Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پیامِ #کرونا ...
ویدیوی نامه‌ی ای خیالی
از ویروس کرونا به انسان‌ها ...
به زبان اسپانیایی
زیرنویس فارسی
نمی‌توانی در یک اکوسیستمِ بیمار ،
سلامت باشی ...
@asheghanehaye_fatima
ویدیوی نامه‌ی ای خیالی
از ویروس کرونا به انسان‌ها ...
به زبان اسپانیایی
زیرنویس فارسی
نمی‌توانی در یک اکوسیستمِ بیمار ،
سلامت باشی ...
@asheghanehaye_fatima
حالا داره قدر همه چیز معلوم می شه
"ضریح اونه که دست بزنم به دستت...
حالا دارد قدر همه چیز معلوم می شود. اندازه ها دارد دستمان می آید. بها دار و بی بها تکلیفش معلوم می شود. رفیقی که از دیدنش دلمان باز میشد پر ارزش، همکار پر ادعایی که مدتهاست ندیدیمش و آب از آب تکان نخورده بی ارزش. ماده ضد عفونی کننده ارزانی که بدون آن در معرض خطریم پر ارزش، عطر گران قیمتی که قرار بود در مهمانی بزنیم بی ارزش. پرستاری که با حقوق کم از جانش مایه می گذارد پر ارزش. سیاستمداری که گزافه گوییهایش تمامی نداشت و از سوراخش بیرون نمی آید بی ارزش. آدمی که گاهی در خانه ما را میزد پر ارزش. آدمی که دل ما را خالی میکرد بی ارزش. آب پاک، خوراک پاک، هوا و تنفس پاک پر ارزش. ظرف و ظروف قیمتی و لباس گرانی که برای چشم و هم چشمی کنار گذاشته بودیم بی ارزش. آنی که دلش برای همه ما نگران است پر ارزش. آنی که با خودخواهی وخرافه همه ما را در معرض خطر قرار داده بی ارزش. لمس و بوسیدن دست و صورتی که دوستش داریم پر ارزش، لمس و بوسیدن طلا و نقره مقبره های گذشتگان بی ارزش."
متن: #امیرعلی_بنی_اسدی
@asheghanehaye_fatima
#ویروس_کرونا #کرونا #خانه_بمانیم #در_خانه_بمانیم #کتاب_بخوانیم #من_و_تو_مسئولیم #ما_مسئولیم #قرنطینه #روزهای_سخت
پ.ن
تا درد نکشیم، قدرِ بی دردی رو نمیفهمیم
"ضریح اونه که دست بزنم به دستت...
حالا دارد قدر همه چیز معلوم می شود. اندازه ها دارد دستمان می آید. بها دار و بی بها تکلیفش معلوم می شود. رفیقی که از دیدنش دلمان باز میشد پر ارزش، همکار پر ادعایی که مدتهاست ندیدیمش و آب از آب تکان نخورده بی ارزش. ماده ضد عفونی کننده ارزانی که بدون آن در معرض خطریم پر ارزش، عطر گران قیمتی که قرار بود در مهمانی بزنیم بی ارزش. پرستاری که با حقوق کم از جانش مایه می گذارد پر ارزش. سیاستمداری که گزافه گوییهایش تمامی نداشت و از سوراخش بیرون نمی آید بی ارزش. آدمی که گاهی در خانه ما را میزد پر ارزش. آدمی که دل ما را خالی میکرد بی ارزش. آب پاک، خوراک پاک، هوا و تنفس پاک پر ارزش. ظرف و ظروف قیمتی و لباس گرانی که برای چشم و هم چشمی کنار گذاشته بودیم بی ارزش. آنی که دلش برای همه ما نگران است پر ارزش. آنی که با خودخواهی وخرافه همه ما را در معرض خطر قرار داده بی ارزش. لمس و بوسیدن دست و صورتی که دوستش داریم پر ارزش، لمس و بوسیدن طلا و نقره مقبره های گذشتگان بی ارزش."
متن: #امیرعلی_بنی_اسدی
@asheghanehaye_fatima
#ویروس_کرونا #کرونا #خانه_بمانیم #در_خانه_بمانیم #کتاب_بخوانیم #من_و_تو_مسئولیم #ما_مسئولیم #قرنطینه #روزهای_سخت
پ.ن
تا درد نکشیم، قدرِ بی دردی رو نمیفهمیم
قرنطینه. [ قَ رَن َ / ن ِ ] ( معرب، اِ)
اصل واژه فرانسوی ست ( کرانتین)
جایی‌ست برای جلوگیری از نشر درد، حبسی که گاه مستوجب شفاست اگر مکان و زمان درست انتخاب شود!
جای امن و تاریک، بغل، آغوش، در هم تنیدگی...
