🟠#هم‌صدایی_نارنجی
فایل نهم

«صلحی که از خانه شروع شود، به صلح در جهان منجر می‌شود. هم‌صدا با هم بگوییم خشونت خانگی علیه زنان را متوقف کنید.»

▪️نهمین شماره پادکست ۱۶گانه متوالی #منع_خشونت_علیه_زنان درنگ را می‌شنوید.
در این شماره به موضوع "راه‌های مقابله با خشونت خانگی و کمک به فرد آسیب‌دیده و همچنین پیش‌نویس لایحه پیشنهادی منع‌ خشونت خانگی به صورت خاص" پرداخته‌ایم.
درنگ جایز نیست، گوش دادن به «درنگ» را آغاز کنید.

🔘درنگ را از طریق Castbox نیز می‌توانید بشنوید.

🆔@majma_alz
🆔Instagram ID
#مجمع_الزهرا🍃

⭕️ #ویژه_برنامه_روز_دانشجو

🔻 میزگرد دانشجویی با موضوع:

🔵 جنبش دانشجویی و انتخابات در جمهوری اسلامی

🔰 با حضور نمایندگانی از انجمن اسلامی مستقل، انجمن اسلامی ترقی‌خواه و بسیج دانشجویی. به میزبانی بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر

⏰ یک‌شنبه ، ۱۶ آذر ماه ، ساعت ۱۸

🖥 پخش از صفحهٔ اینستاگرام بسیج دانشجویی امیرکبیر

#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic

🔰 #بیانیه دانشجویان متحد به مناسبت #روز_دانشجو

▫️اگرچه همچنان کلاس‌های درس دایر است، اما دانشگاه این روزها خالی از عناصر حیاتی و هویتی زیست جمعی و سیاسی خود به نظر می‌رسد. زیستی که در پیوند با حضور در صحن دانشگاه و بحث و جدل‌های روزانه ممکن است و همین موجب پویایی موجودیتی سیاسی به نام دانشگاه می‌شود. گویا امروز دست نامرئی کرونا هم در یک هم‌دستی آشکار با آنان که همواره، هرگونه حضور فعالانه‌ای را تهدیدی علیه اقتدارگرایی خود می‌دیدند، به کشتن این زیست جمعی آمده است. اما از ۱۶ آذر ۱٣٣٢ تا به امروز، یک چیز روشن شده است؛ گاهی گلوله، گاهی به ابتذال کشانیدن و اتمیزه کردن انسان‌ها و گاهی سلب هرگونه امکان کنش‌ورزی، هدف یکی است؛ مرگ معناها. مبارزه همگانی امروز، مقاومت در برابر رنگ‌باختن معناهاست تا نگذاریم روز دانشجو، که دانشگاه آن را در تاریخ حدودا ٧ دهه‌ای خود به نماد همبسته‌ساز خود با جامعه بدل کرده است، از معنای خود تهی شده و فراموش گردد؛ حتی اگر بلای جهان‌گیر کرونا هم به همراهی حافظان وضع موجود به خاموشی ما برخاسته باشند.

▫️در میان تمام این بحران‌ها، اما یک چیز هرگز فراموش نمی‌شود و آن بهره‌برداری امنیتی از بحران‌هاست. روش کمابیش همیشگی حکومت‌های تمامیت‌خواه برای حفظ اقتدار خود و تداوم وضع موجود. نشانه‌های این بهره‌برداری امنیتی را در افزایش برخورد با شبکه‌ها و تشکل‌های مدنی، شدت گرفتن صدور و اجرای احکام سنگین برای معترضان آبان و دی ٩٨ و دی ٩۶ و... می‌توان یافت. در این اثنا، دانشگاه نیز از این حیث بی‌بهره نماند و نهادهای امنیتی فرصت را مغتنم شمرده و با استفاده از تعطیلی دانشگاه، به برخوردهای انضباطی، بازداشت دانشجویان و صدور احکام حبس در جهت سرکوب صدای آنان بر آمدند. نهادهایی که در مواجهه با مردمی که تحت ستم‌های مضاعف اقتصادی، سیاسی و تبعیض‌های اجتماعی و فرهنگی به تنگ آمده‌اند، با اسم رمز اقتدار به مقابله بلند می‌شوند و از طرف دیگر، با اعمال سیاست‌های تحمیلی و به دور از اراده و نظارت مردم هر از چند گاهی سایه‌ جنگ و ناامنی را بر سر کشور می‌افکنند.

