در قُلزُم می همچو حباب است دل ما
از خانه به‌دوشان شراب است دل ما

موقوف نسیمی است ز هم ریختن ما
چون برگ خزان پا به رکاب است دل ما

سطری است ز پیشانی ما راز دو عالم
بی‌پرده‌تر از عالم آب است دل ما

از جنبش مهدست گرانخوابی اطفال
از گردش افلاک به خواب است دل ما

چون تیغ برهنه است چو افتد به سرش کار
هر چند که در زیر نقاب است دل ما

اینجا که منم قیمت دل هر دو جهان است
آنجا که تویی در چه حساب است دل ما

هر چند که در هر چمن آتش نفسی هست
صائب ز نوای تو کباب است دل ما

#صائب_تبریزی
#غزلیات

* قُلزُم = دریای پرآب، رود بزرگ [فرهنگ معین]
@adabi_aut

📚 "دمی با نامداران عرصه شعر و ادب"

⭐ میرزا محمدعلی صائب تبریزی از شاعران عهد صفویه است که در حدود سال ۱۰۰۰ هجری قمری در اصفهان (و به روایتی در تبریز) زاده شد. در جوانی مانند اکثر شعرای آن زمان به هندوستان رفت و از مقربین دربار شاه جهان شد. در سال ۱۰۴۲ هجری قمری به کشمیر رفت و از آنجا به ایران بازگشت و به منصب ملک‌الشعرایی شاه عباس ثانی درآمد. در زمان پیری در باغ تکیه در اصفهان اقامت کرد و همواره عده‌ای از ارباب هنر گرد او جمع می‌شدند. وی در سال ۱۰۸۰ هجری قمری وفات یافت و در همین محل (باغ تکیه) در کنار زاینده‌رود به خاک سپرده شد.
[منبع: وبسایت گنجور]
#صائب_تبریزی
@adabi_aut