طوری که رنج عاریه می‌دهند بهم، گویی تفکیک عاملِ آن، از آن دو تن ممکن نباشد.
#حمید_جدیدی
#فرهنگ_حمید
#قرنطینه
#کرونا
@asheghanehaye_fatima
اصل واژه فرانسوی ست ( کرانتین)
جایی‌ست برای جلوگیری از نشر درد، حبسی که گاه مستوجب شفاست اگر مکان و زمان درست انتخاب شود!
جای امن و تاریک، بغل، آغوش، در هم تنیدگی...
طوری که رنج عاریه می‌دهند بهم، گویی تفکیک عاملِ آن، از آن دو تن ممکن نباشد.
#حمید_جدیدی
#فرهنگ_حمید
#قرنطینه
#کرونا
@asheghanehaye_fatima
🌿 بعد #کرونا ، چه شود ؟
فکرش را بکن؛ کرونا که بارش را بست و همه چیز به روال عادی‌اش برگشت، چه کیفی می‌دهد همه چیز، انگار که اصحاب کهف از غار و از خواب سیصدساله برگشته‌باشند و راه افتاده‌باشند توی شهر، همه، جور دیگری به‌هم نگاه می‌کنند و جور دیگری قدر همه چیز را می‌دانند.
همه‌چیز دوست‌داشتنی و لذت‌بخش خواهد بود، حتی تماشای عبور آدم‌ها، تماشای برگ‌های سبز روی درخت، لمس دیوارهای آجری خانه‌ها، حرف زدن بدون هراس با آدم‌ها، حتی مهر ورزی‌ها و به آغوش کشیدن‌ها... من که راه خواهم افتاد، رهایی را با تک‌تک سلول‌های وجودم نفس خواهم‌کشید و تمام آدم‌هایی که مقابل راهم قرار بگیرند را در آغوش خواهم کشید چون با تمام علاقه‌ای که به کنج‌های دنج داشتم، تازه فهمیده‌ام بدون آدم‌ها، دنیا چقدر جای مزخرفی‌ست.
تازه فهمیده‌ام خلوت و تنهایی زمانی لذت‌بخش است که انتخابی باشد، نه اجباری، کوتاه باشد نه ادامه‌دار...
دوست دارم از این درد که برگشتیم هم با خودمان و هم با زمین و آسمان و حیوانات مهربان‌تر باشیم. دوست دارم از دلِ زمین بیرون بیاوریم این کدورت هزارساله را و دوباره اعتمادش را به گونه‌ی خودمان جلب کنیم. دوست دارم این‌بار درد، از ما آدم‌های بهتری بسازد. مهربان‌تر، با گذشت‌تر و عاقل‌تر...
دوست دارم نذر کنیم اگر از این درد مزمن به سلامت عبور کردیم، هر کداممان یک درخت بکاریم، گاهی به آن سر بزنیم و مراقبش باشیم، که هر بار نگاهش کردیم یادمان بیفتد عهد دیرینه‌مان با مادر طبیعت را.. که یادمان بماند شبیه قبل اگر رفتار کنیم، شدیدتر از امروز محکومیم به نابودی، که یادمان بماند این سیاره، همه چیزِ ماست و باید مراقبش باشیم.
فکرش را بکن ویروس‌ها بارشان را بسته‌اند، ما مانده‌ایم و آسمانی که دوباره آبی‌ست، زمینی که سبز شده و بهای تلخ و سنگینی که برای این تلنگر پرداخته‌ایم. ما حق نداریم شبیه قبل رفتار کنیم، ما حق نداریم دوباره ریه‌های زمین را سیاه کنیم و به پیکره‌اش زخم بزنیم،این‌بار دو انتخاب بیشتر نداریم؛ یا خوب می‌شویم، یا نابود می‌شویم...
فکرش را بکن، ویروس‌ها رفته‌اند و یک یادداشت برای ما گذاشته‌اند که"ما رفتیم، این شما و این مادرتان زمین، به تمام مقدساتتان قسم که خم به ابرویش بیاورید، بر می‌گردیم..."
#نرگس_صرافیان
@asheghanehaye_fatima
فکرش را بکن؛ کرونا که بارش را بست و همه چیز به روال عادی‌اش برگشت، چه کیفی می‌دهد همه چیز، انگار که اصحاب کهف از غار و از خواب سیصدساله برگشته‌باشند و راه افتاده‌باشند توی شهر، همه، جور دیگری به‌هم نگاه می‌کنند و جور دیگری قدر همه چیز را می‌دانند.