▫️حال ما دانشجویان متحد، آنچنان که از گذشته با تاکید بر لزوم #بازگشت_به_دانشگاه و #سیاست_مردمی بر #مقاومت_متحدانه بر سر مواضع خود پابرجا بوده‌ایم، امروز اعلام ‌می‌کنیم که همواره سعی بر مقاومت برای ایجاد امکان‌های کنش‌ورزی سیاسی به طرق مختلف داشته و مقاومت جمعی ما محدود به شیوه‌های گذشته باقی نخواهد ماند. بلکه در پیوند با کنش‌های پیشین سعی در ساماندهی شکل‌های جدید کنش‌ورزی و مقاومت داریم. در شرایطی که تنش‌افزایی‌های دولت‌های بیگانه و استبداد داخلی، هر دو کمر به نابودی جریان‌های مترقی بسته‌اند، ترور، جنگ و تحریم بر سرمان سایه افکنده و نهادی چون مجلس هم پیشاپیش از حیز انتفاع ساقط شده است، در برابر دوگانه استبداد داخلی-استیلای خارجی در تداوم حرکت تاریخی‌مان، به این دوگانه، نه می‌گوییم. این همان پیوندی‌ است که با ۱۶ آذر ماه به عنوان یک رخداد تاریخی برقرار کرده‌ایم و امکان‌های آینده خود را در تداوم آن معنا می‌بخشیم و اینجاییم تا بگوییم دانشگاه همچنان زنده است و زنده خواهد ماند.

🔻متن کامل بیانیه:
https://telegra.ph/16-12-06


🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد

🔰روایتی از ۱۶ آذر

🎙#پادکست

▫️هجوم به دانشگاه و ضرب و شتم آغاز شد. هدف یک چیز بود، له کردن. گویی در ذهنشان بود جوری لهشان می‌کنیم گه نای قامت راست کردن دیگر نداشته باشند.

▫️تصمیم از پیش گرفته شده بود و قراری بر مماشات نبود. بازداشت‌های فله‌ای انجام شد ولی گویا قصد اتمام کارشان را نداشتند. گام آخر را برداشتند.

▫️آنچه امروز بر دوش ماست حفظ فضای جمعی و روحیه‌ی کنش‌ورزانه‌ی دانشگاه است، تاریخ از روی کرونا همانند تمامی سرکوب‌های دانشگاه می‌گذرد و دانشگاه بار دیگر حضور جدی‌تری از خود به عمل می‌آورد.

#روز_دانشجو

🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد

🎙 ۲۵ نوامبر تا ۱۰ دسامبر، ۱۶ روز مقابله با خشونت علیه زنان.

🔷 چند سالی است داستان زنان خشونت دیده زیادی را شنیده‌ایم، چه آنان که صدایشان را بریده‌اند چه آنان که نفسشان را. اما پس از تلاش‌های بسیار و جنبش‌های گسترده هنوز هم صدای زنان شنیده نمی‌شود، هنوز هم تنها قدم دولت برای زنان، تغییر «زن» به «بانو» در لایحه تامین امنیت زنان بوده است، هنوز هم شماتت قربانیان خشونت بر زبان بسیاری از مردم جاری است.

این بار اما، داستان جور دیگری است.

#انجمن_پلی_تکنیک
#کمیته_زنان
#خشونت_علیه_زنان
🆔 @AnjomanPolytechnic

🔰 پیام کیوان صمیمی، فعال سیاسی و سردبیر نشریه ایران فردا از زندان اوین:

🔻 همیشه اعتقاد داشتم، از زندان سال ۸۸ هم پیام فرستادم، بعد از آزاد شدن در سال ۹۴ هم در مصاحبه‌ها گفتم و هنوز هم می‌گویم، که ما عدالت‌خواهان و جویندگان آزادی، نباید زندانی شدن را خطّ قرمز خود قرار دهیم و به زندان‌هراسیِ دیگران هم کمک نکنیم.

