با توجه به اتفاقاتی که تجربه کردیم، تصمیم گرفتیم این پست رو براتون بذاریم تا شاید کمک‌کننده باشه 🕊️

دو روش برای جدایی افکار از واقعیت👇🏼

۱. جدا کردن خود از واقعیت: مثلا به جای گفتن «فکر کنم فلان اتفاق قراره بیوفته» بگید «فکر کنم فلان اتفاق قراره بیوفته و این افکار باعث اضطرابم شده».
این روش کمک میکنه افکارتون رو به شکل چیزی متفاوت از خود و فقط در قالب تجربه ببینید.
۲. نوشتن: افکار و احساساتتون رو بنویسید. خوندن نوشته‌هاتون به پردازش و درک‌ نمای کلی تجربیاتتون کمک می‌کنه.

ضمنا شناخت سوگیری‌های فکری که حالتون رو بدتر می‌کنه کمک می‌کنه وقتی درگیرشون شدید خودتون رو ازشون جدا کنید، مثلا چند نمونه‌ از سوگیری‌های فکری:

📍فاجعه‌سازی: ذهن یکراست به سمت بدترین برداشت ممکن میره و مدام تو ذهنتون تکرارش می‌کنه
📍برداشت شخصی: یعنی با استفاده از اطلاعات محدود و مبهمی که دارید در مورد موضوع قضاوت می‌کنید
📍فیلتر ذهنی: یعنی نادیده‌گرفتن کلیه‌ی اطلاعاتی که بهمون کمک‌ میکنه و چسبیدن به اطلاعاتی که باعث بدترشدن حالمون میشه
📍تعمیم‌ افراطی: یعنی براساس بک اتفاق به الگوی کلی برسید و به همه‌ی جوانب تعمیمش بدید.

مطالب این پست از بخش ششم کتاب «ترس» هستش.

به‌تدریج تغییر می‌کنیم... 🦋

‏🟡اتصال به پروکسی
🟡اتصال به پروکسی

➡️@SureProxy

ممکنه فکر کنید تو تجربه این حس، تنها هستید؛ اما اینطور نیست.
درسته که روان هرکدوم از ما تجربه متفاوتی از جنگ داشته و واکنش‌ها هم متفاوت بوده؛ اما طبق تحقیقات اکثر افراد بعد از تجربه بحران با این احساس درگیر هستند.
•برای شروع کارهاتون، می‌تونید کارهاتون رو به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کنید تا انجامش براتون غیرممکن بنظر نرسه.
باید کمی به روانتون زمان بدین.

‏🟡اتصال به پروکسی
🟡اتصال به پروکسی

➡️@SureProxy