همه‌چیز دوست‌داشتنی و لذت‌بخش خواهد بود، حتی تماشای عبور آدم‌ها، تماشای برگ‌های سبز روی درخت، لمس دیوارهای آجری خانه‌ها، حرف زدن بدون هراس با آدم‌ها، حتی مهر ورزی‌ها و به آغوش کشیدن‌ها... من که راه خواهم افتاد، رهایی را با تک‌تک سلول‌های وجودم نفس خواهم‌کشید و تمام آدم‌هایی که مقابل راهم قرار بگیرند را در آغوش خواهم کشید چون با تمام علاقه‌ای که به کنج‌های دنج داشتم، تازه فهمیده‌ام بدون آدم‌ها، دنیا چقدر جای مزخرفی‌ست.
تازه فهمیده‌ام خلوت و تنهایی زمانی لذت‌بخش است که انتخابی باشد، نه اجباری، کوتاه باشد نه ادامه‌دار...
دوست دارم از این درد که برگشتیم هم با خودمان و هم با زمین و آسمان و حیوانات مهربان‌تر باشیم. دوست دارم از دلِ زمین بیرون بیاوریم این کدورت هزارساله را و دوباره اعتمادش را به گونه‌ی خودمان جلب کنیم. دوست دارم این‌بار درد، از ما آدم‌های بهتری بسازد. مهربان‌تر، با گذشت‌تر و عاقل‌تر...
دوست دارم نذر کنیم اگر از این درد مزمن به سلامت عبور کردیم، هر کداممان یک درخت بکاریم، گاهی به آن سر بزنیم و مراقبش باشیم، که هر بار نگاهش کردیم یادمان بیفتد عهد دیرینه‌مان با مادر طبیعت را.. که یادمان بماند شبیه قبل اگر رفتار کنیم، شدیدتر از امروز محکومیم به نابودی، که یادمان بماند این سیاره، همه چیزِ ماست و باید مراقبش باشیم.
فکرش را بکن ویروس‌ها بارشان را بسته‌اند، ما مانده‌ایم و آسمانی که دوباره آبی‌ست، زمینی که سبز شده و بهای تلخ و سنگینی که برای این تلنگر پرداخته‌ایم. ما حق نداریم شبیه قبل رفتار کنیم، ما حق نداریم دوباره ریه‌های زمین را سیاه کنیم و به پیکره‌اش زخم بزنیم،این‌بار دو انتخاب بیشتر نداریم؛ یا خوب می‌شویم، یا نابود می‌شویم...
فکرش را بکن، ویروس‌ها رفته‌اند و یک یادداشت برای ما گذاشته‌اند که"ما رفتیم، این شما و این مادرتان زمین، به تمام مقدساتتان قسم که خم به ابرویش بیاورید، بر می‌گردیم..."
#نرگس_صرافیان
@asheghanehaye_fatima
.
این تصویر کشتی «زِندام» است. با ۱۲۰۰مسافر و ۵۸۶خدمه و چهار نفر که در آن به دلیل کرونا مُرده‌اند. حالا هیچ بندری اجازه پهلوگیری به این کشتی و انسان‌های درون آن را نمی‌دهد، و آنها اکنون سرگردان در آب های بی‌کران‌اند.
عجیب است، نه؟!
چقدر همین موضوع تمام معنا و ارزش‌ها را تغییر می‌دهد در ذهن آدمی. حقیقت همین است.
هر‌کدام از ما، به تنهایی و به تنهایی سوار بر قایق‌های تک‌نفره‌ی خودمان هستیم و سرگردانیم در اقیانوس بی‌کران زندگی. دست از پا خطا کنیم، هیچ بندری، هیچ انسانی اجازه‌ی پهلو گرفتن به ما را نمی‌دهد.
در کلام بزرگ تر، تمامی ما انسان‌ها، سوار بر کشتی بزرگی به نام زمین هستیم، بر پهنه‌ی بی‌کران هستی. تصورش را بکنید. یکی از مسافرین این کشتی جذام بگیرد و همه محکوم باشیم به بودن در این کشتی. آری. هیچ بندری، هیچ کهکشانی، هیچ نقطه‌ای از هستی، به ما اجازه‌ی پهلو گرفتن را نمی‌دهد. و ما می‌مانیم و جهانی بی‌کران که در آن تا به ابد سرگردانیم. چه وحشتی خواهیم داشت حتی از وجودِ یکدیگر.
چه چاره‌ای داریم جز آنکه باید بمانیم و منتظر مرگ یکدیگر باشیم تا جسد آخرین نفر را هم از کشتی به درون اقیانوس بیندازیم و تا به همیشه رهایش کنیم.
یاد جمله‌ای از سریال « Dark» افتادم که می‌گفت،
ما انسان‌ها مسافرانی سرگردان در تاریکی هستیم.
.