🔻 این‌که تا به آن‌جا از حقوق کارگران و محذوفان حمایت کنیم که به خودمان لطمه نخورد یا بازداشت نشویم را نباید به یک قاعــده تبدیل کنیم. آیا می‌خواهیم بدون این‌که هزینه کنیم، به انتظار فایده بنشینیم؟ هر که طاووس خواهد، جور هندوستان کشد.

🔻 برخی از نیروهای ضدّ امنیتی و اقتدارگرا به منظور منصرف کردن معترضان و مطالبه‌گران از حضورِ حتی آرام در خیابان، به ایجاد فضای رعب و وحشت متوسل می‌شوند و ابایی هم ندارند که زندان را محیطی مخوف و هراسناک نشان دهند. بله، ظـلم هم‌چنان ادامه دارد ولی صریح بگویم، تصویری که از زندانِ کنونی و بازداشتگاهِ متهمان سیاسیِ جریانات غیرمسلّحانه در افکار عمومی ساخته شده نادرست است. ما اگر به این تصویرسازی کمک کنیم، شریک جُرم در منصرف کردنِ زحمتکشان و سایر مطالبه‌گران از حضور در اعتراضات خواهیم بود.

🔻 توجه داشته باشیم که مبادا در جهتِ نشان دادن شدت مظلومیتِ خود و احیاناً قهرمان‌سازی، از خود و یا سایرِ مبارزان، به زندان‌هراسی و بزرگ‌نمایی فشار بر زندانیان سیاسی بپردازیم.

🔻 هشدار که به‌رغمِ باور به ضرورت باز پس گیری حقوق مردم، به عاملی برای کمک ناخواسته در تضعیف جنبش خشونت‌پرهیزِ اجتماعی تبدیل شویم.

کیوان صمیمی
۲۰ آذر ۱۳۹۹
زندان اوین

#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic

🔴 در اعتراض به اجرای حکم #کیوان_صمیمی امشب، سه‌شنبه، ۲۵ آذرماه، راس ساعت ۲۱، همه با هم با هشتگ #یک_عمر_مقاومت توییت می‌کنیم.

#طوفان_توییتری

🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد

✍️ محمد ملکی، الگوی آزادگی و استبداد ستیزی

🔷 دکتر محمد ملکی، فعال حقوق بشر و از مبارزان دیرین راه آزادی ایران، مدتی پیش و پس از تحمل دوره‌ای بیماری از دنیا رفت. سابقه شرکت در فعالیت‌های اجتماعی ایشان به سال‌های آخر دوران دبیرستان با شرکت در فعالیت‌های گروه‌های دانش‌آموزی و سپس فعالیت‌های دانشجویی برمی‌گردد. در طی مبارزات نهضت ملی شدن صنعت نفت و جبهه ملی اول، در صفوف فعالان دانشجویی بود که از دولت دکتر مصدق پشتیبانی می‌کردند. در دوران پیش از انقلاب سال ۵۷ چندین بار توسط نیروهای سرکوبگر رژیم وقت دستگیر و تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفتند. دکتر ملکی اولین رئیس دانشگاه تهران پس از پیروزی انقلاب بود و پیش از آغاز تصفیه‌ی دانشگاه‌ها به نام انقلاب فرهنگی، این سمت را بر عهده داشت. او به دلیل مخالفت با تعطیلی دانشگاه در آن مقطع، این بار توسط نظام جدید دستگیر، ابتدا به اعدام و سپس به ده سال زندان محکوم شد. پس از پنج سال تحمل زندان و شکنجه‌هایی که در مصاحبه‌ها و فرصت‌های مختلف به شرح بخش‌هایی از آن پرداخته است، از زندان آزاد و به مدت بیست سال با محدودیت‌هایی از قبیل ممنوع الخروجی، ممانعت از سخنرانی و فعالیت سیاسی و جلوگیری از انتشار نوشته‌هایش روبرو بود.

