعر : آرکاداش

🌲
t.me/bagh_saeb

🌲
عید است غبار سر راه تو توان شد
قربانی قربان نگاه تو توان شد

سهل است شفاعتگری جرم دو عالم
گر قابل یک ذره ‌گناه تو توان شد

#بیدل‌دهلوی
🌲
--------------------
t.me/bagh__saeb

🌹

از پریشان خاطری دلهای حیران فارغ است
دیده قربانی از خواب پریشان فارغ است

کی ز قتل ما شود دلگیر صائب آن نگار؟
از غم خون شهیدان عید قربان فارغ است

صائب
🌲
--------------------
t.me/bagh__saeb

🔹️
🔸️
امام جواد(ع):
عِزُّ الْمُؤْمِنِ غِناه عَنِ النّاسِ.
(بحارالانوار، ج۷۲ ، ص۱۰۹)

عزّت مؤمن در بى‌نیازى و طمع نداشتن به مال و زندگى دیگران است.

🌲

به استشارهٔ رندان گسسته‌ام تسبیح
بیار خوشهٔ تاکی که استخاره کنم!

#عارف‌اصفهانی
سیّد محمّدعلی آقامجتهد

سیّد محمّدعلی آقا مجتهد فرزند سیّد صدرالدّین محمّد موسوی عاملی، عالم فاضل، علاّمه فقیه، محقّق و ادیب شاعر و از علمای قرن سیزدهم هجری است.

در حدود سال 1239ق متولّد گردید. مادرش «جان جان خاتون» دختر علاّمه فقیه شیخ جعفر کاشف الغطاء می باشد. او در اصفهان نزد پدر بزرگوار خود و حاج سیّد محمّدباقر حجه الاسلام شفتی و جمعی دیگر از بزرگان تحصیل نموده و قبل از رسیدن به سن بلوغ به مرتبه اجتهاد نائل گردید.
او علاوه بر کلیه فضایل و کمالات، شعر را نیز در کمال سلاست وجودت می سروده و «عارف» تخلّص می کرده است.
آقامجتهد در شب جمعه 18 ذیحجه (عید غدیر) سال 1274ق در اصفهان وفات یافته و به نجف اشرف حمل شد و در ایوان اطاقی که پدر بزرگوارش در آن مدفون بود در حرم حضرت علی علیه السلام مدفون شد.

(با سپاس از محمود صوفی، هنرمند پزوهشگر)

🌲
---------------------------
@bagh_saeb

قطعۀ خوشنویسی سدۀ ۱۴ ق.
کتابخانه ملی، شاعر و خطاط ناشناخته: 🔻
در روز غدیر خم خداوند غدیر
فرمود به پیغمبرش آن بدر منیر
برگو به تمام خلق کامروز علی
برجملهٔ مؤمنان ولی گشت و امیر

@bagh_saeb

🌲

جگری تشنه تر از وادی محشر دارم
دم آبی طمع از ساقی کوثر دارم

گر گهر نیست مرا، چشم گهرباری هست
زر اگر نیست مرا، چهره چون زر دارم

صائب
🌲
--------------------
@bagh_saeb

🌲

نیست حسن بی بقا شایستهٔ دلبستگی
با چـراغ برق، یک پروانه همراهی نکرد

محمد طاهر غنی کشمیری
🌲
--------------------
@bagh_saeb

بازگشت ما به سوی اوست!
استاد محمدعلی صاعد، شاعر، صائب شناس، پژوهشگر تاریخ وادبیات و دبیر سابق انجمن ادبی مکتب صائب، امروز عصر (۲۴ مرداد ۱۴۰۰)درگذشت. درگذشت استاد صاعد را تسلیت می‌گوییم.
t.me/bagh_saeb

