🔰 یادداشت دانشجویی
📝 علیرضا برادران مظفری
🔻 #سراوان در گذشته یکی از مهمترین منابع تولید خرما در کشور به شمار میرفته است و جمعیت زیادی از مردم این منطقه با کشاورزی معیشت خود را میگذراندند. ولی خشکسالیهای اخیر و بی توجهی به وضعیت این منطقه این منبع درآمد را به شدت محدود کرده است. کشاورزان این منطقه به دلیل نبود امکانات و زیرساختهای اساسی مانند سردخانهها و تجهیزات بستهبندی، محصولات خود را به قیمت پایین و به صورت فلهای به خریداران میفروشند. بیتوجهی طولانی مدت نسبت به وضعیت این استان، باعث شده است که مردم از ابتدایی ترین امکانات مانند آب شرب سالم نیز محروم بمانند. به صورتی که در بسیاری مناطق این استان، آبرسانی به وسیله تانکر انجام میشود و بعضی مناطق حتی از این امکان نیز بهرهمند نیستند و به طور کامل هیچ گونه دسترسی به اب تصفیه شده ندارند. در این مناطق مردم برای تامین آب مورد نیاز خود، مجبور میشوند مسافتهای طولانی و گاه خطرناکی را طی نمایند و هزینه زیادی برای تامین آب بر آنان تحمیل میشود. #مشکلات_معیشتی و کمبود شدید کار باعث رشد فعالیتهای اقتصادی پرخطری مانند #سوختبری شده است که حتی نوجوانان از سنین کم برای تامین معیشت خود و خانوادهشان، تحصیل را رها کرده و به این نوع فعالیتها روی میآورند.
🔻 در کنار این مسئله، سیمکشی و توزیع نامناسب برق که جان عده زیادی را به خطر میاندازد و بحرانهایی مانند بیکاریُ عدم توانایی تهیه مسکن و حاشیهنشینی، وضعیت بهداشت و کمبود بیمارستان و پزشک و مشکلات آموزشی مانند کمبود مدارس و معلمان، همگی دست به دست هم دادهاند تا کیفیت زندگی در این ناحیه حداقلیترین استانداردها را نیز نداشته باشد. علاوه بر این، جمعیت نسبتا زیادی - که در آمارها حدود صد هزار نفر برآورد میشود - در استان از داشتن شناسنامه نیز محروم هستند، مشکلی که باعث میشود در دسترسی به امکانات ناچیز استان نیز دچار مشکل شوند و از حق تحصیل و کسب و کار باز بمانند.
فشارهای رایج بر #اقلیتهای_مذهبی، بلوچها را که غالبا سنی مذهب هستند تحت الشعاع قرار داده است. تخریب مساجد سنی مذهب، فشار بر روی مدارس و دانشگاههای انان، دامن زدن به #اختلافهای_قومیتی_و_مذهبی از سوی حاکمیت و تبعیض شدید در ارائه خدمات و فرصتهای شغلی میان شیعیان و سنیها در استان، نارضایتیهای فراوانی در میان بلوچها ایجاد کرده است. رهبر سیاسی مذهبی بلوچستان، مولانا عبدالحمید در طی سخنرانی های متعدد از فشار حاکمیت به مردم بلوچستان انتقاد کرده و خواهان حقوق مساوی میان شیعهیان و سنیها در استان شده است.
🔻در طی دهههای اخیر، روش حاکمیت مرکزی ایران برای تامین «امنیت» استان، #سرکوب حتی کوچکترین اعتراضات و فشار شدید به #فعالان_مدنی و مردم عادی بلوچستان بوده است که به نام تامین امنیت و نسبت دادن صداهای اعتراضی به اشرار، گروهکهای تروریستی و قاچاقچیان مواد مخدر، این سرکوب انجام میشود. سرکوبی که با #بایکوت_خبری شدید از طریق رسانهها و نبود اطلاعات کافی از اتفاقات آن منطقه، باعث میشود حساسیت چندانی در جامعه نسبت به وضعیت مردم آن منطقه برانگیخته نشود.