🔹 ظلم ستیزی و آزادی خواهی را می‌توان از بزرگترین روحیات دکتر ملکی برشمرد. روحیه ای متواضع که از هم وطنان بهایی بابت ظلمی که بر آنها وارد آمده، پوزش می طلبد زیرا احساس می‌کند به علت محدودیت‌های موجود، نتوانسته آن‌گونه که باید زبان آن ها باشد. او که خود از مبارزان انقلاب ۵۷ بود، پس از پیروزی انقلاب نیز مقام‌ها و امتیازهای دانشگاهی را بر استبداد ستیزی و مطالبه حق مردم ترجیح نداد و بهای آن را با سال‌ها زندان، شکنجه و تحمل دوری فرزندان خویش پرداخت. تفاوت برخورد با او در رژیم پهلوی و دوران پس از انقلاب را می‌توان در این مسئله یافت که او پس از تحمل بازداشت و زندان در سال ۱۳۴۰، به تدریس در دانشگاه و انتشار آثار خویش می‌پردازد اما پس از آزادی از زندان در سال ۶۵، از دانشگاه کنار گذاشته شده و آثار او نیز اجازه انتشار نمی‌یابند. او در مصاحبه‌ای شرایط زندان خود بین سال‌های ۶۰ تا ۶۵ را اینگونه بیان می‌کند:

🔹 «پس از برگزیده شدنم به ریاست دانشگاه تهران، با یک کودتا به نام «انقلاب فرهنگی» با حمله به دانشگاه‌ها و کشتار تعدادی از دانشجویان همراه با مجروح کردن و دستگیری جمعی از آن‌ها، دانشگاه‌ها را بستند. شورای مدیریت دانشگاه تهران با این امر به مخالفت برخاستند، ولی حاکمیت آن‌ها از جمله اینجانب را دستگیر و به بهانه مخالفت با امر رهبری (آیت الله خمینی) روانه زندان‌ها نمودند. ابتدا به اعدام و سپس به ۱۰ سال زندان محکوم گردیدم. در این مدت با بیرحمانه‌ترین رفتار از جمله زدن کابل به کف پا و سایر نقاط بدنم، آویزان کردن از سقف، کوبیدن سر به دیوار، زدن مشت و لگد که منجر به نابینائی چشم چپم و شکستگی استخوان مچ دست راستم شد و انواع شکنجه‌ها مواجه بودم. بعد از ۵ سال ظاهراً از زندان آزاد شدم ولی ماه‌ها باید هر چند روز یکبار خودم را به دادستانی معرفی می‌کردم تا مورد بازجوئی که خود نوعی شکنجه بود قرار می‌گرفتم.»

————————————
🔗 متن کامل
————————————

#کمیته_سیاسی
#انجمن_پلی_تکنیک

🆔 @AnjomanPolytechnic

🔰 هم‌پیمان با مردم

🔘 پس از آغاز دوران محکومیت سه‌ساله #کیوان_صمیمی، بیش از ۱۳۰۰ نفر از فعالین سیاسی، مدنی و دانشجویی، در نامه‌ای نسبت به حکم او معترض و خواستار آزادی وی شدند. /روزآروز

▫️در بخش‌هایی از این نامه آمده است: «کیوان صمیمی، زندانی سیاسی و هزینه داده‌ی دو نظام، نشان داد‌ که تغییر از قِبَل رفت‌وآمد حکومت‌ها حاصل نشده است؛ بلکه این سیاست‌ها و رویه‌ها هستند که می‌بایست عوض شوند.»

▫️امضاکنندگان در پایان نامه خود آورده‌اند: «ما امضاکنندگان این بیانیه، احکام صادر شده توسط دادگاه‌ها، علیه فعالان همراه با جنبش‌های مردمی را غیرمشروع و فاقد وجهه‌ی مردمی می‌دانیم و در پایان، خواهان آزادی بی‌قید و شرطِ این مبارزِ آزادی‌خواهِ وطن و تمامی زندانیان سیاسی هستیم و ادامه‌ی این روند را محکوم می‌کنیم.»