زندگینامهٔ مختصر شادروان استاد #محمدعلی_صاعد
محمدعلی صاعد اصفهانی فرزند میرزا اسدالله در سال ۱۳۰۲ در اصفهان متولد شد. قرآن و ‌علوم اسلامی و ریاضیات را در کودکی آموخت و از در نوجوانی به سبب استعداد ادبی وافر قدم به انجمنهای ادبی اصفهان نهاد. وی در محضر استادان شعر و عرفان و اخلاق _ چون عباس خان شیدا و صغیر اصفهانی _ نکته‌ها آموخت. صاعد همراه با بیریای گیلانی و جمعی دیگر از شاعران‌ پیشکسوت از غزلسرایان معاصر اصفهان از مؤسسان انجمن ادبی مکتب صائب اصفهان بودند که بیش از نیم قرن است که صبحهای جمعه در محل آرامگاه «صائب» شاعر پرآوازه عصر صفوی تشکیل می‌شود. بسیاری از شاعران اصفهان، شخصیت ادبی خود را مدیون نکته‌سنجی‌های این انجمنِ متأثر از سبک‌اصفهانی (سبک هندی) و توصیه‌های استادانهٔ محمدعلی صاعد هستند.
استاد صاعد بارها توسط مراکز علمی و ادبی اصفهان مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفته است و‌ از نادر افرادی است که حتی در زمان حیات به نام وی خیابانی در اصفهان نامگذاری شده است.
استاد صاعد هرگز از راه قلم نان نخورد و تا زمانی که کهولت سن او را خانه‌نشین نکرده بود، از درآمد کارگاه محقر رنگ‌کاری خودرو در خیابان فرح آباد (ارتش) امرار معاش می‌کرد.
استاد صاعد تألیفات ادبی و پژوهشی متعددی منتشر کرده که از آن جمله است: تجلی در منا (مجموعه شعر)، آیینه دیدار (پژوهش) غدیر (پژوهش تاریخی) برآستان غزل (گلچین هزار سال غزل فارسی) و....
محمدعلی صاعد امروز ۲۶ مرداد در ۹۸ سالگی درگذشت. به گفتهٔ خانواده اش پیکر استاد روز دوشنبه در قطعهٔ نامداران اصفهان در آرامستان باغ رضوان تشییع و به خاک سپرده می شود.
روانش شاد.

t.me/bagh_saeb

🌲▪️

دوباره دل هوای کربلا کرد
عنان گریه از دستم رها کرد

به خاطر، یاد گلبو تربتش رفت‌
ز اشک دیده دل را با صفا کرد

خرد مفتون و حیران حسین است‌
از این شوری که در عالم به پا کرد

نبودی بیش از این از عشق نامی‌
بنای عاشقی را او بنا کرد

مرا بیگانه کرد از هر دو عالم‌
چو با مهرش مرا عشق آشنا کرد

ثنا خوانش وفاکیشان عالم‌
که او تصنیف دیوان وفا کرد

فدای جان پاکش جان هستی‌
که جان را در ره جانان فدا کرد

ز خون خویش خاک کربلا را
به چشم اهل بیتش توتیا کرد

از او درمان طلب، گر دردمندی‌
که او هر درد بی‌درمان دوا کرد

اگر مؤمن، اگر کافر به اخلاص‌
چو حاجت برد پیش او روا کرد

به جز زینب که غم پرورد هستی است‌
که می‌داند غمش با ما چه‌ها کرد

می جان شد طلای ناب «صاعد»
غمش نازم که کار کیمیا کرد

مرحوم محمدعلی صاعد اصفهانی
🌲▪️
--------------------
@bagh_saeb

🌲

ز لاله زار شهادت گلی بچین صائب!
به بوی خون مشو ازخاک کربلا قانع

صائب

«مَوْتٌ فِى عِزّ خَيْرٌ مِنْ حَيَاةٍ فِى ذُلّ».

امام حسين (ع) فرمود: «مرگ با عزت برتر از زندگى با ذلّت است».