🔻در تاریخ ۴ اسفند ماه سال جاری در پی بسته شدن مرز به روی سوختبران، آنها که تنها راه تامین معاش حداقلی خود را نیز بسته میدیدندُ در سراوان تجمعی اعتراضی برگزار کردند. در پاسخ به این تجمع اما حاکمیت با زبان #گلوله با آنان سخن گفت. اعتراضات توسط نیروهای سرکوبگر به خشونت کشیده شده و تا کنون آمارهای ضد و نقیضی از کشته شدگان و مصدومان درز کرده است. آمارهای رسمی حکومت از کشته شدن «حدود» پنج نفر حکایت میکند اما آمارهایی که نهادهای بین المللی و فعالان محلی ارائه میکنند، خبر از کشته شدن حداقل ۲۳ نفر از مردم منطقه میدهند که تا کنون هویت آنان معلوم شده است. #قطع_اینترنت در منطقه که به منظور از بین بردن امکان اطلاع رسانی مردم و فعالان منطقه از وضعیت این سرکوب خشونتبار صورت گرفته است، یادآور رفتار حاکمیت در #اعتراضات_آبان ماه سال گذشته و #کشتار_مردم_بیگناه در سکوت خبری و پشت درهای بسته است. در میان این سکوت خبری اما واقعیت ماجرا آن است که حاکمیتی که در انجام اساسیترین وظایف خود در قبال مردم استان ناتوان است، نه تنها قدمی برای کاهش رنجها و مشکلات زندگی مردم برنمیدارد، بلکه با تصمیمات غیرمسئولانه خود روز به روز بر مشکلات آنان اضافه میکند و در قبال اعتراضات مردم، تنها زبان زور و خشونت را به کار میبرد.
#کمیته_سیاسی
#انجمن_پلی_تکنیک
📝 علیرضا برادران مظفری
🔻 #سراوان در گذشته یکی از مهمترین منابع تولید خرما در کشور به شمار میرفته است و جمعیت زیادی از مردم این منطقه با کشاورزی معیشت خود را میگذراندند. ولی خشکسالیهای اخیر و بی توجهی به وضعیت این منطقه این منبع درآمد را به شدت محدود کرده است. کشاورزان این منطقه به دلیل نبود امکانات و زیرساختهای اساسی مانند سردخانهها و تجهیزات بستهبندی، محصولات خود را به قیمت پایین و به صورت فلهای به خریداران میفروشند. بیتوجهی طولانی مدت نسبت به وضعیت این استان، باعث شده است که مردم از ابتدایی ترین امکانات مانند آب شرب سالم نیز محروم بمانند. به صورتی که در بسیاری مناطق این استان، آبرسانی به وسیله تانکر انجام میشود و بعضی مناطق حتی از این امکان نیز بهرهمند نیستند و به طور کامل هیچ گونه دسترسی به اب تصفیه شده ندارند. در این مناطق مردم برای تامین آب مورد نیاز خود، مجبور میشوند مسافتهای طولانی و گاه خطرناکی را طی نمایند و هزینه زیادی برای تامین آب بر آنان تحمیل میشود. #مشکلات_معیشتی و کمبود شدید کار باعث رشد فعالیتهای اقتصادی پرخطری مانند #سوختبری شده است که حتی نوجوانان از سنین کم برای تامین معیشت خود و خانوادهشان، تحصیل را رها کرده و به این نوع فعالیتها روی میآورند.