🔻متن کامل نامه و اسامی امضاکنندگان:
https://bit.ly/38cPBu1

🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد

🎙 آذرنگ، ۱۶ آذر ۱۳۳۲

▪️این بین یکی از بچه‌ها با خشم و بغض بلند داد زد«دست نظامیان از دانشگاه کوتاه» جملش تموم نشده بود که ما زیر رگبار گلوله بودیم.
مات و مبهوت داشتم وضعیتو نگاه میکردم که یکی داد میزد: «ایرج بخواب»
پشت ستون ها دراز کشیدیم و قرنیز سنگی با رگبار گلوله خرد شد. تکه‌هایش روی سرمان ریخت. در همون حین فریاد یا مرگ یا مصدق از بعضی دانشجوها شنیده می‌شد...

▪️از دیدن صورت خونی شریعت رضوی حالم بد شد از خودم هی می‌پرسیدم ارزششو داشت؟ برای اون خون چه فرقی می‌کرد که روی سرسرای دانشگاه ریخته شه یا جای دیگه؟ ارزششو داشت؟ جنگیدن و مبارزه می‌ارزید؟ به چه قیمتی؟

◾️ #پادکست آذرنگ روایتی است قصه‌گو از جنبش‌های دانشجویی، قسمت اول آن داستان ۱۶ آذر سال سی و دو را روایت می‌کند.

#کمیته_فرهنگی
#انجمن_پلی_تکنیک

🆔 @AnjomanPolytechnic

📝 این جهان را چاره‌ای جز فرهنگ نیست.

در جشن انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر امسال، بهرام بیضایی در یک پیام ویدئویی پس از گلایه ای از مسئولان فرهنگی این جمله را گفت: «این جهان را چاره ای جز فرهنگ نیست.». این چاره اندیشی برای جهان تنها حاصل سال ها تفکر و تعقل در کار هستی نیست! این جمله نتیجه ی سال ها تجربه ی فعالیت فرهنگی است. پیش از گلایه کردن، علت اولیه تمام فعالیت هایش و انگیزه ی اصلی خود را شرح میدهد. بیضایی میگوید که به دنبال سوال هایش بود و میدانست که پاسخ سوالات نزد هیچ کس نیست. تمام فعالیت های فرهنگی و آثار و تلاش های بیضایی در راه یافتن جایگاه نمایش و ادبیات نمایشی در ایران برای پاسخ به همین سوال ها بوده. با کمک گرفتن از بخش کوچکی اندیشه ها و آثار بیضایی تلاش میکنیم تا چاره اندیشی فرهنگی از نظر بیضایی را بشناسیم.
——————
🔗 متن کامل یادداشت.
——————

#کمیته_فرهنگی
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔@AnjomanPolytechnic

❇️ #مویه - اشتباهات مرگبار - بخش دوم - #تیزر

⭕️ پیش داوری‌ها و اشتباهات چگونه بر احکام تاثیر می‌گذارند؟ اصلا چگونه ممکن است که اشتباه وارد فرآیند قضاوت و محاکمه شود؟ در بخش دوم مویه به پیش‌داوری‌ها و اشتباهات و چگونگی وارد شدن آن‌ّا به احکام قضایی خواهیم پرداخت.

🎧 مویه را به زودی از کانال‌های انجمن اسلامی دانشجویان آزاداندیش دانشگاه علامه طباطبایی و انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه دانشگاه پلی‌تکنیک خواهید شنید.

🆔 @atuazadandish
🆔 @AnjomanPolytechnic

❇️ #مویه - اشتباهات مرگبار - بخش دوم

⭕️ یکی از دلایلی که برای مخالفت با اعدام گفتیم امکان اشتباه در قضاوت بود. در این شماره از مویه به احتمالات رخ دادن خطا در روند بررسی پرونده‌های قضایی پرداخته‌ایم. دو نمونه از اشتباهات مرگباری که در گذشته رخ داده را نیز روایت کردیم.

🎧 مویه را می‌توانید از طریق Castbox، Podbean، گوگل پادکست، نیز بشنوید.