(بحار الانوار، ج ۴۴ ص ۱۹۲ ح۴ )

@bagh_saeb
---------------------
🌲🌲🌲

کل من علیها فان* الا وجه ربك ذو الجلال والإكرام

مراسم فاتحه خوانی و یادبود استاد محمدعلی صاعد شاعر و پژوهشگر مردمی و اندیشمند معاصر، روز جمعه از ساعت 9 تا 12 در مسجد محمد جعفر واقع در خیابان عبدالرزاق در اصفهان، جنب فروشگاه گز کرمانی برگزار می شود.
استاد فقید، بر اثر کهولت و بیماری ۲۴ مرداد در منزل شخصی خود در اصفهان واقع در سه راه سیمین، خیابان فرهنگ درگذشت.
استفاده از ماسک و رعایت فاصله و سایر مقررات بهداشتی الزامی است.

t.me/bagh_saeb

◼️مراسم یادبود استاد محمدعلی صاعد

روز گذشته (جمعه ۲۹ مرداد) مجلس یادبود شاعر و‌پژوهشگر فقید، شادروان استاد محمدعلی صاعد در مسجد حاج محمد جعفر واقع در خیابان عبدالرزاق اصفهان برگزار شد.
در این مراسم که با حضور خانواده استاد، شاعران عضو انجمن ادبی صائب اصفهان، تنی چند از شخصیت‌های دانشگاهی و‌ فرهنگی و هیئتهای مذهبی و مؤسسات خیریه و دوستداران شعر برگزار شد، پس از تلاوت قرآن کریم تنی چند از شاعران اشعاری به یاد استاد صاعد قرائت کردند. سپس دکتر محمدرضا نصر اصفهانی استاد رشته ادبیات فارسی در سخنانی ضمن بیان ویژگیهای علمی و سجایای اخلاقی شاعر فقید، تواضع، دانش گسترده، تکریم شاعران جوان، آموختن بی چشمداشت، مناعت طبع، مطالعه پیگیر و تألیفات ارزشمند را از ویژگیهای این شاعر پژوهشگر و صائب شناس برشمرد.
وی همچنین نقش انجمن ادبی مکتب صایب اصفهان را در زمان دبیری استاد صاعد بر این انجمن، در تقویت و ترویج ادبیات اصفهان و اعتلای شعر معاصر فارسی ستود.
گفتنی محمدعلی صاعد استاد غزل و سایر قالب‌های شعر فارسی و سراینده مجموعهٔ شعر «تجلی در منا» پس از ۹۸ سال عمر با برکت در روز ۲۴ مرداد جاری چشم از جهان فروبست.

t.me/bagh_saeb

🌲

#شعروشاعران
سبک اصفهانی-هندی

میرزا عبدالرّضا اصفهانی متخلّص به «متین»

فرزند عبداللّه بن عبدالعال بن شیخ حسین نجفی مالکی، شاعر ادیب در قرن دوازدهم هجری. پدرش از نجف اشرف به اصفهان آمده و او در سال ۱۱۰۳ق در اصفهان متولّد شد. در ۱۶ سالگی به هند رفته و به واسطه قریحه و ذوق شعر و ادب مورد توجه اعیان و بزرگان آنجا قرار گرفت. در شعر، پیرو حزین لاهیجی بوده و در فن معما ممتاز شمرده می‌شده‌است.
عاقبت در سال ۱۱۷۵ق به بنگاله رفته و در همان سال وفات یافت. دیوان اشعار او قریب به دوازده هزار بیت دارد.

از اوست:

