Zaczyna się w Polsce to, co Zachód już przerabiał. Czy naprawdę chcemy iść tą samą drogą?

Zarzut usiłowania zabójstwa postawiony 19-letniemu obywatelowi Wenezueli w Toruniu to nie tylko tragiczny incydent. To alarmowy sygnał, który polskie społeczeństwo i władze powinny potraktować śmiertelnie poważnie. Czy naprawdę musimy czekać na kolejne tragedie, by zrozumieć, że z niekontrolowaną imigracją idzie realne zagrożenie dla bezpieczeństwa obywateli?

W krajach Europy Zachodniej ten proces wyglądał zawsze tak samo: najpierw mówiono o „potrzebie rąk do pracy”, potem o „wielokulturowości jako bogactwie”, aż w końcu zaczęły się zamachy terrorystyczne, wzrost brutalnej przestępczości, gwałty, strefy „no-go”, a całe dzielnice dużych miast przestały być bezpieczne nawet dla policji. Czy chcemy, by Warszawa, Wrocław czy Gdańsk za kilkanaście lat wyglądały jak niektóre dzielnice Paryża, Brukseli czy Malmö?

Statystyki nie kłamią. We Francji 70% skazanych za gwałty to osoby pochodzenia imigranckiego. W Niemczech w ostatnich latach odnotowano skokowy wzrost przestępstw z użyciem przemocy w regionach z dużym udziałem przybyszów z Bliskiego Wschodu i Afryki. Szwedzka policja otwarcie mówi o problemie gangów złożonych z imigrantów drugiego pokolenia. To już nie są marginalne przypadki, ale systemowy kryzys wynikający z ideologicznie motywowanej polityki „otwartych granic”.

W Polsce ta narracja dopiero raczkuje – ale już widać jej skutki. Przypadek Wenezuelczyka oskarżonego o usiłowanie zabójstwa to pierwszy tak poważny przypadek z udziałem imigranta spoza Europy, ale z pewnością nie ostatni, jeśli nie wyciągniemy z niego wniosków. Ktoś może powiedzieć: „To tylko jednostka”. Ale państwo nie może sobie pozwolić na ryzyko, kiedy stawką jest ludzkie życie.

Czas postawić sprawę jasno: imigracja musi być zatrzymana. To nie „ksenofobia”, to zdrowy rozsądek i odpowiedzialność za bezpieczeństwo naszych rodzin, sąsiadów i państwa.

Polska nie może być kolejnym „eksperymentem społecznym”. Jeśli dziś tego nie zatrzymamy, jutro może być za późno.