#کمیته_فرهنگی
#انجمن_پلی_تکنیک

🆔 @atuazadandish
🆔 @AnjomanPolytechnic

📝 هنگ کنگ چگونه انجامش داد
ترجمه‌ی محمد نوری

در ماه ژانویه بود که برای اولین بار درباره پدیده‌ای مرموز که در ووهان چین تکثیر می‌شد شنیدم. به شدت نگران بودم. آیا ناشی از سارس است، یا به کلی چیز دیگری است؟ اما همچنین نگرانی‌ای کوچک و خودخواهانه داشتم. مشتاق بودم که به هنگ کنگ برگردم، جایی که تحقیقاتم را بر روی اعتراضاتش انجام داده بودم. اپیدمی جدید به این معنی بود که سر زدن به شهر در آینده‌ای نزدیک ایمن نخواهد بود. نگران بسیاری از دوستانم در آن جا شده بودم. به آن‌ها گفته بودم امیدوارم به محض اتمام قرنطینه ببینمشان.

از آن دوران پنج ماه گذشته و من شک دارم هنوز هنگ کنگ اجازه حضور کسی مثل من را بدهد. این شهر ۷ میلیون نفری تا امروز، برای هفته‌ها می‌شود که هیچ مورد مبتلا به کرونا نداشته است؛ در حالی که من در کشوری زندگی می کنم که بیماری به بدترین حالت در آن شایع شده است؛ ایالات متحده، با ثبت بیش از ۳۳۰۰۰۰ (تا تاریخ انتشار این متن) مرگ ناشی از کرونا که ازش مطلع هستیم و بدون دیدن نشانی از عزمی جدی برای اجرای اقدامات ضروری. در مقابل هنگ در تمام این ماه‌ها تنها 4 کشته ناشی از کرونا را ثبت کرده است. به تازگی نرخ رشد انتقال بیماری را دیگر اندازه گیری نمی کنند خب چون طبیعتا نمی توان نرخ انتقال بیماری را بررسی کرد وقتی بیمار جدیدی نیست. هنگ کنگ هیچوقت بصورت کامل هم بسته نشد(البته که مدارس بسته شد، چیزی که برنامه دارن تا به زودی بازگشایی کنند). در حالی که من وارد ششمین هفته ای میشم که بدون هیچ برنامه مشخصی برای بیرون آمدن از این وضعیت تحت دستورات در خانه ماندن به سر می برم.

اما اگر کشوری بود که انتظار می‌رفت روزهای سختی زیر سایه کرونا داشته باشد، هنگ کنگ بود. این شهر یکی از متراکم ترین شهرها در جهان هستش، با شلوغی روزافزونی که با خانه سازی در تمامی فضاهای موجود تشدید هم شده است، و با مرزی بیشتر از هر جایی دیگر در جهان. این ناحیه بر ساختار نقل و انتقالی کارآمد اما فشرده متکی است، قطار هر چند دقیقه می‌آید اما در ساعات بسیاری از روز فشردگی به حدی است که اشک آدم در می‌آید. فضاهای باز و محیط بسیار کمی برای آسوده کردن بدن و فراخ راه رفتن وجود دارد. در رستوران‌های محبوب من میزها بحدی بهم نزدیک هستند که تمایز بین غریبه و دوست مشخص نیست.

—————————
🔗 متن کامل یادداشت
—————————

#کمیته_سیاسی
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic

🔰 برای کیوان صمیمی

📹 #تیزر کلیپ تهیه شده توسط دانشجویان متحد به پاس #یک_عمر_مقاومت کیوان صمیمی.

🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد

🔰 برای کیوان صمیمی

📹 #کلیپ تهیه شده توسط دانشجویان متحد به پاس #یک_عمر_مقاومت کیوان صمیمی

▫️کیوان صمیمی بیش از نیمی از عمر خویش را صرف تقویت جنبش‌های اجتماعی کرده است. به باور او فقط تغییر از طریق جنبش‌های اجتماعی درون کشور، می‌تواند خیر جمعی تولید کند. او در طول عمرش همواره کنار مردمی که به نحوی تحت سازوکارهای سلطه و ستم قرار گرفته‌اند، ایستاده است.