جز حدیث عشق، حرفی نیست در دیوان ما
سورهٔ یوسف بود سرتاسر قرآن ما

شاخ گل را می‌کند فوارهٔ خون در چمن
ابر اگر بردارد آب از دیدهٔ گریان ما

سر برون آریم چون سیل از گریبان محیط
گرد هستی دست بردارد گر از دامان ما

شمع خاموشیم اما روی گرمی کو «متین» ؟
تا شود بر خلق روشن، آتش پنهان ما


بگریخت ز میدان فلک مهر جهان تاب
چون تاخت به میدان شه حسن تو، فَرَس را

از دیده روان است مرا اشک به دامان
آن سان که از آن رشک بود رودِ ارس را

گویم که رسد یار سفر کرده‌ام از راه
چون می‌شنوم ناله جانسوز جرس را


به عزم گلشن امشب برق بی تابانه می آید
خسی باقی است پنداری ز خاک آشیان من

@bagh_saeb
---------------------
🌲🌲🌲

🌲

#شعروشاعران
سبک اصفهانی-هندی

میرزا عَرَب ناصح تبریزی

میرزا عرب تبریزی متخلّص به «ناصح» شاعر ادیب از سخنوران قرن یازدهم هجری.
متولد تبریز و ساكن عباس ‌آباد اصفهان و هم محل و معاشر با صائب بود. وى پس از تحصیل مقدمات به تجارت پرداخت. ناصح شاعرى خوش ذوق بود که صائب تبریزى او را ستوده و صد بیت از اشعار او را تضمین كرده است و در مقطع غزلی چنین گفته :

این جواب آن غزل «صائب» که «ناصح» گفته است
«قالب ساغر بخون می گواهی میدهد».

نام ناصح تحت عنوان عزت و غیرت نیز ذكر شده است.
مردی صالح و پرهیزکار بود و طبعش در شعر خالی از لطف نبود. وفاتش قبل از سال 1083ق (سال تألیف تذکره نصرآبادی) واقع شد.

این رباعی از اوست:

از عشق رسید کار هرکس به نظام
بی آتش عشقت هوس ها همه خام
در دل عشقت به که بود در سر عقل
در خانه چراغ به که مهتاب به بام

و رباعی دیگر؛

با علمت اگر عمل برابر گردد
کام دو جهان ترا میسر گردد
مغرور به این مشو که خواندی ورقی
زآن روز حذر کن که ورق برگردد

و نیز از اواست :

از زندگی به مرگ کشیده ست کارمن
خواب گران ما شده سنگ مزار ما

*

از منع باده محتسب شهر را چه سود
خواهد مگر که قیمت می راگران نمود؟

@bagh_saeb
---------------------
🌲🌲🌲

🌲
#شعروشاعران
سبک اصفهانی-هندی

شاعر شعرهای بی‌معنی(مهمل)
مُشرِف اصفهانى‏

اسمش ميرزاحسين و درباره‏‌بند و سرپرست اصطبل سلاطين صفويه و مباشر معاملات ديوانى بوده است. در اواخر قرن دهم و تا نیمه قرن یازدهم قمری یعنی تا سال ۱۰۴۱ در قید حیات بوده است.
طبع شوخى داشته، به مزاح و ظرافت معروف و به نظم ابياتِ بى‌‏معنى مشهور است. وقتى مدّعى شده كه پنج مثنوى به وزن كُتب خمسهٔ نظامى و خسرو دهلوى منظوم نمايد، بگونه ای كه بيتى از آن جمله را معنى نباشد.
مقرّر شد كه اگر از عهدهٔ دعوى برآيد به هر بيتى مثقالى سيم ناب گيرد و اگر بيتش را معنى بود، به هر بيتى دندانى ازو بركنند و بر مغزش كوبند. چنين كرد و بر سه بيت او معنى دادند و سه دندانش بركندند و بر سرش كوفتند! تتمّه را به وعده وفا كردند.
متاسفانه جز ابیاتی محدود در بعضی تذکره ها شعری از او در دست نیست.

برخی از ابیات به جا مانده از او:

اگر عاقلی بخیه بر مو مزن
به‌جز پنبه بر نعلِ آهو مزن

سوی مطبخ افکن ره کوچه را
منه در بغل آش آلوچه را

که نعل از تحمّل مربّا شود
به صبر، آسیا کهنه‌ حلوا شود

ز افسارِ زنبور و شلوارِ ببر
قفس می‌توان ساخت امّا به صبر
....
دندان چپ دریچه کورست
آیینهٔ جمعه بی‌حضورست

پاى دهلِ هَريسه مأوى‌ست‏
اين‌‏ها همه آفتِ سَماوى‌ست‏

@bagh_saeb
---------------------
🌲🌲🌲