#بابک_زمانی
#رونوشت_هایی_به_زندگی
#کرونا
@asheghanehaye_fatima
این تصویر کشتی «زِندام» است. با ۱۲۰۰مسافر و ۵۸۶خدمه و چهار نفر که در آن به دلیل کرونا مُرده‌اند. حالا هیچ بندری اجازه پهلوگیری به این کشتی و انسان‌های درون آن را نمی‌دهد، و آنها اکنون سرگردان در آب های بی‌کران‌اند.
عجیب است، نه؟!
چقدر همین موضوع تمام معنا و ارزش‌ها را تغییر می‌دهد در ذهن آدمی. حقیقت همین است.
هر‌کدام از ما، به تنهایی و به تنهایی سوار بر قایق‌های تک‌نفره‌ی خودمان هستیم و سرگردانیم در اقیانوس بی‌کران زندگی. دست از پا خطا کنیم، هیچ بندری، هیچ انسانی اجازه‌ی پهلو گرفتن به ما را نمی‌دهد.
در کلام بزرگ تر، تمامی ما انسان‌ها، سوار بر کشتی بزرگی به نام زمین هستیم، بر پهنه‌ی بی‌کران هستی. تصورش را بکنید. یکی از مسافرین این کشتی جذام بگیرد و همه محکوم باشیم به بودن در این کشتی. آری. هیچ بندری، هیچ کهکشانی، هیچ نقطه‌ای از هستی، به ما اجازه‌ی پهلو گرفتن را نمی‌دهد. و ما می‌مانیم و جهانی بی‌کران که در آن تا به ابد سرگردانیم. چه وحشتی خواهیم داشت حتی از وجودِ یکدیگر.
چه چاره‌ای داریم جز آنکه باید بمانیم و منتظر مرگ یکدیگر باشیم تا جسد آخرین نفر را هم از کشتی به درون اقیانوس بیندازیم و تا به همیشه رهایش کنیم.
یاد جمله‌ای از سریال « Dark» افتادم که می‌گفت،
ما انسان‌ها مسافرانی سرگردان در تاریکی هستیم.
.
#بابک_زمانی
#رونوشت_هایی_به_زندگی
#کرونا
@asheghanehaye_fatima
برای اولین بار در تاریخ...
ارزش پاسپورت تمام کشورها یکی شده...!
با هیچکدوم نمیشه سفر کرد...
#کرونا
@asheghanehaye_fatima
ارزش پاسپورت تمام کشورها یکی شده...!
با هیچکدوم نمیشه سفر کرد...
#کرونا
@asheghanehaye_fatima
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این ویدئو رو ببینید 🙏
همین الان به کسی که براتون عزیزه زنگ بزنید
بگید که بخاطر اونا زنده اید....
#کرونا
#ترس_نه
@asheghanehaye_fatima
همین الان به کسی که براتون عزیزه زنگ بزنید
بگید که بخاطر اونا زنده اید....
#کرونا
#ترس_نه
@asheghanehaye_fatima
گاهی اوقات قرار است که در پیله ی درد!
نم نمک "شاپرکی" خوشگل و زیبا بشوی...
گاه انگار ضروری است بگندی در خود،
تا مبدل به "شرابی"خوش و گیرا بشوی....!
گاهی از حمله یک گربه، قفس می شکند،
تا تو پرواز کنی ، راهی صحرا بشوی.....
گاهی از خار گل سرخ برنجی بد نیست !
باعث مرگ گل سرخ مبادا بشوی....
گاهی از چاه قرارست به زندان بروی......
آخر قصه.....هم آعوش زلیخا بشوی
#مرتضی_خدمتی
@asheghanehaye_fatima
#خانه_بمانیم #در_خانه_بمانیم #کتاب_بخوانیم #شعروچای
#کرونا #روزهای_سخت #زندگی #این_نیز_بگذرد
#ما_مسئولیم #درخانه‌بمانیم
نم نمک "شاپرکی" خوشگل و زیبا بشوی...
گاه انگار ضروری است بگندی در خود،
تا مبدل به "شرابی"خوش و گیرا بشوی....!
گاهی از حمله یک گربه، قفس می شکند،
تا تو پرواز کنی ، راهی صحرا بشوی.....
گاهی از خار گل سرخ برنجی بد نیست !
باعث مرگ گل سرخ مبادا بشوی....
گاهی از چاه قرارست به زندان بروی......
آخر قصه.....هم آعوش زلیخا بشوی
#مرتضی_خدمتی
@asheghanehaye_fatima
#خانه_بمانیم #در_خانه_بمانیم #کتاب_بخوانیم #شعروچای
#کرونا #روزهای_سخت #زندگی #این_نیز_بگذرد
#ما_مسئولیم #درخانه‌بمانیم