▫️برای کیوان صمیمی بن‌بست بی‌معناست و به عنوان یک فعال در عرصه‌ی هستی همواره ایفاگری خود را تداوم خواهد داد.

▫️کسانی که زندان درست می‌کنند و افراد دیگر را به بند می‌کشند، هدف‌شان تحت انقیاد درآوردن بدن‌ها و تحت انضباط درآوردن آن‌هاست تا بتوانند به نظم فعلی کمک کنند و تداوم آن‌را تضمین کنند.

▫️آنچه باید از چنین شخصی آموخت، این است که احکامی مانند ممنوعیت فعالیت سیاسی برای کسانی که فعالیت خود در عرصه‌ی هستی را به سبک زیست خود در عرصه‌ی وجود گره زده‌اند، بی‌معناست.

🆔 @anjmotahed | دانشجویان متحد

🔺️ از طرف شورای صنفی مرکزی؛ به مجموعه مدیریت آموزشی دانشگاه صنعتی امیرکبیر،

سلام علیکم!
امیدواریم که در این روزهای پرفشار که پی‌درپی بر آلام دانشجویان افزوده می‌شود و گرفتن تصمیمات سخت و کلیدی را برای شما عزیزان واجب تر از همیشه می‌کند، در سلامت کامل باشید!

حقیقت امر آن است که حرف همان حرف قدیمیست، همان حرف‌هایی که جناب آقای دکتر کریمیان فرموند دیگر نزنیم و دیگر همه چیز تمام شده است.
بله، نظر ما هم همین است که دیگر همه چیز تمام شده، اما برای شما!
نه برای ما دانشجویان که هر روز ابعاد جدیدی از فاجعه‌ی مدیریتی که در حال شکل گرفتن است برایمان نمایان می‌شود!
روی صحبت ما، نه شخصی بخصوص، بلکه مجموعه‌ی مدیریت آموزشی دانشگاه است که بنظر می‌رسد عمیقا از درک معضلات امور مربوط به دانشجویان غافل است و اجرای آنچه بر روی کاغذ طرح کرده است را واجب تر از رسیدگی به مشکلات دانشجویان می‌داند!

اگر شما تا کنون به گفته‌ی خودتان بازخوردی از اساتید مربوط به کمبود زمان دریافت نکرده‌اید، حتما به جهت آن است که مشکلی برای اساتید در این زمینه وجود ندارد!

آیا در جریان هستید که یکی از اساتید در همین دانشگاه، فقط در هفته‌ی پایانی اقدام به برنامه ریزی برای تشکیل ۶ جلسه‌ی جبرانی کرده است؟
آیا در جریان هستید که این امر مربوط به همین یک استاد نیست و شدیدا معتقدیم اگر کوچکترین قدمی جهت پایش و گرفتن بازخورد از اساتید انجام دهید، متوجه خواهید شد که کار از این هم بیخ دار تر است؟

آیا در جریان هستید که تک تک نمراتی که به اجبار شما در این ترم قرار است برای دانشجویان ثبت شود، زمینه ساز موقعیت های آینده‌ی آنان خواهد بود و کوچکترین جفایی اگر در حق آنان بشود شما باید پاسخ‌گوی آن باشید؟!

البته آنچه به نظر می‌رسد، آن است که در مجموعه‌ی مدیریتی دانشگاه، حرکت به سمت آنچه "دانشگاه نسل سوم" خوانده شده، صرفا در تغییر لوگوی دانشگاه و تغییرات در کلیپ‌های تبلیغاتی دانشگاه خلاصه می‌شود.
هیاهوی بسیار، برای هیچ!
از همه‌ی شما مسئولین محترم که مشکلات اجرایی، سبب شده تا به اجبار در احقاق حقوق بدیهی دانشجویان ناتوان باشید، خواهشمندیم هر زمان که پروسه‌ی تبدیل لوگوی دانشگاه به اتمام رسید، فکری هم به حال فجایع مدیریتی آموزشی که در حال رخ دادن است بکنید،
که خانه از پایبست ویران است !

@shorasenfi_polytechnic