🔻 در کنار این مسئله، سیمکشی و توزیع نامناسب برق که جان عده زیادی را به خطر میاندازد و بحرانهایی مانند بیکاریُ عدم توانایی تهیه مسکن و حاشیهنشینی، وضعیت بهداشت و کمبود بیمارستان و پزشک و مشکلات آموزشی مانند کمبود مدارس و معلمان، همگی دست به دست هم دادهاند تا کیفیت زندگی در این ناحیه حداقلیترین استانداردها را نیز نداشته باشد. علاوه بر این، جمعیت نسبتا زیادی - که در آمارها حدود صد هزار نفر برآورد میشود - در استان از داشتن شناسنامه نیز محروم هستند، مشکلی که باعث میشود در دسترسی به امکانات ناچیز استان نیز دچار مشکل شوند و از حق تحصیل و کسب و کار باز بمانند.
فشارهای رایج بر #اقلیتهای_مذهبی، بلوچها را که غالبا سنی مذهب هستند تحت الشعاع قرار داده است. تخریب مساجد سنی مذهب، فشار بر روی مدارس و دانشگاههای انان، دامن زدن به #اختلافهای_قومیتی_و_مذهبی از سوی حاکمیت و تبعیض شدید در ارائه خدمات و فرصتهای شغلی میان شیعیان و سنیها در استان، نارضایتیهای فراوانی در میان بلوچها ایجاد کرده است. رهبر سیاسی مذهبی بلوچستان، مولانا عبدالحمید در طی سخنرانی های متعدد از فشار حاکمیت به مردم بلوچستان انتقاد کرده و خواهان حقوق مساوی میان شیعهیان و سنیها در استان شده است.
🔻در طی دهههای اخیر، روش حاکمیت مرکزی ایران برای تامین «امنیت» استان، #سرکوب حتی کوچکترین اعتراضات و فشار شدید به #فعالان_مدنی و مردم عادی بلوچستان بوده است که به نام تامین امنیت و نسبت دادن صداهای اعتراضی به اشرار، گروهکهای تروریستی و قاچاقچیان مواد مخدر، این سرکوب انجام میشود. سرکوبی که با #بایکوت_خبری شدید از طریق رسانهها و نبود اطلاعات کافی از اتفاقات آن منطقه، باعث میشود حساسیت چندانی در جامعه نسبت به وضعیت مردم آن منطقه برانگیخته نشود.
🔻در تاریخ ۴ اسفند ماه سال جاری در پی بسته شدن مرز به روی سوختبران، آنها که تنها راه تامین معاش حداقلی خود را نیز بسته میدیدندُ در سراوان تجمعی اعتراضی برگزار کردند. در پاسخ به این تجمع اما حاکمیت با زبان #گلوله با آنان سخن گفت. اعتراضات توسط نیروهای سرکوبگر به خشونت کشیده شده و تا کنون آمارهای ضد و نقیضی از کشته شدگان و مصدومان درز کرده است. آمارهای رسمی حکومت از کشته شدن «حدود» پنج نفر حکایت میکند اما آمارهایی که نهادهای بین المللی و فعالان محلی ارائه میکنند، خبر از کشته شدن حداقل ۲۳ نفر از مردم منطقه میدهند که تا کنون هویت آنان معلوم شده است. #قطع_اینترنت در منطقه که به منظور از بین بردن امکان اطلاع رسانی مردم و فعالان منطقه از وضعیت این سرکوب خشونتبار صورت گرفته است، یادآور رفتار حاکمیت در #اعتراضات_آبان ماه سال گذشته و #کشتار_مردم_بیگناه در سکوت خبری و پشت درهای بسته است. در میان این سکوت خبری اما واقعیت ماجرا آن است که حاکمیتی که در انجام اساسیترین وظایف خود در قبال مردم استان ناتوان است، نه تنها قدمی برای کاهش رنجها و مشکلات زندگی مردم برنمیدارد، بلکه با تصمیمات غیرمسئولانه خود روز به روز بر مشکلات آنان اضافه میکند و در قبال اعتراضات مردم، تنها زبان زور و خشونت را به کار میبرد.
#کمیته_سیاسی
#انجمن_پلی_تکنیک